De mooiste reactie is misschien wel van Charel Cambré en deze werd in Eppo gereproduceerd.
Joker is een fascinerende en ontrustende karakterstudie van Arthur Fleck, een man met psychische problemen die overdag in te huren is als clown en het ’s avonds probeert te maken als stand-up comedian. Maar losers als hij zijn vaak zelf het mikpunt van spot. Fleck woont bij zijn moeder in huis die hij liefdevol verzorgt. Hij houdt zich met moeite staande in Gotham City, een wereldstad vol apathie, waarin mensen vooral wreed zijn tegen elkaar en de rijken zich tegoed doen ten koste van de minderbedeelden in de samenleving.
Op een avond neemt Flecks leven een dramatische wending, wat een serie escalerende gebeurtenissen tot gevolg heeft. Fleck leert hier echter door dat wanneer hij zich losrukt uit de vicieuze cirkel van zijn leven en de ketenen van de maatschappij, hij volledig zichzelf kan zijn op eigen voorwaarde. Wanneer anderen zijn voorbeeld volgen, ontaard de stad in anarchistische chaos.
Regisseur en co-scenarist Todd Phillips heeft met Joker een fanatische film gemaakt, waarin we stap voor stap de ontwikkeling van Fleck in de Joker volgen. Het harde geweld en dubieuze acties van de hoofdrolspeler zorgen soms voor een naar gevoel in je maag, toch houd je tot aan de aftiteling sympathie voor hem. Dat komt deels door het Oscarwaardige spel van Joaquin Phoenix, maar ook omdat het contrast tussen slechte rijken en arme onbedeelden zo zwart wit wordt gesteld dat het niet moeilijk is om zijn kant te kiezen. De film beziet ook alles vanuit Flecks perspectief, en net als de Joker uit The Killing Joke van Alan Moore en Brian Bolland, is hij niet altijd een betrouwbare verteller. De filmmakers voeren de onderhuidse spanning vakkundig op en geven daarnaast een mooie schets van een vervallen wereldstad a la New York eind jaren zeventig, begin jaren tachtig.
Joker is een van mijn favoriete films van dit jaar. Als Batman-fan was ik verbaasd over hoe naargeestig Thomas Wayne dit keer wordt neergezet. In bijna alle andere Batman-films is de vader van Bruce toch vaak bijna een heilige, of in ieder geval sympathieke vent. Maar dat komt denk ik omdat we in die films Thomas vooral door de ogen zien van een zoon die tegen zijn vader opkijkt. Nu zien we hem door de ogen van Fleck. Iets anders wat me opviel is dat er op de aftiteling staat dat de personages afkomstig zijn van DC en niet van DC COMICS. Wellicht bewust omdat men Joker toch vooral presenteert als serieuze film en comics toch door veel mensen niet serieus worden genomen?
Joker draait vanaf 3 oktober in de bioscoop.
Met: Joaquin Phoenix, Robert DeNiro, Frances Conroy, Brett Cullen en Zazie Beetz.
Regie: Todd Phillips
Scenario: Todd Phillips & Scott Silver
Zo is Al Ewing, de schrijver van de serie Immortal Hulk, beide dagen aanwezig. Immortal Hulk biedt een bijzondere visie op het prachtige groene monster van Marvel, en een van de best verkopende comicseries van dit moment. Vaak gaan er meer dan 100.000 exemplaren per maand over de toonbank. Dat is echt heel goed, want de meeste ‘goedlopende’ comicseries verkopen tussen de 20.000 tot 50.000 exemplaren.
De sfeer van deze strip is deels filosofisch, psychologisch en horrorachtig. De strip behandelt thema’s als sterfelijkheid, religie, mishandeling en de schaduwkant van het mens-zijn. Niet meteen wat je wellicht verwacht bij de Hulk. Maar misschien is die radicaal andere invalshoek juist de reden voor het succes. Ik vind het in ieder geval fascinerend hoe Ewing de Hulk gebruikt om heel menselijke thema’s te onderzoeken. En het tekenwerk van Joe Bennett verbeeldt de ideeën van Ewing heel krachtig.
Batman
Wat buitenlandse tekenaars betreft, zitten er ook aardig wat tussen die Batman hebben getekend. Zoals de Portugese tekenaar Miguel Mendonça, die ook series als Wonder Woman, Nightwing en JLA heeft getekend. Stephen B. Scott heeft aan meer comics gewerkt dan ik hier op kan noemen, maar Bats zat er zeker bij, en ook X-Men Forever.
Rodney Ramos is al meer dan 25 jaar werkzaam als comic artist. Hij begon voor Marvel Comics onder begeleiding van legende John Romita Sr. en was onderdeel van Romita’s Raiders: het art-team dat correcties maakte op het werk van de andere tekenaars. Daarna tekende hij titels als Marvel Presents, Psi-Force, What-If, Thundercats en Conan. Tegenwoordig is hij vooral actief als inkter van titels als Punisher War Journal, Amazing Spider-Man en Iron Man.
‘Yo Joe!’
De Nederlandse striptekenaar Chris Evenhuis is goed bezig in het buitenland. Niet alleen tekende hij de serie Wyonna Earp, hij gaat binnenkort ook aan de slag met GI Joe. Deze nieuwe serie verschijnt vanaf november bij IDW. Ook zal hij de volgende cover van The Overstreet Price Guide gaan tekenen. En dat een Nederlandse striptekenaar het zo ver schopt in de Amerikaanse comicindustrie, daar mogen we best een beetje trots op zijn. Evenhuis is alleen zaterdag aanwezig op het evenement.
Donald Duck
Er zijn dit weekend ook aardig wat medewerkers van de Donald Duck aanwezig. De Duck is nog steeds het meest gelezen stripblad van Nederland. Maarten Gerritsen tekent onder andere voor de Donald Duck en Dolfje Weerwolfje. Michel Nadorp is van de partij en Jan-Roman Pikula. Er zijn ook speciale Donald Duck panels gepland voor dit weekend.
Tot slot zijn mijn maatjes Thijs van Domburg en Emilio Guzman van NERDS! er ook. Evenals Kenny – crowdfunding master – Rubenis van Dating for Geeks.
Dat zijn de zaken die mij opvielen toen ik het programma doornam, maar check vooral ook de site zelf om te zien wat er allemaal voor je tussen zit.
De meeste actuele informatie over het evenement vind je (helaas) vooral op hun Fakebook-pagina. Die is meer up to date dan de officiële site in ieder geval. En je kunt Amsterdam Comic Con ook gewoon op Instagram volgen.
Comic Con Amsterdam vindt plaats op 31 augustus en 1 september 2019.
Het deeltje over Spider-Man, waar ik eigenlijk voor kwam, was uitverkocht.
Deze dus.
Of eigenlijk: een artikel over de stripadaptatie van die film door Denny O’Neil en Jerry Ordway.
WIE IS JOUW FAVORIETE BATMAN?
Dat zijn bijna altijd stripplaatjes, coverafbeeldingen of foto’s en stills van films. Daar draait mijn leven nu eenmaal om, al heb ik gisteren tijd vrij gemaakt om naar Hoorn te reizen. Mijn moeder werd 65 en dus ben ik bij haar langsgegaan.
Recent heeft ze de tuin opgeknapt en daar was ze erg trots op. Mijn moeder is erg gek op heksen dus hebben Linda en ik een heksenbeeldje voor haar gekocht. Op haar eigen manier is mijn moeder dus eigenlijk ook een geek, al zal ze het zelf nooit zo noemen. Ze hanteert een ouderwets idee van heksen: oudere vrouwen met een kromme neus, type Eucalypta. In de kamer staan en hangen allerlei heksen van dat type. Ons beeldje past daar goed bij. Ook bracht ik nog een bos rode rozen mee. Dat is mijn favoriete bloem.
In de tuin trof ik mijn moeders nicht Trudy en haar man Minne aan. En Angelo, de ex van mijn moeder. Het is altijd leuk om hen weer te zien. Truud en Minne wonen twee huizen verder op in de straat, en vroeger kwamen ze dus al veel bij ons over de vloer. Grappig genoeg komt Trudy heel kort in mijn boek Mijn vriend Spider-Man voor, en dat wist ze nog niet. Het is de scène waarin ik probeer foto’s te maken van de Spider-Man-pilot uit 1977 en voor het eerst foto’s maak van de televisie. Ik moet opschieten van mijn moeder, omdat Truud zo op visite komt en de gordijnen dan weer open moeten.
Grappig hoe sommige herinneringen aan je jeugd blijven hangen, terwijl andere herinneringen allang vergeten zijn. Toen ik met mijn boek bezig was, heb ik oude dagboeken doorgenomen, en langzaamaan kwam er ook van alles terug wat niet op de pagina’s stond geschreven.
Na mijn bezoek aan mijn moeder ben ik de stad nog even in gegaan en heb ik op een bankje bij het IJsselmeer gezeten. Het is moeilijk niet nostalgisch te worden als ik in Hoorn ben, het is immers het decor van mijn jeugd. Sterker nog: ik ben pas tien jaar geleden verhuisd naar Amsterdam, dus de eerste helft van mijn leven speelde zich daar af. Op dat ene jaar na dat ik in Amerika woonde in ieder geval.
Het was ook in de bioscoop in Hoorn dat ik Tim Burtons Batman voor het eerst zag. 14 oktober 1989. De hele week moet ik al aan deze film denken, omdat het woensdag 30 jaar geleden was dat hij uitkwam in de Verenigde Staten. De première was op 19 juni dat jaar in Westwood, Los Angeles. De landelijke release was op de 23ste, vandaag dus.
Al dertig jaar maakt Batman deel uit van mijn leven. Ik heb er in het verleden al veel over geschreven, de film in mijn scriptie behandeld en in mijn Spidey-boek. Toch kom ik er telkens weer op terug. Volgende week pen ik er een stuk over voor Eppo stripblad. Daar heb ik nu al zin in.