Tag: KvK

Categorieën
Bloggen

Spam

Ik baal van spam. Altijd al gedaan.

no_spam1De laatste twee weken word ik twee keer per dag gebeld door een anoniem nummer. Waarschijnlijk weer het bedrijf MKB collectief dat me iets proberen aan te smeren wat ik niet nodig heb of wil. Of een ander commercieel bedrijf dat hetzelfde beoogt.

Geen zin in. Ik neem niet op, maar de overgaande telefoon irriteert wel en leidt af van waar ik mee bezig ben.

Ik haat dat soort bedrijven. En de Kamer van Koophandel waar ze waarschijnlijk mijn gegevens in een groot datapakketje van hebben gekocht.

Dat ze niet snappen dat anonieme nummers vaak genegeerd worden en dat het bellen dus een futiele bezigheid is, snap ik niet. Hetzelfde geldt voor spamcomments. Halloween Cult, het nevenproject waar ik graag tijd in steek, krijgt alleen maar spamcomments op dit moment.

Ja, dat betekent inderdaad dat het blog nu geen interactie met lezers prikkelt. Dat is jammer maar geen ramp. Bloggen op Halloween Cult doe ik vooral omdat ik het leuk vind. Interactie met lezers is een bonus maar niet de reden om te bloggen.

Vervelend is wel dat ik een paar keer per dag dus spamcomments moet wissen, want de spambots weten de site goed te vinden. Dat wissel voelt als dweilen met de kraan open, want morgen begint het circus weer gewoon opnieuw.

Misschien ziet de hel er ook zo uit: een kleine, hete ruimte waar je de rest van de eeuwigheid achter een computerscherm bezig bent met spam op te ruimen.

Categorieën
Spladodder!

Kijk KvK, daarom moeten privéadressen ZZP’ers dus geheim blijven!

Vrijdag 3 februari trad Ombudsman Pieter Hilhorst op tegen de Kamer van Koophandel. Zoals ik eerder deze week schreef, maakt de KvK doodleuk de privéadressen van ZZP’ers openbaar. En daar zijn veel zelfstandigen niet blij mee.

Kunstenaar Tinkebell wordt geregeld bedreigd, ook Karin Spaink, columnist van Het Parool, zit ook niet te wachten op boze lezers voor haar deur. Bij fotograaf Berbera van den Hoek zijn al een keer haar dure fotospullen gestolen omdat de daders heel makkelijk in het register van de KvK haar adres konden achterhalen.

Lekker dus die registratie. Overigens is die wettelijk bepaald: op het moment dat je ondernemer bent moet je kenbaar maken waar je te vinden bent, zodat mensen die zaken met je doen altijd kunnen achterhalen waar je zit. Voor het geval je fraude wil plegen bijvoorbeeld. Het zal allemaal best wel. Maar ik ben journalist die stukken schrijft voor bladen en het web. Ik ben verplicht mezelf ondernemer te noemen en mezelf in te schrijven bij de KvK. Het liefste zou ik helemaal geen ondernemer zijn met al het gezeur dat dit met zich meebrengt. Dat leidt alleen maar af van het echte, creatieve werk. Je wordt ertoe gedwongen en dan wordt ook nog eens je privacy op straat gegooid.

Dit moet dus stoppen! Hieronder het item van De Ombudsman. Pieter Hilhorst nam ook een tipvideo op waarin hij drie tips geeft hoe je als ondernemer ervoor kunt zorgen dat je adres privé blijft.

Uiteindelijk mag Polderman nu het adres van haar impresariaat opgeven als vestigingsadres. Zij moet dan wel ook haar gemeente vragen om haar GBA-gegevens af te schermen, maar dat kan. Voortaan kunnen alle zzp’ers die dat willen, vragen om deze oplossing en zich dus ‘vestigen’ op het adres van iemand die hen vertegenwoordigt, bijvoorbeeld een impresariaat of krant.

Fijn voor Polderman dat ze uiteindelijk toch ingeschreven kan staan zonder dat haar privéadres op straat ligt. Toch vraag ik me af of bovenstaande oplossing voor iedereen handig is. Stel dat ik als freelance journalist hetzelfde wil, bij wie moet ik dan mijn fictieve vestiging regelen?

Het is een hoop gedoe, maar dat weten we wel zo langzamerhand met die verplichte dingen die de overheid door onze strot duwt. KvK: leuker kunnen we het niet maken. Makkelijker ook niet. Minder privacyschendend: alleen met heel veel moeite.

Dagblad Spits heeft het nieuws uit de uitzending meteen opgepikt.

Categorieën
Spladodder!

KvK maakt doodleuk privéadres ZZP’er openbaar

Als zzp’er ben je verplicht om je bij de Kamer van Koophandel in te schrijven. Dat is mij als zelfstandige al jaren een doorn in het oog en ik beschouw die inschrijving dan ook als een extra en onnodige belasting omdat ik, tot nu toe, nog niets aan die inschrijving heb gehad. Behalve dan een grote berg reclamepost en vervelende telefoontjes van callcenters dan, want die inschrijfgegevens worden doodleuk doorgespeeld aan derden.

