Categorieën
Tag: Hulk
Er staat mooi illustratiewerk in de VPRO Gids van deze week van onder andere Emanuel Wiemans, Claudie de Cleen en Rosa Snijders.
Categorieën
HULK met CLOWNSNEUS | 313
Sal Buscema blijft mijn favoriete Hulk-tekenaar, ook al is het alweer een tijd geleden dat hij het groene monster tekende. Ger Apeldoorn schreef in Eppo een stukje over zijn ontmoeting met Sal begin jaren negentig, omdat Buscema op 26 januari 84 is geworden. Gefeliciteerd, Sal!
Mocht je trouwens nog foto’s hebben van toen Buscema te gast was op de Stripdagen mail die dan naar redactie@eppostripblad.nl. Hier kun jij mijn eerdere vlog over Sal Buscema zien.
Dagboek van een Geek over de eerste dag Dutch Comic Con Wintereditie.
Dagboek van een Geek over de tweede dag.
Maandag 9 september 2019
Vrijdagavond 30 september reisde ik af naar Schiphol-Rijk. Tegen een uur of tien stapte ik de bar binnen van hotel Park In, om met een kopje thee aan een van de tafels te zitten en op mijn afspraak te wachten.
De serveerster bracht mijn thee terwijl ik rustig mijn tablet opensloeg en aandeed. Om mij heen zaten vooral buitenlandse reizigers die voor het sluiten van de keuken nog even snel een warme maaltijd naar binnen werkten. Op de speakers was dancemuziek te horen. Niet mijn genre en storend tijdens het lezen, maar dat moest maar even.
Terwijl de wereld om mij heen doorging, dook ik in Immortal Hulk issues 21 en 22. Deze moest ik nog lezen.
‘Ben je van de comic con?’ vroeg de serveerster terwijl ze naar mijn T-shirt knikte waarop een afbeelding van de Hulk door Jack Kirby stond.
‘Nee, ik ben een journalist. Ik ga zo hier Al Ewing interviewen, de man die deze Hulk-strips schrijft.’ Ik wees even op mijn tablet. ‘Maar Al is nog niet ingecheckt in het hotel.’
‘Ah.’
De Hulk kende de serveerster nog wel van de oude televisieserie met Bill Bixby als Bruce Banner en Lou Ferrigno als de Hulk. Ik schat dat we zo’n beetje dezelfde leeftijd hadden, dus ongetwijfeld had ze die in haar jeugd ook wel eens voorbij zien komen. Net als ik. Ik keek altijd uit naar nieuwe afleveringen en ook al ben ik tegenwoordig in de veertig, ik kijk nog steeds graag naar The Incredible Hulk. Nu zat Immortal Hulk barstensvol met verwijzingen naar deze serie, dus ik was zeker van plan Ewing te vragen of hij er ook fan van was.
Ik belde even met Jeroen van Trierum of Ewing al geland was. Dat was hij, maar het wachten was nog even op twee andere tekenaars die dit weekend waren uitgenodigd om gast te zijn op de Comic Con Amsterdam. Ewing zou tegen 11 uur zeker in het hotel zijn, verzekerde hij mij. Jeroen had ervoor gezorgd dat ik Ewing dit weekend toch nog kon interviewen, want de andere mensen van de Con hadden daar heel moeilijk over gedaan. Eerst kon het wel, toen kon het niet. Dankzij Jeroen, die sowieso het comicgedeelte had geregeld, kon ik Ewing vrijdagavond spreken.
Ik deed luchtig, maar eigenlijk voelde ik me best zenuwachtig die avond. Niet zo zeer voor het gesprek, want zoals altijd had ik me goed ingelezen in de comics die Ewing voor Marvel had geschreven. De zenuwen kwamen door het late tijdstip. Sowieso ben ik niet op mijn best in de late avonduren, en dat maakte het extra moeilijk om een gesprek met een eloquente Britse schrijver aan te gaan over de vele lagen in zijn Hulk-verhalen. Maar ook was ik bevreesd dat het gesprek te laat zou beginnen en mijn laatste bus ging veertig minuten over half een weer richting Schiphol Centraal. Die bus moest ik hebben als ik met de trein nog Amsterdam wilde bereiken die nacht. Als Ewing dus heel laat aan zou komen, had ik weinig tijd voor het gesprek. Daarom was ik voor de zekerheid vroeger naar Schiphol gereisd, in de hoop dat de auteur er al zou zijn.
Halverwege het lezen van nummer 22 zag ik de gestalte van Ewing binnenkomen. Met zijn golvende, bruine haar, een baardje, een bril en een klein buikje onder zijn zwarte T-Shirt, zag hij eruit als een geek van begin veertig. Ik liep op hem af, stelde me voor en terwijl hij een biertje bestelde, zorgde ik ervoor dat we in het rustige gedeelte van het restaurant konden plaatsvinden. Hier werd overdag ontbeten en nu zat er niemand. We gingen zitten. Ik zette mijn digitale recorder aan en stelde mijn eerste vraag. Het werd een lang gesprek van ruim een uur. Daarna praatten we nog wat na terwijl bij de bar de andere stripmakers die in waren gevlogen gezellig zaten te praten. Soms met hun vrouw erbij.
Het was erg leuk om Ewing te spreken over Immortal Hulk, omdat het een van de beste series is die op dit moment in de Amerikaanse comicsindustrie wordt geproduceerd. Ewing en tekenaar Joe Bennett bieden een frisse kijk op het bekende groene monster, en mengen psychologie, filosofie en horror met elkaar. Ook is verbloemt Ewing zijn visie op de wereld niet en steken geregeld politieke elementen de kop op. Ewing, zelf een blanke man van in de veertig, houdt niet van wit privilege, Trump en maakt zich duidelijk zorgen over klimaatsverandering.
