American Comic book artist Tillie Walden made this great illustration in her sketchbook, anouncing the end of Summer and the beginning of Autumn. I absolutely love it.
Originally published on September 13, 2017 on HalloweenCult.com.
Tag: Herfst
Categorieën
Geestelijk onderhoud
De laatste tijd geniet ik weer erg van het uitzicht dat ik heb vanuit mijn werkkamer.
De herfst zorgt voor een constant veranderend schilderij. Het is een duidelijke aanwijzing dat het jaar bijna voorbij is en we binnenkort weer knus rond een kerstboom zitten terwijl de bomen buiten kaal hun kale takken in de koude lucht uitsteken.
Zonder seizoenen zou ons idee van tijd heel anders zijn.
Al merk je aan je eigen lichaam natuurlijk ook het verloop van tijd. Je verandert. Constant maar geleidelijk. Zodat je het bijna niet merkt. Totdat je ’s ochtends in de spiegel kijkt en een zweem grijze haren bij je slapen ontdekt. Die zat er gisteren niet, toch? Of wanneer je zes trappen op moet en merkt dat je dit vroeger deed zonder buiten adem te zijn bovenaan. Het geeft te denken. Meer sporten om je conditie niet slechter te laten worden. Maar ook juist meer rustmomenten nemen om je gedachten weer op een rij te krijgen door heel bewust je denkraam even dicht te doen. Uiteindelijk is het allemaal noodzakelijk onderhoud voor lichaam en geest. De noodzaak daarvan begin ik steeds meer te beseffen.
Dat is een van de redenen waarom ik blij ben met de mindfulnesscursus die ik aan het doen ben. De oefeningen leren me echt weer even stil te staan, te zitten en te liggen. Om met aandacht bepaalde handelingen te verrichten en om meer in het moment te leven in plaats van in het hierna. Ik hoop dat de positieve effecten die ik tot nu heb gemerkt – soms voelt mijn lichaam inderdaad minder jachtig en gestrest – van blijvende aard zijn. Al betekent dit dat ik de oefeningen wel moet blijven doen.
Ook onderhoud dus.
Het begint herfst te worden, dus dan leef ik altijd naar Halloween toe. Het leukste feestje van het jaar. Om in de sfeer te komen, vertel ik iets over een van mijn favoriete boeken, namelijk Sticky Monsters van John Kenn Mortensen.
Dit is zijn instagramaccount.
Als de herfst toch eens het hele jaar zou kunnen duren in plaats van die paar weken dat het er allemaal echt mooi uitziet.
Categorieën
Najaarsmoeheid
Voor mij is de fijne helft van de herfst nu wel voorbij. Aan het begin van de herfst, die voor mij in september al begint, tot en met eind oktober, voel ik me vaak opperbest. Ik hou van de herfst en ik geniet van de verkleuring in de natuur. Als alles van groen verandert naar een vurig rood, fel gel of mooi oranje, voel ik de hernieuwde energie door mijn lijf stromen.
De zomer vind ik slopend, moet je weten. Die eeuwige zon en de hogere temperaturen ervaar ik eerder als een last dan een zegen. In de herfst voel ik mij echter als herboren. Daarom zijn september en oktober mijn favoriete maanden van het jaar. Dat oktober eindigt met Halloween, is the icing on the cake – wat mij betreft.
Maar daarna gaat het vaak al snel bergafwaarts. Ik voel me plotseling moe, heb weinig zin om dingen te doen. Zelfs voor leuke dingen moet ik mezelf uit huis slepen. Mijn hoofd zit vol en voelt vaak verward. Najaarsmoeheid heet dat. Een tekort aan zonlicht is vaak een belangrijke oorzaak. Bewolkte en dus donkere dagen, helpen niet mee. En regen al helemaal niet.
Gelukkig weet ik uit ervaring dat dit allemaal maar tijdelijk van aard is. Afgelopen weekend heb ik het rustiger aan gedaan. Mezelf een beetje vrijaf gegeven. Dat helpt. Maandag ben ik weer langzaam aan mijn grote schrijfproject begonnen. Ook al ging de start wat traag, het dieseltje begint weer zachtjes te ronken. Een hoopvol geluid.
