Tag: Internet

Categorieën
Bloggen

De laatste blogpost

Je ziet het vaak gebeuren: je stuit via een toevallige link op een blog en je wordt enthousiast van de inhoud. Totdat je ziet dat de blogger in kwestie al tijden niet meer heeft geüpdatet. Zomaar gestopt. Blog overleden. Het internet zit vol met verstomde sites. Een waar kerkhof vol dode blogs. Ik vraag me wel eens af wanneer en waarom ik zal stoppen met bloggen, want die dag gaat zeker komen. Een paar maanden geleden had ik er genoeg van, van het bloggen. Mijn ogen checkten te vaak de statistieken van de site, alsof die echt iets zeggen over de waarde van mijn blog. Een deel van de bezoekers slentert immers via Google binnen, soms op een zoekwoord dat nauwelijks relevant is. De oplossing bleek simpel: statistieken negeren. Niet dat ik ze nooit meer check, natuurlijk wel, maar als ik een paar dagen niet meer geüpdatet heb, krijg ik geen onrustig gevoel meer. Ook niet als de bezoekcijfers opeens teruglopen. Ervaring leert dat het tij elk moment weer kan keren. De zin kwam weer terug. Voor even.

Hoge zuurgraad
De laatste tijd krijg ik sterk het idee dat het internet aan het verzuren is. Als mensen commentaar achterlaten is dat vaak negatief. Voorheen leek dat anders: commentaar was of positief, of bezoekers onderbouwden in ieder geval hun negatieve oordeel nog met relevante argumenten of ze voegden zelf nog iets toe aan de geplaatste post. Informatie, een anekdote, een tip. Reacties waren een verrijking. Nu lijken mensen steeds vaker alleen te reageren om iets te zeiken te hebben. Niet zo zeer op dit blog: het is een tendens die naar mijn gevoel over het hele internet voorkomt.

Sommige mensen weten hele sites te terroriseren omdat ze de behoefte voelen hun mening te pas en te onpas te spuien. Moeten ze niet doen, want wie zit er op dat geneuzel te wachten? Dankzij dit soort types lijkt het internet niet meer op die wonderlijke plek waar mensen informatie uitwisselen – het web lijkt één groot GeenStijl-forum. Op dat soort momenten zie ik het nut van al die blogs niet meer in. Waarom zoveel energie steken in iets waar je niets positiefs voor terugkrijgt?Misschien is dat ook de reden waarom anderen zijn gestopt. Of misschien werd het leven te druk om nog te schrijven. Wie weet was het nieuwtje er gewoon van af. Ik ben benieuwd wanneer het mij zal overkomen. Dat ik er de brui aan geef. Wanneer de onverschilligheid het overneemt en de passie voor het bloggen en het web volledig neutraliseert. Die dag zal zeker eens komen; het is onvermijdelijk dat ook Mike’s Webs een zombie-blog op het web zal worden.
Wat zal mijn laatste blogpost zijn? Misschien deze wel.

‘And in the end the love you take
Is equal to the love you make…’

Wat vind jij ervan? Is het internet aan het verzuren, of lijkt het maar zo?

Lees ook:

Bekijk ook de video Over Laatste Woorden…

Categorieën
Media

Video: The Dark Side of Twitter

Twitter. De een is voor, de ander tegen. Er lijkt tegenwoordig geen andere keuze te zijn. Hier een drietal video’s die de Darkside van het Twitteren belichten. Ik vond ze erg onderhoudend.

Twitter ruined my life!, van Charles Trippy.

Twitter Cops, van Landline.TV. Heerlijk flauwe parodie: ‘Damn You, Twitter, Damn You!’


Lees ook:

Categorieën
Bloggen Strips

Als een feniks uit de as

Berichtte ik laatst nog dat het gedaan was met de website Ziekehond.nl omdat Paul Stellingwerf wel wat beters te doen had dan tweewekelijks een cartoon online te zetten, nu ziet het ernaar uit dat er toch nog leven zit in die oude hond.
Recent verraste Stellingwerf zijn vrienden, vijanden en fans (want ja, die schijnt hij ook te hebben) met een maar liefst twee cartoons. Hopelijk mogen we binnenkort meer verwachten van Ziekehond.

