Tag: Gastauteur

Categorieën
Film Filmrecensie

Film: Eragon – Niet origineel maar wel leuk

Gastauteur Gerard Sombroek zet zijn tanden in de film Eragon. Tot zijn grote verrassing is deze film beter dan verwacht.Ik heb vele reviews gelezen over Eragon op internet voordat ik zelf naar de film ging. En eerlijk gezegd ging ik er een beetje met lood in mijn schoenen naar toe, want volgens een hoop reviews is het een vreselijke film die zijn bestaansrecht niet verdiend heeft. Gelukkig ben ik eigenwijs genoeg om zelf een mening te vormen en kan zonder blikken en blozen zeggen dat de film mij 100% is meegevallen.Nu kun je redetwisten of mijn positieve visie alsnog komt door de negatieve reviews, maar dat mag je lekker voor jezelf weten. Eragon is gewoon een leuke fantasy-film die je een dikke anderhalf uur weet te entertainen met zo nu en dan spannende momenten. Veel kritiek is er op de film omdat het een rip-off zou zijn van Star Wars. Zelf kan ik het niet helpen dat commentaar elitair gewauwel te vinden van een stel zogenaamd kritische en hardnekkige Star Wars-fans. Ook zou de film proberen te lijken Lord of the Rings. Goh! Wat verrassend… het is een fantasy-film! Wat had je verwacht?! Franse legioenen van Napoleon tegen het Irak leger van Bush? (Op zich wel een leuk idee…)Drakenrijders
Voor degenen die eigenlijk niets weten van de film Eragon, komt hier een beknopte omschrijving. Er is een land dat vroeger geregeerd werd door de Drakenrijders. Helaas zijn er strubbelingen gekomen. Eén van deze rijders, Galbatorix genaamd, heeft alle rijders verraden en zo goed als afgeslacht. Nu is Galbatorix koning van het land en hij regeert met ijzeren vuist. De drakenrijders zijn verdwenen. Maar dan gloort er hoop aan de horizon. Een boerenjongen genaamd Eragon (Dragon met een E) vindt een blauwe steen wat een draken-ei blijkt te zijn. Draken kiezen hun berijder zelf, en de jonge Eragon blijkt de uitverkorene te zijn. Samen met zijn draak Saphira bindt hij, onder begeleiding van Ex-drakenrijder Brom, de strijd aan met Galbatorix en zijn duistere handlanger Durza – een tovenaar met veel make-up en slecht gebit.Het is duidelijk dat Eragon niet origineel is en je kan ook wel zien door wat de schrijver (destijds een tiener) geïnspireerd is. Maar is dat nou zo slecht? Wat is tegenwoordig nou nog echt origineel? Helemaal op fantasy-gebied is er wat verhalen betreft al een hoop gedaan en is origineel zijn erg moeilijk. Ik vind dat de makers van de film lef hebben. Eragon ontkomt er namelijk niet aan om vergeleken te worden met Lord of the Rings, en zo’n strijd kun je eigenlijk alleen maar verliezen. Daarnaast is de hoofdrolspeler een jonge knul met weinig acteerervaring op hoog niveau. Dus wat dat betreft hulde voor het lef van de makers!Gaten in de tijd
In menig recensie wordt er geklaagd over de gaten in de plot, maar ik vind deze gaten erg meevallen. Er zit maar een gat in die niet in de bioscoopfilm wordt uitgelegd en dat is vermoed ik het gevolg van de film ‘op lengte knippen’. Zo gaat Eragon, tegen de wil van zijn leermeester in, met Saphira een prinses redden uit het kasteel van schurk Durza. Brom blijft achter, voor zover de kijker weet. Niets is minder waar en opeens verschijnt Brom ter plekke wanneer Eragon in nood is. Dit terwijl Eragon met zijn Draak veel sneller is dan Brom op zijn paard. Dit valt echter met enige ‘common sense’ wel uit te leggen.
Zo wordt er in de film erg vrij omgegaan met het fenomeen tijd. Je hebt het gevoel dat er tussen het begin en het eind maar enkele dagen zitten. Helemaal omdat de karakters niet verouderen. Maar er verstrijkt wel degelijk veel tijd. Je maakt van een boerenjongen nu eenmaal geen machtige krijger binnen een week. In een scène zie je Eragon in vermomming wachten buiten het kasteel van Durza. Wachtend op een goed moment dat hij naar binnen kan sluipen. Er wordt niet aangegeven hoe lang hij daar wacht, maar in de tussentijd had de supersnelle draak gemakkelijk alsnog meester Brom kunnen halen om te helpen. Ik zeg niet dat het zo gegaan is, maar het zou enigszins een plausibele verklaring zijn. De motivatie voor de draak is er, want als de berijder sterft, sterft de draak ook.Verder wordt eigenlijk alles verklaard in de film voor de oplettende kijker. Zo klagen sommige recensies over het feit dat men het raar vindt dat er veel te paard wordt gereisd terwijl je een supersnelle draak ter beschikking hebt. Er is echter een scène waarin Saphira drie mensen moet dragen en daar de grootste moeite mee heeft. Ze houdt dit maar even vol. Permanent reizen met twee berijders is dus ook niet denkbaar. Dan is je draak als verkenner gebruiken terwijl je als groep samen reist het verstandigste om te doen.Beauty weekend
Natuurlijk is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Zoals ik al eerder zei is de film verre van origineel. Maar als je originaliteit wil, moet je niet naar een fantasy-film gaan, vind ik. Een ander minpunt van Eragon is dat de film van mij wat rauwer had gemogen. Hij is wel érg cosmetisch met glimmende sierzwaarden waar in het echt niet mee te vechten valt, en barbaren (de Varden) die er uitzien alsof ze net een beauty weekend achter de rug hebben. De leider ziet er helemaal belachelijk uit met zijn ladingen haarlak en nichterige bruin glimmende borstplaat. Ik weet dat het fantasy is, maar een beetje realistisch voorkomen had de film niet misstaan.Volgens andere recensies zijn de dialogen in Eragon tenenkrommend slecht. Zelf vond ik ze meevallen. Het draagt allemaal wel een hoog ‘oh chosen one!’ gehalte (dat heb je wel eens met fantasy-films) maar het is zeker niet zo slecht als laten we zeggen ene Anakin Skywalker die probeert te praten met zijn vrouw. Ik vond de dialogen in ieder geval erg meevallen.In vuur en vlam
Waar de film echt in uitblinkt is het spectaculaire drakengevecht op het eind van de film. Het is natuurlijk allemaal computer geanimeerd, maar het is prachtig gedaan en ook nog eens erg spannend. Er is nog geen enkele fantasy-film waarin een drakengevecht zo spectaculair is neergezet als in Eragon. Wel opvallend is dat de barbaren juichen om Eragon en zijn draak die het vijandelijke leger letterlijk in vuur en vlam zet, samen met alle huizen van de barbaren. Ik zou toch wat minder blij zijn als mijn huis in de hens wordt geblazen door een draak. Maarja, ik ben dan ook geen barbaar.Ben je een elitaire filmsnob die zich ergert aan gelijkenissen met andere verhalen en een ripp-off gelijk als slecht bestempeld, dan kun je je tijd en geld beter besteden. Maar iedereen die gewoon een leuke onderhoudende fantasy-film wilt zien zit bij Eragon zeker goed.