Categorieën
Minneboo leest: S1ngle beeldverhalen
Twee recente, prachtige afleveringen uit de stripserie S1ngle van Hanco Kolk en Peter de Wit. Ik lees de gagstrip over drie vrijgezelle vriendinnen al jaren met veel plezier, en ben soms toch weer blij verrast door scènes als deze waarin de heren in één plaatje en woordeloos een heel verhaal vertellen. En bovendien een zeer herkenbaar verhaal. Vakwerk.
Dit jaar kwam S1ngle XL uit bij uitgeverij de Harmonie. Uiteraard zijn Fatima, Stella en Nienke nog steeds op zoek naar de Ware liefde, maar ook naar de Ware paar schoenen. Hopeloze romanticus Fatima (hoofdrolspeelster in de hier gepubliceerde strookjes) is mijn favoriet van de drie, ook al tekent Kolk steevast maar een oog van haar. In S1ngle XL schrijft ze haar naam in het zand van het strand. Een golf gaat eroverheen en er blijft alleen Tim staan, waardoor de blondine ervan overtuigd is dat dit de naam van de Ware zal zijn. Ze gaat hierin zo ver dat als ze eens een leuke vent tegenkomt, ze niets met hem wil beginnen omdat hij Harold heet. Het Tim-project loopt als een losse rode draad door het album dat met een cliffhanger eindigt als Fatima eindelijk oog in oog met een Tim staat. Tussendoor leveren de seksistische fratsen van chirurgen Van Swieten en Bernard, de dates van Nienke en de onenightstands van Stella, aardige lachmomenten op.
Hanco Kolk en Peter de Wit. S1ngle XL
Uitgeverij de Harmonie
ISBN: 9789076168296, € 12,50
Daarom Minneboo leest:
Maandelijks krijg ik van veel uitgeverijen stapels strips toegestuurd. Daar zit veel moois tussen, maar niet alles is geschikt voor de bladen en opdrachtgevers waar ik voor schrijf. Toch wil ik deze uitgaven onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen. Verwacht vooral veel recent verschenen strips, met zo nu en dan een album dat ik op dit moment lees en waar ik iets over kwijt wil.
Categorieën
Video: Herfst in het Vondelpark
In de herfst een dagje door het Vondelpark lopen kan mooie beelden opleveren. Deze opnames heb ik een tijd geleden gemaakt en ook al is het allang winter, is wat mij betreft ieder moment prima geschikt om van de herfst te genieten.
De muziek is zoals altijd een compositie van Marco Raaphorst. De video is nog old skool gedraaid op een Panasonic dv-camera. Analoog met tapejes dus.
Categorieën
Video: Melige ode aan de herfst
Van de week publiceerde Studio Brodio deze melige ode aan de herfst.
You leaf me no choice is een melige doch vermakelijke ode aan de herfst. Stripmaker Dio maakt deel uit van Studio Brodio, dus dan weet je dat je een knipoog kunt verwachten. De video is met een Canon 60D, 17-55mm lens en Glidecam HD2000 gefilmd, met mooi resultaat.
Vandaag is het alweer 1 november. September en oktober, mijn twee favoriete maanden van het jaar, zijn voorbijgegaan voordat ik er erg in had. Zelfs Halloween heb ik maar half meegekregen en dat is toch mijn favoriete feestje van het jaar. Het is de laatste tijd simpelweg te druk om bij sommige dingen stil te staan.
Op dit moment ben ik druk met het voorbereiden van een interview met Craig Thompson. Hij verblijft een paar dagen in Antwerpen deze week om zijn nieuwe boek Habibi te promoten. Ik spreek hem er zondag over. Daarom heb ik de afgelopen dagen met dit dikke boekwerk beziggehouden. Oosterse sferen, woestijnzand en islamitische vrouwenonderdrukking hebben weinig met Halloween van doen. Logisch dat ik mijn hoofd niet bij de goblins en andere nachtelijke monsters kon houden. Maar ik heb ze wel gemist natuurlijk.
Niet dat je mij daar echt over hoort klagen hoor. Het is altijd boeiend om in iemands werk te mogen duiken en de betreffende stripmaker daarover te kunnen ondervragen. Dat verveelt nooit.
1 november vandaag. Dat betekent dat National Novel Writing Month, NaNoWriMo, weer van start is gegaan. Schrijvers en hobbyisten over de hele wereld gaan de uitdaging aan om een boek van minimaal 50.000 woorden te pennen.
The challenge? To write 50000 words in one month – that’s roughly a 150-page novel. 1667 words a day, 30 days straight. It’s fun, maddening, crazy, and exhausting all in one, but it pushes your creativity to places its never been before, and it’s certainly worth a try to anyone that has ever thought “I would love to write a book!”. Staat er op het blog van de ABC geschreven. De boekwinkel waar ze altijd aandacht aan dit evenement besteden.
Ik heb er nog half aan gedacht om er ook aan mee te doen: ook in mij brandt de ambitie eens een boek te schrijven. Maar ik ben er nog niet aan toe gekomen om ermee te beginnen. Schrijven doe ik natuurlijk heel veel. Als het niet voor een freelance artikel is, dan wel voor dit blog of een recensie voor Zone 5300. Ik denk dat als ik niet zou bloggen er wel tijd over zou zijn om een boek te schrijven, er even van uitgaande dat ik zou weten waar dit boek over moet gaan. Wat fictie verhalen betreft heb ik wel een paar ideeën, maar het lijkt me ook heel tof om een non-fictie boek te schrijven. Over strips bijvoorbeeld.
Ik denk dat als ik niet zou bloggen er sowieso meer tijd over zou blijven voor andere dingen. Bloggen is immers een energie- en tijdvreter van jewelste. Iets om over na te denken.
Categorieën
‘Het lijkt wel herfst!’
Volgens mij
heeft
kabinet Rutte
ook
de zomer
wegbezuinigd
Categorieën
Nu wordt het pas echt interessant
Ja! Het is weer oktober en de herfst heeft zijn intrede gedaan. Wat mij betreft nog steeds de fijnste tijd van het jaar.
De warme klefheid van de zomer hebben we achter ons gelaten. Evenals de wespen, muggen en enge mannen die met ontbloot bovenlijf door de stad denken te moeten lopen. (Oké, we moeten de korte rokjes en vrouwen in bikini ook missen, maar je kunt niet alles hebben. En hebben ze daar niet het interpret voor uitgevonden?)Herfst betekent voor mij: die zwoele, koele najaarswind, de dwarrelende bladeren in het park, de natuur als levend schilderij dat in een zeer kort tijdsbestek een boeiende transformatie ondergaat, vernieuwde energie & zin om weer aan de slag te gaan… Nieuwe ideeënstorm en verse projecten. Maar ook Halloween eind oktober. En gezellig samen knus op de bank zitten.Als het zou kunnen dan zou ik ieder halfjaar op een ander halfrond wonen, zodat ik het hele jaar door herfst en winter heb en altijd de zomermaanden kan overslaan. Helaas moet ik het vooralsnog met zes maanden per jaar doen.
Categorieën
Het einde is in zicht…
Regen, wind, storm. Nee, ik heb het niet over mijn humeur, maar over het jaargetijde waarin wij ons heden bevinden. De herfst. Veel mensen houden ervan. Ik ook. De herfst luidt het einde van het jaar in. Of het begin…Nog even en de Goed heiligman vaart weer terug naar Spanje. Twee weken later herdenken we de geboorte van die andere sprookjesfiguur. En dan is 2008 weer voorbij.Dood
Natuurlijk draait de afsluiting van het jaar om veel meer dan vervangen van de acht door de negen. Ieder jaar onderwerpen wij onszelf aan dezelfde rituelen. Ieder jaar willen we weten dat er wederom tijd is verstreken. Dat de gore adem van de dood in onze nekken hijgt. Dat de tijd dringt. Dat het aantal kansen om dromen te vervullen alsmaar kleiner wordt. Voor mij gaan die gedachten schuil achter de verder holle gebaren van de lege rituelen. Maar de dood heeft ook iets moois. De gevallen bladeren die op de grond liggen, het rottingsproces zo traag dat we er slechts een glimp van opvangen. Zo traag als de sluipende dood die iedere ademteug een stapje dichterbij komt.
Leven
Toch voel ik iedere herfst hernieuwde energie door mijn lijf stromen. Nadat ik maandenlang door te hoge temperaturen murw ben geworden, blaast de frisse oktober wind nieuw leven in mijn lijf en ideeën in mijn hoofd. Of hij duwt me richting de uitkomst van oude dromen. Voor mij begint een nieuw jaar met de goede beloften van de herfst.