Cartoon: P. Stellingwerf.

Ook op NieuwGehoer.blogspot.com is nieuw leven in de brouwerij. Sinds de stripbeurs in Breda is er een nieuwe hoer bijgekomen, ene Drick. Leuk? Kijk en oordeel zelf. Nu maar hopen dat de andere leden, waarvan de meesten in Breda plechtig beloofden weer wat op papier te zetten, striphoeren naar hun woord zijn. We zullen het gaan zien. (Of niet.)Tot slot is er in de buurt van Nieuw Gehoer nog een nieuwe site bijgekomen. Roos Manintveld, vaste fotograaf van dit zooitje ongeregeld, heeft sinds kort haar eigen weblog waar ze fotowerk exposeert. Zoals deze van Gwen Stefani: Roos maakte ook een fotoreeks van Nieuw Gehoer in Breda. Kijk maar.

Categorieën
Film Strips

Uitkijken naar Watchmen

Was vorig jaar voor de meeste stripliefhebbers het jaar van The Dark Knight, dit jaar zou heel goed kunnen toebehoren aan de filmadaptatie van de graphic novel Watchmen. Op het web is de film die hier 5 maart in premiere gaat, alom aanwezig.(Lees de recensie van Watchmen hier.)
Het web
Er is op dit moment geen ontkomen aan op het web: overal kom je blogposts, video’s en andere publicaties tegen vol teasers, spoilers en glimpen van de nieuwe film Watchmen. Aangezien ik dinsdag de film ga zien, besloot ik de graphic novel maar weer eens van de plank te halen. Natuurlijk ben ik niet de enige. Verre van dat. Zo schrijven Atom Freeman & Carr D’Angelo op CBR News na het herlezen van ieder hoofdstuk een blogje. Wil Wheaton (Wesley Crusher in Star Trek: The Next Generation en übernerd) las de strip meerdere keren, zag deze week de film al in een speciale screening en schreef een verslag en recensie.
En verder struikel je natuurlijk over Watchmen als je op YouTube gaat kijken. Daar vond ik een interessant interview met Alan Moore, de schrijver van de comic die zoals altijd niets wil weten van de stripverfilming. In dit fragment laten de videomakers Moore een stukje voorlezen. Bijna een cliché bij het interviewen van stripmakers. Een cliché dat zelden goed uitpakt. Ook nu heeft het iets knulligs als de grootmeester uit eigen werk voorleest. Kijk maar:


Dave Gibbons, de tekenaar van Watchmen, staat overigens een stuk positiever tegenover de hele adaptatie van regisseur Zack Snyder (een interview met Snyder vind je hier.) Verder zijn er behalve de trailers natuurlijk genoeg video’s op het web te vinden om je lekker te maken. Zoals dit nepjournaal, zogenaamd uit 1970, over Dr. Manhattan:

Ik ben als fan van superheldenstrips en de verfilmingen daarvan erg benieuwd naar Snyders interpretatie van de strip. Maar het herlezen valt mij enigszins zwaar. Watchmen is zo’n comic die je gelezen moet hebben omdat hij een mijlpaal is in de geschiedenis van de Amerikaanse strip. Dat maakt niet automatisch dat deze graphic novel plezierig lezen is. Moore heeft een complex verhaal geschreven dat uit meerdere lagen bestaat en ook nog eens zelfreflexief is. Het uitgangspunt van de strip – stel dat er in onze wereld echt superhelden zouden bestaan, hoe zou het hen dan vergaan? – was toen de strip in 1986 uitkwam baanbrekend boeiend en tegelijkertijd grotesk, want slaan al die in apenpakjes aangekleden goeddoeners niet een verschrikkelijk modderfiguur in een realistische omgeving?

