Gisteren liep ik over de Haarlemmerdijk en zag dit briefje op hondhoogte. Zouden ze het kunnen lezen en zich eraan houden? Zeiknatte was krijgt toch opeens een heel andere betekenis.
Honden en hun baasjes: ik ben er geen fan van. Deze hond was vanmiddag natgeregend en stonk daarom behoorlijk. Wel bleef hij rustig liggen. Toch heb ik ze liever niet in de trein.
Vandaag was een beetje een dag zonder planning. De eerste paar uur was ik voornamelijk bezig met het uitschrijven van het interview met Peter Pontiac dat ik gisteren afnam bij de stripmaker thuis. Tussendoor pende ik nog een blogpost over de rechtzaak die de familie Kirby tegen Marvel heeft aangespannen en verloren. Mijn hoofd zat niet echt bij mijn werk en vloog van de ene kant van het web naar de andere. Dat heb je wel eens.
Dan is het beter om naar buiten te gaan. Bij de Koffiesalon een koffie verkeerd en chocolade croissant gegeten. Buiten zat een man met een kopje koffie en zijn vriendin. Daarnaast lag een hond op de stoep. De blaffende krullenbol had een halsband met daarop een of ander apparaatje. De eigenaresse van het beest had een afstandsbediening, vermoedelijk om het beest stroomstoten toe te dienen als deze ongewenst gedrag vertoonde. Ik ben blij dat ik geen hond ben.
‘Hé, een uitzendingswagen van de NOS,’ dacht ik toen ik vrijdagmiddag langs de Stadsschouwburg liep. ‘Even een foto nemen.’ Tja, dat kun je wel vergeten op het overvolle plein in Amsterdam. Dan loopt er altijd wel iemand voor je lens. Maar dit keer pakte dat eigenlijk wel mooi uit met deze onbekende vrouw die haar hondje in een tas meedroeg (!) en bijna rechtstreeks de lens inkijkt.
Het blijft interessant: TV op locatie. Media in het wild.
… or Dog in a Toy Shop… He almost looks like a stuffed animal himself.
The banner says: ‘Our street free of dog shit. Walking around on the Amsterdam sidewalks one knows this is wishful thinking.