Categorieën
Mike's notities

Gastauteur: Sinterklaas & zo…

Het heerlijk avondje is gekomen… of nu ja bijna dan. Gastauteur Manouk werpt licht op de legende van Sinterklaas. Of toch niet?Ieder jaar is het weer hetzelfde liedje: Sinterklaas komt er aan en de verhalen over hoe het allemaal zo gekomen is schieten als paddestoelen uit de grond. Terwijl je broertje luidkeels ‘Sinterklaas Kapoentje’ staat te zingen, heb jij al weer vijftien keer gelezen dat Sinterklaas echt bestaan heeft, dat hij niet in Spanje leefde maar in Turkije, en dat hij een weeshuis opzette en zijn cape (tabberd) deelde met een aantal arme kinderen die het koud hadden. Koud. In Turkije. Laten we een bommetje leggen onder de legende.Pedo
Sinterklaas is de kindervriend bij uitstek. Sinds de oprichting van de Partij voor de Naastenliefde, nogwat en Diversiteit heeft het woord ‘kindervriend’ een iets andere betekenis gekregen. Laten we er van uitgaan dat Sint Nicolaas geen pedofiel was (hoewel er in het hedendaagse Vaticaan genoeg voorbeelden zijn van bisschoppen die het met koorknapen doen) en dat hij gewoon een kindervriend was om zijn liefdadigheid. Hij leefde namelijk in de vierde eeuw na Christus als bisschop in Myra in, jawel, Turkije. Volgens de verhalen heeft hij dat dorp van de ondergang gered door het verstrekken van voedsel. Ook schijnt hij arme meisjes van bruidsschatten voorzien te hebben zodat ze konden trouwen. Verder zou hij nog meer liefdadige dingen gedaan hebben die vooral met kinderen te maken hebben.Allemaal leuk en aardig, maar in Spanje zelf is Sinterklaas geen feest voor de kinderen, het is een feest voor de gelovigen. En dan vooral voor de vrouwen die in geldnood zitten… Ze lopen drie maandagen achter elkaar van huis naar een kerk die gewijd is aan de Sint, mensen krijgen cakejes, gedroogd fruit, noten en caramelsnoepjes, en de jonge bisschopjes (tussen de 4 en 7 jaar oud) nemen een speciale plaats in op die dag.Pienter ventje
Hoe kwam die man eigenlijk in Spanje terecht? Waarom roepen we nog steeds dat hij ieder jaar uit Madrid komt met zijn stoomboot (ik dacht dat de stoommachine pas rond de 18e eeuw uitgevonden werd, maar blijkbaar was Sint Nicolaas een pienter ventje) terwijl we allemaal weten dat het een rasechte Turk is? Ik ben zelf van mening dat die zeelui met hun sterke verhalen vanalles verzonnen hebben. Toen wij Nederlanders in de Gouden Eeuw (17e eeuw) gingen varen kwamen we regelmatig de Spanjaarden tegen. Aangezien ons Sinterklaasje als de beschermheer van de scheepvaart gezien werd kan het best zijn dat de zeelui wat uit hun duim gezogen hebben.Herinneren jullie dat relletje nog van een aantal jaren geleden? Een groep mensen claimde dat het gedeelte over Zwarte Pieten in het verhaal discriminerend was en daar viel de rest van Nederland dan weer overheen. Nou, ze hebben gelijk. Die eerste groep dan. In de eeuwen rond de Gouden Eeuw waren het de Moren die de macht hadden in Spanje (en ja de Moren zijn zwart). Ook rond die tijd overwonnen de Spanjaarden de Moren weer, dus het zou best eens zo kunnen zijn dat onze Zwarte Pieten (die natuurlijk onder leiding staan van Sinterklaas) symbool staan voor de overwinning op de Moren. Aanwijzingen genoeg: in landen als Australië, Slowakije en Tsjechië is degene die Sinterklaas op zijn tocht vergezelt niet een Zwarte Piet of een andere hulp, maar een aangelijnd monster met hoorns en een rode tong, gekleed in bont. In deze gevallen staat Sinterklaas voor het goede, en het monster voor het kwade. De kettingen waaraan het wezen vastzit zorgen ervoor dat hij de mensen geen kwaad kan doen en staan symbool voor de macht die Sint Nicolaas heeft.Stinkende kinderschoentjes
Is er nog één aspect over: het paard van Sinterklaas. Trouwe Americo, het witte paard dat over de daken kan lopen zonder de dakpannen er af te kegelen en nog lang niet moe is als hij in één nacht heel Nederland en een stukje België doorkruist heeft. Americo, het paard dat op het dek mag staan van de stoomboot, het paard dat iedere nacht weer tientallen kilo’s stro, hooi en wortelen in de kleine stinkende kinderschoentjes vindt. In een groot deel van België, heel Frankrijk, Luxemburg en Zwitserland bestaat hij helemaal niet. Daar heeft Sinterklaas een ezeltje, een klein ezeltje ja, en omdat dat diertje te klein is om de tabberd van de grond te houden draagt het beest manden met cadeautjes en snoepgoed. En de Sint, die ongeveer 1600 jaar oud is, moet lopen.En om het verhaal compleet te maken: Pakjesavond is de viering van de sterfdag van Sint Nicolaas, op 6 december 434. Heb ik jullie tóch stiekem verteld hoe het Sinterklaasfeest in elkaar zit.Wie meer teksten van Manouk wil lezen, kan surfen naar: Holly N Co.

