Here are some more videos with comics and coffee cups.
Tag: Koffie
Categorieën
SPAWN bij de KOFFIE | 445
Categorieën
Koffie van Russell | 386
We hebben sinds een tijdje een koffiezetapparaat van het merk Russell Hobbs….
De vlog van Wheezy Waiter over het stoppen met koffiedrinken…
Marcel Haster, beter bekend als de Stripvlogger, was zondag 17 mei bij me op de koffie om even gezellig bij te praten. Hij was eigenlijk op doorreis naar Alkmaar om een nieuwe video op te nemen….
Categorieën
Focus
Stel dat je jezelf voorneemt om één keer per week een tekst te schrijven. Waar zou je het dan over hebben?
Deze vraag kwam in me op toen ik van de week rustig een kopje koffie dronk en uit het raam staarde. Iets wat ik iedere dag probeer te doen: gewoon vijf minuten naar buiten kijken en rusten. Een pauzemoment. Noodzakelijk en fijn. En, meestal, geen telefoon in de buurt. Geen afleiding.
Bovenstaande vraag stelde ik recent op Instagram en nu stel ik hem ook hier, omdat ik benieuwd ben naar jullie antwoorden.
Op Insta kreeg ik deze:
marcoraaphorst: My life
martijn_stories: Coffee? ?
destripvlogger: The view?
urban_cosplay_ninja: Michael minneboo
michael_minneboo@urban_cosplay_ninja Haha. Dat wordt snel saai hoor. Trust me, I know.
djeroon: Comics! Review everything you read!
zedoetinstagram: Hoe ik ongewenst gaandeweg fervent misantroop werd…. Naahhhh
comicsperimenter_haes: Senseo
michael_minneboo@comicsperimenter_haes Echt niet. Dit is ouderwetse filterkoffie.
marcoraaphorst: Or your life ?
michael_minneboo@comicsperimenter_haes: Of bedoelde je dat jij over Senseo zou schrijven? ?
comicsperimenter_haes@michael_minneboo: haha ik wilde gewoon eens ongegeneerd ‘senseo’ kunnen zeggen.
michael_minneboo@comicsperimenter_haes: En? Lucht het op? ?
En? Wat is hierop jouw antwoord?
Categorieën
Koffiedate met Hydroman
Vanmorgen deelde ik een kopje koffie met Hydroman:
Het was een kort moment van contemplatie, in mijn werkkamer, uitkijkend over het Westerpark. Even de komende dag mentaal doornemen.
Een kwartiertje later zat ik te zweten op de hometrainer. Een halfuur fietsen op dat ding is in de zomer echt een uitdaging. Eigenlijk is alles met dit warme weer voor mij een uitdaging, ik word erg lethargisch van de warmte. Ik heb nergens zin in en er weinig puf voor. Dan komt zo’n Hydroman weer goed van pas trouwens, voor de verkoeling.
Het zijn ook een beetje rare weken. Hoewel ik op dit moment geen radio-optredens meer heb om Mijn vriend Spider-Man te promoten, zijn we nog steeds bezig met publiciteit genereren. Maandagochtend had ik nog een telefonisch interview met Robin Vinck die me wilde spreken voor de Boekenkrant. Woensdag heb ik een meeting met Remco Vlaanderen om verdere pr-plannen te bespreken.
Brussel
Tussen de pr-zaken door, was ik vorige week twee dagen in Brussel. Een niet zo geslaagde persreis omdat we het merendeel van de onderdelen vrijwel alleen in het Frans werden aangesproken. Frans vind ik een moeilijke taal en hoewel ik daar een paar jaar les in heb gehad op de middelbare school, versta het praktisch niet. Gelukkig was het bezoek in het Stripmuseum in Brussel de moeite waard. Het was bovendien erg gezellig om oude bekenden weer te zien en kennis te maken met Roel Daenen, van Stripgids.
Over de Asterix-tentoonstelling schreef ik al een stukje. Hopelijk kom ik later deze week nog aan de expositie over scenarist Zidrou toe.
Om mijn voeten weer een beetje met beide benen op de grond te krijgen en mijn hoofd uit de virtuele wereld van sociale media, probeer ik zoveel mogelijk met mensen af te spreken. De foto met Hydroman sluit in dat opzicht aardig aan bij de eerdere koffiedates die ik recent had.
Vorige week dinsdag had ik een afspraak met Frits Jonker.
Hij had een speciaal cd’tje met liedjes over Spider-Man samengesteld. Ik vind het omslag dat Frits ervoor maakte ook erg mooi:
De dag erna had ik een goede koffiedate met cartoonist Hallie Lama in Hilversum. We hadden afgesproken in de koffiecorner in de Libris Boekhandel. Kon ik hem meteen een exemplaar van mijn boek geven. We hadden elkaar al een tijdje niet gesproken en het was fijn om te zien en te horen dat het lekker met Hallie gaat. Hij heeft plannen voor een nieuwe uitgave, dus hou vooral zijn website in de gaten.
Omdat Hallie Mijn vriend Spider-Man ook voor een vriend wilde kopen, liepen we de boekwinkel verder binnen. We zagen mijn boek niet liggen, dus vroeg ik de verkoper achter de balie of ze Mijn vriend Spider-Man hadden. Ik vertelde hem dat ik de auteur van het boek was en Hallie liet zijn exemplaar zien. ‘Vertel eens waar het boek over gaat,’ vroeg de verkoper. Dus dat deed ik. Ik vertelde hem in grote lijnen dat het boek gaat over mijn ervaringen als fan en dat ik die gebruik als kapstok om over fancultuur te praten. De verkoper vond het sowieso sympathiek dat ik mijn eigen boek kwam promoten en wilde wel een exemplaar bestellen. ‘Leuk voor Vaderdag,’ zei ik nog.
‘Ik wil ook nog een boek bestellen voor een vriend,’ zei Hallie. Ten bestelde de verkoper er meteen drie. Ik hoop dat ze mooi op de tafel te zien waren, zodat mensen het boek kunnen zien liggen. Die zichtbaarheid is erg belangrijk, want lang niet iedereen weet nog dat dit boek bestaat terwijl ze het misschien wel willen lezen.
In meerdere opzichten was dit dus een vruchtbare koffiedate.
Maandag was de Stripvlogger in Amsterdam met zijn vrouw Barbara. We hebben gezellig gepraat bij het Ketelhuis. Over vloggen, strips en andere zaken. Het is goed om zo nu en dan met collega’s af te spreken. Altijd leuk om te horen wat ze aan het lezen zijn en wat ze recent hebben meegemaakt in de (Nederlandse) stripwereld.
Afgelopen zaterdag had ik een koffiedate met Marcel Haster, ook wel bekend onder de naam de Stripvlogger.
Marcel moest in Amsterdam zijn voor een interview met tekenaar Wauter Mannaert die in het Beeldverhaal kwam signeren en had daarom contact opgenomen om even koffie te drinken. Ik vind het altijd leuk om met collega’s af te spreken.
Er zijn niet zo veel bloggers in Nederland die op individuele basis over strips bloggen of vloggen zoals Marcel en ondergetekende. We zijn wat dat betreft een soort van brothers in arms. Mensen die uit pure passie met het beeldverhaal bezig zijn, zonder dat daar altijd iets financieels tegenover staat.
In de afgelopen jaren zijn er wel sites bijgekomen die door groepen worden beheerd zoals Geekster.be en Brainfreeze.be. Die publiceren recensies en informeren de lezers over nieuwe uitgaven of ander stripnieuws. En ze zijn goed op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen. Van Brainfreeze vind ik de rubriek Start to read een aanrader.
Het beeldverhaal heeft over aandacht in de reguliere pers ook niet echt te klagen, al is het niveau van de recensies in kranten en tijdschriften wel wisselend vind ik. Soms verbaas ik me over de feitelijke onjuistheden die in sommige kranten staan. Een tijd geleden stond er een artikel in de Volkskrant waarin Superman een Marvel-held werd genoemd bijvoorbeeld. De journalist in kwestie noemde Clark Kent ook een klerk in plaats van journalist. Allemaal feiten die je met even Googlen al kunt vinden, mocht je geen idee hebben wie Superman is.
Hoe dan ook, was leuk om met Marcel van gedachten te wisselen en te horen hoe hij tegen bepaalde strips aankijkt. Hieronder een vlog die hij opnam over WIldmill Comics:
En nu ik toch collega’s aan het promoten ben, check ook het blog van Sigge Stegeman en de posts van Jos van Waterschoot die bij de UvA blogt.
Categorieën
Een half jaar niet bloggen
Afgelopen vrijdag zaten Frits Jonker en ik gezellig in de Balie bij te praten en koffie te drinken. ‘We moeten niks!’ riep Frits toen we het over bloggen hadden.
Frits heeft al jaren een tof blog onder de naam ShowCase – waar een paar jaar geleden zelfs een bundeling van is verschenen bij uitgeverij Xtra. Ik opperde dat ik me soms wel eens schuldig voel als ik niet toekom om het bespreken van de grote stapel strips die ik door uitgeverijen krijg toegestuurd.
‘Je moet niks, Michael, je bent niemand iets verplicht’ zei Frits. ‘Sterker nog: je mag ook best eens een halfjaar vrij nemen van het bloggen.’
Een interessante gedachte. Wat zou ik dat half jaar gaan doen, als ik niet zoveel tijd aan het online publiceren kwijt zou zijn? Een nog belangrijker vraag: zou ik wel zo lang zonder bloggen kunnen? Ik voel een enorme drive om te schrijven, om mezelf te uiten. Ook als ik als freelancer geen opdrachtwerk te doen heb of zelfs gewoon als iets ernaast. Ik ben nu al een tijdje met een groot schrijfproject bezig, maar ondertussen blog ik nog steeds.
