Vandaag waren Linda en ik in Hoorn om koffie te drinken met mijn moeder. Dat doen we van tijd tot tijd. Daarna gingen we nog even de haven in en bezochten het Museum van de Twintigste Eeuw. Daarover later meer.
In de haven was een deel van het water nog bedekt met ijs, maar uiteraard was het ijs gebroken. We zagen het op en neer deinen. Ook hoorde ik dat oude bekende kruigeluid. Best leuk om weer eens te horen. Er zat leven in het ijs.
Met schaatsen heb ik niet veel. Heel on-Hollands van me, maar ik vind er gewoon weinig aan. Dat komt waarschijnlijk omdat ik het niet kan.
De afgelopen dagen zag ik op het NOS journaal hoe mensen probeerden te schaatsen op veel te dun ijs. Een vader liet zijn kind op het ijs schaatsen. Natuurlijk bleef pa er wel bij, maar ik vind dat toch onverantwoord gedrag. Als dat kind in een wak terecht komt, is die vader dan nog snel genoeg?
