Tag: Bioscoop
Categorieën
Het witte doek
Uit: Het uitje van de muggenziftersclub van Matthias Giesen. In 2014 uitgegeven door De Harmonie.
De pagina is iets blauwer geworden dan hij in het boek is. Ik nam de foto vanmorgen vroeg. Ben de stripkast een beetje aan het opruimen, kwam het boek tegen en begon te bladeren: erg droge en goede humor.
Fijne zondag.
Categorieën
Signeren in de bioscoop
Woensdagavond 5 juli was ik Kinepolis in Utrecht om mijn boek Mijn vriend Spider-Man te signeren. Het werd een gezellige avond.
Een paar weken geleden kreeg ik meteen na mijn optreden in de Coen en Sander Show een mailtje van Henk Jan van Kinepolis, of ik het leuk vond om mijn boek te verkopen op de première-avond van Spider-Man: Homecoming. Daar zag mijn uitgeverij niet zo veel brood in, maar Melvin van Dirtees gelukkig wel. Die verkoopt allerlei toffe merchandise voor nerds, wat ik gemakshalve nerdchandise noem. Melvin heeft Mijn vriend Spider-Man ook in zijn assortiment opgenomen. En dat vind ik natuurlijk heel tof, want fans zijn zeker een doelgroep van mijn epistel.
Daarom zat ik woensdagavond naast zijn stand achter een tafeltje in afwachting van Spider-Man-fans die de film gingen bezoeken. Dit was mijn eerste signeersessie sinds de boekpresentatie en zo’n situatie blijft wat onwennig. Wat gaan mensen van je boek vinden? Wat schrijf je als opdracht voor ze in het boek?
Spinne-Boo
Gelukkig kwam Daan de tekenaar even langs om een exemplaar te kopen. Hij had een leuk presentje mee in een stijl die me erg aan het Marvel-werk van Fred Hembeck deed denken:
Niet veel later druppelden de andere bezoekers binnen. Ik had een gezellig gesprek met twee middelbare scholieren, waarvan er eentje een heel tof T-Shirt aan had, namelijk eentje van Peter Parkers school uit Homecoming. Ik hou erg van dat soort subtiele fandingen. Insiders herkennen het meteen, anderen zien gewoon een T-Shirt van een middelbareschool waar ze nog nooit van hebben gehoord.
Superhelden.nl
Marcel van Driel liep langs omdat hij met zijn zoontje naar Homecoming ging. Hij kocht meteen een exemplaar. Van Driel is een succesvol auteur die zich vooral op Young Adults richt, en onder andere de reeks Superhelden.nl heeft geschreven. Ik kijk bij hem wel eens de kunst af van hoe hij met sociale media omgaat, want daar is hij op een goede manier erg actief. Een echte fanboy is hij trouwens ook, want recent liet hij twee tatoeages zetten gebaseerd op de strip Sandman van Neil Gaiman. Vanaf nu heeft hij Death op zijn arm:
Een jongen kwam mijn hand schudden. Deze Marvel-fan had dat weekend Mijn vriend Spider-Man als verjaardagscadeau gekregen van zijn broer.
Nora, van The Sassologist, kocht ook nog een boek. Evenals een aardige man die mijn artikelen weer kende van Fakebook. Het is erg leuk om met lezers en Spidey-fans te praten. Om te horen wie hun favoriete Spider-Man-acteur is, welke strips ze graag lezen en, in veel gevallen, waarom ze geen strips lezen.
In totaal verkocht ik er dus vier. Toen ik weer naar huis was verkocht Melvin nog een boek. Vijf boeken, da’s geen slechte score in een bioscoop waar mensen niet verwachten dat ze T-Shirts en boeken kunnen kopen.
De mensen van de Dutch Nerd Club stonden namens Dirtees in Eindhoven die avond. Ik zag op Instagram leuke foto’s voorbijkomen.
Cosplay!
Wat voor mij de avond helemaal top maakte, was de aanwezigheid van vier cosplayers die geheel vrijwillig de bezoekers kwamen vermaken. Een echte Black Cat, Silk, Tony Stark en Spider-Man. Toen de Spidey-cosplayer zijn masker afdeed, bleek zijn gezicht ook veel weg te hebben van Peter Parker. Hij heeft ongeveer hetzelfde haar en bruine ogen. Het was erg leuk om fandom live in actie te zien: mensen die blij op de foto gingen met de cosplayers en daarna met een glimlach de zaal in liepen.
Zoals je weet ben ik erg fan van cosplayers en hoe serieus ze hun passie nemen. Ooit interviewde ik enkele van hen tijdens de Animecon.
Eigenlijk had ik de cosplayers in Utrecht ook willen interviewen voor een video, maar door een voetblessure stond ik moeilijk en dan is het lastig de videocamera goed vasthouden. Een volgende keer wellicht.
Het was erg leuk om daarna op Instagram foto’s voorbij te zien komen van de verkoop in Eindhoven en van mensen die het boek hebben gekocht. Dat geeft deze auteur een warm gevoel.
Categorieën
Sneaken bij de bastards van Pathé
Mijn vrienden Matt en Rob gaan bijna iedere dinsdag naar de sneakpreview in Pathé Rembrandt te Utrecht. Ik ben ook een paar keer meegegaan. Het filmaanbod was niet super: ik denk niet dat je snel in de sneak echte juweeltjes gaat zien, maar al met al was de sfeer goed en waren de voorstellingen vermakelijk. Het is grappig om volledig blanco een film te gaan zien. Eerlijker kun je je oordeel niet beginnen. Dat neemt niet weg dat ze zich bij Pathé diep moeten schamen voor hun klantonvriendelijkheid.
Allereerst is er een prijsverschil van één euro tussen het kaartje kopen aan de kassa of via een apparaat. Als je bij Pathé met mensen te maken wil hebben, betaal je dus extra. Als het apparaat onverhoeds kapot is, en je dus gedwongen bent om bij de kassa een kaartje te kopen, dan betaal je nog steeds die extra euro. Maar dat is niet het enige dat me steekt aan deze bioscoopketen.
Je krijgt namelijk vaste stoelnummers toegewezen en wordt geacht op de aangewezen plaatsen te gaan zitten. We haalden voor een van de voorstellingen de kaartjes uit de automaat. Er waren nog vijf stoelen vrij op de derde rij van voren. Maar omdat we maar vier kaartjes nodig hadden, mochten we deze niet selecteren van het programma. Omdat Pathé bang is dat die ene stoel niet meer verkocht gaat worden, waren we verplicht op de eerste rij te gaan zitten. Tegen het doek aangeplakt dus, waardoor je bijna geen reet ziet van de film. Toen we een van de kaartcontroleurs hierop aanspraken, zei hij dat dit nu eenmaal beleid was en dat daar niet van afgeweken mocht worden. Dat vier bezoekers een slechte filmervaring hebben omdat Pathé één stoeltje meer omzet wil draaien, is voor deze bioscoopketen kennelijk niet relevant.
Overigens is het schaarse personeel van Pathé nog te jong om schaamhaar te hebben en maakt het merendeel een ongeïnteresseerde indruk. Bij Pathé moet je als klant je kop houden, een kaartje kopen, je vol vreten met popcorn en dan weer oprotten. Dat is klantvriendelijkheid in de bioscoopbranche anno 2012. En bedankt hè.
Vind je het gek dat mensen de voorkeur geven aan een download dan een bioscoopbezoek?
In de rubriek Spladodder! behandel ik allerlei zaken die wat mij betreft niet door de beugel kunnen. Het logo is van Hallie Lama.
Categorieën
Nederlandse animaties voorfilm bij blockbusters
Soms hoor je nieuws waar je vrolijk van wordt: vanaf 3 juli worden vier nieuwe korte Nederlandse animatiefilms vertoond als voorprogramma van Amerikaanse blockbusters. Het is de eerste keer in lange tijd dat animatiefilms van eigen bodem als voorfilm in de bioscoop te zien zijn. Normaliter is er geen plaats voor korte films in de Nederlandse bioscoop.
Tenzij het gaat om een speciaal festival zoals bijvoorbeeld het Klik Animatiefestival, het HAFF of het Imagine: Amsterdam Fantastic Film Festival.
De films die deze zomer in de bioscoop gaan draaien werden geselecteerd als vier beste na een competitie die het Filmfonds uitschreef voor de realisering van ultrakorte animatiefilms van maximaal 2 minuten. Bioscoopexploitant Pathé brengt ze deze zomer in roulatie:
– Pik, regie Erik van Schaaik;
– DirkJan Heerst!, regie Remco Polman en Wilfred Ottenheijm;
– In Other Words, regie Joost Bakker;
– In a Forest, regie Fons Schiedon.
De films worden in digitale projectie vertoond in 70 zalen, in het voorprogramma van grote speelfilmreleases. De eerste titel, Pik is vanaf 3 juli te zien als voorfilm in Pathétheaters in Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Eindhoven, Groningen, Helmond, Utrecht en Zaandam. De overige titels gaan in de loop van de zomer in roulatie. Meer informatie over de films en het overzicht van de zalen is binnenkort terug te vinden op de websites van Pathé en het Filmfonds.
De Nederlandse animatiefilm is internationaal regelmatig aanwezig op toonaangevende festivals. Met deze serie animatiefilms die sterk verschillen in stijl en techniek willen het Nederlands Fonds voor de Film en Pathé een groter publiek voor de Nederlandse animatiefilm bereiken. Het Filmfonds heeft zijn budget voor animatie structureel verhoogd, een animatie-intendant ingesteld en animatiefilms van speelfilmlengte in ontwikkeling genomen om zo de Nederlandse animatiefilm een extra impuls te geven.
Zoals de titel DirkJan Heerst! al aangeeft, is dit wederom een animatie met stripfiguur DirkJan in de hoofdrol. (Eerder was er al Het Elixer). Remco Polman en Wilfred Ottenheijm regisseerden deze korte animatie waarin de creatie van Mark Retera niets minder dan een wereldleider wordt.
In Pik, van animatiemeester Erik van Schaaik, geeft een dierenverhaal een kijkje in de verschillende emoties binnen een relatie. Behulpzaam vs Irritant, Onverschillig vs Afhankelijk, uitgebeeld in 2D vs Stop Motion. Een schouwspel tussen twee vrienden en tegelijk een battle of the animators op muziek van Martin Fondse en sounds en foley van Arno Peeters.
De making of van Pik:
In Other Words van Joost Bakker lijkt een bericht in een opwaaiende krant een man en een vrouw dichter bij elkaar te brengen. Bakker tekende de film met houtskool en potlood. Een scène uit Il Deserto Rosso van Michelangelo Antonioni waarbij een man en een vrouw op een aanwaaiende krant gaan staan en zich erover buigen inspireerde de maker. Naast de tekeningen zorgt het muziekstuk van de Catalaanse componist Frederico Mompou voor de tijdloze sfeer van de film.als filmmaker.
In a Forest is van Fons Schiedon. De film neemt de kijker mee in een onverwachte transformatie van de ene realiteit in de andere. Met het visuele lexicon van de thriller introduceert deze ultrakorte animatiefilm een spannende achtervolging door een donker bos die eindigt op een filmset. Gaandeweg wordt het verwachtingspatroon van het publiek uitgedaagd. Een film over geloven in een illusie.