Moore bepleit dan ook dat superhelden in onze wereld allesbehalve zuiver op de graad zouden zijn. Natuurlijk worden de sterkste helden ingelijfd door de Amerikaanse regering (hetzelfde zien we in The Dark Knight Returns van Frank Miller, waarin Superman niet meer is dan een goed getraind schoothondje van de Amerikaanse president die te pas maar vooral te onpas zijn tanden laat zien aan ‘vijanden’ van de vrijheid.) Natuurlijk zijn volwassen mensen die in een carnavalskostuum rondlopen niet helemaal lekker tussen hun oren. Een figuur als Rorschach is obsessief en beschouwt zijn missie als het hoogste goed. Persoonlijke verzorging of een privé-leven zijn dan niet belangrijk. En The Comedian kan alleen zijn taak als reallife Captain America uitvoeren door zich als een schoft te gedragen en nihilistisch in het leven te staan. Hoewel figuren als Nite Owl en Silk Spectre wat meer gestoeld zijn op klassieke jaren veertig helden, zijn de meeste superhelden uit Watchmen dus niet bepaald inspirerende voorbeelden voor de kinderen.De film
Het is niet mijn intentie om een uitvoerige analyse te geven van de strip. Het web staat immers vol met speudo-intellectuele analyses. (Op WatchmenComicMovie.com staat een lijst van analyses.) Hoewel die analyses vaak interessant leesvoer zijn, beperk ik me in mijn voorbereiding voor de viewing van dinsdag met het bekijken van enkele online video’s en het doorworstelen van de brontekst – de Watchmen graphic novel. Gefascineerd door iedere plotwending die Moore mij voorschotelt, me verbazend over de interessante plekken waarheen hij het superheldenconcept neemt, maar me tegelijkertijd ergerend aan de zwaarwichtigheid en de pretentie die in ieder stripkader, iedere dialoog en iedere verwijzing schuilgaat. Dit maakt Watchmen log en zorgt ervoor dat deze graphic novel zwaar op de maag ligt. Watchmen zal wat dat betreft nooit mijn favoriete strip worden. Ik hoop dat Snyder er een onderhoudende film van heeft weten te maken. De eerste berichten zijn gelukkig gunstig. En aan de diverse videofragmenten te zien, hebben Snyder & co gevoel voor spektakel en oog voor de vele details uit de strip:Lees ook de filmrecensie van Watchmen en:

Categorieën
Bloggen Media

Life on the web

Vandaag maar eens mijn blogroll aangevuld. Ik kwam de laatste tijd veel nieuwe interessante blogs tegen en als ik deze niet meteen opneem in de feedreader, vergeet ik weer dat ze bestaan. Er is ook zo veel te vinden op het interpret. Gelukkig maar, want ik vind het een verrijking. Blogs lezen is heerlijke afleiding van het dagelijkse werk. Als freelance journalist ben ik vaak druk met het bedenken en schrijven van voorstellen voor artikelen. Niets lekkerder dan tussendoor even wat sites te bezoeken. Ter vermaak maar ook om op de hoogte te blijven van wat er in de wereld speelt. Oud nieuws
Zo houden blogs mij op de hoogte van het laatste film- en stripnieuws. Ook regulier nieuws komt voorbij, maar dat Wilders vandaag Engeland niet inkwam, konden we allemaal volgen via Twitter, diverse sites en blogs en het televisie journaal. En morgen staat er ongetwijfeld een artikel in de krant over. Nieuwsvergaring verloopt bij mij tegenwoordig ook in deze volgorde. Als ik het niet op Twitter verneem, dan wel via een weblog. Wat dat betreft kan de televisie wel op de rommelzolder gezet worden, ware het niet dat ik af en toe erg kan genieten van studiogesprekken bij Pauw & Witteman en DWDD. Ik snap dan ook niet zo goed waarom een site als GeenStijl zonodig een omroep moet beginnen. Blijf toch lekker via het interpret uitzenden. Maar dat terzijde.Mededelingenbord
Ik raak nog vaak geïnspireerd door de diverse weblogs die ik lees. Zo gebruikt Neil Gaiman, bekend auteur en tekenaar, zijn blog als een dagelijks mededelingenbord. Hij heeft de gewoonte om in een post verschillende thema’s te behandelen, over de gebeurtenissen in zijn leven te verhalen en vragen van mailers te beantwoorden.Een heel ander soort blog dat ik graag volg is dat van Karin Ramaker die door vaak meerdere posts per dag te plaatsen, een van de ongeschreven wetten van de persoonlijke blogger overtreedt. Maar ja, waarom zou je je ook aan de blogwetten houden. Regelmatig lees je van die posts vol advies hoe je een blog dient te bestieren, en wat te doen om meer bezoekers te krijgen. Sommige mensen zoals Karin bloggen gewoon omdat ze er zin in hebben, regels be damned. Beroepsmatig hou ik graag blogs in de gaten die over freelancen gaan. Zoals Dit Is Zinvol. De naam van het blog mag dan wat pretentieus klinken, hij dekt wel de lading daar ik al een paar keer zeer zinvolle informatie heb gelezen.Bericht uit Hollywood
Ook vandaag toegevoegd is het blog van regisseur Paul Ruven (Filmpje!). Hij schrijft op eigenzinnige wijze zijn observaties over het leven in Hollywood op. Met leuke foto’s.Lees ook:

Categorieën
Bloggen

Webs under construction

Mike’s Webs is als 2½ jaar mijn eigen webstek. Recent heb ik wat aanpassingen aan de site gemaakt.
Blogger maakt het tegenwoordig een stuk makkelijker om templates aan te passen. Dit geeft de fanatieke blogger wat speling, ofschoon applicaties als wordpress meer mogelijkheden bieden. Onderaan vind je tegenwoordig de tagcloud en het archief met video’s. Het videoarchief groeit de laatste maanden gestaag, wat mij zeer verheugd, want ik vind het heerlijk om video’s te maken. Ook zijn in de rechterkolom alle voorgaande blogsposts opgenomen, dankzij een widget van The Blog Doctor. Ik vraag me alleen af in hoeverre lezers eigenlijk naar beneden scrollen. Een blog heeft in principe een verticale vorm, maar hoeveel paar ogen komen verder dan de allernieuwste post die bovenaan staat? Reacties en suggesties zijn altijd welkom.

Categorieën
Bloggen Strips

Ziekehond RIP?

Bladerend door het boekje Ziekehond, volume 1, kan ik een schaterlach niet onderdrukken. Ik heb alle ongein al een keer voorbij zien komen op de site, maar het merendeel heeft nog niets aan kracht ingeboed. Waar de grap te flauw voor woorden is, zorgt de illustratie alsnog voor het gewenste effect.
Paul Stellingwerf is het ‘brein’ – als je het zo kunt noemen – achter Ziekehond.nl. Laatst had de stripmaker het allerlaatste exemplaar voor me klaar liggen. Mét gesigneerde tekening op het schutblad. Het boekje, dat ergens in 2008 verscheen, is een bundeling van de beste cartoons van ruim twee jaar Ziekehond.nl. En een waardig afscheid zo blijkt, want de site is sinds Halloween 2008 niet meer van een update voorzien. Stellingwerf is bezig met andere stripprojecten.

Tekening: Paul Stellingwerf, gereproduceerd met toestemming van de auteur.
Want pas op: hij heeft rechten gestudeerd!

In de vroege dagen van de site schreef ik een recensie over de cartoons. Hier een stukje daarvan:

De cartoons schipperen in de regel tussen het melige en het onsmakelijke. Zeke heeft een voorkeur voor vieze grappen en afgerukte ledematen. Enige seksuele frustratie lijkt als ruis altijd op de achtergrond aanwezig. Door de cartooneske stijl worden de strips echter nergens wrang. Ook gaat de tekenaar nooit te ver. Tekst en beeld vormen samen de grap, al roept de tekenstijl al vaak een glimlach op.De strips zijn getekend in een vloeiende stijl met een zelfverzekerde lijn. Deze vrolijke cartoonstijl sluit goed aan bij de verbeelde inhoud en is door de ronde lijnen goed van een beeldscherm af te lezen. Niet geheel onbelangrijk voor een webcomic. De consequente hand van de tekenaar biedt enig houvast in de wisselende thematiek, waarin geen vaste personages terugkomen. Het is iedere week weer verrassend wie er nu weer op de hak genomen gaat worden.

Nou ja, de gehele recensie is hier te lezen. Ziekehond, volume 1 zal een eervolle plek krijgen op de boekenplank. En mocht de site nooit meer ververst worden: Rest In Peace, ZiekeHond!
Lees ook:

Categorieën
Strips

Stripje: Last year’s sensation – 2 girls 1 cup

(Klik op het plaatje voor vergroting.)

Geen idee wat 2girls1cup inhoudt? Check deze wikipagina en vertel in de comments op welke planeet je vorig jaar verbleef.

Categorieën
Bloggen Media

Twitter-maagd af

Obama doet het, Maxime Verhagen ook en enkele bekenden van me maken zich er tevens schuldig aan: Twitteren. Korte berichten van maximaal 140 tekens posten over wat je aan het doen bent. Microbloggen wordt dat ook wel genoemd. Stripcompadre en collega-journalist Jeroen Mirck deed het al een tijd. Tijdens de koffie hadden we het er geregeld over. Nu vond ik bloggen twee jaar geleden al een aardige stap, al was dat nooit een middel om autobiografisch te zwetsen maar meer om vrijelijk stukken over media, film en strips te publiceren. Het bloggen leverde veel positieve ervaringen op. Over twitteren ben ik sceptischer. Wat is er precies leuk aan om van minuut tot minuut aan anderen te vertellen wat je uitspookt? Al gebruikt niet iedereen Twitter op die manier. Sommige mensen twitteren alleen dat ze nieuwe blogpost gepubliceerd hebben. Van anderen kun je iedere stap die ze maken in het leven nalezen.Vandaag heb ik zelf enkele voorzichtige eerste stappen gezet op het Twitterpad. Ben benieuwd hoe de reis zal verlopen, welke nieuwe vriendschappen zullen ontstaan, en welke verrassende inzichten in de wereld van alledag ontdekt zullen worden. En of dat gaat gebeuren natuurlijk. Misschien kunnen ze me aan het eind van het jaar de maat opnemen voor een dwangbuis: gek geworden van de informatiestroom.
Mocht je geen idee hebben wat Twitter precies inhoudt. Het fenomeen wordt in onderstaande video van commoncraft beknopt uitgelegd:

Categorieën
Media

Spam, spammer, spamst!

Spam is de vloek van het interpret. Ik zeg: alle spammers aan het kruis! Spam leek overigens het Onderwerp Van De Week te zijn.De leukste bijdrage is die van Johan op Breinkoekjes. Johan leek het wel eens een goed idee om een spammailtje te beantwoorden. Wel zo vriendelijk als je een groot (fictief) geldbedrag hebt gewonnen met een loterij waar je nooit een ticket voor hebt gekocht. Wie zegt dat het interpret geen magie bevat? Aukje heeft vooral last van spammers bij haar comments. Ook irritant trouwens. Die flauwe complimenten dat ze jou blog (en duizenden anderen) zo fantastisch vinden en ondertussen een hypotheek of ander financiële val pluggen. Senior-consultant Sander Duivestein schreef op Frankwatching een gastcolumn over spam. Hij vertelt dat er wel degelijk geld verdiend wordt met deze mensonwaardige praktijken:

Wetenschappers van de University of California, Berkeley en UC, San Diego (UCSD) (pdf) waren er in geslaagd om een botnetwerk te infiltreren. Van de circa miljoen willoze machines wisten zij er zo’n 75.869 aan zich te binden. Via dit “kleine” netwerk slaagden zij er in om hun verkooppraatjes de ether in te sturen. Na 350 miljoen mails hadden ze 28 verkopen bewerkstelligd. Iedere verkoopt levert gemiddeld zo’n 100 dollar op. Wanneer dit doorberekend wordt voor het complete botnetwerk, dan resulteert dit dus in een verdienste van 7.000 dollar per dag. Kassa dus.

Net als Duivestein ben ik blij met de spamfilter van Gmail, die ervoor zorgt dat de meeste onzinmailtjes meteen in de prullenbak verdwijnen. Viagra heb ik voorlopig toch nog niet nodig.

Categorieën
Mike's notities

Concert: Aimee Mann in de Melkweg

Maandagavond 20 oktober was ik samen met L.D. naar het concert van Aimee Mann in de Melkweg. Wie dat is? Luister de soundtrack van Magnolia maar eens.
Aimee Mann was de inspiratiebron voor regisseur Paul Thomas Anderson en hij schreef het script van de film met haar muziek op de achtergrond. Met die soundtrack heb ik al menig troostende uurtjes beleefd. Nu zou ik mezelf niet direct een fan van Mann noemen, maar toen L.D. vroeg of ik mee wilde gaan naar het concert, aarzelde ik niet. Ik was nieuwsgierig naar Aimee Mann live. Autogordels, altijd
Blij dat ik ben gegaan: het was een van de relaxte concerten die ik ooit heb bijgewoond. Mann had het duidelijk naar haar zin en maakte tussen de liedjes door grapjes met het publiek. Zo vertelde ze met een brede grijns dat het nummer ‘Wise Up’ is gebruikt in een Portugese tv-spot om mensen erop te wijzen toch vooral de autogordel om te doen. Ze sloot het nummer dan ook af met de boodschap dat we toch vooral onze autogordels niet moesten vergeten te dragen. Toen halverwege de show de technische staf van de melkweg een microfoon bij het drumstel moest repareren, stond Mann geduldig te wachten samen met het publiek. “No pressure at all….” riep iemand uit het publiek.Toegiften
Mann werd bijgestaan door een driekoppige band die zichtbaar lol in het spelen hadden. De organist leek op het knappe broertje van Herman Brusselmans, terwijl de basgitarist wel wat van een jonge Kees van Kooten weghad. Aan het einde van de show kwamen Mann en haar band nog terug voor een paar warme toegiften, waaronder het verzoeknummer ‘One’ in een relaxte jazzy versie. The Submarines
In het voorprogramma stond de Amerikaanse band The Submarines. Ik had nog nooit iets van deze band gehoord, maar zijn dromerige flowerpowerachtige nummers lagen erg goed in het gehoor. Dus meteen maar een cd’tje gekocht.Nagenieten op YouTube
Vroeger moest je het doen met je herinnering van een concert en de eventueel gekochte cd. Tegenwoordig kun je een dagje later het merendeel van de avond terugvinden op YouTube. Er werd tijdens het concert dan ook ijverig met mobieltjes en andere apparatuur opgenomen. De YouTube-video’s bekijkend besef ik me des te meer wat een meerwaarde het aanwezig zijn in de zaal heeft. Bij een fijn live-optreden zoals gisteravond voel je de warme klanken van Aimees stem in je lijf resoneren. Dat gevoel mis je toch achter de monitor. Aan de andere kant is het wel leuk om nog even digitaal te kunnen nagenieten.Hieronder enkele van de YouTube-video’s:
Save Me:

Red Vines:

31 Today:

Categorieën
Strips

24 Hour Comics Day 2008 in stripwinkel Lambiek

Wereldwijd vond op zaterdag 18 en zondag 19 oktober voor de vijfde keer de 24 Hour Comics marathon plaats. In stripwinkel Lambiek te Amsterdam voor de vierde keer. Zo’n vijfentwintig stripmakers deden mee.
(Bekijk hier het videoverslag van deze bijzondere dag.)
24 Hour Comics is bedacht door stripmaker/goeroe Scott McCloud. Tekenaars worden geacht binnen 24 uur een strip van evenzoveel pagina’s te tekenen. De tekenaar mag van tevoren geen verhaal bedacht hebben en moet dus net zo blanco als een vers vel papier aan het project beginnen. Net als vorig jaar waren de bekende gezichten aanwezig, waaronder Jeroen Funke van Lamelos, Sandra Kleine Staarman, Suzan Bongers, Rutger Ockhorst, Mattt Baay, Johan de Rooij en Aimee de Jongh. Hallie Lama was net als vorig jaar een half uurtje te laat, maar binnen de kortste keren weer op schema. En daarna vóór op schema. Vorig jaar tekende hij zijn strip De Olijke Paling af in zo’n 11 uur. Rob van Barneveld zou deze keer de helft van de tijd gaan tekenen. Op zondag probeerde hij elders zijn eerste officiële strip Rood Gras aan de man te brengen. Daarvoor wilde hij wel een beetje uitgeslapen zijn, vandaar dat hij de ruimte slechts 12 uur zou verlichten met zijn aanwezigheid. Nieuwe gezichten
Ook vielen er een paar nieuwe, frisse gezichten in de grote groep tekenaars te ontwaren. Zo begon Emma Ringelberg vol goede moed aan haar eerste 24 Hour Comic. (Ringelberg heeft de laatste twee grafstemmingen ‘Stilleven’ en ‘Zombie’ getekend.) Bij aanvang wist ze nog niet precies waar haar strip over zou gaan, behalve dat ze haar inspiratie zou halen uit Alice in Wonderland van Lewis Carroll.
Illustrator Maarten Janssens deed ook voor het eerst mee. Hij wilde vooral wat storyboards gaan uitwerken voor het toekomstige tweede deel van Bloeddorst. Zijn verhalen zaten dus vol met blood, gore en goed geproportioneerde dames. Oude rockers
Terwijl de tekenaars in de galerie-ruimte hard aan het werk waren, zaten de mensen van Lambiek achter hun Macs om het materiaal in te scannen en online te zetten.
Iedere stripmaker had zijn eigen muziek meegenomen. Menigeen zat dan ook met oordopjes in te werken. Uit de boxen van Jeroen Funkes iPod kwam in de avond het geluid van Brian Wilsons album Smile. Tegelijkertijd werkten de Maccers (of zoals Jeroen Mirck zou schrijven ‘de Macademici‘ hard door onder het genot van het oeuvre van The Rolling Stones. Het waren dus vooral de oude rockers die de stripmakers wakker moesten houden.
Zo nu en dan liep een verdwaalde klant de winkel binnen. ‘Het is ’s avonds vooral een kwestie van dronken lui buiten houden,’ vertelde Klaas van Lambiek me tijdens het drinken van een verse kop koffie. Want koffie was er natuurlijk genoeg. Evenals soep en Italiaans eten. Een etmaal lang tekenen dient immers niet op een nuchtere maag te geschieden.Zondag 11:00 uur
Zondagochtend vroeg waren veel tekenaars al klaar. Hallie Lama had rond 5 uur naar tevredenheid een punt achter zijn comic gezet. Mattt Baay volgde niet veel later. Hoewel hij door bleef tekenen om zijn werk te verfijnen, want dat bleek de beste manier om wakker te blijven. Rutger Ockhorst was ook ruim op tijd klaar, evenals oudgedienden De Jongh en Sigrid de Jong.Niet iedereen haalde de eindstreep met een volledige strip. Janssens moest bekennen dat hij het niet had gehaald: ‘Het was een uitputtingsslag,’ vertelde hij toen hij een uur voor het einde buiten een peukje stond te roken. Emma Ringelberg had op het moment van de deadline nog wat pagina’s in potloodlijnen staan, maar keek terug op een geslaagde eerste keer.Er heerste een euforische stemming toen Klaas en Abel om 11 de vierentwintig uur afkondigden. Champagne en handdrukken volgden snel. De exodus van stripmakers liet niet lang op zich wachten.Onderstaande foto’s werden gemaakt door Robin Schouten van Stripster.nl.

Tekentafel van Marissa Delbressine.

En Marissa Delbressine zelf.

Sandra Kleine Staarman in actie.

Viktor Venema aan het werk.

Videoreportages op het web
Ik was dit jaar in de stripwinkel aanwezig om een videoreportage van het blijde gebeuren te schieten. Deze is volgende week te zien op Mike’s Webs en Eeuwig Weekend.nl.Tussen de bedrijven door heb ik uit nieuwsgierigheid op youtube even gezocht op het onderwerp. Er zijn online al aardig wat video-impressies van over de hele wereld te vinden. Zoals deze van Karianne Hylkema die vorig jaar Lambiek en het stripmuseum in Groningen bezocht. In de video komen onder andere Klaas Knol van Lambiek en Jeroen Jager aan het woord om de ontstaansgeschiedenis van dit evenement uit te leggen.
Een aardige impressie van het gebeuren in het buitenland is de vijftigste aflevering van Stuck in Vermont. Sommige enthousiastelingen maakten tijdens voorgaande edities een verslag per uur. Deze hebben echter een hoog je-had-erbij-moeten-zijn-om-het-leuk-te-vinden gehalte.

Een pagina uit de 24 Hour Comic van Hallie Lama.

Een pagina uit Emma Ringelbergs 24 Hour Comic.

Enkele 24 Hour Comics van dit jaar kun je vinden via de volgende linkjes:

Lees ook: