It’s almost Halloween, but lately my mind has been thinking about anything but Halloween.
It’s been a very busy October: I’ve written a couple of articles and interviews about comics and animation. And while I was typing away at my home office, summer became autumn and all of a sudden my favourite holiday is only two weeks away.
Well, I did write up a Top 5 of my favourite Halloween-esque comic books for Submarine Channel that will be published any day now. So, Halloween hasn’t been off the map totally.
But slowly, I am getting into the Halloween spirit. Last week, I walked home from the American Book Center after I interviewed comic book artist Marcel Ruijters. He has just published a wonderful graphic novel about medieval painter Hieronymus Bosch and we talked about it at length for a pretty good crowd of people who were nice enough not to boo me off the stage and buy Marcel’s book.
Walking home, I passed a party & costume shop. Taking a moment to revel at the stuff in the shop window, I felt that old familiar happy feeling I always feel this time of year, return.
Last night, I put up some of our pumpkin lights in my office and put the Halloween calendar counting down to October 31 on the shelf next to my monitor. Let autumn begin for real.
Originally published on October 16, 2015 on HalloweenCult.com.
What’s a Halloween party without some great looking creatures lurking in the shadows? Here’s the making of such a creature by the team of Amsterdam Spook.
Since 2006, Canadian-born Amsterdammer Tamar Bosschaart has organised the most incredible annual Halloween parties that over the years have grown in size and popularity to the point that they attract Halloween lovers from all over the planet to celebrate the unholy festivities in Amsterdam. The Spook Amsterdam posse has grown alongside the party and every Sunday, a handful of the most dedicated crafters gather to make the most amazing decorations from scratch. Just look at this Gargoyle!
The body of the Gargoyle was made using chicken wire, expertly shaped to form the body and limbs. Papier-mache was then used to cover it, which often required several layers. The piercing gaze was created by putting two cheap bicycle lights in the eye sockets.Here you can see the two main gargoyles side by side. The gargoyle on the left is still in his unpainted, unblemished state. The one on the right has already been painted black, though several layers of paint were needed before the next step.
Here is the unholy beast in all its glory. Notice that the details have been touched up, both by lighter paint, as well as by filing away at the extremities to stimulate the toll the elements make on gargoyles. This bad boy was created for the party in 2014, together with his brother and several smaller versions. They proved so popular, one of them was stolen at the party. How someone managed to smuggle it out is another mystery. Stay posted for a sneak peek of what’s being built this year on your favourite blog on all things Halloween soon!
Luuk van Huët
Originally published on September 09, 2015 on HalloweenCult.com.
Kate woont sinds kort aan de kust van Noord-Californië, omdat haar kleine zusje Maya ziek is en schone zeelucht nodig heeft. Hun Mexicaanse buurjongen laat hun de nieuwe buurt zien en vertelt een geheim: er zijn geesten in deze stad. Kate is bang en wil er niets mee te maken hebben, maar Maya juist wel.
Als Kate op een Mexicaans halloweenfeest voor het eerst kennismaakt met de vrolijke spoken, overwint ze haar angsten en laat ze zich meevoeren naar een heel bijzondere wereld…
Meer informatie over Spoken.
Toch nog een Halloween-vlog dit jaar, want door het lezen van Peter Parker 73 kwam ik goed in de stemming. Ook The Dark Horse Book of the Dead helpt daarmee een handje.
Eigenlijk ben ik een enorme Halloween-fan, maar dit jaar wil de Halloweenspirit niet in mij neerdalen. Misschien ben ik te veel afgeleid door andere lopende zaken… Misschien dat MONSTER STRIPBLAD me hierbij kan helpen.
Monster Stripblad is een eenmalige uitgave van Uitgeverij Scratch. Een team van tien striptekenaars werkte samen aan een MONSTERproject. Deze koortsachtige activiteit onder de bezielende leiding van Wasco, heeft geleid tot een nieuw en eenmalig striptijdschrift: MONSTER. Aan MONSTER werkten mee: Anne Stalinski, Merel Barends, Dace Sietina, Jeroen Funke, René Windig, Wasco, Peter de Wit, Eliane Gerrits, Lae Schäfer en Tommy A.
Haunt speelt zich niet alleen af tijdens Halloween, maar is ook een perfecte horrorfilm om tijdens Halloween te gaan kijken.
Harper (Katie Stevens) gaat met tegenzin met haar vrienden mee naar een Halloweenfeestje. Ze heeft het net uitgemaakt met haar vriendje die losse handjes heeft. De vriendengroep besluit na het feest een afgelegen spookhuis te bezoeken. Wat begint als een typisch haunted house met standaard schrikmomenten, ontaard al snel in een levensechte nachtmerrie.
In de Verenigde Staten zijn haunted houses een echte traditie rond Halloween. Vaak worden deze gecreëerd door particulieren. De kwaliteit van deze spookhuizen verschilt nogal. De ene is amateuristisch maar goed bedoeld, in de andere waan je je in een huis vol levensechte gevaren. Het is de tweede variant waar Harper en haar vrienden in terechtkomen.
Haunt is geschreven en geregisseerd door Scott Beck en Bryan Woods, bekend van het script van A Quiet Place. Het verhaal begint nogal conventioneel met een groepje aantrekkelijke studenten die erop uitgaan tijdens Halloween. De focus ligt vanaf de eerste scène op Harper die ook een jeugdtrauma te verwerken heeft dat telkens opduikt tijdens de angstige uren in het Haunted House.
Meer dan jump scares
De filmmakers leunen in het begin nogal op standaard jump scares. Een trucje dat in veel gemakzuchtige horrorfilms wordt gebruikt. Toch hebben de jump scares in Haunt een functie: ze geven aan hoe zenuwachtig Harper is. Ze is bang dat haar ex haar stalkt en daarom schrikt ze overal van. Gedurende de film neemt de spanning echter goed toe en komt de horror steeds meer uit de situatie voort. Dat maakt dat Haunt bovengemiddeld scoort op de schrikmeter. Ik zat een paar momenten met zweedhanden in de zaal. Enkele red herrings zorgen ervoor dat het verhaal fris blijft.
Katie Stevens.
De cast zet een overtuigende prestatie neer. Vooral Katie Stevens en Will Brittain vallen op. Stevens begon haar carrière als een kandidaat bij American Idol en eindigde op de achtste plaats in het negende seizoen. Hoe ze klinkt als zangeres weet ik niet, maar acteren kan ze in ieder geval zeker. Ze speelde onder meer in de horror Polaroid. Brittain speelde een rol in Kong: Skull Island.
Haunt is de perfecte horrorfilm om met je vrienden of partner in de bioscoop te gaan zien in de oktobermaand.
Splendid Film Haunt wordt door Splendid Film gedistribueerd. Eerder bracht Splendid ook het fantastische Maggieuit van Henry Hobson. Hierin wordt Arnold Schwarzeneggers dochter (Abigail Breslin) gebeten door een zombie en zal zij langzaam door het zombievirus veranderen in een mens-etend wezen. De film gaat niet over de zombies, maar is eigenlijk een klein familiedrama over wat er gebeurt als een van de familieleden ongeneeslijk ziek is en snel zal sterven. Schwarzenegger en Breslin spelen allebei fantastisch in deze film. Ook bracht Splendid het vermakelijke en vakkundig gedraaide Jeepers Creepers 3 uit. Beide films staan op Netflix.
In deze nieuwe aflevering van HET WEESHUIS VOOR COMICS & STRIPS heb ik een paar Juniorpress comics gelezen van Generatie X. Iets waar ik al een tijdje naar uitkeek. En ik ben niet teleurgesteld door deze Marvel serie gecreëerd door Scott Lobdell en tekenaar Chris Bachalo. Vooral de expressieve en cartoony tekeningen van Bachalo kunnen mij erg bekoren.
Generatie X gaat over een groep jonge mutanten die op een speciale school leren hoe ze met hun krachten moeten omgaan. Dat lijkt op The New Mutants, maar is toch behoorlijk anders. Dat komt onder andere doordat de schoolhoofden Banshee en de voormalige White Queen zijn. Maar ook omdat Lobdell & Bachalo superheldenactie mixen met een flinke dosis humor en rariteiten. Wat dacht je immers van gastoptredens van Howard the Duck?! En dan is er ook nog een tof HALLOWEEN-avontuur.
Wie goed in de Halloweensfeer wil komen moet zeker Nocturnalsvan Dan Brereton (1965) lezen. Een van de personages heet zelfs Halloween Girl! Nocturnals ademt de Halloweensfeer bij uitstek.
De cover van Spawn #88 is heel toepasselijk op Halloween:
Na ongeveer tweeënhalve maand Spawn comics lezen heb ik nummer 100 bereikt. Dat nummer is een mijlpaal op zich, maar wat mij vooral opvalt is dat ik nog geen genoeg heb van deze serie. Dankzij Spawn was het de afgelopen tijd elke dag Halloween, want het verhaal heeft nogal wat horrorelementen. Spawn is immers opgestaan uit de dood en wordt geacht te strijden voor de demon Malebolgia uit de hel. Hij moet de oorlog tussen hemel en hel beslechten. Zelf ziet hij er ook niet heel fris uit: beetje een combi tussen een zombie en een superheld.
Verrassende wendingen Het leuke aan de serie is dat schrijver Todd McFarlane en later ook Brian Holguin alle kanten opgaan en vaak met verrassende wendingen komen. Daarom vind ik het dus nog steeds fijn om Spawn na honderd nummers te lezen. Bijvoorbeeld, Spawn bestrijdt de misdaad met harde hand. Als kindermoordenaar Billy Kincaid na een veel te korte straf op vrije voeten komt en meteen weer jacht maakt op kinderen, executeert Spawn hem. De comic erna gaat volledig over Kincaid die er langzaam achter komt dat hij in de hel verkeert. Veel comics later komt zijn geest weer op aarde en neemt hij bezit van mensen, waardoor Spawn weer met hem te maken krijgt.
Je ziet dat McFarlane een scala aan bekende verhaalelementen gebruikt, maar uiteindelijk toch met een heel nieuw origineel en spannende strip komt. Dat vind ik er zo goed aan. En ik geniet erg van de bijpersonages zoals de wraakengel Angela en de rechercheurs Sam Burke en Twitch Williams.
Ook heb ik genoten van de prachtige, levendige en expressieve tekeningen van McFarlane en Greg Capullo. Op dit moment moet ik erg wennen aan de tekenstijl van de nieuwe tekenaar Angel Medina die het vanaf #100 overnam van Capullo.
Angela. Greg Capullo.
Need More Halloween
Die dagelijkse injectie van de Halloweeneske Spawn had ik wel nodig de afgelopen maanden. Behalve de nieuwe Halloweenfilm die ik recent in de persvoorstelling zag en waar ik van genoten heb, heb ik dit jaar niet veel aan dit leuke feestje gedaan. Nou ja, ik heb wel meerdere vlogs gemaakt die aan Halloween verwant zijn, maar daar is het dan ook wel bijgebleven. Die vlogs liepen op YouTube ook niet zo heel goed. Kennelijk kunnen andere Halloweenfans mijn kanaal nog niet vinden. Toch vond ik het leuk om ze te maken. Creatief bezig zijn met je favoriete feestdag, beter kan haast niet.
Tenzij Halloween ook meteen mijn geboortedag was geweest. Jarenlang werd ik op mijn verjaardag gemarteld met het feit dat de Koningin ook haar verjaardag vierde, maar sinds Prins Pils koning is, heb ik daar gelukkig geen last van. Ik had het echter nooit erg gevonden als ik op 31 oktober geboren was. Het was dan nog toffer geweest als ik dan ook in de Verenigde Staten was geboren. Het land waar Halloween gemeengoed is.
Ik had graag in New England gewoond of in Maine, een van de provincies aan de Oostkust waar spookverschijnselen een mooi passend decor hebben. Stephen King laat zich al jaren inspireren door Maine. In ieder geval staat een bezoek aan Salem en dat soort plekken nog op mijn verlanglijstje. Tot het zover is, want die reis laat nog wel even op zich wachten, vermaak ik me met Halloweenfictie zoals Spawn.
