Op de DUTCH COMIC CON WINTEREDITIE 2019 interviewde ik een aantal leuke en opvallende cosplayers, zoals De RIDDLER!
Check zijn instagram-account.
Tag: Dirtees
Donderdag 19 september 2019
Sinds een week lees ik weer oude Juniorpress-comics, met name Generatie X. Dit is een comicreeks rondom jonge mutanten die opgeleid worden door Banshee, een X-Man en Emma Frost, een voormalige badgirl. Een beetje zoals The New Mutants, maar dan toch heel anders.
Deze reeks bevat meer humor en gaat soms vreemde kanten op, bijvoorbeeld wanneer Howard The Duck opduikt voor een gastoptreden. Mensen met aangeboren speciale krachten is prima, maar pratende en sigaren rokende eenden horen toch meer thuis bij Disney.
De stapel Generatie X zat ooit in de enorme Ikea-tas met comics die ik kreeg van mijn vrienden van Moker Ontwerp. Zij moesten ervan af, en vroegen of ik er wellicht plaats voor had. Zo is het idee van het Weeshuis voor Comics & Strips geboren. Al is de kastruimte beperkt hier, en moet ik een beetje oppassen met wat ik wel en niet aanneem van mensen. Criterium is: ik moet het willen lezen. Zo heb ik al heel wat mooie dingen ontdekt in deze stapel. Ook series die ik vroeger niet las toen ze werden uitgegeven, zoals Generatie X bedacht door Scott Lobdell en Chris Bachalo.
Van het tekenwerk van Bachalo ben ik zodanig onder de indruk, dat ik er een vlog over heb opgenomen. (Deze vlog is nog niet gepubliceerd.) Dat soort dingen laat ik heel graag aan anderen zien en YouTube biedt daar een goed platform voor.
Had YouTube maar al bestaan in de jaren negentig. Ik fantaseer graag dat ik dan elk nummer van Generatie X en elke nieuwe Spider-Man-comic had gekocht om daar dan een vlog over te maken. Het communitygevoel bij de uitgaven van Juniorpress was groot en dat kwam mede door de redactionele- en brievenpagina’s. Daardoor had je als lezer direct contact met de Nederlandse redactie van de comics. Fantastisch vond ik dat. Hetzelfde communitygevoel ervaar ik nu met de vaste kijkers van mijn YouTube-kanaal en dat werkt voor mij heel motiverend. Wellicht ervaart Melvin van Dirtees dit op zijn Instagram-account, dat gevoel van liefhebbers onder elkaar.
Hoewel het geen zin heeft om lang te fantaseren over hoe ik vroeger de comics onder de aandacht zou hebben gebracht door vlogs die toen nog niet bestonden, helpt die gedachte mij wel met het uitstippelen van wat ik nu kan gaan doen. En dat is mijn verlate ontdekkingsreis van dit soort comics en de ontdekking van nieuw leesmateriaal te delen via video’s.
Dat is allemaal te laat voor Juniorpress. De uitgeverij verloor in 2007 na 28 jaar de licentie om Marvel comics uit te mogen geven. Tegenwoordig worden er nog maar een handjevol comics uitgegeven in het Nederlands door andere uitgeverijen. Toch blijft het heerlijk om die oude Nederlandse comics te lezen, vanwege de verhalen en de brievenpagina’s.
Wie op Comic Cons in binnen- en buitenland komt, ziet geregeld de stand van Dirtees daar staan. Niet zo gek want Melvin Imanuel is een echte geek. En misschien ook wel de best geklede geek van Nederland.
In ieder geval is hij meer fashionminded dan ik. Iets wat je meteen ziet als we naast elkaar zitten. En dat doen we in deze team-up vlog waarin we bespreken welke comicseries Mevlin op dit moment leest en waarom deze zo goed zijn. Ook komen de Teenage Mutant Ninja Turtles ter sprake, en waarom je eigenlijk altijd de mening van een andere geek moet respecteren. Kortom, lekker geeken met Michael en Melvin!
Deze vlog is opgenomen op donderdag 5 september. Spawn #300 is die week uitgekomen, niet deze week. 🙂
Dirtees vind je op Instagram
en de webshop is hier.
My buddy Melvin from @dirtees wanted to know who my favorite X-Man is. Well, I’ve always liked #rogue a lot.
