Categorieën
Strips

Mijn favoriete strips van 2015

Een lijstje met strips uit 2015 die ik van harte aanbeveel.

Net als vorig jaar geef ik een lijstje met dit jaar uitgekomen strips waar ik het meeste leesplezier aan ontleende. Leesplezier komt voort uit een goed geschreven verhaal of fantastische tekeningen. Als beiden voorkomen in een strip, ben ik helemaal blij.

Zoals eerder aangegeven, vorig jaar toen ik een lijstje presenteerde, viel het me ook dit jaar weer op hoe recensies van dezelfde strip kunnen verschillen. Recenseren blijft – tot op zekere hoogte althans – maar een arbitraire bedoeling. Maar dat is een onderwerp om later eens op te pakken.

Het was een bewogen stripjaar waarin Amoras #5: Wiske de Willy Vandersteenprijs kreeg (van een jury waar ik deel van uitmaakte), waarin Marvel-helden wederom weer Hollands spreken, er een nieuwe Asterix zeer goed verkocht, en waarin helaas Peter Pontiac en Peter van der Heijden overleden.

sculptor-mccloud

Goed, het lijstje. Op alfabetische, en dus willekeurige, volgorde:

sculptor_cover_620De beeldhouwer/ The Sculptor (Scott McCloud)
Een fantastisch verhaal dat na het lezen blijft resoneren. Faustiaanse verhalen kennen we genoeg, toch weet Scott McCloud iedere keer met een nieuwe wending in de plot te komen die niet alleen verrast, maar ook nog eens niet-gezocht aanvoelt. Door het lezen van De beeldhouwer ben ik een beetje een ander mens geworden en zie ik het leven een beetje anders. Dat is voor mij een van de indicaties van een goed verhaal.

Jheronimus_ruijtersJheronimus (Marcel Ruijters)
Marcel Ruijters maakte met zijn indringende portret van de bekende schilder Jheronimus Bosch het beste boek uit zijn oeuvre. Het is een prachtige striproman geworden waarin Ruijters een boeiend en echt personage van Bosch weet te maken en de lezer op levendige wijze informeert over diens leefwereld.

dahmer_coverMijn vriend Dahmer / My Friend Dahmer (Derf Backderf)
De strips van Derf Backderf zijn voor mij de grootste ontdekking van dit jaar. Ik had voordat hij naar Amsterdam kwam en ik hem interviewde in de ABC en het Américain, nog niets van hem gelezen. Maar voor de interviews natuurlijk wel. Ik ben een groot fan van zijn boek Mijn vriend Dahmer. Backderf zat op de middelbare school met latere seriemoordenaar Jeffrey Dahmer en maakte daar een aangrijpende striproman over. Ik heb ook erg genoten van zijn Punk Rock and Trailer Parks (2009) en Trashed. Dahmer staat vooralsnog bovenaan de lijst als zijn beste werk.

Paradijs verloren coverHet paradijs verloren (Pablo Auladell)
Pablo Auladell maakte een overbluffende en meeslepende stripbewerking van Paradise Lost van John Milton. Auladell vertelt een prachtig verhaal op een meeslepende wijze gevisualiseerd dat je tot de laatste bladzijde geboeid blijft lezen.

Sandman-Overture_DeluxeThe Sandman: Overture – Deluxe edition (Neil Gaiman, J.H. Williams)
De langverwachte prequel op de reeks The Sandman van wonderschrijver Neil Gaiman. Een prachtig verhaal dat zijn geheimen niet direct prijsgeeft, bijzonder mooi getekend door J.H. Williams en levendig ingekleurd door Dave Stewart. The Sandman: Overture leest als een droom en is een kunstwerk.

Tot slot nog twee stripgerelateerde boeken die ik toch even wil noemen. Exploring Calvin and Hobbes: Een mooie catalogus en boeiend interview met geestelijk vader Bill Watterson. Een must read. Dat laatste geldt ook voor België gestript van Geert de Weyer: een uitgebreid naslagwerk over de Belgische strip. Een genot om te lezen.

Check vooral ook het heerlijk persoonlijke leeslijstje van collega Stefan Nieuwenhuis voor meer leestips.

Categorieën
Fotoblog Strips

Zondagmiddag in Lambiek

abel_in_lambiekAfgelopen zondag bezocht ik Lambiek in de Kerkstraat omdat ik wat stripalbums van Dick Matena wilde kopen. Helaas hadden ze niet de verhalen die ik graag wilde hebben, maar ik vond wel Exploring Calvin and Hobbes: An Exhibition Catalogue. Een prachtige vondst, want dit is de catalogus van de expositie in The BIlly Ireland Cartoon Library & Museum in Ohio. Behalve prachtig werk van Bill Watterson staat er ook een interview met de tekenaar en geestelijk vader van Calvin & Hobbes in. Dat alleen al is de aanschaf waard, want interviews geeft Watterson vrijwel nooit. Overigens is er een grote uitverkoop in Lambiek op dit moment en die zie je hier op de foto. Zoals je ziet werd er met interesse naar enkele albums gekeken.

Oh ja, ik fotoblog, sinds mijn nieuwe iPhone, ook op Instagram:

Categorieën
Film Filmrecensie Strips

Filmrecensie: Dear Mr. Watterson

Bill Watterson komt zelf helaas niet aan het woord in de documentaire Dear Mr. Watterson. Da’s niet zo gek, want tot voor kort was de beste man een kluizenaar van wie we zelden iets van hoorden. In de documentaire komen wel veel fans van de strip Calvin and Hobbes aan het woord, Wattersons collega’s en de mensen van Universal Uclick die de licentie van de strip beheren.

Strook van de allerlaatste aflevering 'Calvin and Hobbes'.
Strook van de allerlaatste aflevering ‘Calvin and Hobbes’.

Dear Mr. Watterson van regisseur Joel Allen Schroeder probeert een verklaring te geven waarom Calvin and Hobbes, toch wel een van de beste krantenstrips ooit, zoveel mensen aanspreekt. Ook nu nog, bijna twintig jaar nadat de laatste aflevering in de krant verscheen. Men onderzoekt de inspiratiebronnen van Watterson en gaat op veldtocht naar Chagrin Falls, in Cleveland Ohio, waar Watterson opgroeide. Wie daar rondloopt, waant zich bijna in een aflevering van Calvin and Hobbes. Ook bezoekt Schroeder het Cartoon Art Museum in San Francisco en het Billy Ireland Cartoon Library & Museum in Ohio waar de originelen van Watterson veilig liggen opgeborgen. Je mag die overigens alleen aanraken met handschoentjes aan en ze mogen ook de speciale leesruimte niet verlaten. Uitgebreid wordt ingegaan op Wattersons weigering om zijn personages op welke manier dan ook te exploiteren. Je zult dus geen officiële poppetjes van Calvin en Hobbes vinden, noch bekers, bordjes of schorten met afbeeldingen van het duo. Dat heeft onder andere tot gevolg dat Watterson miljoenen misliep in merchandise en dat mensen zelf bootleg t-shirts zijn gaan maken.

Dear Mr Watterson_PosterEen relatief grote rol is weggelegd voor Nevin Martell, auteur van het boek Looking for Calvin & Hobbes. Een boek waar ik erg veel zin in heb gekregen, al heb ik natuurlijk nog meer zin om weer eens gewoon Calvin and Hobbes te gaan lezen. De strip is tijdloos en blijft een onuitputtelijke bron van inspiratie. Zoals een van de cartoonisten in de film aangeeft: Watterson heeft de lat in het genre extra hoog gelegd.

Dear Mr. Watterson is voor iedereen die van Calvin & Hobbes houdt een must see. De filmmakers hebben wel de neiging om veel quotes van verschillende talking heads achter elkaar te plakken waardoor sommige delen van de documentaire aanvoelen als een lange trailer. De lange reeks lofuitingen wordt daardoor op een gegeven moment vervelend. Gelukkig bevat de documentaire genoeg interessante punten om dit puntje de makers te vergeven. Het is hartverwarmend om de fans te horen praten over wat de strip in hun leven betekent.

Overigens komt Watterson wel aan het woord in de documentaire Stripped, die gaat over het verdwijnen van de krantenstrip. Maar die moet ik nog zien. Om Calvin te citeren: ‘Let’s go exploring!’

Categorieën
Stripplaatjes onder de loep Strips

Stripplaatje onder de loep: Monsters onder je bed

Sinds mijn kindertijd kijk ik ’s avonds niet meer onder mijn bed om te checken of daar een onguur type of monster verborgen zit. Gelukkig heb ik die ook nooit gevonden. Calvin en zijn tijger Hobbes krijgen echter antwoord als ze vragen hoeveel monsters er vanavond onder het bed zitten.

stripplaatje_calvin_hobbesDe expressie op de gezichten van het duo is goud waard en prachtig op papier gezet door geestelijk vader Bill Watterson. Calvin and Hobbes, in het Nederlands uitgegeven als Casper en Hobbes, is een legendarische krantenstrip die liep van 1985 tot 1995, waarin de capriolen van de zesjarige Calvin en zijn knuffelbeest Hobbes centraal staan.

Fantasie
Wat mij in het bijzonder aanspreekt aan deze strip is dat Watterson als geen ander de denkwereld van het kind weet te verbeelden. Soms neemt hij de lezer mee in de fantastische avonturen van Calvins alter ego Spaceman Spiff, om vervolgens moeiteloos van dagdroom over te schakelen naar de echte wereld. Als onze astronaut door een vijandig ruimteschip wordt neergeschoten, glijdt Calvin in werkelijkheid slechts over een glijbaan. De fantasie is steevast boeiender dan de werkelijkheid en in een strip is alles mogelijk, zelfs havermoutpap die door de kamer rent om aan Calvin te ontkomen.