Er is een soort stemmetje in mijn hoofd dat me telkens aan het werk zet en mijn brein bedenkt constant nieuwe blogposts – meer dan ik schrijf en publiceer. Bloggen is voor mij als ademen; een methode om mijn gedachten op een rij te zetten, een poging om de wereld te begrijpen en om zingeving aan mijn leven te geven. En daarnaast natuurlijk ook een manier om strips onder de aandacht te brengen. Maargoed, dat is nu juist een verplichting die ik volgens Frits niet heb en ik ben geneigd om het met hem daarover eens te zijn.
Sinds mijn tienerjaren schrijf ik dagboeken. Daar ben ik mee gestopt toen ik begon te bloggen, dus misschien zou ik dat weer oppakken als ik een tijd niet zo bloggen. Misschien word ik de eerste week gek van al die ideeën die ik heb, maar ebt te neiging om te schrijven langzaam weg en komt er iets moois voor in de plaats.
…
Zou jij een half jaar zonder bloggen kunnen?
Soms trap ik weer in een oude valkuil: dat ik mijn eigen stand van zaken vergelijk met die van anderen.
Dat overkomt me als ik zit te Facebooken of op Twitter zit en al die succesverhalen van anderen voorbij zie komen. Een leuke opdracht hier, erkenning daar. Je misgunt je vrienden en kennissen natuurlijk niets, maar soms vergeet je daardoor wat je zelf allemaal bereikt heb of met welke dingen jezelf bezig bent.
Het beste dat ik dan kan doen is even rustig een kopje koffie zetten en dan in het open raam te gaan zitten in de zon. Even met mijn hoofd uit die monitor en tot mezelf komen. Dan blijkt het vaak allemaal wel mee te vallen.
Een foto van cultheld Dale Cooper, want het grote nieuws dat Twin Peaks terugkomt, moet uiteraard gevierd worden:
Twin Peaks, de cultserie van David Lynch en Mark Frost uit de vroege jaren negentig, krijgt een derde seizoen. Maar liefst negen nieuwe afleveringen zullen in 2016 bij Showtime op de buis te zien zijn en allemaal geregisseerd door Lynch zelf.
Het nieuws werd deze week bekend gemaakt middels een tweet van Lynch. Daarna ging het bericht als een lopend vuurtje (Fire Walk with Me) door de wereld. Mijn collega Lieuwe van Albada zet op de site van Schokkend Nieuws al het nieuws op een rij.
Sinds zijn introductie in de pilotaflevering van Twin Peaks is Agent Dale Cooper altijd een van mijn favoriete helden geweest. Ik ben dol op de koffiedrinkende en taartverslindende FBI-agent en kan niet wachten om Kyle MacLachlan weer terug in die rol te zien. Die heeft aangegeven er al in zin te hebben, al is officieel nog niets over de cast bekend gemaakt. Wel weten we dat de serie zich ongeveer 25 later afspeelt. In het nu dus.
Een paar jaar geleden bekeek ik de serie nog eens helemaal op dvd en tot mijn grote plezier viel die niet tegen. Ik was er zo enthousiast over dat ik een reeks blogpost over mijn terugzien van het vreemdste Amerikaanse stadje aller tijden schreef. Verlangen naar Twin Peaks, Terug naar Twin Peaks, Verslaafd aan Twin Peaks, Dood in Twin Peaks en Laatste dagen in Twin Peaks.
Feest met koffie en taart
Vriend Menno Kooistra gaf op Facebook aan net begonnen te zijn met het opnieuw bekijken van de oorspronkelijke serie. Toen iemand opperde of hij niet de 30 afleveringen in een montage van één minuut wilde samenvatten, leek het mij een leuk idee als hij alle koffiemomenten aan elkaar zou plakken. Dan Hassler-Forest wist te melden dat die montage natuurlijk allang al bestaat. Wat een feest!
Ik heb nog ergens Het geheime dagboek van Laura Palmer in de kast staan, geschreven door Jennifer Lynch, de dochter van. De Boekerij gaf hier in 1991 een Nederlandse vertaling van uit. Ik weet dat er ook een boek bestaat met daarin de transcripts van de tapes van Cooper, maar die heb ik nooit meer in de tweedehands boekwinkel kunnen vinden. Wel kreeg ik ooit een tape van Natasja met daarop de ingesproken tapes van Cooper. Die moet je natuurlijk beluisteren terwijl je een stevige kop koffie en een stukje kersentaart nuttigt. ‘Damn good, coffee’ uiteraard.
Categorieën
Video: Koffiekunst
Op mijn blogpost van gisteren, Spin in je koffie, kreeg ik van Tom in de comments een link naar onderstaande video. Nu zou ik een kopje koffie met daarin het hoofd van Willem-Alexander niet door mijn strot krijgen, maar dat neemt niet weg dat ik het heel knap vind wat Marjorie Jubitana van Hometown Coffee in Den Haag doet.
Nu vind ik de prijs van een gemiddeld kopje koffie in het café eigenlijk belachelijk duur, maar met een kunstwerkje aan de oppervlakte wordt de koffie het bedrag meer dan waard. Nu weet ik in ieder geval waar ik terecht kan voor een kopje Spider-Man.