Because:
1: She started out as a bad guy, er… bad girl and redeemed herself and became a hero.
2. She has great powers.
3. She looks great and has a sexy accent.
4. She kicked Captain Marvel’s ass. And if one holier than thou character should get her ass kicked every once in a while, it’s Carol Danvers.
Having said that, I also love X-Men: Storm, Kitty Pryde and Wolverine. If you’d put a gun to my head and make me choose between these mutants, I’d say Wolverine is my all time favorite. But since I don’t think anyone finds this matter important enough to threaten me with a gun, you’ll have to accept the answer that I love all four of the mentioned characters.
Mijn persoonlijk verslagje van de eerste dag van Dutch Comic Con in maart die samen met de Stripdagen in de Jaarbeurs in Utrecht plaatsvond.
Categorieën
In memoriam Stan Lee (1922- 2018)
Stan Lee, de geestelijk vader van ontelbaar veel superhelden waaronder Spider-Man, de Hulk, Thor, Daredevil, Silver Surfer, Black Panther, The Avengers en de X-Men, is maandag overleden. Lee werd 95 jaar oud en is wereldwijd waarschijnlijk de meest bekende stripmaker ooit.
Wat Shakespeare was voor de Engelse literatuur, was Stan Lee voor de Amerikaanse comicsindustrie. Zonder hem was het superheldengenre waarschijnlijk een vroege dood gestorven. Dankzij Lee en de stripmakers van Marvel Comics, waaronder Jack Kirby en Steve Ditko, werd de wereld verrijkt met een nieuw type superheld. Een menselijker held met dagelijkse problemen, karakterfouten en beschadigingen.
De helden van Lee gaan zowel de strijd aan met superschurken als met hun innerlijke demonen, ze worden geplaagd door alledaagse problemen en hun superkrachten zijn niet per se een zegen. Denk maar aan de Hulk of the Thing van de Fantastic Four. Twee tragische helden met een monsterlijk uiterlijk. Lee noemde de Hulk de Jekyll and Hyde van het atoomtijdperk. Natuurlijk snappen we dat de Hulk ook teruggrijpt naar het Monster van Frankenstein. Een onbegrepen monster dat de angst voor de Ander en het onbekende representeert. Ook staat de Hulk voor de woede-uitbarstingen waar we allemaal toe in staat zijn. Wie ooit gepest is, zal vast gewenst hebben een Hulk in zich te hebben.
De helden van Lee zijn heel herkenbaar. Door hun feilbaarheid kun je je makkelijk met hen identificeren. Daarmee waren ze een groot contrast met de superhelden die ervoor kwamen zoals Superman, Batman en Wonder Woman. Feilloze helden die daardoor best saai konden zijn.
Spider-Man
Voor mij is Spider-Man het beste voorbeeld van Stans nieuwe soort superheld. Spider-Man (Peter Parker) gebruikt zijn krachten in eerste instantie niet om mensen te helpen maar er zelf beter van te worden. Totdat zijn oom vermoord wordt door een inbreker die Spider-Man eerder had kunnen tegenhouden. Hij leert door die ervaring dat hij zijn kracht moet gebruiken om het goede te doen. Parker wordt geplaagd door geldproblemen, heeft een zieke tante waar hij voor moet zorgen en kan lang niet altijd zijn naasten beschermen tegen het kwaad. Dit had eens de dood van zijn vriendin tot gevolg. Daarnaast geeft Peter Parker nooit op, hoe moeilijk zijn leven en de strijd soms worden. Dat vind ik grenzeloos inspirerend. Ik leerde Spider-Man kennen toen ik negen jaar oud was en was meteen heel erg onder in de indruk. Die ‘relatie’ duurt tot op heden voort. Daarom heb ik Mijn vriend Spider-Man geschreven, een boek over fan-zijn en over wat we van Spider-Man kunnen leren.
Van loopjongen tot cultureel icoon
Stan Lee werd op 28 december 1922 geboren als Stanley Martin Lieber aan de Upper West Side in New York. Zijn ouders waren Joods-Roemeense immigranten. Als kind las Lee alles wat hij in zijn handen kon krijgen, van Charles Dickens, H.G. Wells, Arthur Conan Doyle, Shakespeare tot Edgar Rice Burroughs’ Tarzan-verhalen. Zijn idool was filmavonturier Errol Flynn. In zijn tienerjaren speelde hij dan ook even toneel en had een aantal kortlopende baantjes.
Zijn echte ‘serieuze’ baan was die van loopjongen bij Timely Comics, waar hij in 1939 terechtkon dankzij zijn nicht die getrouwd was met uitgever Martin Goodman. Lieber werkte voor redacteur Joe Simon en art director Jack Kirby, het duo dat in 1941 de superheld Captain America bedacht. Stan was verantwoordelijk voor het vullen van de inktpotjes, het uitgummen van potloodlijnen van geïnkte pagina’s, het corrigeren van teksten en de lunch. Al snel kreeg hij ook de opdracht om redactionele stukjes te schrijven. In Captain America #3 werd zijn eerste verhaaltje gepubliceerd: ‘Captain America Foils the Traitor’s Revenge.’ Strips werden op dat moment als laagwaardige cultuur gezien en aangezien Lieber zijn naam wilde bewaren voor als hij ooit nog eens de Grote Amerikaanse Roman zou schrijven, besloot hij onder pseudoniem Stan Lee te publiceren. Twee nummers later scheef Lee zijn eerste scenario voor een Captain America-strip.
Toen Simon en Kirby uit onenigheid met Goodman vertrokken, werd de negentienjarige Lee gepromoveerd tot redacteur. Lee schreef veel strips en gebruikte verschillende pseudoniemen om de kleine uitgeverij groter te laten lijken. De uitgeverij gaf comics uit in de genres die op dat moment populair waren en veranderde wel eens van naam tot ze uiteindelijk voor Marvel Comics kozen. Lee werd hoofdredacteur bij Marvel. Begin jaren zestig vroeg Goodman hem een superheldenteam te bedenken omdat de Justice League van concurrent DC Comics het goed deed. Omdat Lee eigenlijk genoeg had van de comicindustrie en ontslag wilde nemen, stelde zijn vrouw Joan voor de Fantastic Four precies te maken hoe Lee vond dat superhelden moesten zijn. Hij had immers toch niets te verliezen. Samen met Kirby creëerde Lee het beroemde super viertal in 1961 en begon daarmee het Marvel Universum. Binnen enkele jaren werden de Marvel-helden enorm populair. Lees jongere broer Larry Lieber zou ook nog veel comics voor Marvel tekenen.
Met het bedenken van Spider-Man en de vele andere superhelden, inspireerde Lee miljoenen lezers en tegenwoordig ook filmkijkers. Lee was jarenlang de hoofdredacteur van Marvel die de plots van de meeste comics bedacht. Later werd hij de uitgever en uiteindelijk verhuisde Lee naar Hollywood om zijn helden op de televisie en het grote scherm te krijgen. Andere schrijvers volgden hem op en hielden de superhelden relevant en springlevend.
Marvel Methode
Vernieuwend was Lees manier van werken. Allereerst bedacht hij de Marvel Methode van schrijven: Lee vertelde de plot van een comic aan de tekenaar – soms beeldde hij deze uit in zijn kantoor en stond hij als Errol Flynn op zijn bureau te acteren – en de tekenaar werkte het verhaal vervolgens visueel helemaal uit. Lee schreef daarna de teksten in de ballons en de captions. Op die manier kon hij meerdere comics per maand produceren.
Uniek aan Lees schrijfwerk was zijn tone of voice. Hij erkende dat superhelden eigenlijk iets belachelijks hebben, en knipoogde naar de lezer die dit ook snapte. Tegelijkertijd namen Lee en de lezer de personages en hun wereld wel serieus. De beste Marvel-films hebben deze dubbelzinnige benadering ook.
Daarnaast sprak Lee de lezers ook amicaal en direct toe op de brievenpagina’s van de comics en in zijn redactionele columns. Lee wist de lezers echt bij Marvel te betrekken, alsof het bijzonder was om tot deze club te behoren. Door zijn altijd positieve houding was Lee ook in zijn latere jaren een geliefde en altijd energieke verschijning op comic cons. Zijn cameo’s in de Marvel-films waren altijd een fijne toevoeging. Lee was zijn hele leven een ambassadeur voor het stripmedium.