Maar die reclameberg is nog niet eens het ergste. Door de inschrijving is je bedrijfsadres online zichtbaar voor jan en alleman. Dat is vervelend als je bedrijfsadres en je privéadres dezelfde zijn. En dat is bij veel zelfstandigen het geval. En dat kan heel vervelende gevolgen hebben.

Bijvoorbeeld voor cabaretier Katinka Polderman. In haar Spits-column van 18 januari schrijft ze:

Wil je iemand bedreigen? Een podiumartiest, presentator, journalist of andere zelfstandige zonder personeel (ZZP’er) stalken of hem anderszins het leven zuur maken? In samenwerking met de overheid is daar een handige tool voor ontwikkeld: De Kamer van Koophandel. Het werkt heel gemakkelijk; het enige dat je hoeft te doen is naar www.kvk.nl gaan. Meteen op de voorpagina staat een gebruiksvriendelijke zoekbalk waar je alleen nog even de naam van het ZZP-slachtoffer in hoeft te vullen. Binnen seconden verschijnt het huisadres van de ZZP’er.

En Polderman is niet de enige zzp’er die hier een probleem mee heeft. Kunstenares Tinkebell en publiciste Karin Spaink delen de kritiek van Polderman. Pieter Hilhorst van het Vara programma De Ombudsman pakt de zaak op en ging samen met Polderman naar de KvK met de vraag of dit echt niet anders kan.

De uitzending is vrijdag 3 februari om 20.50 op Nederland 2.

Hieronder de oproep van Pieter om hierover mee te praten op Twitter.

Ook meepraten op Twitter? Gebruik dan #varaombudsman.

Katinka beschrijft in de column van deze week hoe het bezoek aan de KvK verliep.

Hier nog even de regels volgens die gezellige organisatie.

Edwin Mijnsbergen zet de privacyschendingen van de KvK nog eens duidelijk op een rij in een blogpost.

In de rubriek Spladodder! behandel ik allerlei zaken die wat mij betreft niet door de beugel kunnen. Beeld is van Hallie Lama.

Categorieën
Mike's notities

BTW

Vandaag sluit ik de ramen, ook de voordeur gaat op slot. Mijn telefoon staat uit. Ik wil niet gestoord worden. Ik zet rustig een cd’tje op en maak me geestelijk gereed voor de ergste taak die een freelancer kan overkomen: de administratie.

Ieder kwartaal hetzelfde verhaal: alle facturen checken, uitgaven controleren en dan aan de belastingdienst doorgeven hoeveel BTW ze van me gaan ontvangen.
Waarom dit niet gewoon een keer per jaar kan mag Joost weten. Maar ja, iedere keer als ik de belastingdienst bel, is Joost net lunchen. Schurk, van mijn BTW zeker!

Net als ieder weldenkend mens hou ik niet zo van administratie. Rekenen was nooit mijn sterkste punt op school, maar dit simpele optel en deel werk zou in principe geen probleem mogen zijn. Maar ik heb gewoon geen zin om aan de slag te gaan. In wezen ben je gewoon in dienst van de belastingdienst bezig en je krijgt er niets voor. (Ik krijg BTW betaald van opdrachtgevers, en mag dat doodleuk doorgeven aan Gerrit Zalm & Co.) Leuker kunnen ze het niet maken wordt gezegd… nee, daar hebben ze gelijk in. Hoewel, schaf dit geneuzel gewoon af. Zeker weten dat het leuker wordt. Het leven is te kort voor dit soort ongein. Als je alle uren die je aan je administratie besteedt zou optellen, kun met gemak heel lang op vakantie volgens mij. (Met de BTW als vakantiegeld.) Alles wordt in dit land geregistreerd teneinde de grootste papierverzameling ooit te creëren. Tenminste, zo voelt het af en toe. En dan moet je alles ook nog eens vijf jaar bewaren, ‘voor het geval dát.’
Voor het geval wat? Voor het geval ik gecontroleerd ga worden? (Kost nog meer tijd.) Voor het geval Bin Laden de westerse wereld binnenvalt? Voor het geval dat Al Gore toch gelijk heeft en we binnenkort onder water staan?

Ik snap best dat je belasting moet betalen – al voelt het soms wel alsof je alleen nog maar voor de belastingdienst aan de slag bent. Gezondheidszorg, onderwijs, stedenbouw, dijkonderhoud, ouderenzorg… allemaal ‘goede doelen’. Maar dan zie ik ze stuntelen in de Tweede Kamer, of Balkenende op televisie… of dan hoor ik over een peperduur gevechtsvliegtuig dat zonodig aangeschaft moet worden (voor het geval dát) en dan heb ik al helemaal geen zin meer om de administratie te doen. Nou ja, nog even en dan heb ik ’t weer gehad voor dit kwartaal. Maar als cadeau geef ik mezelf een week lang vrij van NOVA, het Journaal en Eén vandaag. Heb me nu wel weer genoeg opgewonden over Onzinnige Zaken. Tijd dat ik weer wat ga schrijven om nieuw BTW te genereren.