woensdag 11 maart 2020
Vorige week was zo druk dat ik nog steeds even bij moet komen. Op woensdag had ik de boekpresentatie van De nieuwe avonturen van de kunst, van cartoonist Willem. In boekhandel Scheltema werd hij geïnterviewd door popjournalist Jan Donkers.
Natuurlijk heb ik daar opnames van gemaakt en die de volgende dag gemonteerd en online gezet. Het is altijd leuk om een stripmaker te zien tekenen en dus is het ook leuk om dat op video vast te leggen. Tijdens zo’n boekpresentatie kom ik veel oude bekenden uit de stripwereld tegen, dus dat is veel praten en horen waar mensen allemaal mee bezig zijn.
Vrijdagavond was ik bij de opening van A Perfect Day. Een tekenshow in de Westergasfabriek waar tekeningen hangen die over menselijke ongemakken gaan. De opnames die ik daarvan heb gemaakt waren eigenlijk mislukt. Ik liep rond met mijn mobiel en dus hadden mensen vaak niet door dat ik aan het filmen was toen ze me aanspraken. Soms vraag ik me ook af waarom ik overal maar vlogs over maak. Het is soms meer een gewoonte.
Donderdag had ik ook een koffie-afspraak met Jitse, de stripinkoper van de ABC en een vriend van me. We hebben bij Dante gezeten waar Jitse redelijk snel een hele pizza naar binnen werkte. Het was zijn lunchuur. Ik vind het altijd erg leuk om met hem af te spreken, want we houden allebei van comics en strips. Jitse heeft er ook een goede kijk op en moet voor de boekhandel natuurlijk van alles bijhouden om de juiste titels in te kopen. Ik vertelde Jitse dat ik op dit moment een beetje klaar ben met de stripalbums die ik voor m’n werk moet behandelen. Het liefste zou ik me vanaf nu 100 procent met Amerikaanse comics gaan bezighouden.
Dankzij het YouTube-kanaal Cartoonist Kayfabe van Ed Piskor en Jim Rugg, ontdek ik allerlei comics waar ik nog nooit van gehoord had. Vooral ook uit het verleden. De Amerikaanse comicsindustrie is wat dat betreft heel rijk en divers. In Europa, vooral Frankrijk en België, zie je veel dezelfde titels voorbij komen. Ook zit er weinig vernieuwing in de strips die in stripwinkels worden verkocht. Het zoveelste Robbedoes-album kan mij niet heel erg meer boeien. En de zoveelste heruitgave van Kuifje al helemaal niet. Europese striphelden zijn vaak ook statische figuren, waardoor de avonturen al snel op elkaar beginnen te lijken.
Er gebeurt ongetwijfeld veel in de independent scène, maar daar heb ik op dit moment nog niet zoveel kijk op. Het is belangrijk dat ik me daar meer op ga concentreren. Daarom zoek ik op Comic Cons ook altijd de makers uit die hun eigen werk uitgeven.
Toen we weer in de winkel waren heeft Jitse me ook een paar comics laten zien die interessant en vernieuwend waren. En hij raadde nog een Instragram-account aan: Astral Eyes. Een tekenaar die veel ander stripwerk laat zien. Dat soort uitwisselingen zijn goud waard. Daarom vind ik het ook altijd leuk om met medenerds af te spreken, want je leert vaak iets nieuws. En anders kun je gewoon lekker een boom opzetten over je favoriete strips of wat je net hebt ontdekt.
Zondag was de boekpresentatie van De gevoelige mannenclub, een nieuwe graphic novel van Michiel van de Pol. Aangezien ik over het album al een vlog had opgenomen, en ik doodmoe was van de afgelopen week, heb ik die laten schieten. Dankzij de boekpresentatie in Scheltema en A Perfect Day had ik wel weer genoeg mensen gezien en gesproken. Een paar van die meetings lijken wellicht niet veel, maar als je je bedenkt dat ik via de mail en online ook met heel veel mensen in een week spreek, is een dag thuis weg van de wereld meer dan welkom.