Mallrats
Mijn favoriete acteerprestatie is in Mallrats (Kevin Smith, 1995) waarin Lee zichzelf speelt. Hij signeert in een stripwinkel in een winkelcentrum. Het hoofdpersonage Brodie (Jason Lee) is een enorme Marvel-fan en wil van alles weten over de superhelden en hun seksleven. Lee praat echter telkens over hoe prachtig de liefde kan zijn en hoe romantisch een jong paartje er uitziet dat even verder op staat. Hij is hiertoe aangezet door de vriend van Brodie, omdat Brodie zijn ex-vriendin terug moet veroveren. Het mooie aan deze scène is dat Lee hier echt acteert en nog goed ook.
Lees vrouw Joan overleed in 2017. Ze waren 69 jaar samen en kregen twee dochters waarvan er eentje na enkele dagen overleed. Sinds de dood van zijn vrouw ging het privé slechter met Lee. In zijn laatste jaren was hij slechtziend en slechthorend. Ook klaagde hij zijn oude zakenpartner aan en vroeg een straatverbod aan voor de man die zijn zaken behartigde en misbruik van Lee maakte. Uiteindelijk is dat allemaal nog voor zijn dood opgelost.
Op Imagine kreeg Lee de Career Achievement Award. De regisseur van de documentaire With Great Power: The Stan Lee Story nam de prijs voor Lee in ontvangst die zelf niet aanwezig was. In 1995 is Stan Lee officieel opgenomen in de Jack Kirby Hall of Fame en in 2011 kreeg hij een ster op de Hollywood Walk of Fame.
Zonder Stan Lee hadden het Marvel Universum en de meer menselijke superheld niet bestaan. Dat had mijn leven een stuk minder avontuurlijk gemaakt en naar ik vermoed ook het leven van miljoenen anderen. Voor mij is Lee dus een van de belangrijkste schrijvers ooit. Van alle kleurrijke personages waarmee hij de wereld verrijkte is wellicht Stan Lee de sympathiekste held die Stanley Martin Lieber bedacht. We gaan hem heel erg missen.
Rust in vrede Stan Lee, bedankt voor alle avonturen en.. Excelsior!
[hr]
Dit in memoriam heb ik geschreven en is gepubliceerd op SchokkendNieuws.nl. Een dag later stond ik in de studio van Next Level Heroes om samen met gast Mevlin Imanuel van Dirtees te praten over Stan Lee met hosts Bas van Teylingen en Bardo Ellens.
Ik vind het altijd moeilijk als een van mijn helden overlijdt. Ook al was Stan dan op een leeftijd dat je het kunt verwachten. Het was een heftige en emotionele week met de dood van Stan de daarop volgende media-aandacht. Ik ben blij dat de Nederlandse media zo veel aandacht hadden voor Stan en dat ik daar een kleine bijdrage aan heb kunnen leveren.
Wat trek ik aan naar de Stripdagen Haarlem dit weekend? Een kijkje in een deel van mijn geeky garderobe.
Categorieën
Het is fijn om geek te zijn
Zondag 21 januari gaf ik een lezing over Mijn vriend Spider-Man in Scheltema.
De lezing ging net als het boek over mijn liefde voor Spider-Man, maar vooral ook over fancultuur. In ruim driekwartier vertelde ik over de verschillende manieren waarop fans hun liefde uiten. Bijvoorbeeld door te cosplayen of door bijzondere locaties te bezoeken. Plekken waar de verhalen van de strips, films of series die ze bijzonder vinden afspelen of waar hun helden wonen of hebben gewoond. Mediatoerisme dus.
Ik vond het erg leuk om te doen. De mensen van Scheltema ontvingen mij hartelijk. Niet alleen hadden ze alles technisch in orde gemaakt, ook had Christiaan een mooie stand neergezet met daarin mijn boeken en enkele action figures. Naast mijn boeken lagen ook wat Spidey-strips te koop.
De opkomst was niet zo groot, maar de mensen die er waren luisterden aandachtig en hadden na afloop leuke vragen. Zo waren er een vader en zijn dochter. Twee geeks waarvan de vader, Hans, vroeger de pilot van de Spider-Man-televisieserie nog in de bioscoop had gezien. Dat was toen bijzonder, want een week of wat later kwam Superman I pas in de bioscoop. Spidey was dus eerst. Hans is een Spider-Man-fan die vooral de comics graag leest en was benieuwd naar het boek. Na afloop kocht hij een exemplaar.
De schaamte voorbij
Hans vroeg me of ik me wel eens geschaamd had voor mijn geek-zijn. Het antwoord daarop is ja. In mijn tienerjaren was het niet cool om comics te lezen of ander geeky gedrag te vertonen. Als je een meisje wilde versieren, kon je maar beter niet zeggen dat je Spider-Man en de Hulk leuk vond. Zij dacht dan meteen aan de animatieseries die door Telekids werden uitgezonden en de kinderachtige manier waarop deze gepresenteerd werden. Kinderen mochten namelijk hun pasfoto opsturen naar de studio. Ze werden door Irene Moors gebeld en moesten door de telefoon brullen alsof ze de Hulk waren. Hun gezicht werd dan steeds groener gekleurd, alsof ze in de Hulk veranderden. Tenenkrommend vond ik dat.
Gelukkig is het tegenwoordig veel cooler om geek te zijn. Dat komt natuurlijk onder meer door de vele superheldenfilms die er zijn. Superhelden zijn nu soort van mainstream. Hoewel de situatie nog niet perfect is, want Milou, de dochter van Hans, vertelde me dat het oké is om geek te zijn, zolang je maar niet te specialistisch wordt. Als je met je vrienden over je passie praat, maar je gaat teveel in op de details, dan vinden ze je toch een beetje raar.
Daar heb je bij geeks onder elkaar gelukkig geen last van. Dan kan het niet diep genoeg gaan. Vandaag zat ik dan ook even bij te praten met Melvin van Dirtees. Twee geeks aan de koffie over The Last Jedi, de aankomende Black Panther film en andere belangrijke nerdy dingen, zoals het feit dat Dan Slott eindelijk stopt met het martelen van Spider-Man-fans.
Een beetje geek heeft aardig wat bijzondere T-shirts in zijn of haar kast hangen. Tenzij zelfgemaakt, moeten ze ergens gekocht worden. Bij Dirtees bijvoorbeeld. Daar verkopen ze van alles. Van Marvel-helden tot DC Comics, van Turtles tot My Little Pony. Melvin Imanuel is de drijvende kracht achter het bedrijf. ‘Ik verkoop dingen die ik zelf tof vind.’
Foto: Dutch Nerdclub.
Melvin Imanuel kwam ik al wel eens tegen op stripbeurzen bij zijn stand voordat we echt met elkaar aan de praat raakten na een persvoorstelling van Wonder Woman. Melvin straalt zijn geekdom uit middels een stijlvolle garderobe – let maar eens op de thematische strikjes die hij vaak draagt. Vanaf het moment dat Mijn vriend Spider-Man uitkwam heeft Melvin de uitgave gesteund. Hij was aanwezig op de boekpresentatie, promootte het boekwerk via social media en verkocht het in de bioscoop. Voor dat soort support doe ik graag iets terug. Bovendien zit het assortiment van Dirtees vol met gave T-Shirts die ik graag draag. Daarom vandaag de spotlight op Dirtees.
Noem het een pretvertorial. 🙂
Melvin en ik spraken elkaar op een regenachtige vrijdagmiddag in Café Kobalt in Amsterdam. Die middag zou hij naar de nieuwe versie van Stephen King’s IT gaan met zijn familie, maar eerst een kop thee, een koffie verkeerd en een goed gesprek.
Hoe is Dirtees begonnen?
‘Helemaal in het begin werkte ik in de Dump 2000 op de Nieuwe Dijk in Amsterdam. Op een gegeven moment hebben aan het assortiment het T-shirt-merk Logoshirts toegevoegd, waar ik nog steeds agent voor ben in Nederland en België. Logoshirts bestond toen nog uit licenties voor dingen als Sesamstraat en de Muppets. Geen superhelden dus. Toen de Dump failliet ging, werd ik gebeld door de toenmalige agent van Logoshirts die wilde weten waarom hij het bedrijf niet meer te pakken kreeg. In dat gesprek kwam naar voren dat hij een partner zocht. En ik zocht werk, dus ben ik bij Logoshirts aan de slag gegaan. Ik verkocht T-shirts op verzamelbeurzen. In het begin vroegen mensen namelijk naar mijn webshop en stuurde ik ze door bestaande webshops. Na twee jaar dacht ik: ik kan net zo goed zelf een webshop beginnen. Toen ben ik onder de vlag Dirtees verdergegaan.’
