Zaterdag 28 oktober 2017 werd voor het eerst een Halloweenparade gehouden in Haarlem.
De stoet trok vanaf de Grote Markt naar het aansluitende Haarlem Halloween-feest in De Lichtfabriek. Dit videoverslag van Mizzle Media geeft daar een impressie van.
Dit is de laatste blogpost die ik publiceerde op HalloweenCult.com. Een site die nu niet meer bestaat. Een project dat eigenlijk mislukt is, al ben ik blij dat ik het ooit geprobeerd heb. Hier vertel ik daar meer over.
Haarlem, waar iedere twee jaar het grootste stripfestival van Nederland plaatsvindt, krijgt haar eerste stripmuur, ontworpen door illustrator en stripmaker Thé Tjong-Khing.
Fotograaf: Rob Bruijnen/My Productions
Lees hieronder het vandaag binnenkomen persbericht.
De komst van Haarlem’s eerste officiële stripmuur, die momenteel wordt voltooid en is ontworpen door de 86-jarige Haarlemse meestertekenaar Thé Tjong-Khing, was lang een goed bewaard geheim bij de organisatie van Stripdagen Haarlem en de gemeente, die nauw hebben samengewerkt om dit project te realiseren. De belangrijkste stripstad van Nederland na Duckstad treedt hiermee eindelijk in de voetsporen van andere toonaangevende Europese stripsteden als Angoulême, Brussel en Antwerpen, die al langer in het trotse bezit zijn van officiële stripmuren.
Tonio van Vugt, artistiek directeur van Stripdagen Haarlem, en Blanca de Bruyne van de afdeling culturele zaken van de gemeente Haarlem hebben uitvoerig gescout naar de juiste locatie; de locatie op het Hortusplein ofwel de Raaks is uiteindelijk aangedragen door de gemeente. Het ontwerp van Thé Tjong-Khing, waarin verschillende bekende stripfiguren te zien zijn, beslaat niet één muur, maar zelfs vier. De afbeelding loopt namelijk door op de vier zijden van de liftkoker van parkeergarage Raaks. Het kunstwerk is door het glas rondom de lift te zien.
De muurschildering wordt uitgevoerd door kunstenaar Diego Teroba (Bergen op Zoom, 1975) die bekendheid verwierf als decorateur en vormgever bij De Efteling, maar Thé Tjong-Khing helpt zelf ook mee met schilderen. En ook de Haarlemse fotograaf Fjodor Buis werkt mee aan de uitvoering. Centraal in Thé Tjong-Khings ontwerp staat een groen monster dat zich over alle vier de zijden uitstrekt, met ernaast een keur aan beroemde stripfiguren als onder anderen Sigmund en Dirkjan, maar ook Elsje van de Haarlemse tekenaar Gerben Valkema en Jopo de Pojo van Joost Swarte. Van Thé Tjong-Khings eigen strippersonages maken Annabella uit de Lange Wapper-boeken en Meneer en Mevrouw Hond (met taart) hun opwachting. Daarnaast komt uiteraard ook de Haarlemse geschiedenis aan bod, zoals de vermeende uitvinder van de boekdrukkunst Laurens Janszoon Coster, de Finse reus van Haarlem Daniël Cajanus en Kenau Simonsdochter Hasselaer, die volgens de overlevering tijdens de Tachtigjarige oorlog het verzet van de Haarlemse vrouwen leidde.
Diego Teroba aan het werk. Fotograaf: Rob Bruijnen/My Productions
Voor artistiek directeur Tonio van Vugt is Thé Tjong-Khing zijn droomkandidaat voor het ontwerp van de eerste officiële stripmuur in Haarlem: ‘We kozen voor Khing omdat hij twee verschillende soorten publiek aanspreekt. De stripliefhebber kent hem van Arman & Ilva en Iris, en daarnaast zijn hele generaties kinderen opgegroeid met zijn kinderboeken en kinderboekenillustraties. Hij vertegenwoordigt the best of both worlds, dus het was heel logisch om de eerste stripmuur aan hem te geven. Grappig is dat later bleek dat meer mensen ook al aan hem hadden gedacht, zoals Fjodor Buis met wie Khing een tijdlang een strip heeft gemaakt. Khing was razend enthousiast en kwam met een fantastisch ontwerp en alles viel op zijn plaats.’
