Check ook de vlog van EriQ over Free Comic Book Day.
Meer informatie over Frederik van den Stock.
En dit is zijn website.
Iedere vrijdag delen striplezers hun stripliefde en vertellen over hun favoriete strip.
Wat is je naam, je leeftijd en je wat doe je voor werk?
Ludwig Volbeda, (1990) tekenaar.
Welke stripmakers zijn je favoriet en lees je nu nog steeds?
François Schuiten en Benoît Peeters, de Duistere Steden-reeks. Getekend met griezelige perfectie. De reeks laat zich lezen als een prentenboekstrip, een reisverslag van een andere wereld. In deze andere wereld leeft bijna iedereen in steden en deze steden zijn gevuld met schitterende architectuur en technologie. Ik vind het iets heel bijzonders, dat je met typmachines, broeikassen en gietijzer een collage maakt en dat die collage levensvatbaar blijkt te zijn.
Nog een favoriet, wat fragmentarischer, is de Eiland-reeks van Tobias Schalken en Stefan van Dinther. Het zijn korte verhalen dus ik kan geen synopsis geven. In deze reeks lijkt het net alsof strip een onbekend terrein is, dat je met alle mogelijke middelen kan verkennen.
Het ware verhaal van de onbekende soldaat van Tardi. Een strip met een ontzettend intuïtief verhaal, het stroomt maar door en door. Een decadent decor, plotselinge ontploffingen, bizarre personages, vogels. De pagina’s onstonden improviserend en alles krijgt daardoor de structuur van een droom. Blijkbaar is dat parallelle en dromerige iets dat me aanspreekt in strips.
Verder valt me nog iets op aan mijn lievelingsstrips en dat is hoe tekenaars hun personages laten acteren. In het verzamelalbum Brussels in shorts, zit een mooie strip van Frederik van den Stock. Zijn hoofdpersoon, een jongen op kamers, is zo geloofwaardig schutterig. Het zijn net potloodfoto’s, de manier waarop de jongen zijn mond afveegt na een slok bier, in de disco aan zijn elleboog staat te plukken en een meisje niet verstaat. De houdingen zijn heel erg goed getroffen.
Nog zo’n treffende strip, ook echt een lievelings, is De smaak van chloor van Bastien Vivès. Een jongen, een meisje en een zwembad. De tekeningen zijn simpel, de lijnen meanderen een beetje, de kleuren zijn helder, ik kan zien wat er gebeurt en toch snap ik het niet. Ik krijg het verhaal niet rond in mijn hoofd. Een frustrerende aanrader.
Wanneer kwam je er voor het eerst mee in aanraking? En wat deed dat met je?
Ik las altijd veel strips maar er zaten niet echt strips tussen die ik echt verschrikkelijk mooi vond. Toen ik tien was ging het gezin op vakantie. Mijn moeder kocht ook altijd een dik stripboek voor onderweg. Maar ik ben autoziek en mijn zus niet. Zij las dus dat boek, ik leun zo een beetje over het midden van de auto en ik kijk half mee. Het was zo’n Suske en Wiske familiestripboek, een verzamelalbum met Biebel, etc. En een strip die bijzonder opviel, Sarah en Robin, van Dupré. Eigenlijk was die eerste indruk intens, dat je weet dat je iets gevonden hebt dat je graag wilt lezen en dat je nog moet wachten. Volgens mij heb ik het uiteindelijk bij een benzinestation gelezen.
Het verhaal heet Zes weken. De strip gaat over Sarah en haar onzichtbare vriend Robin. Robin verdwijnt steeds en blijkt te verblijven in een schitterende tuin die door een andere jongen is verzonnen. Ik vond het verhaal geweldig en de tekeningen heel erg mooi. Ik vind het raar hoe werkelijk de indruk van een fictief verhaal kan zijn. De herinneringen aan het verhaal zijn minstens zo werkelijk als herinneringen aan de basisschool. Na die strip ben ik meer selectief strips gaan lezen, zoeken naar dingen die ik echt mooi vond.
In de rubriek Stripliefde vertellen striplezers over hun favoriete strip of strips. Op deze manier bouwen we langzaam een interessante leeslijst op. Ook meedoen? Check hier hoe je dat doet. Ik kijk uit naar je inzending. Oh ja: mocht iemand anders al je favoriete strip genoemd hebben, stuur dan even goed je inzending in, want jouw reden om de strip goed te vinden kan heel anders zijn. Bovendien is je eerste kennismaking en wat dat met je deed waarschijnlijk anders dan die van andere lezers
Ter gelegenheid van het honderdste nummer van Zone 5300 stuurden diverse stripmakers een getekende felicitatie naar de redactie. Het Belgische tekenbeest Serge Baeken maakte een prachtige prent van een wonderschone vrouw met op haar lijf zestig personages getatoeëerd die de afgelopen jaren in de Zone hebben gestaan.
De tekening is uiteraard in het jubileumnummer geplaatst. Wat mij betreft had de tekening een van de mooiste Zone-covers ooit kunnen zijn. Ik weet zeker dat met deze dame op het omslag dit honderdste nummer goed zou opvallen in het tijdschriftenschap.
Ik vind het zo’n mooie prent dat ik een video maakte om de sexy dame die Baeken getekend heeft, eens nader te aanschouwen.
Muziek in deze Daily Webhead is gecomponeerd en uitgevoerd door Marco Raaphorst. Ook zal het je wellicht opgevallen zijn dat deze video begint met een Michael Minneboo-logo. Aangezien mijn video’s nog wel eens op andere sites worden geëmbed, leek het me goed om duidelijk te laten zien wie deze maakt. Wellicht brengt dit opdrachtgevers op het idee om mij in te huren om een video voor ze te maken, want dat doe ik graag.
100ste keer
De honderdste editie van Zone 5300, blad voor strips, cultuur en curiosa, is een mooi moment voor nieuwe lezers om het blad aan te schaffen. Er staan strips in van onder andere Simon Spruyt en Frederik van den Stock. Die eerste brengt een 9 pagina’s tellende voorpublicatie van zijn gloednieuwe project Papa Zoglu, de laatste het 12-pagina-verhaal Bartje.
Verder is de stripcast uitgebreid met internationale auteurs als Luke Pearson (Engeland), Brecht Vandenbroucke (België), Nina Bunjevac (Canada), Fufu Frauenwahl (Duitsland), Kenny Rubenis en het illustere collectief Lamelos.
In het artikel 99 tinten Zone kijkt redactielid Natasja van Loon terug op de allereerste jaren, met anekdotes die slechts weinigen kennen, en wordt de ware identiteit van Amoebe, die van 1995 tot 2001 in Zone 5300 publiceerde, onthuld in een interview door Merel Barends. Het blijkt een landelijk bekend stripauteur te zijn, maar wie verklap ik hier natuurlijk niet. Een niet-eerder gepubliceerde strip van Amoebe staat op de site van Zone 5300.
Daar kun je ook lezen wat er nog meer in #100 staat. Check deze video voor meer achtergrondinformatie over het blad uit de mond van mede-oprichter en hoofdredacteur Tonio van Vugt. Samen met stripmaker Robert van der Kroft richtte hij de Zone op in 1994.
En nu ik het toch heb over de Zone met dat nummer waar menigeen de samenstelling van vergeet: donderdag 21 februari is het grote Zone versus Schokkend Nieuws feest in de Melkweg. Lees daarover hier meer en check onderstaande flyer van Dieter van der Ougstraete.
Rest mij alleen nog de Zone-redactie en medewerkers hartelijk te feliciteren met 100 X Zone.