Na het zien van Stephen King’s IT jaren geleden geef ik mijn portie clown graag aan fikkie. All Hallows’ Eve draait ook om een psychopathische clown die zijn vermoedelijke mama-issues ventileert op onschuldige vrouwen.
Dat ventileren doet hij door op de meest gruwelijke wijze vrouwen op te jagen en te verminken. Niet mijn kopje thee eerlijk gezegd, maar het helpt dat alle slachtoffers zich als zulke hulpeloze huilebalken gedragen dat je op een gegeven moment bijna wil dat Art, want zo heet de clown, ze voor eeuwig het zwijgen oplegt.
In All Hallows’ Eve past Sarah op twee jonge kinderen die met Halloween zijn gaan trick or treaten. De buit bevat een flinke voorraad snoep en een ongemarkeerde videoband. Daar staan drie videofragmenten op waarin Art de Clown op verschillende wijze vrouwen terroriseert. In het eerste segment wordt een hoogzwangere meid in haar buik gesneden en de baby geaborteerd. Een van de andere slachtoffers die gevangen zijn genomen wordt daarna vermoedelijk door een demon verkracht. Geen kijkvoer voor kinderen zou je denken, al duurt het verdomd lang voordat de babysitter de tape uitzet. Als ik ooit kinderen heb zal ik haar in ieder geval nooit inhuren.
Als de kinderen even later in bed liggen, kan de babysitter de verleiding niet weerstaan om verder te kijken. Had ze dat maar niet gedaan, want de grens tussen fictie en werkelijkheid blijkt tijdens Halloween flinterdun te zijn.
Regisseur Damien Leone gebruikte voor zijn speelfilmdebuut twee eerder gemaakte korte films en leverder een redelijke horrorfilm af die de mosterd deels haalt bij Ringu en Saw en eigenlijk heel veel andere horrorfilms. Mijn grootste makke met deze flick is dat anno 2013, toen deze gemaakt werd, de passieve damsel in distress wel erg achterhaald is. Sorry beste regisseur, maar ik ben van de Buffy-generatie en verwacht dat de dames van zich afbijten als een of andere agressieve eikel met een kleine pik het zwakke geslacht onder de duim probeert te houden. En clowns blijven irritant om naar te kijken, of het nu cliniclowns, Bassie of een moordlustige, sadistische, vrouwonvriendelijke pipo betreft.
Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren. All Hallows’ Eve keek ik in het kader van de weg naar Halloween.