Dagboekvlog vrijdag 26 juli 2024. We gingen een dagje naar Oudewater om iets meer te weten te komen over de heksen aldaar.
Tag: Heksen
Het is 1 oktober dus dat betekent aftellen en uitkijken naar Halloween. Om mij hierbij te helpen heb ik een zelfgemaakte vintage Heksenkalender op mijn bureau staan. De sexy dames van weleer zijn fijn gezelschap voor deze mooie herfstmaand.
Hier is de link naar Halloween Is Every Day van Nyx Fears (May).
Dit is trouwens de 52ste vlog die ik heb gemaakt sinds ik in mei gemiddeld drie keer per week een video upload op YouTube. Ik zit al op YouTube sinds 2007, maar voorheen publiceerde ik zo nu en dan een video. Tegenwoordig doe ik dat dus met een grotere regelmaat, dus ben ik sinds mei opnieuw begonnen met tellen.
Categorieën
Halloween in de zomer
Op dit moment doe ik research voor een artikel over de beste life vloggers op YouTube voor Submarine Channel, maar ik kan wel even een pauze gebruiken. Daarom schrijf ik deze blogpost.
Vorige week kwam ik op Terschelling namelijk een paar Halloween-achtige dingen tegen die ik graag met je deel. Halloween is mijn favoriete feestje in het jaar en ik streef ernaar zo veel mogelijk in de Halloweensfeer te zijn en niet alleen op 31 oktober. Halloween is voor mij dus meer een state of mind, een gevoel, iets waar ik heel blij van word.
Ik ben daarom altijd blij om zaken tegen te komen die ik met Halloween associeer. Zoals deze heks op een terras in West-Terschelling:
En deze kunst pompoenen bij Hans & Grietje, het pannenkoekhuis in Midsland:
Waarschijnlijk staan ze te popelen om voor Halloween weer van de plank gehaald zullen worden. Dat betekent dat onze vrienden nog even geduld moeten hebben. We hebben eerst nog een lange, saaie en hete zomer tegemoet voordat de eerste herfstbladeren weer naar beneden zullen dwarrelen en het weer echt gezellig wordt.
(Bah, wat háát ik de zomer!)
Dit vrijheidsbeeld is niet heel erg Halloween. Dat geef ik toe. Het Vrijheidsbeeld heeft bar weinig met Samhain te maken, tenzij we haar rol in Ghostbusters II meerekenen, want een als de Statue of Liberty op zichzelf een wandeling door New York maakt, is dat wel spooky natuurlijk.
Evenals een minion op een fiets, die wijst op de aanwezigheid van kinderen. Kinderen kunnen heel eng zijn, denk maar aan Damian uit The Omen. En anders aan de filmreeks Child’s Play. Ik zie die Minion zich nu al naar mij toekeren. Zijn tanden groeien uit tot heel sterke punten en voordat je het weet heeft hij een hap uit je arm gebeten.
Zo. Dat was een fijne pauze. Nu weer terug naar de YouTube-vloggers. Mocht je trouwens nog tips hebben over welke (Engelstalige) life-vloggers jij de moeite waard vindt, gebruik het commentformulier hieronder. Bedankt alvast!
Hexed: The Harlot & The Thief, vol. 1 is a very entertaining supernatural adventure series with strong female leads.
Right off the bat, Hexed: The Harlot & The Thief starts on a great note: the young and resourceful Lucifer breaks into a museum and encounters three highly-trained and well-equipped thieves. Since they’re after the same painting as she is, a confrontation is inevitable. Lucifer cheekily remarks that the guys look like Space Ninjas and are pretty over-equipped for this kind of job, since the museum is only guarded by a security guy named Bob, who takes the stairs to lose some weight since his engagement and will take a while to reach their floor. Apparently, Lucifer is a thief who does her homework, and only brings what she deems necessary to do the job. Although one of the guys points a gun at her and threatens to kill her, Lucifer seems hardly impressed. She relaxes against a wall, carves some kind of symbol in the apple she was eating and conjures up an enormous snake-like creature to deal with the ninjas, while she deals out some punishment herself.
But it gets even better. Bob walks into the room, but before he can stop Lucifer, the poor guy gets a heart attack from all the stairs he’s been taking. To save Bob’s life, Lucifer temporarily puts him inside the painting she came to steal! She takes it to Val Brisendine’s art gallery, Val being the woman Lucifer was stealing it for in the first place. When Lucifer steps back into the painting to get Bob out, she accidentally unleashes a very bad guy that was being held captive inside it as well. This sets up a very entertaining story in which Lucifer not only has to try to stop the bad guy, but she also has her life threatened by the woman who put him in the painting, meanwhile dealing with the Harlot and traveling into The Shade to save a colleague’s soul. (The Shade is a kind of way station for souls. When you die, you pass through it on your way to whatever afterlife awaits you.)
From the moment Lucifer put Bob into the painting, my curiosity about this character and her world kept growing and growing. I like stories with a magic-realistic touch. And the action in Hexed… contains quite a few elements that are not of this world, but are highly entertaining to read.
Lucifer and the other characters were introduced in the mini-series collected in the trade paperback Hexed, published a couple of years ago by Boom! Studios. Lucifer, full name Luci Jennifer Inacio Des Neves, is a creation by Michael Alan Nelson, who also wrote this volume of Hexed: The Harlot & The Thief. Lucifer is a supernatural thief-for-hire, stealing wondrous objects from the dark denizens of the netherworld for her mentor Val Brisendine. She’s also the heir of the Harlot, the powerful magic witch that looks like Helena Bonham Carter on a bad day. If a live-action adaptation will ever by made out of this comic-series, Bonham Carter would be the only choice to play the Harlot.
I liked Lucifer’s cheeky and smart voice-over dialogue, which reminded me of typical inner voices by detectives and the smart-mouthed characters from Buffy the Vampire Slayer. Also, it’s a woman’s world: Nelson presents interesting female leads. Lastly, what I really liked about the art work by Dan Mora is the fact that every time the characters are inside a painting, everything we see is rendered through the art-style of that particular painting.
The only problem I had while reading this story is paradoxically also the magical element of this tale: magic seems to solve everything and Lucifer seems to be quite invulnerable; even being dead for a while doesn’t really bother her. So I never had the feeling the danger she was in was insurmountable.
But maybe that will change in the following installments of the series. Hexed: The Harlot & The Thief is only volume one, containing the first four comics. Volume 2 is out this month, and volume 3 is slated for August.
This review was written for and published on the wonderful blog of the American Book Center.
Op aanraden van een vriend naar Disney’s Maleficent gekeken. Deze film sluit mooi aan bij de trend om bad guys de hoofdpersoon van een verhaal te maken. Denk maar aan televisieseries als Dexter, Breaking Bad en The Americans.
Maleficent is de heks uit Disney’s animatiefilm Sleeping Beauty (1959) die prinses Aurora vervloekt.
De gelijknamige film met in de hoofdrol Angelina Jolie toont de achtergrond van Maleficent en vertelt het bekende sprookje Doornroosje vanuit haar perspectief. Mooi gemaakt sprookje en onderhoudend gespeeld door de cast. Aangezien het om een familiefilm gaat blijft de bad girl niet heel lang bad natuurlijk.
Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren.
Dit stripplaatje uit het recent uitgekomen vierde deel van Douwe Dabbert heeft een heerlijke Halloweeneske sfeer. We zien de heks Wredulia met haar huisdier, een vleermuisachtig wezen.
Aan haar naam kun je al afleiden dat Wredulia weinig goeds in de zin heeft. Als Douwe haar huisje betreedt om te schuilen van de regen komt hij erachter dat de heks Koning Isobald de Vierde en zijn gehele hofhouding klein heeft gemaakt en gevangen houdt in flessen. De heks belooft hen vrij te laten als Douwe Dabbert via de poort naar oost afreist naar het Oosten om daar een mysterieus kistje te ontvreemden uit het luchtspiegelpaleis van tovenaar Occultus.
Met het Oosten bedoelen auteur Thom Roep en tekenaar Piet Wijn duidelijk het Midden-Oosten, want de architectuur staat bol met Arabische symbolen. Bovendien leidt de poort naar oost allereerst al naar de woestijn. Het is overigens geen vriendelijke wereld, dat oosten, want binnen de kortste keren worden Dabbert en zijn reisgezel gevangen genomen en als Slaven verhandeld.
Ik ben nog steeds erg blij met deze heruitgaven van de Douwe Dabbert-reeks en heb nu al zin in het volgende deel.
Thom Roep & Piet Wijn. Douwe Dabbert #4: De poort naar oost
Don Lawrence Collection € 7,95
Categorieën
Minneboo droomt van teleporteren
Treinreizen is saai. Wanneer vinden we eens een teleportatiemachine uit?
Vandaag is een beetje een off day, oftewel, er komt niet veel nuttigs uit mijn vingers. De geplande recensies en artikelen waar ik mee bezig ben kunnen wel een dagje wachten. Eerst maar wat gedachten op een rij krijgen en mijn slaperige hoofd ontwarren.
Gisteren was ik in Groningen om een vergadering bij te wonen in het Stripmuseum van de Commissie Inhoud. Die houdt zich bezig met de planning van exposities en dat soort dingen.
Ruben Steeman was die middag ook in het Stripmuseum. Binnenkort is zijn tentoonstelling Elke Dag Rust te zien, dus kwam hij even kijken waar hij zijn 2500(!) tekeningen gaat ophangen.
Vóór de vergadering heb ik weer eens door het Museum gelopen. Een van mijn favoriete elementen is het beeld van Eucalypta, de heks uit Paulus de Boskabouter. Heksen en Halloween gaan goed samen immers en hoewel Eucaplypta het de boskabouter vaak moeilijk maakt, bedoelt ze het niet slecht.
Voordat ik naar het Stripmuseum liep, had ik een afspraak met mijn zusje Manouk. Ik kom niet vaak in Groningen, dus als ik er ben, vind het leuk om even bij te praten. Ze is vers afgestudeerd en nu al lekker bezig als freelance tekstschrijver.
Je zou denken dat Groningen niet zo ver weg is, maar ik ervaar die treinrit als een eeuwigheid. Het is belachelijk dat die hogesnelheidstrein naar het Noorden er uiteindelijk niet kwam, vooral als je bedenkt dat ik sneller in Brussel ben dan in een stad in eigen land. Door een seinstoring was er ook wat vertraging gisteren, zowel heen als terug. ’s Avonds richting Amsterdam probeerde ik me te vermaken met de boeken die ik bij me had, maar was erg moe. Buiten was het donker dus er viel niets te zien. Dan is treinreizen saai zeg. Alsof dat metalen monster over de rails kruipt.
Ik zit mijn hele leven al in de trein maar de laatste tijd begint de NS me steeds meer tegen te staan. Er is veel gedoe met de OV-chipkaart. Logisch dat de Consumentenbond 2400 klachten binnenkreeg. Ook vind ik het niet netjes dat de kaartjes duurder worden terwijl de service er niet beter op wordt. Het lijkt tegenwoordig wel of ze ieder weekend onderhoud plegen, zodat een weekendreiziger altijd de dupe is.
Had ik maar een bezemsteel zoals Eucalypta of een glider zoals the Green Goblin, dan vloog ik naar mijn bestemming. Ik vind het namelijk leuk om ergens anders te zijn maar hou niet van reizen.
Het wordt hoog tijd dat we een teleportatiemachine uitvinden. Niet zoals die uit The Fly natuurlijk, want dat geeft alleen maar problemen. Misschien zo’n ding uit Star Trek. Hoewel, die transporter scant in wezen al je moleculen om je vervolgens op een andere plek weer op te bouwen. Welke computer zou jij dit werkje toevertrouwen? Een computer die op Windows draait loopt ongetwijfeld halverwege het opbouwen vast. Daar sta je dan zonder romp of hoofd. Nee, bedankt. Laat ze eerst maar eens een stabiele kwantumcomputer uitvinden, dan praten we verder. Voorlopig moet ik het dus nog met de trein doen.
Straks weer naar Utrecht, ik ga me alvast mentaal voorbereiden en neem nog een kopje koffie om mezelf moed in te drinken.