Altijd gaat Calvin and Hobbes over hoe de bijdehante, fantasievolle en soms baldadige Calvin de wereld beleeft. De strip fungeert daarin bijna als deur naar je eigen kindertijd, maar dan ook nog eens levendig en grappig getekend. Soms laat Watterson Calvin filosoferen over de wereld waarin we leven en stelt hij bekende levensvragen, zoals wat er met ons gebeurt als we doodgaan en waar baby’s vandaan komen. Vooral de verklaringen waar Hobbes mee op de proppen komt zijn zeer vermakelijk en getuigen van een onnavolgbare logica. Als antwoord op de laatste vraag checkt de tijger het label in Calvins T-shirt en zegt: ‘Je komt uit Taiwan.’

Uitlaatklep
In een interview heeft Watterson gezegd Calvin te gebruiken als uitlaatklep om de spot met zijn eigen obsessies te drijven, om de menselijke aard van commentaar te voorzien en om zichzelf nieuwsgierig te houden naar de echte wereld. De personages weerspiegelen verschillende aspecten van zijn persoonlijkheid. In The Comics Journal zei Watterson hierover: ‘De vader is op bepaalde manieren een parodie op mijn eigen vader. Ook is hij een deel van wie ik ben. Ik ben ook deels de moeder, Susie en alle andere personages. Bij het schrijven van elk personage gebruik ik verschillende aspecten van mijn persoonlijkheid en, als ik mijn werk goed doe, ben ik trouw aan de situatie en aan het personage. […] Het is mijn doel om ieder personage zo compleet en echt mogelijk te maken.’

calvin_hobbes_CoverOf tijger Hobbes, met zijn sardonische gevoel voor humor, nu een imaginair vriendje van Calvin is gebaseerd op een knuffelbeest of dat er meer aan de hand is, laat Watterson slim genoeg in het midden. In de strip is Calvin de enige die Hobbes als levend wezen ziet. Dat levert soms onverklaarbare situaties op, bijvoorbeeld wanneer de vader zijn zoon vastgebonden op een stoel aantreft terwijl er verder niemand in huis is. Calvin beweert dat Hobbes dit gedaan heeft, maar dat is onmogelijk als de tijger slechts een denkbeeldig vriendje is. De stripmaker blijft ons het antwoord schuldig en dat maakt de strip nóg interessanter. Al maakt het voor de lezer uiteindelijk niet uit of Hobbes echt is of slechts in de fantasie van Calvin leeft, want de stripliefhebber is gewend om mee te leven met imaginaire figuren die slechts bestaan in de papierenwereld van de strip.

Comeback
Hoewel Watterson in 1995 na ruim tien jaar een punt achter de krantenstrip zette, is deze nog lang niet vergeten. Jarenlang hoorden we niets van de stripmaker, maar recent dook opeens de poster op die hij maakte voor de film Stripped. Watterson is een van de stripmakers die in deze documentaire over de krantenstrip wordt geïnterviewd. Dit jaar won Watterson de Grand Prix van stripfestival Angoulême en dus volgend jaar de president van de jury. Ook is er in het Billy Ireland Cartoon Library & Museum in Ohio een expositie met zijn werk en dat van collega Richard Thompson te zien. En sinds kort wordt de strip Casper en Hobbes gepubliceerd in de comic Superhelden. Kortom: de fantasiewereld van Watterson is nog springlevend.

Dit artikel is gepubliceerd in stripblad Eppo #10 (2014).

Categorieën
Strips

Calvin and Hobbes op je arm

Over stripliefde gesproken:

Bron: colenoapparel.tumblr.com
Bron: colenoapparel.tumblr.com

Eerder schreef ik al dat ooit overwoog om een Batman tattoo en een Joker tattoo op mijn lijf te laten zetten maar dit nooit heb gedaan. Zelfs een Spider-Man tattoo gaat mij te ver, maar deze liefhebber van Calvin & Hobbes wilde kennelijk zijn favoriete striphelden altijd bij zich dragen.

Ik vind deze strip overigens ook fantastisch – hij blijft leuk om te lezen. Tegenwoordig worden ze weer uitgegeven als onderdeel van de comic Superhelden van Koper Comics. Dus dat is een nieuwe of hernieuwde kennismaking voor de lezer. Toch zie ik het duo liever op papier dan op mijn arm. Tenzij Bill Watterson zelf de tatoeage zet wellicht. Overigens maakte Watterson laatst een guest appearance in de strip Pearls Before Swine.