Categorieën
Media

Gastauteur: Niet dood, maar ook nog niet levend

Gastauteur Hans Bruin over de nieuwe technische snufjes in het onderwijs die zelfs docenten versteld doen staan.
De Nederlands MBO-scholier is trots bezitter van een mobiel. Bijna allemaal hebben ze zo’n ding. Wat jammer dat ‘ie nog zo weinig gebruikt wordt. Dat ligt natuurlijk aan de leraren.Mag de telefoon uit in de klas? Nou eh.. liever niet. Want je kunt er geweldige dingen mee doen, ook in de klas. Meer dan 50 % van de deelnemers op het MBO beschikt ondertussen over een mobiel waarmee ook beeld en geluid opgenomen kunnen worden. Dat vraagt natuurlijk om gebruikt te worden. Gesprekken opnemen, instructiefilmpjes maken: het ligt binnen handbereik. En de leerling heeft de eigen apparatuur bij de hand.Wie zei ook al weer dat de film dood is?
En wie zei ook al weer dat film een begin, midden en eind moet hebben?
You Tube staat vol van producties die het tegendeel bewijzen.Het onderwijs lijkt klaar voor nieuwe ontwikkelingen. Vakken zijn omgevormd tot modules, eindtermen door competenties, en landelijke eindexamens door persoonlijke portfolio’s. Laat maar zien wat je kunt! En ondertussen blijft de gemiddelde MBO’er toch maar duffe verslagjes typen, geïnspireerd door de websites die Google selecteerde. Waarom de eigen creativiteit en de mobiel niet ingezet? Ik vraag het aan wat leerlingen en docenten.’Mag je tegenwoordig ook filmpjes inleveren als bewijsmateriaal van je kunnen?’ vragen de leerlingen verbaasd. En ja: dat mag. Sterker nog: de nieuwe onderwijswet stimuleert om op weg naar het diploma een zo’n divers mogelijke digitale portfolio aan te leggen met al het benodigde bewijsmateriaal van het vereiste kunnen.’Ik heb geen idee hoe dat zou moeten!’ verzuchten docenten in eerlijkheid. Want van het onderwijzend personeel heeft nog geen 10% een videofunctie op de mobiel. Laat staan dat ze weten hoe die te gebruiken.Ik weet het eerlijk gezegd ook niet. Mijn mobiel heeft nog een dieselmotor. Niks “bling bling,” niks camera. Dus laat ik me eerst maar uitleggen wat een mp3 is. En een mp4. En welke andere termen ik moet kennen om op basisniveau mee te kunnen praten over de audiovisuele inzet van de mobiel in het onderwijs. En laat ik ook gerust oefenen met het verzinnen van ‘mobiele telefoon opdrachten’, voor ik collega’s ga betrekken.Ik grijp Mike’s Webs aan om jou om advies te vragen. Hoe krijgen we de Nederlandse scholier aan de slag met de mobiel? Want ook al is film nog lang niet dood, in de klas moet ‘ie nog tot leven gewekt worden.Hans Bruin Docent ROC Horizon CollegeBruih001 [AT] horizoncollege.nl

Categorieën
Film

Gastauteur: Achter de schermen bij Sl8n8

Vanaf deze maand zal af en toe een gastschrijver publiceren op Mike’s Webs. Het spits wordt afgebeten door Barbara. Mag ik mij even voorstellen? Mijn naam is Barbara en ik ben bezig met mijn laatste jaar van mijn opleiding tot make-up artist. Dit is een mooi woord voor visagie, grime, haarwerk, hairstyling en specialeffects. Voor deze opleiding heb ik stage gelopen bij de nieuwe Nederlandse horrorfilm Sl8n8.

Tijdens deze stage heb ik meegelopen met de visagiste en rondgekeken op de set. Ik heb vooral bloed, zweet en stof bij gespoten als dit moest gebeuren, de acteurs begeleid op de set en op de monitor meegekeken of alles er wel goed uit zag. Meestal staan meerdere crewleden rond het kleine schermpje om te kijken of alles klopt. Je kunt dan meteen zien of er nog iets moet veranderen. Als er dan iets is wat niet klopt, heb je nog de tijd om dat te veranderen.

Verder heb ik heel veel gezien van alle wonden die gemaakt zijn voor deze film. De hoofden die in de film worden afgehakt stonden backstage. Alsof het niks voorstelde, gewoon tussen de waterkoker en een boodschappentas. Deze wonden en hoofden behoorden tot de specialeffects en zijn verzorgd door dezelfde man die ook aan The Lord Of The Rings heeft meegewerkt. Dan kun je je misschien wel voorstellen dat het er erg goed en vooral heel echt uit zag.

Het was erg gaaf om te zien hoe zo’n scène in elkaar wordt gezet. Ik kan me nog één moment heel goed herinneren. Ik stond op de monitor mee te kijken hoe een scène werd opgenomen. En ondanks dat ik allang had gezien hoe de wond was geplakt, dat ik wist dat het hartstikke nep was en dat het op 3 meter afstand gebeurde, was het een gruwelijk gezicht hoe er een hap uit de arm van Jop Joris werd gebeten. Dat is dan echt te danken aan het acteerwerk en hoe realistisch de wond eruitziet. Ik was dan ook erg benieuwd naar hoe die scène eruit zou zien op het grote witte doek.

Vrijdag 29 september was de première tijdens het Nederlands Filmfestival in Utrecht. Ook ik mocht hierbij zijn, net als mijn medestagiaires. We waren erg benieuwd of ook onze namen op de aftiteling zouden staan en hoe de film zou worden ontvangen. We gingen naar binnen over de rode loper en kregen champagne bij binnenkomst.

Toen kwam het moment dat iedereen plaats mocht gaan nemen in de zaal. Op dat moment begint het een beetje te kriebelen. Dan begin je gewoon zenuwachtig te worden om het feit dat je een film te zien krijgt waar jij aan mee hebt gewerkt en dat andere mensen die film gaan bekijken en er hoogstwaarschijnlijk toch een mening over gaan vormen. Spannend! Om het nog spannender te maken kwam er eerst nog een man het podium op om een voorwoordje te doen. En toen gebeurde het, toen ging de film waar we met z’n allen hard aan gewerkt hadden, waar we vele dagen vroeg voor zijn opgestaan en pas laat op de avond van thuis zijn gekomen, in première!

Het was leuk om te zien dat ik eigenlijk bij heel veel scènes van die film aanwezig ben geweest. Maar het is wel heel raar, je kijkt opeens heel anders naar zo’n film. Ik ben zo bezig geweest om te kijken of het nou eigenlijk allemaal wel klopt, dat ik je niet eens zou kunnen vertellen of het nou een goede film is of niet. Ik kan je wel vertellen dat in mijn ogen alles klopt. En de specialeffects zijn zó mooi gedaan! Er werd zelfs 2 keer geapplaudisseerd omdat er op dat moment iemand werd afgeslacht en dat heel mooi in beeld werd gebracht.

En dan te bedenken dat er maar op één enkel moment de computer aan te pas is gekomen. Dat is op het moment dat de acteurs in een filmpje zien hoe er een geest bezit neemt van iemands lichaam en dat krijg je anders toch echt niet voor elkaar. Voor de rest is het allemaal handwerk en ziet het er erg goed uit.

Maar misschien ben ik wel een beetje bevooroordeeld. Daarom ga ik de film gewoon nog een keer bekijken om te zien of hij voor de rest ook goed is.Maar één ding scheelt: ook de media is erg te spreken over ‘onze’ Sl8n8. Ik zag in een recensie in Metro dat de film 4 van de 5 sterren krijgt. Dat noem ik goed. En dan ben ik trots om te zeggen dat ik erbij ben geweest.

En onze namen… die staan op de aftiteling!