Comics gekocht bij Señor Hernandez en Henk. Ik neem de stapel met je door en laat je zien wat Defender precies inhoudt en bespreek Ultimate Spider-Man 2 en Amazing Spider-Man 252 facsimile-editie
Tag: Chris Bachalo
Jeetje, dit is alweer de 600ste vlog…. En dat in ruim 3 jaar. Tijd om even te zitten en nu eens uit te leggen waarom ik vlog.
A couple of years ago, a friend of mine gave a big bag filled to the brim with comics. He had no use for them anymore and wondered if I’d like to have them. I thought that I had read most of the comics from this stack and put them on the shelves with the rest of my collection. However, a couple of days ago I came across a box that was filled with some of the comics from that same big bag. So I figured, why not go through this stack together, as a bit of a delayed comic book haul.
De nieuwe StripGlossy kwam afgelopen week uit met speciale aandacht voor de zestigste verjaardag van Asterix. Maar ook lag de nieuwste Schokkend Nieuws op mijn deurmat. En wat kocht ik recent in de STRIPWINKEL?
In deze nieuwe aflevering van HET WEESHUIS VOOR COMICS & STRIPS heb ik een paar Juniorpress comics gelezen van Generatie X. Iets waar ik al een tijdje naar uitkeek. En ik ben niet teleurgesteld door deze Marvel serie gecreëerd door Scott Lobdell en tekenaar Chris Bachalo. Vooral de expressieve en cartoony tekeningen van Bachalo kunnen mij erg bekoren.
Generatie X gaat over een groep jonge mutanten die op een speciale school leren hoe ze met hun krachten moeten omgaan. Dat lijkt op The New Mutants, maar is toch behoorlijk anders. Dat komt onder andere doordat de schoolhoofden Banshee en de voormalige White Queen zijn. Maar ook omdat Lobdell & Bachalo superheldenactie mixen met een flinke dosis humor en rariteiten. Wat dacht je immers van gastoptredens van Howard the Duck?! En dan is er ook nog een tof HALLOWEEN-avontuur.
Check ook de vlog van Richard Friend over Bachalo.
Donderdag 19 september 2019
Sinds een week lees ik weer oude Juniorpress-comics, met name Generatie X. Dit is een comicreeks rondom jonge mutanten die opgeleid worden door Banshee, een X-Man en Emma Frost, een voormalige badgirl. Een beetje zoals The New Mutants, maar dan toch heel anders.
Deze reeks bevat meer humor en gaat soms vreemde kanten op, bijvoorbeeld wanneer Howard The Duck opduikt voor een gastoptreden. Mensen met aangeboren speciale krachten is prima, maar pratende en sigaren rokende eenden horen toch meer thuis bij Disney.
De stapel Generatie X zat ooit in de enorme Ikea-tas met comics die ik kreeg van mijn vrienden van Moker Ontwerp. Zij moesten ervan af, en vroegen of ik er wellicht plaats voor had. Zo is het idee van het Weeshuis voor Comics & Strips geboren. Al is de kastruimte beperkt hier, en moet ik een beetje oppassen met wat ik wel en niet aanneem van mensen. Criterium is: ik moet het willen lezen. Zo heb ik al heel wat mooie dingen ontdekt in deze stapel. Ook series die ik vroeger niet las toen ze werden uitgegeven, zoals Generatie X bedacht door Scott Lobdell en Chris Bachalo.
Van het tekenwerk van Bachalo ben ik zodanig onder de indruk, dat ik er een vlog over heb opgenomen. (Deze vlog is nog niet gepubliceerd.) Dat soort dingen laat ik heel graag aan anderen zien en YouTube biedt daar een goed platform voor.
Had YouTube maar al bestaan in de jaren negentig. Ik fantaseer graag dat ik dan elk nummer van Generatie X en elke nieuwe Spider-Man-comic had gekocht om daar dan een vlog over te maken. Het communitygevoel bij de uitgaven van Juniorpress was groot en dat kwam mede door de redactionele- en brievenpagina’s. Daardoor had je als lezer direct contact met de Nederlandse redactie van de comics. Fantastisch vond ik dat. Hetzelfde communitygevoel ervaar ik nu met de vaste kijkers van mijn YouTube-kanaal en dat werkt voor mij heel motiverend. Wellicht ervaart Melvin van Dirtees dit op zijn Instagram-account, dat gevoel van liefhebbers onder elkaar.
Hoewel het geen zin heeft om lang te fantaseren over hoe ik vroeger de comics onder de aandacht zou hebben gebracht door vlogs die toen nog niet bestonden, helpt die gedachte mij wel met het uitstippelen van wat ik nu kan gaan doen. En dat is mijn verlate ontdekkingsreis van dit soort comics en de ontdekking van nieuw leesmateriaal te delen via video’s.
Dat is allemaal te laat voor Juniorpress. De uitgeverij verloor in 2007 na 28 jaar de licentie om Marvel comics uit te mogen geven. Tegenwoordig worden er nog maar een handjevol comics uitgegeven in het Nederlands door andere uitgeverijen. Toch blijft het heerlijk om die oude Nederlandse comics te lezen, vanwege de verhalen en de brievenpagina’s.
Minneboo leest: Doctor Strange
Doctor Strange is aan het tongzoenen met een zieleneter uit de zesde dimensie. En waarom ook niet: het feit dat hij haar kampioen verslagen heeft, een vuurspuwend monster, maakt hem waarschijnlijk nog aantrekkelijker voor de sexy demon.
Of je zijn snor nu aantrekkelijk vindt of niet: Doctor Strange is de Sorcerer Supreme van het Marvel Universum en daarmee dé man om ons te beschermen tegen allerlei magische bedreigingen. Dat maakt hem een machtig man, en macht maak aantrekkelijk:
Vandaag eindelijk begonnen aan de nieuwe reeks Doctor Strange comics geschreven door Jason Aaron en getekend door Chris Bachalo die in oktober 2015 is begonnen onder de vlag van All-New All-Different Marvel, dus na de gebeurtenissen van Secret Wars. De eerste paar delen vind ik al enorm vermakelijk.
Ik heb een paar keer hard op moeten lachen om de gevatte opmerkingen die Aaron de personages laat zeggen. Humor met een dikke knipoog maakt dat je superheldenverhalen makkelijker slikt en in de wereld van Doctor Strange, waarin vreemd en weird de boventoon voeren, is droge humor dus een welkome gast. Al moet Strange natuurlijk niet te veel op Robert Downey Jr. gaan lijken.
Parasieten
Het leuke aan Doctor Strange is de vreemde avonturen die hij beleeft. En die zijn zelfs vreemd voor het Marvel Universum, een verhaalwereld waarin planeteneters als Galactus en dondergoden als Thor rondlopen. In Doctor Strange #1 zien we onze wereld door Strange’s ogen: hij loopt over straat en alles is in zwart-wit, behalve de kleurrijke demonen die als parasieten leven van onze zielen. Alleen Strange ziet die wezens, wij hebben last van ze zonder het te weten. Gelukkig opereert de Sorcerer Supreme soms ook als exorcist om ons te bevrijden van de demonische lasten die we bij ons dragen.
Ook leuk vind ik de rondleiding die we in #2 krijgen van het huis van Doctor Strange: zijn Sanctum Sanctorum op 177a Bleecker Street in Greenwich Village. Ik heb in het verleden ook Doctor Strange comics gelezen, maar Aaron en Bachalo geven een mooie introductie van Strange’s wereld en onthullen op een natuurlijke manier nieuwe informatie.
De prijs van magie
Een belangrijk uitgangspunt in deze reeks verhalen is de prijs die we voor het gebruik van magie moeten betalen. Aaron zegt hierover in een interview:
‘The only rule I’m really interested in is that for everything Doctor Strange does, there must be a cost. The forces of magic don’t come free. Every spell, every incantation, every tampering with the mystical forces of nature comes with a price. And either Doctor Strange pays that cost himself or the world must pay it for him. But one way or another, it’s getting paid. And when you don’t see that the scales are kept balanced and you let that tab build up, then it’s hell for everyone when it finally comes due.’
Er wordt ook jacht gemaakt op magiërs uit andere dimensies. Een moderne heksenjacht met de bedoeling om mensen zoals Strange uit te roeien. Kortom, Aaron onderzoekt met zijn verhalen de aard van magie in het Marvel Universum. Een interessant uitgangspunt dat meteen spannend materiaal oplevert in Doctor Strange #2, als een bibliotheekmedewerkers langskomt met een probleem: in haar hoofd zit een gapende mond met scherpe tanden waar allerlei mind maggots uit te voorschijn komen. Ze leven van psychische energie. Brrr. In ieder geval laat de toverkunst Doctor Strange soms in de steek, wat niet veel goed belooft voor de toekomst. Wel voor ons lezers natuurlijk. Ik kan niet wachten tot ik de rest gelezen heb.
Superheldenkostuums zien er vaak fantastisch uit, maar ze zijn niet altijd even praktisch. Spider-Mans kostuum al helemaal niet. Niet alleen ontbeert zijn pak zakken voor kleingeld, in de winter is het behoorlijk koud om in dat ding door New York rond te slingeren.
‘N-next time, I-I gotta bring my th-th-thermal Spidey suit!’ klappertandt onze held in Amazing Spider-Man #323 als hij samen met Captain America en Silver Sable op pad is in het winterse land van Symkaria. Overigens vertaalde Siebe Snoeren de tekst indertijd alsvolgt: ‘En W-W-WARM..! De v-v-volgende keer neem ik een WOLLEN spinne-pak mee..!
Jammer genoeg vergeet Peter zijn eigen slimme idee, want in Amazing Spider-Man #556 heeft hij het nog steeds koud:
In #615 heeft de muurkruiper soort van een oplossing gevonden voor het kouprobleem, maar erg modieus is die helaas niet:
Voor inspiratie voor deze aflevering van Spidey’s web hoefde ik niet ver te zoeken. Ik hou van de herfst maar gruwel van de kou in de winter. Reken maar dat ik een wollen spinnenpak onder mijn kleding draag de komende tijd.