Het werk aan de muurschildering op de Raaks verloopt voorspoedig en is naar verwachting eind volgende week klaar. Eind september volgt er dan nog een officiële onthulling – ruim op tijd voor de Stripdagen, want die staan pas weer van 27 mei tot en met 7 juni 2020 op het programma.
1 mei 2019
Gisteren vierde de Nederlandse stripwereld de 80ste verjaardag van Martin Lodewijk. De nestor van de Nederlandse strip wordt hij ook wel genoemd en gezien zijn enorme staat van dienst is dat een terechte titel. Martin creëerde onder andere Agent 327, schreef de serie Storm en begeleidde als redacteur van stripbladen veel stripmakers. Toch was ik niet veel met Martin bezig, maar vooral met mijn eigen geboortedag, want ik werd 42 gister.
Ik vier mijn verjaardag niet op een traditionele manier. Ik vier mijn verjaardag dus eigenlijk niet, maar geef mezelf wel altijd een vrije dag om te doen waar ik zin in heb. Meestal komt dat neer op zitten op de bank met een stapel strips of boeken. Gisteren verliep iets anders.
In de ochtend maakte ik een vlog over het boek Nerds!dat die avond ervoor door de postbode was afgeleverd. Dat soort vlogs heb ik het liefste meteen online, want dan weten mensen tenminste dat het boek uit is. Bovendien vind ik het erg leuk dat Nerds! van Emilio Guzman en Thijs van Domburg er nu eindelijk is. Daarna heb ik wat gelezen en ’s middags treinden mijn vriendin Linda en ik richting Zandvoort. Omdat de overstap op Haarlem CS bijna een half uur was, besloot ik dat ik liever de stad in wilde gaan. We gaan immers al vaak naar Zandvoort om uit te waaien. En ik wilde wel even kijken hoe het bij Jopo de Pojo was.
Stripverkoper Dimitri had weer goede leestips. Hij is goed thuis in Amerikaanse comics en ook weet hij veel van onafhankelijke makers, waar hij enthousiast over kan vertellen.
Dimitri vertelde me ook dat Jopo de Pojo eind dit jaar gaat verhuizen naar een nieuw pand in Haarlem. Dat pand staat om de hoek van waar ze nu zijn. Grappig genoeg kocht een bekende Nederlander Blankets van Craig Thompson in de winkel. Een mooi album. Welke BN’er het was maakt niet uit, maar hij speelde vroeger een fotograaf in het SchoolTV Weekjournaal. Wie dat zag als kind weet wie ik bedoel.
Linda vond het leuk om de strips die ik had uitgezocht voor mijn verjaardag te kopen. Eindelijk heb ik nu een deeltje van Tank Girl van Jamie Hewlett en Alan Martin. Een ingekleurde herdruk van werk uit 1989 en 1990. Ik bekijk vaak de vlogs van Ed Piskor en Jim Rugg en zij raadden het werk van Hewlett aan. Zo langzamerhand ben ik een lijst aan het samenstellen met comics en makers die ik nog niet ken en waar ik iets van wil lezen. Zo leer ik telkens weer wat bij.
Zo raadden Piskor en Rugg ook het werk van Rick Veitch aan. Van Veitch kocht ik op de Dutch Comic Con al een Marvel Graphic Novel, en gisteren voegde ik daar The One aan toe. Ben erg benieuwd naar deze boeken. Ik heb vroeger wel iets van Veitch gelezen overigens.