In dat opzicht past Immortal Hulk goed bij andere comics die door Marvel worden uitgegeven en waarin een politieke boodschap soms belangrijker lijkt dan de superheldenactie. Dit stuit sommige lezer soms tegen de borst, omdat ze de comics te prekerig vinden. Zelf heb ik daar bij het lezen van sommige titels ook last van. Gelukkig weet Ewing een goede balans te vinden tussen alle elementen, al is het niet moeilijk te herleiden hoe hij in de wereld en het leven staat, als je Immortal Hulk leest.
Het gesprek werd soms scherp maar nooit onaangenaam. Ewing kon het hoe en waarom van zijn werk goed beargumenteren. Niet alleen wist ik na ons gesprek heel veel over hoe Immortal Hulk tot stand was gekomen, ook zorgde Ewing ervoor dat ik door zijn visie sommige thema’s die tegenwoordig spelen wat ruimer zag. Dat zijn de goede gesprekken. We rondden onze dialoog af en Jeroen en ik gingen richting de bus die gelukkig snel kwam. Tegen twee uur was ik thuis die nacht.
Toen ik dat weekend op zondag de Con in de RAI bezocht, viel het mij op hoe rustig het was. Achteraf gezien had ik Ewing wellicht toch kunnen interviewen terwijl hij achter zijn tafel zat om comics te signeren. Maar dan was het gesprek waarschijnlijk meerdere keren onderbroken en dat komt de concentratie niet ten goede. Ik kijk dus tevreden terug op die vrijdagavond en het interview. Inmiddels heb ik het artikel bij de opdrachtgever StripGlossy ingeleverd, maar ik weet nog niet wanneer het in het stripblad zal verschijnen.
Netflix is natuurlijk heel erg leuk, maar net als je die ene film op je lijst wilt kijken, is ie er weer afgehaald. Of je wilt al jaren Creed zien en die komt maar niet op Netflix…. De oplossing voor mij was om mijn oude vertrouwde dvd-collectie maar weer in de kast te zetten. Dat werd een trip down memory lane.
Earlier this week I posted a video about my copy of Spider-Girl’s origin story, which was part of my modest True Believers haul this week. In this episode I talk about the other two comics: AVENGERS FOREVER and THE INCREDIBLE HULK: THE WEDDING OF RICK JONES.
Check out part one here.
Sal Buscema is de beste Hulk-tekenaar ooit. Deze Amerikaanse stripveteraan geboren in 1936 tekende het groene monster maar liefst 10 jaar lang.
Het is zijn versie van de Hulk die ik als eerste leerde kennen en daarom vind ik dat Buscema’s Hulk de ultieme versie is. Ook tekende Buscema jarenlang Spider-Man-comics. In deze vlog laat ik jullie zien wat Buscema nu zo’n goede tekenaar maakt.
In EPPO #24 (2018) nemen de redactie en stripmakers die meewerken aan dit striblad afscheid van Stan Lee. De geestelijk vader van het Marvel Universum die recent overleed.
Een sympathiek gebaar met enkele mooie bijdragen van de tekenaars. Daarom bladeren we in deze vlog door deze bijzondere EPPO.
Meer over Stan Lee kun je lezen in het in memoriam dat ik over hem schreef.
En meer over Stan ook in deze vlog die ik vlak na zijn overlijden opnam.
Mijn eerste kennismaking met de Hulk was de televisieserie met Lou Ferrigno en Bill Bixby in de hoofdrollen. Daarna raakte ik als jonge lezer al snel verslingerd aan de comics over dit interessante personage.
Spider-Man is mijn favoriet fictiefiguur ooit, maar de Hulk staat ook hoog in mijn favoriete lijstje wat betreft superhelden. Waarom de Hulk mij zo boeit, en waarom hij eigenlijk groen is en niet paars, oranje of geel, leg ik ook uit. Natuurlijk heeft de Groene Gigant in de loop der jaren heel wat veranderingen ondergaan en is hij ook wel van kleur verandert. Bij Marvel gaan ze graag alle kanten op met de Hulk en gelukkig kan dat ook allemaal met dit stripfiguur.
De afgelopen week was voor mij een echte geek-week, vol met Marvel Comics. Nu ja, je kunt natuurlijk beargumenteren dat het merendeel van mijn leven in het teken van het geeken staat. En dat argument zou je winnen.
Hier enkele geekmomenten van deze week op een rij.
Van een podcast-collega kreeg ik zondag deze mini Funko-poppen van Spider-Man: Homecoming.
Om alvast een beetje in de stemming te komen voor Avengers: Infinity War, en om aan mijn 30% leeswerkproject te voldoen, las ik Avengers Vol.3 van de Marvel Masterworks-serie. Die stond al een tijdje in de kast, maar ik was er nog niet aan toe gekomen. Oude verhalen van Stan Lee en Don Heck. Het Avengers-logo vind ik erg mooi. Omdat de twee ‘e’s een klein beetje verschillen, kun je zien dat het oorspronkelijke logo handwerk is:
Ik vermoed dat Sam Rosen het logo heeft ontworpen omdat hij de lettering deed van de allereerste Avengers comic. Dit is daar de cover van, getekend door Jack Kirby:
Na de persvoorstelling dinsdag van Infinity War, kwam ik deze Hulk bij Pathé tegen:
