In deze vlog een pleidooi om weer eens ouderwetsche kaartjes naar mensen te sturen, bijvoorbeeld van Cowboy Henk of zo’n grappige Note Card van Kadolab. Het stripplaatje van de week is afkomstig van het Godvrrgeten eiland.
Tag: Kadolab
Zaterdag bezocht ik samen met Linda kadowinkel Gifted in Amsterdam. Linda moest daar wat kaarten van Kadolab afleveren die besteld waren en die ze samen met haar collega ontwerpt en maakt. Tot mijn grote vreugde verkopen ze in Gifted ook strips, waaronder van Peter Pontiac, Zone 5300 en er staat zelfs een hele vitrine waarin het werk van Frits Jonker staat tentoongesteld. Een echte Frits Jonker ShowCase dus.
Jonker is typograaf, letteraar en beeldfetisjist. Hij heeft een ietwat curieuze, maar boeiende hobby. 14 februari 2005 begon Jonker met ShowCase, een ‘fanzine’ in de vorm van een strook ter grootte van een derde van een A4-velletje: handgeletterde verhalen over alles wat hem interesseert. Unieke hersenspinsels over en met kunst, typografie, wetenschap, levensvragen en zaken waar geen directe aanleiding toe is. In de strookjes tref je bijvoorbeeld een aflevering aan waarin Frits alleen olifantjes tekent, of bepaalde beeldmerken opnieuw heeft ontworpen. Ook plaats hij wel eens beeldmateriaal dat hem boeit, zoals een stripplaatjes. Deze ShowCases fotokopieert Frits in maximaal 25 exemplaren en verspreid hij gratis onder vrienden en kennissen.
Gemiddeld maakt hij een aflevering per dag. Inmiddels zijn het er meer dan 2200 afleveringen. De eerste 1900 werden in 2012 door uitgeverij Xtra gebundeld in een telefoonboekdik boek getiteld ShowCase. Dat boek zie je op de foto staan, met in de vitrine allerlei extra’s die in de doos van ShowCase zitten, waaronder twee boekjes met portretten die Frits maakte op basis van profielfoto’s op Facebook, andere mini-boekjes, ansichtkaarten en een mp3-CD met daarop onder andere een aflevering van VPRO’s Vrije Geluiden, een in de jaren tachtig en negentig wekelijks uitgezonden radioprogramma geschreven door Jonker en gepresenteerd door Albert Ballintijn.
Ik probeer me te beperken tot ongeveer één aflevering per dag en dat betekent dat ik voor mijn gevoel vooral afleveringen niet maak. En afleveringen die ik niet maak zijn trouwens ook nog eens de beste. (pag. 276)
Eigenlijk is Jonker een blogger zij het dan dat zijn blog op een papierenstrookje verschijnt. Inmiddels zet Jonker zijn ShowCase ook online, wat hem een echte blogger maakt. Al ziet hij dat zelf misschien anders. Labels zijn in deze ook niet belangrijk. Een bijzonder boek is ShowCase in ieder geval wel.
Ik hoop Frits binnenkort te interviewen voor een Daily Webhead-video, want ik vind ShowCase een erg boeiend project.
Omdat ik benieuwd was naar welke mooie beelden ze zou maken en ik wel eens de wereld door haar ogen wilde zien, vroeg ik mijn vriendin Linda om een week mijn fotoblog Daily Webhead over te nemen. Vandaag plaatste ze haar laatste post: een ontmoeting met niemand minder dan Miss Piggy.
Ik vond het een boeiende week.
Linda Delis is zelfstandig ondernemer: samen met Daphne Holthuizen runt ze Kadolab, een ontwerplabel. In Kadolab bundelen zij nu hun creatieve krachten en creëren daar producten waar je blij van wordt, zoals: kaarten gevuld met bloemenzaadjes, bijzondere wenskaarten met een gouden randje en opschrijfboekjes.
Daarnaast is Linda bezig met een opleiding grafische vormgeving en maakt al jaren heel mooie foto’s. Toen ik die zag heb ik haar meteen aangeraden een blog te beginnen, maar klassiek bloggen is niet echt haar medium. Ze werkt liever met Pinterest en plaatst soms iets op Facebook. Dat is ook een vorm van bloggen natuurlijk.
Zelf plaats ik al tweeëneenhalf jaar dagelijks een foto op Daily Webhead en hoewel ik er geen genoeg van heb, vind ik het ook wel eens leuk om te zien waar anderen mee zouden komen als ze zouden beeldbloggen.
Zelf vond ik de laatste bijdrage van Linda het leukst, maar misschien komt het ook wel omdat ik er zelf bij was. En ik heb nu eenmaal een zwak voor Miss Piggy. Een ontroerende bijdrage vind ik het briefje dat ze van de week terugvond.
Gastbloggen
In de vroege dagen van het bloggen was gastbloggen een normaal verschijnsel. Het gebeurt nu nog steeds, al heb ik het gevoel wel veel minder.
Gastbloggen heeft een aantal voordelen: je kunt iemand anders eens je podium geven zodat je bezoekers kennis met zijn of haar werk kunnen maken. Dat is handig als de gastblogger in kwestie zelf geen digitale publicatieplek heeft.
Een ander voordeel van een gastblog is dat een nieuwe groep lezers kennismaakt met je blog, want de gastblogger heeft een heel netwerk waarin hij linkjes naar de blogposts plaatst. De bezoekersaantallen schoten deze week dan ook omhoog op Daily Webhead, vooral eerder genoemd briefje raakte een gevoelige snaar bij veel mensen.
Volgende week blog ik weer gewoon zelf op Daily Webhead, maar ik sluit toekomstige gastbijdragen niet uit.