13 mei was het tien jaar geleden dat beeldend kunstenaar en landschapsvormgever Kor Heemsbergen (1936 – 2005) overleed. In het laatste weekend van mei werd een deel van zijn werk geëxposeerd in Galerie Beeldend Gesproken in de Hallen.
Geïnteresseerden konden zich inschrijven om een van de kunstwerken te kopen voor een bedrag dat ze zelf mogen bepalen. De expositie werd georganiseerd door de kinderen van Heemsbergen. De opbrengst komt ten goede aan het Prins Bernhard Cultuurfonds en Kunstuitleen/ Galerie Beeldend Gesproken.
Heemsbergen was van de jaren zestig tot de vroege jaren na de eeuwwisseling in Amsterdam actief als kunstenaar. Behalve veel geschilderd werk realiseerde hij een groot aantal kunstprojecten in de openbare ruimte. Veel van zijn beelden zijn op diverse plaatsen in het Nederlandse landschap terug te vinden.
Zelf kende ik het werk van Heemsbergen niet maar omdat Linda enkele van zijn nabestaanden kent, bezochten we de overzichtstentoonstelling After Hours. Het was voor mij een aangename verrassing: normaliter heb ik moeite met me te interesseren voor abstracte kunst, maar naar het werk van Heemsbergen heb ik gefascineerd gekeken. Om met zijn kinderen over hun vader te kunnen praten, maakte het bezoek extra bijzonder. Zo vertelde zijn oudste zoon me dat sommige schilderijen alleen maar titels hadden omdat dit door de galeries gewenst was. Die titels bedacht de kunstenaar dus vaak achteraf omdat het werk voor de verkoop nu eenmaal een naam moest hebben. Liever hield hij zijn schilderijen titelloos en dat snap ik, want een titel stuurt heel erg hoe je het abstracte werk interpreteert.
Dit schilderij bekoorde mij in het bijzonder. Het lijkt een soort rorschachtest. Ik zie er een vlinder in, maar wellicht is het een kaart van een land dat door burgeroorlog in drieën is gesplitst.
Het heet overigens Een hollende. In dit geval is de titel voor mij net zo’n raadsel als het werk zelf.
Prettige macht? roept ook allerlei vragen op, maar door de titel meen ik kerkramen links- en rechtsboven te herkennen. En de kerk is voor mij een machtswellustige organisatie. Misschien is het schilderij wel een kaart van boven en de pijl een neerstortende raket.
Dit schilderij zou wat mij betreft prima als een LP-hoes van Joy Division kunnen dienen:
Zelf zag ik er berkenbomen in die langs een bosweg staan en ’s nachts worden verlicht door de koplampen van een voorbijrijdende auto. Dit vertelde ik aan de dochter van heemsbergen. Zij vond het erg leuk om dit te horen, omdat zij een heel andere voorstelling had van het schilderij. Het aanhoren van andermans ideeën over het werk van haar vader deed haar goed, vertelde ze.
Wie meer van het werk van Heemsbergen wil zien kan hier terecht.