Waar selecteer je je merchandise op?
‘Eigenlijk verkopen we alleen shirts. Sporadisch doen we ook iets met action figures, mokken en andere bijproducten, bijvoorbeeld wanneer ik in de bioscoop sta. Bij de première van Deadpool en Captain America: Civil War hebben we van dat soort speciale dingen gehad.
Ik verkoop dingen die ik ken en zelf leuk vind. Thundercats, Turtles, Garbage Pail Kids. Supernatural is denk ik de laatste toevoeging.
Mensen doen vaak suggesties: “waarom verkoop je geen Minions?” of “Koop mindcraft.” Maar ik vind het leuk om iets te verkopen wat ik zelf ook tof vind. Een passie delen met de mensen die iets bij me kopen, dat is het leukste onderdeel aan het runnen van Dirtees. Dat enthousiasme als ze bijvoorbeeld een X-Files-T-shirt zien hangen bij me. Het gesprek dat dan volgt, dáár gaat het om. Ik weet niks van Minions, ik vind het niet grappig. Daarbij: ik wil ook niet te commercieel zijn.’
Maar je wil wel genoeg verdienen?
‘Ja, dat wel. Ik kan er van leven.’
Je doet veel op sociale media, zoals Instagram. Daar plaats je een paar keer per dag iets leuks en geeky op. Wat levert dat op?
‘Het leukste van Dirtees is het verkopen op beurzen. Daar is namelijk direct klantencontact. Ook lopen er cosplayers rond, zijn er bevriende standhouders, en vrienden die helpen in de stand. Dat alles maakt beurzen heel gezellig. De onlineverkoop bestaat uit cijfertjes in een computer. Daar heb ik eigenlijk niks mee. De guldenmiddenweg tussen beurzen en online verkoop is Instagram. Ik vind het heel leuk om toffe geeky-dingen te posten en contact met mensen te hebben. Dat gaat op Instagram veel directer en makkelijker dan op Facebook en Twitter. Instagram is ook best wel verslavend.’
Waar haal je al die posts vandaan?
‘Ik laat natuurlijk de nieuwe items in de collectie zien. Elke week komt er wel iets nieuws bij. Verder volg ik gewoon veel dingen. Er zijn elke dag heel veel nieuwe geek-dingen en nieuws dat ik kan delen. Ik kom ook heel veel grapjes en quotes tegen. We hebben bijvoorbeeld Versus Friday, waarbij twee personages uit verschillende fandoms het tegen elkaar opnemen in een fictieve battle. De Movie Mash-Up Monday bestaat altijd uit crossovers of mash-ups. Dat kunnen films of comics zijn. Denk bijvoorbeeld aan de poster van de Exorcist waar een Ghostbuster op staat. Dat soort dingen deel ik graag omdat ze supercool zijn.’
Wat voor geek ben jij? Wat verzamel je?
‘Ik verzamel niet alleen maar vintage action figures van de Turtles, of alleen maar Japanse filmposters. Als ik iets me raakt dan wil ik het. De laatst tijd lees ik weer heel veel comics, dus dan koop en lees ik veel trades. De grootste verzameling die ik heb zijn toevallig wel vintage Turtles. Op een gegeven moment deed ik al mijn kinderspeelgoed weg, zoals zoveel mensen. In de loop der jaren heb ik alles in mint verpakking teruggekocht wat ik vroeger had als kind.’
Haal je ze niet uit de verpakking?
‘Nee. Mijn lievelingsfiguren heb ik dubbel dus één exemplaar daarvan haal ik dan wel uit de verpakking. In verpakking vind ik er cool uitzien. Het gaat me niet om de waarde, maar dat mijn kamer er dan uitziet als mijn eigen speelgoedwinkel.’
Wat wil je uiteindelijk bereiken?
‘Het uiteindelijke doel is om een echte, stenen winkel te hebben, waar mensen niet alleen T-shirts, maar het totaal geeky-pakket kunnen krijgen. Boardgames kopen en daar ook spelen, comics lezen en koffie drinken. Een beetje zoals Comicasa in Enschede.’
Categorieën
Signeren in de bioscoop
Woensdagavond 5 juli was ik Kinepolis in Utrecht om mijn boek Mijn vriend Spider-Man te signeren. Het werd een gezellige avond.
Een paar weken geleden kreeg ik meteen na mijn optreden in de Coen en Sander Show een mailtje van Henk Jan van Kinepolis, of ik het leuk vond om mijn boek te verkopen op de première-avond van Spider-Man: Homecoming. Daar zag mijn uitgeverij niet zo veel brood in, maar Melvin van Dirtees gelukkig wel. Die verkoopt allerlei toffe merchandise voor nerds, wat ik gemakshalve nerdchandise noem. Melvin heeft Mijn vriend Spider-Man ook in zijn assortiment opgenomen. En dat vind ik natuurlijk heel tof, want fans zijn zeker een doelgroep van mijn epistel.
Daarom zat ik woensdagavond naast zijn stand achter een tafeltje in afwachting van Spider-Man-fans die de film gingen bezoeken. Dit was mijn eerste signeersessie sinds de boekpresentatie en zo’n situatie blijft wat onwennig. Wat gaan mensen van je boek vinden? Wat schrijf je als opdracht voor ze in het boek?
Spinne-Boo
Gelukkig kwam Daan de tekenaar even langs om een exemplaar te kopen. Hij had een leuk presentje mee in een stijl die me erg aan het Marvel-werk van Fred Hembeck deed denken:
Niet veel later druppelden de andere bezoekers binnen. Ik had een gezellig gesprek met twee middelbare scholieren, waarvan er eentje een heel tof T-Shirt aan had, namelijk eentje van Peter Parkers school uit Homecoming. Ik hou erg van dat soort subtiele fandingen. Insiders herkennen het meteen, anderen zien gewoon een T-Shirt van een middelbareschool waar ze nog nooit van hebben gehoord.
Superhelden.nl
Marcel van Driel liep langs omdat hij met zijn zoontje naar Homecoming ging. Hij kocht meteen een exemplaar. Van Driel is een succesvol auteur die zich vooral op Young Adults richt, en onder andere de reeks Superhelden.nl heeft geschreven. Ik kijk bij hem wel eens de kunst af van hoe hij met sociale media omgaat, want daar is hij op een goede manier erg actief. Een echte fanboy is hij trouwens ook, want recent liet hij twee tatoeages zetten gebaseerd op de strip Sandman van Neil Gaiman. Vanaf nu heeft hij Death op zijn arm:
Een jongen kwam mijn hand schudden. Deze Marvel-fan had dat weekend Mijn vriend Spider-Man als verjaardagscadeau gekregen van zijn broer.
Nora, van The Sassologist, kocht ook nog een boek. Evenals een aardige man die mijn artikelen weer kende van Fakebook. Het is erg leuk om met lezers en Spidey-fans te praten. Om te horen wie hun favoriete Spider-Man-acteur is, welke strips ze graag lezen en, in veel gevallen, waarom ze geen strips lezen.
In totaal verkocht ik er dus vier. Toen ik weer naar huis was verkocht Melvin nog een boek. Vijf boeken, da’s geen slechte score in een bioscoop waar mensen niet verwachten dat ze T-Shirts en boeken kunnen kopen.
De mensen van de Dutch Nerd Club stonden namens Dirtees in Eindhoven die avond. Ik zag op Instagram leuke foto’s voorbijkomen.
Cosplay!
Wat voor mij de avond helemaal top maakte, was de aanwezigheid van vier cosplayers die geheel vrijwillig de bezoekers kwamen vermaken. Een echte Black Cat, Silk, Tony Stark en Spider-Man. Toen de Spidey-cosplayer zijn masker afdeed, bleek zijn gezicht ook veel weg te hebben van Peter Parker. Hij heeft ongeveer hetzelfde haar en bruine ogen. Het was erg leuk om fandom live in actie te zien: mensen die blij op de foto gingen met de cosplayers en daarna met een glimlach de zaal in liepen.
Zoals je weet ben ik erg fan van cosplayers en hoe serieus ze hun passie nemen. Ooit interviewde ik enkele van hen tijdens de Animecon.
Eigenlijk had ik de cosplayers in Utrecht ook willen interviewen voor een video, maar door een voetblessure stond ik moeilijk en dan is het lastig de videocamera goed vasthouden. Een volgende keer wellicht.
Het was erg leuk om daarna op Instagram foto’s voorbij te zien komen van de verkoop in Eindhoven en van mensen die het boek hebben gekocht. Dat geeft deze auteur een warm gevoel.