Dimitri gaf me nog een stapel comics die uitgebracht zijn voor Free Comic Book Day dat dit weekend plaatsvindt. Ik twijfel nog of ik daar een vlog over zal maken voor Amsterdam Comic Geek. Over wat of niet te vloggen twijfel ik heel veel overigens, maar dat is een onderwerp voor een andere blogpost.
Na het stripbezoek aten we spareribs in een restaurant in Haarlem. Al met al dus een prima verjaardag.
1001 nespressoverpakkingen wil graficus en letteraar Frits Jonker betekenen. Van een stapel verpakkingen maakte hij Frankenstein-portretten.
Daar kochten wij er eentje van in de pop-up store van de Stripdagen Haarlem. Een Fritsenstein dus, of een Frankenfrits.
Ik streef ernaar deze video’s in een take op te nemen, maar deze vlog bevat een cut. Tijdens het inpakken van Fritsenstein liep ik nog even met de camera door de pop-upstore, maar die opnames vond ik later niet zo boeiend en heb ik eruit geknipt. Zo kon ik meteen even vertellen dat het Pulpman Monster Magazinegoed is verkocht op de Stripdagen.
Inmiddels hangt Fritsenstein bij ons op het toilet, als eerste lid van de toekomstige portrettengalerij:
De Oostenrijkse stripmaker en illustrator Ulli Lust was twee weken artist in residence en maakte 20 unieke illustraties waarin ze haar visie op de gemeente Haarlem laat zien.
In het verhaal wat Lust vertelt, is Nederland onder water gekomen, maar gaat het dagelijks leven schijnbaar gewoon door. Er zit veel humor in hoe ze dit scenario verbeeldt. Deze toffe expositie was tijdens de Stripdagen Haarlem te zien tijdens de Stripdagen de Kloostergangen in Haarlem.
Dit project is onderdeel van Citybooks waarbij schrijvers, dichters, fotografen en stripmakers uitgenodigd worden hun visie te geven op een interessante stad.
Bij uitgeverij De Zingende Zaag verschijnt de strip in een kleine oplage in boekvorm.
In deze aangrijpende scène uit Fantastic Four #277 worden Sue Storm en Reed Richards gemarteld in de hel door Mephisto, Marvels versie van de duivel.
Het stripplaatje waarin Mephisto op zijn troon zit, vind ik bijzonder mooi getekend met een sterke compositie. Het rechter plaatje waarin Mephisto de elastische Reed uit elkaar trekt, hakt er ook behoorlijk in. Hier wordt Reeds superkracht tegen hem gebruikt.
De comic is opgenomen in Fantastic Four Visionariesby John Byrne #6 die ik laatst in de aanbieding kocht bij stripwinkel Jopo de Pojo. Ik kocht die dag ook nog #0 van de John Byrne FF-reeks. Nu heb ik delen 0,1,2,5,6 en 7. Dat is aardig wat. Ik maak liever op deze manier de reeks van Byrnes compleet dan door een omnibus te kopen. Dat is weliswaar makkelijker, want je bent in één keer klaar. Toch vind ik die heel dikke omnibussen niet fijn lezen.
Nog een paar te gaan dus. Ondertussen geniet ik erg van de jacht naar de missende deeltjes. Vooral als ik ze bij toeval in een uitverkoopbak aantref.
Jopo de Pojo
Het was voor het eerst dat ik Jopo de Pojo in Haarlem bezocht sinds nieuwe eigenaar Mark Marijnen de winkel overnam van Silvester Strips. Sindsdien is het assortiment goed verbreed. Uitgeverij Silvester verkocht natuurlijk vooral de strips die ze zelf uitgaf. Tenminste, daar leek wel de nadruk op te liggen.
Verkoper Dimitri is gelukkig gebleven. Een zeer aardige en enthousiaste gast die altijd goede leestips heeft. Hij vertelde me dat Mijn vriend Spider-Man goed loopt in de winkel. Het laatste exemplaar was die week net over de toonbank gegaan, maar er zouden snel weer nieuwe exemplaren binnenkomen. Dat klinkt deze auteur natuurlijk als muziek in de oren. Bij Jopo de Pojo verkopen ze namelijk ook aardig wat comics, dus een deel van de doelgroep van het boek komt daar dus ook over de vloer. Hoewel eigenlijk iedere stripfan zich wel in mijn verhaal zal kunnen herkennen.
Stripcollega Marcel Haster maakte deze reportage over Jopo de Pojo. Hierin wordt ook uitgelegd waar die naam nu eigenlijk vandaan komt.
Van 25 mei t/m 3 juni 2018 vindt de veertiende editie van Stripdagen Haarlem plaats, als vanouds door de hele stad. Aangezien in 2018 precies 200 jaar geleden is dat Mary Shelley op negentienjarige leeftijd haar magnum opus Frankenstein or The Modern Prometheus publiceerde, is dat het thema van het stripfestival.
Tijdens de Stripdagen Haarlem wordt tien dagen lang het beeldverhaal in al zijn facetten belicht en de cross-over met andere kunstdisciplines benadrukt.
Hieronder het persbericht over de Stripdagen – het leukste stripfestival van Nederland en omstreken.
Shot van Bride of Frankenstein.
Shelleys boek is een baanbrekend werk dat ook nu nog actueel is, en dat zijn weg heeft gevonden in vele vormen van de populaire cultuur – en strips zijn geen uitzondering. Voor wie een opfrissertje nodig heeft: de jonge geleerde Victor Frankenstein creëert uit menselijke overblijfselen nieuw leven, maar al gauw ontsnapt zijn schepping: het uiterst intelligente wezen is vastbesloten om wraak te nemen op de schepper die hem zonder enige liefde losliet in een wereld die hem vijandig is gezind. Het boek ontstond als gevolg van een weddenschap – schrijf een griezelverhaal in één nacht – en zou van verstrekkende invloed blijken, niet alleen op de literatuur en populaire cultuur, maar ook op de wetenschap. Het ideaal van de maakbare mens dicteert het discours van de wetenschaps loso e zelfs meer dan ooit. Het boek zelf, de lm, de talloze strips die teruggrijpen op Shelley’s beroemde verhaal, de medische en techno- logische ontwikkelingen die eronder vallen: Stripdagen Haarlem behandelt het thema uitgebreid in al zijn facetten.
Film en strip
Naast het boek is er een andere bron die bepalend is geweest voor de Frankenstein-beeldvorming zoals de meesten die kennen: de Universal-films van James Whale uit de jaren 30 met Boris Karloff als het monster.
De Vloek van Bangebroek. Tekst en tekeningen: Gerard Leever.
Het is dié creatie, met vierkante kop en bouten in de nek, die in het collectieve geheugen staat gegrift, en waar veel beelduitingen zoals strips en parodieën op teruggrijpen. De film wijkt op een aantal essentiële punten af van het boek: zo komt de beroemde laboratoriumscène waarin het monster met behulp van elektriciteit tot leven wordt gewekt niet voor in het boek. Maar geen vrees: ‘elektriciteit’ zal op Stripdagen Haarlem niet ontbreken. En er wordt natuurlijk ruim aandacht besteed aan de strips die er met en over het Monster zijn verschenen. Ook Nederland heeft daarin zijn steentje bijgedragen, met onder meer De vloek van Bangebroek van Gerard Leever, Victor & Frenky van Daniel van den Broek en Ambrosius: Krankenstein van Gideon Brugman en Orion Roos.
Victor & Frenky door Daniel van den Broek.
Expo’s en randprogrammering
De aan dit thema verbonden hoofdexpositie zal deze editie plaatshebben in galerie 37PK (Grootheiligland 37, Haarlem). Aan de hand van het oorspronkelijke boek van Mary Shelley wordt het verhaal herverteld met behulp van fragmenten uit de talloze bestaande verstrippingen en geïllustreerde versies. Verder komen in de expo de morele, filosofische en wetenschappelijke aspecten uitgebreid aan bod, zoals het Godcomplex, nature versus nurture en de maakbare mens. Omdat dit thema’s zijn die ook in onze huidige maatschappij een bepalende rol spelen wordt er aan deze expositie een educatief programma verbonden, ontwikkeld door het stripjournalistieke platform Drawing the Times.
Uiteraard keert het thema ook terug in diverse andere expo’s en in lezingen, lmprogramma’s, muziekvoorstellingen, theaterproducties en rock-‘n’-rollfestijnen.
Niemand zal kunnen ontsnappen aan het monster van Frankenstein!
Met pa op stap op de Stripdagen Haarlem. Foto: Michael Minneboo
Dit weekend zitten stripliefhebbers natuurlijk in Turnhout waar het Stripgids festival zal plaatsvinden. Anderen zitten wellicht op de Animecon in Den Haag, waar ook allerlei stripzaken aanbod komen.
Ik ben in Den Haag omdat ik me graag wil verdiepen in de wereld van manga en anime.
Over stripfestivals gesproken: ik kreeg vandaag het bericht binnen dat de Stripdagen Haarlem dat een tiendaags festival gaat worden. Een slimme zet, want er is altijd heel veel te doen op het leukste en beste stripfestival van Nederland.
Met pa op stap op de Stripdagen Haarlem. Foto: Michael Minneboo
Het grootste stripfestival van Nederland breidt uit. De editie van 2016 gaat van twee naar maar liefst tien dagen: van vrijdag 3 tot en met zondag 12 juni.
Het zwaartepunt van de activiteiten zal in de beide weekenden liggen, met als vanouds in het eerste weekend de beurs in de Philharmonie en op de Grote Markt, en een groot festival in Het Patronaat op de eerste zaterdagavond. In de tussenliggende week zal er meer ruimte zijn voor lezingen, presentaties en andere evenementen door de hele stad. Het festival zal in het tweede weekend op gepaste wijze afgesloten met een nog nader bekend te maken evenement voor stripmakers én –lezers.
De exposities zullen traditioneel gedurende het hele festival doorlopen, een groot deel zelfs nog daarna.
Tonio van Vugt
De organisatie van Stripdagen Haarlem besloot tot de uitbreiding van het festival omdat de oude formule eigenlijk te succesvol was voor één weekend. In voorgaande jaren zat het programma telkens zo vol dat het vrijwel onmogelijk was om alles te bezoeken. ‘De aard van het festival verandert niet, alleen zit er in de nieuwe opzet meer lucht in de programmering,’ aldus Tonio van Vugt, de nieuwe artistiek directeur van het festival, ‘en dat is goed nieuws voor alle betrokkenen én voor de festivalbezoeker. Zo liepen veel van de exposities al in de voorgaande edities langer door dan alleen dat ene festivalweekend, maar dat was niet voor iedereen even duidelijk.’ Volgens Van Vugt geeft de uitbreiding naar een officieel tiendaags festival bezoekers de tijd om meer van de Stripdagen Haarlem te genieten.
Een kloon van Jezus. Ja, die kan natuurlijk alleen maar atheïst zijn. En atheïsme is het ware geloof.
Vrijdag had ik een afspraak met Ger Apeldoorn. Ik vind het altijd leuk om met de voormalige X-Mannen-vertaler af te spreken en over strips te praten. Apeldoorn is tegenwoordig niet alleen redacteur bij Eppo, ook schrijft hij nog wel eens een scenario. Hij was ook jarenlang voorzitter van de jury voor de Stripschapprijzen. Aan het eind van het gesprek liepen we nog even stripwinkel Silvester binnen, want Ger wilde de comics waar hij een abonnement op heeft nog even ophalen.
De verkoper bij Silvester is een grote stripliefhebber die dus duidelijk hart voor de zaak heeft. Hij raadt graag titels aan en een van de comics die hij voor me aanwees was Punk Rock Jesus van Sean Murphy. Murpy tekende eerder American Vampire: Survival of the fittest,Joe the Barbarian en Hellrazer. Ik hou van zijn expressieve, ietwat mangaeske tekeningen. Er zit veel energie in zijn tekenwerk.
Murphy heeft overigens wel de rare gewoonte om de neuzen van zijn personages te arceren. Het lijkt nu alsof ze allemaal permanent verkouden zijn.
In Punk Rock Jesuswordt Jezus gekloond uit dna dat op de lijkwade van Turijn in achtergebleven. Het hele circus van zwangerschap tot opgroeien wordt nauwgezet in beeld gebracht en live uitgezonden door het bedrijf J2. Jezus als reality soap dus. Een fantastisch concept natuurlijk dat Murphy tot en met de laatste pagina boeiend weet te houden. Niet alleen trakteert Murphy ons op fantastisch tekenwerk, ook zijn personages zijn goed uitgediept en gelaagd. Het verhaal is intelligent geschreven, bevat goede actiescènes maar heeft vooral veel hart.
De opgroeiende Jezus, die zijn gehele jeugd gevangen wordt gehouden op een eiland, wordt uiteindelijk een van de belangrijkste spreekbuizen voor het atheïsme en als punkrocker brengt hij zijn boodschap naar een publiek met een welwillend oor. Uiteraard zijn de christenfundamentalisten daar niet blij mee. (Maar goed, waar zijn fundamentalisten nu eigenlijk wel blij mee…) Het is ook moeilijk om al die sprookjesverhalen uit de Bijbel te blijven geloven als de zoon van God inderdaad terugkeert op aarde, zij het dan als kloon. Sommige mensen geloven immers dat dan het einde der tijden zal aanbreken. Maar sowieso is het moeilijk je geloof vast te houden als je sprookjesfiguur in levende lijve voor je staat en niet is wat je al die tijd gefantaseerd hebt. Zeker niet als de zoon van God zegt dat religie een abject verschijnsel is:
Murphy, zelf ooit katholiek totdat hij het licht zag, geeft mooi en gehaaid commentaar op de uitwassen van dogmatisch denken en de uitbuitcultuur van mediabedrijven. Zijn Punk Rock Jesus beveel ik je bij deze van harte aan, want godverdomme wat is dit een goede strip!
[hr]
Daarom Minneboo leest: Als stripjournalist wil ik zoveel mogelijk strips onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen.
De 80ste Boekenweek vindt plaats van zaterdag 7 maart t/m zondag 15 maart 2015 en krijgt als thema ‘waanzin’, onder het motto: Te gek voor woorden. Wie in de winkel voor €12,50 of meer aan boeken besteedt krijgt gratis het boekenweekgeschenk cadeau. Dit jaar is dat geschenk geschreven door Dimitri Verhulst.
Volgens mij geldt die regel ook voor het kopen van strips en graphic novels, dus als je het geschenk wil scoren, kan dat hopelijk ook door de laatste Asterix aan te schaffen of Mijn vriend Dahmer.
In de nieuwste editie van De Boekenkrantplaatst de BNS een advertentie met daarin een paar actuele strips van BNS-stripmakers:
Waanzinnige strips
Er wordt in de boekenweek ook actief campagne gevoerd voor het beeldverhaal. Joost Pollmann, ex-creatief directeur van de Haarlemse Stripdagen en stripjournalist van De Volkskrant, organiseert in samenwerking met de Bibliotheek Zuid-Kennemerland en Kleine Revolutie Producties een expositie rond waanzin in de strip. Pollmann toont door middel van divers beeldmateriaal de verschillende manieren waarop tekenaars met hun eigen gekte en die van anderen omgaan. Hoogtepunt van de expositie is een lezing van Pollmann op vrijdag 13 maart om 20:00 in de Doelenzaal van de stadsbibliotheek Haarlem.
De expositie Beelden van gekte is te zien van 2 t/m 23 maart. De lezing is gratis bij te wonen.
Op het Boekenbal voor lezers op 14 maart in De Lichtfabriek, treden stripmakers Gerrie Hondius en Kamagurka op. Kamagurka voert een theateract op, Gerrie Hondius werkt samen met Gustaaf Peek, terwijl hij voorleest uit zijn roman Godin, held zal Gerrie de tekst ter plekke van getekende zandanimaties voorzien.
Vrijdag was ik in Het Teylers Museum te Haarlem om de opening van de tentoonstelling van Warhol-tekeningen bij te wonen. Voor de opening zat ik even mindful te wezen aan het water.
Vrijdag was ik in Haarlem waar ik met Joubert Pignon afgesproken had op de Grote Markt. Al twee jaar heb ik drie trades van Fables van hem en ik wilde graag zijn debuutroman aanschaffen: ‘Er gebeurde o.a. niets’. We hebben nog Daily Webhead video opgenomen die binnenkort online komt.
Daarna was ik met Paul naar het Teylers museum voor de tentoonstelling over Rafaël. Mooie tekenpoot had hij. De schetsen die hij maakte zijn voortreffelijk; alleen jammer dat men in die tijd alleen Bijbelse verhalen verbeeldde.
In het Teylers museum zag ik ook dit prachtige schilderij hangen van Lodewijk Franciscus Hendrik Apol dat heel toepasselijk ‘Bos bij winter’ heet.
Een hamburger later waren Linda en ik ’s avonds in de Melkweg te Amsterdam voor weer een horrorcollege van Jan Doense. Hij had lekker veel fragmenten voor ons in petto. Dat was dus verschrikkelijk smullen.
Het stripplaatje waarin Mephisto op zijn troon zit, vind ik bijzonder mooi getekend met een sterke compositie. Het rechter plaatje waarin Mephisto de elastische Reed uit elkaar trekt, hakt er ook behoorlijk in. Hier wordt Reeds superkracht tegen hem gebruikt.
In Punk Rock Jesus wordt Jezus gekloond uit dna dat op de lijkwade van Turijn in achtergebleven. Het hele circus van zwangerschap tot opgroeien wordt nauwgezet in beeld gebracht en live uitgezonden door het bedrijf J2. Jezus als reality soap dus. Een fantastisch concept natuurlijk dat Murphy tot en met de laatste pagina boeiend weet te houden. Niet alleen trakteert Murphy ons op fantastisch tekenwerk, ook zijn personages zijn goed uitgediept en gelaagd. Het verhaal is intelligent geschreven, bevat goede actiescènes maar heeft vooral veel hart.
De opgroeiende Jezus, die zijn gehele jeugd gevangen wordt gehouden op een eiland, wordt uiteindelijk een van de belangrijkste spreekbuizen voor het atheïsme en als punkrocker brengt hij zijn boodschap naar een publiek met een welwillend oor. Uiteraard zijn de christenfundamentalisten daar niet blij mee. (Maar goed, waar zijn fundamentalisten nu eigenlijk wel blij mee…) Het is ook moeilijk om al die sprookjesverhalen uit de Bijbel te blijven geloven als de zoon van God inderdaad terugkeert op aarde, zij het dan als kloon. Sommige mensen geloven immers dat dan het einde der tijden zal aanbreken. Maar sowieso is het moeilijk je geloof vast te houden als je sprookjesfiguur in levende lijve voor je staat en niet is wat je al die tijd gefantaseerd hebt. Zeker niet als de zoon van God zegt dat religie een abject verschijnsel is:
