Zaterdagavond 3 februari geef ik een lezing op het Spreekbotenfestival in Leeuwarden. Het festival wordt georganiseerd door stichting Explore the North.
Mijn lezing vindt plaats op een van de rondvaartboten in De Koperen Tuin, gelegen in Stadspark De Prinsentuin. Aanvang 20 uur. Ik zal ongeveer een half uur spreken, daarna is er tijd voor een Q&A en verkoop ik nog wat boeken als mensen die willen hebben.
De lezing gaat natuurlijk over mijn boek Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur. Ik vertel onder andere welke belangrijke levenslessen we van Spider-Man kunnen leren, wat Spider-Man de beste fictiefiguur ooit maakt en ik laat enkele toffe fragmenten zien.
Zaterdagavond kun je luisteren naar de spreekbeurten van tientallen gepassioneerde Friezen en andere fanaten over hun bijzondere fascinaties. Je kunt je verdiepen in ‘Blind vertrouwen op mijn geleidehond’, een spreekbeurt door Hilda Snippe (en haar hond!), ‘De ontmoeting met de 100-jarige Bunny’ door Jacco de Boer, de wondere wereld van popfotograaf Nick Helderman of luister naar Ilja Nieuwland, een Fries fundamentalist met een dinosaurussenobsessie. Je loopt van boot naar boot, door de sfeervol verlichte Prinsentuin, om je te laten inspireren door 30 minuten durende spreekbeurten van bekende en onbekende sprekers, waarmee je zelf ook in gesprek kunt gaan. Michael Minneboo laat in een spreekbeurt over zijn boek Mijn vriend Spider-Man onder andere zien welke levenslessen we kunnen opsteken van de Spider-Man. Michael weet alles van Spider-Man en is al dertig jaar fan. Nanne Nauta is één van de Grote Drie flarfdichters van Nederland, en ja: flarfpoëzie is een bestaand genre binnen de Nederlandse literatuur. Raoul de Jong neemt het publiek mee in zijn boek ‘Manifest voor de Dromer’. Het gaat best goed met ons, maar daar hebben we het eigenlijk nooit over. Hoe komt dat?
Dit is slechts een tipje van de sluier: er zijn nog veel meer bijzondere, boeiende, rare en/of ontroerende onderwerpen te ontdekken tijdens het Spreekbotenfestival.
Leeuwarden is dit jaar culturele hoofdstad van Europa.
Boekwinkel Scheltema heeft voor de Stripmaand weer een leuk programma met allerlei lezingen en evenementen. Ik zal op zondag 21 januari om 15 uur een lezing geven over Mijn vriend Spider-Man.
Ik zal ingaan op welke levenslessen we van Spider-Man kunnen leren, hoe het fan-zijn je leven kan verrijken en wat Spider-Man het tofste fictiefiguur ooit maakt.
Met de lezing in Scheltema is de cirkel aardig rond, want dit was ook de plek waar ik vorig jaar mijn boekpresentatie hield. Dat was voor mij toch wel de leukste dag van 2017.
Zondag zal ik na mijn praatje ook nog even boeken signeren. Zie ik je daar?
De eerste Groninger Museumnacht was een groot feest. Tenminste, zo heb ik mijn avond in het Stripmuseum ervaren.
Ik mocht namelijk twee keer mijn lezing over Mijn vriend Spider-Mangeven en de superheld was zelf aanwezig om de avond te openen. Cosplayer Yakeem Pfluger, ook bekend als Urban Cosplay Ninja, bleek een sympathieke twintiger die ook echt een fan was van Spider-Man. Nadat zijn superheldentaken erop zaten hebben we nog even gezellig gepraat en heb ik een exemplaar van mijn boek voor hem gesigneerd.
Yakeem was aanwezig tijdens mijn eerste lezing, wat het geheel een extra tintje gaf. De tweede ronde was beter bezocht dan de eerste, maar dat kwam omdat de eerste sessie tegelijk plaatsvond met een optreden van Nina Hagen in het Groninger Museum. Tegen zo’n legende kon ik als simpele debutant natuurlijk niet op.
Ook Dim Junius was van de partij: hij gaf een workshop striptekenen.
Tussen de twee lezingen door werd ik geïnterviewd door Laura Popken, student journalistiek aan de Hogeschool Windesheim die aan de slag was voor de site Kunstspot.nl – een website over kunst en cultuur in Groningen. Ze had een paar goede en spontane vragen voor me. Die kreeg ik later ook nog van het publiek na de lezing. Voordat ik tegen 11 uur vertrok werd ik nog voorgesteld aan een journalist van De Telegraaf. Ik hoop hem binnenkort te spreken voor een artikel in de krant over Mijn vriend Spider-Man.
De museumnacht werd heel goed bezocht. In totaal bezochten 3100 mensen de verschillende musea in Groningen. En in het Stripmuseum was het ook lekker druk. De organisatoren waren dus dik tevreden.
En ik ook. Het was erg fijn om mensen te spreken en ze toe te spreken. En geïnterviewd worden is voor deze journalist nog altijd een bijzondere ervaring. Bovendien: over Spider-Man praat ik graag zoals je weet. En er werden ook nog een paar boeken verkocht die avond. Da’s weer mooi meegenomen.
De avond sloot ik af met een bezoek aan een café gerund door Australische barmannen, bier en een boeiende conversatie met goed gezelschap. Meer kon deze Spidey-fan op dat moment niet wensen.
Al meer dan twintig jaar werkt regisseur, schrijver en storyboard artist Piet Kroon in Hollywood. Vrijdag 28 oktober vertelde hij op KLIK over het storyboarden.
Kroon regisseerde het animatiesegment in Osmosis Jones en ontwikkelde vele projecten, waaronder Fraidy Cat voor Disney. Als storyboardtekenaar werkte hij mee aan Despicable Me, Iron Giant en Rio 1 en 2. En over die functie vertelde hij vrijdag smakelijk.
Als storyboard artist wordt Kroon in een vroeg stadium van het productieproces van een animatiefilm betrokken. Vaak is er dan nog niet eens een script, hoogstens een synopsis. Het is de taak van mensen als Kroon om op basis van een paar gegevens hele sequenties in het verhaal te bedenken. Hun ideeën presenteren de tekenaars middels storyboards.
Kroon bepaalt camerastandpunten, ontwerpt sets en personages. En hij is dus ook verantwoordelijk voor veel verhaalelementen. ‘Als storyboard artist probeer ik ideeën te bedenken en de ideeën van de regisseur te vertalen,’ legde Kroon uit. Het werk van een storyboard artist is soms best ondankbaar: ‘Het meeste wat ik maak gaat de prullenbank in’.
Kroon had als voorbeeld een scène uit Shrek 2 om dit proces duidelijk te maken. Deze sequentie vindt plaats in de tweede akte van de film. Hij had hiervoor enkele basisgegevens gekregen van de producent: Shrek zit gevangen en zijn vrienden moeten hem hieruit bevrijden. In ieder geval zouden Donkey en Puss in Boots, een nieuw personage, een rol moeten spelen in deze sequentie. Ook was de gevangenis al ontworpen en die bevond zich midden in het water, wat het gebouw moeilijk bereikbaar maakte. De rest moest Kroon maar uitvogelen.
Gedurende een boeiend uur toonde Kroon op welke ideeën hij allemaal gekomen was en hoe hij deze had gevisualiseerd in storyboard sequenties. Kroon bedacht bijvoorbeeld dat ze met de glazen kist van Sneeuwwitje naar de gevangenis zouden varen en onderweg allerlei obstakels tegenkwamen die de trip moeilijker maken. In een versie werden de personages zelfs opgeslokt door de walvis uit het sprookje Pinokkio. ‘Ik probeer zoveel elementen te gebruiken waar we de personages van kennen. Bij de drie biggetjes zijn dat stro, hout en steen. Respectievelijk de materialen waar ze hun huisjes mee bouwen in het sprookje. Je probeert allerlei manieren te bedenken waarop het voor de helden moeilijk is om hun uiteindelijke doel te bereiken. Hoe ze met die moeilijkheden omgaan en hoe ze hun problemen wel of niet oplossen laat veel zien van hoe een personage in elkaar zit.’
Wat Kroon ook bedacht is dat Pinokkio een rol speelde in de scène en dat liegen zijn neus doet groeien. Dit is een van de weinige elementen die uiteindelijk in de film terechtkwam.
Wat namelijk vaak gebeurt is dat storyboard artists veel werk voor niets doen omdat er niet altijd even goed gecommuniceerd wordt. Het is voorgekomen dat Kroon zijn sequentie inleverde en dat bleek dat een van de personages bijvoorbeeld een hond was geworden waardoor de hele sequentie in dat licht overgedaan worden. ‘Een simpel telefoontje had me daarvan op de hoogte kunnen stellen.’
In het geval van Shrek 2 bleek uiteindelijk dat niet alleen Shrek gevangen zat, maar ook Donkey en Puss in Boots. Dat gaf de sequentie dus een geheel nieuwe wending.
Bij de Q&A vroeg iemand of Kroon niet liever met een volledig script zou willen werken, in plaats van de omslachtige manier waarop nu vaak in Hollywood gewerkt wordt. ‘Met een goed script aan de slag gaan is de meest optimale werksituatie, maar vaak werken we dus zoals ik net heb laten zien. Het verhaal wordt dus zo langzaam opgebouwd door verschillende mensen en veel werk gaat verloren. Je hebt in Hollywood ook met heel veel ego’s te maken. Als een storyboarder bijvoorbeeld een leuke grap bedenkt die de regisseur bevalt, dan vindt de scenarist dat weer niet zo leuk en wil dan zelf iets schrijven wat erop lijkt. Dus in plaats van gewoon de credits te nemen voor een goede grap, maken ze zelf iets wat uiteindelijk minder is en is de regisseur wel verplicht die mindere grap dan te gebruiken.’
EYE en de Universiteit van Amsterdam presenteren van 4 februari t/m 10 maart 2016 een openbare collegereeks in EYE over opmerkelijke filmrestauraties en filmerfgoedprojecten.
Dat klinkt interessant hè? Hieronder het persbericht dat EYE vandaag stuurde.
Giovanna Fossati (hoofdconservator van EYE en hoogleraar Filmerfgoed aan de UvA) gaat in zes lezingen dieper in op verschillende restauratieprojecten en presentatievormen van filmerfgoed, variërend van pre-cinema tot recente experimentele films en Hollywoodklassiekers. Naast reguliere bioscoopprojecties komen ook filminstallaties en tentoonstellingen van film en filmapparaten aan bod. Bij elk college is een gastspreker aanwezig en wordt een film vertoond, vaak met live muziek.
This is Film! Film Heritage in Practice, elke donderdagmiddag, van 4 februari – 10 maart 2016 in EYE, IJpromenade 1, Amsterdam, eyefilm.nl/thisisfilm
This is Film! is bedoeld voor iedereen die van film houdt en biedt inzicht in het werk achter de schermen van filmarchieven en -musea. De lezingen zijn in het Engels en kunnen als serie of los gevolgd worden.
Programma What is Film Heritage?
Inleiding door Giovanna Fossati (hoofdconservator van EYE en hoogleraar Filmerfgoed en digitale filmcultuur aan de UvA)
Films: Beyond the Rocks (Sam Wood, 1922) en een Korte Film Poule-compilatie. Met live muziek.
4 februari, 16:00-18:30u
Hollywood Studios: Twentieth Century Fox and the restoration of The King and I (1956)
Gast: Schawn Belston (vicepresident en uitvoerend directeur Film Preservation bij Twentieth Century Fox)
Film: The King and I (Walter Lang, 1956)
11 februari, 15:30-18:30u
Film or Performance: Guy Sherwin
Gasten: Anna Abrahams (programmeur EYE on Art) en Simona Monizza (curator Experimentele Film, EYE)
Films: compilatie van films van Guy Sherwin gerestaureerd door EYE
18 februari, 16:00-18:30u
Restoring and Presenting Early Cinema: Fantasia of Color
Gast: Elif Rongen-Kaynakçi (curator Stille Film, EYE)
Films: compilatie van vroege kleurenfilms uit de collectie van EYE. Met live muziek.
25 februari, 16:00-18:30u
Exposing Cinema: the Close-Up exhibition
Gast: Claartje Opdam (Projectmanager Tentoonstellingen, EYE)
Films: compilatie van korte films
3 maart, 16:00-18:30u
Exposing the Film Apparatus: from magic lanterns to smartphones
Gast: Soeluh van den Berg (curator Filmgerelateerde collecties, EYE)
Films: compilatie van korte films. Met live muziek.
10 maart, 16:00-18:30u
Op dit moment zit ik een beetje duf achter mijn toetsenbord. De tweede kop koffie moet nog even zijn werk doen en mijn hersenen activeren. Het is dan ook laat geworden gisteravond met de Midnight Madness op KLIK! Een paar uur daarvoor stond ik zelf voor een zaal toehoorders te spreken over Spider-Man.
Het zal de vaste bezoeker van dit blog niet ontgaan zijn dat ik de afgelopen tijd bezig was deze lezing voor te bereiden. Ik heb de lezer immers genoeg gespamd met berichten hierover, maar goed, ik vond het dan ook weer erg leuk dat ik een lezing over mijn favoriete stripheld mocht geven. En dit keer op KLIK!, wat ik toch het tofste Nederlandse animatiefestival vind dat ik ken.
De lezing ging lekker en ik zag veel bekenden in de zaal zitten. Dat deed me erg goed. Niet alle facebookvrienden die hadden toegezegd te komen, waren er. Ik zal straks dus even mijn vriendenlijstje gaan uitdunnen. 🙂
De mensen die waren gekomen wil ik via deze weg nog even hartelijk bedanken. Leuk dat mijn vader, moeder en zusje waren gekomen vanuit het verre Groningen. Nu konden ze eens zien dat het toch zijn nut heeft gehad dat ik vroeger al mijn zakgeld spendeerde aan Spider-Man-comics. Ook leuk dat schoonmoeder en kunstenaar Jan van den Bos aanwezig waren. En de mannen van Moker, waarvan twee ook verstokte Spidey-fans zijn. En verder natuurlijk de andere vrienden en onbekenden die de moeite hadden genomen om de lezing bij te wonen. De zaal had een goede vibe en daar doe je het voor.
Na afloop ben ik nog met de familie, vriendinnetje en vrienden gaan drinken in Eye. Kortom, het was een goede avond, waar ik nu nog even van ga nagenieten alvorens ik weer richting KLIK afreis om nog wat mooie dingen te gaan kijken.
Sommige mensen denken dat mijn huis vol staat met Spider-Man-spullen, maar dat valt wel mee.
Goed, mijn Spider-Man strips nemen een hoop plankruimte in beslag, dat geef ik zonder probleem toe. Maar Spider-Man beeldjes heb ik eigenlijk niet. Ik heb nog wel een Spider-Man poppetje in de kast staan die ik als kind voor Sinterklaas heb gekregen. Eigenlijk heb ik al mijn Spidey speelgoed van anderen gekregen.
Zoals deze Spider-Man pop van fabrikant Mego die ik vorig jaar van Erik Kriek kreeg toen ik hem voor de VPRO Gids interviewde. Mego Spidey bewaakt de stripcollectie tegenwoordig. Mego maakte indertijd, we spreken over de late jaren zeventig en begin tachtig ook een Spider-Man Machine tank.
Dit kleine Spider-Mannetje kreeg ik samen met Jack Skellington van een vriendin van me die in Thailand geweest was. Die twee heb ik indertijd nog gebruikt om een paar onsuccesvolle fotostripjes mee te maken op Mike’s Webs. Verder doe ik niet veel met die dingen, spelen met speelgoed ben ik wel ontgroeid. Sommige mensen weten echter nog goed gebruik te maken van hun Spider-Man speelgoed. Zoals de mensen achter Losman productions. Ik zeg mensen, maar voor hetzelfde geld is het gewoon een eenzame animator die deze dingen maakt. Inmiddels zijn er drie van dit soort stop-motion animatiefilms door Losman gemaakt en ik vind ze erg vermakelijk.
Wat gebeurt er als je je oude GI Joe poppetje weggooit omdat je net een Spidey poppetje cadeau hebt gekregen? Dan wordt het matten natuurlijk, want Joe laat zich niet zo maar aan de kant schuiven.
In november is het tijd voor het KLIK! Amsterdam Animation Festival, dat dit jaar als thema The Fabulous Fifties heeft. Er is ook aandacht voor Spider-Man: ondergetekende geeft dan namelijk een lezing over zijn favoriete stripheld.
In 2012 gaf ik voor het eerst een lezing over de Muurkruiper tijdens het Imagine Film Festival, die vooral ging over de geschiedenis van de stripheld en mijn bedevaart naar striplocaties in New York.
Tijdens KLIK presenteer ik de sequel: Storytelling in the Spider-Man Universe. Hierin ga ik dieper in op hoe in de loop der jaren de storytelling van de Spider-Man-strips en animatieseries is veranderd. In de jaren zestig gebeurde er veel meer in een Spidey-strip dan nu. Het waren volledige verhalen waar heel veel in gebeurde. De strips van nu worden veel meer als afleveringen uit een televisieserie geschreven. Ieder deeltje kruipt de plot een klein beetje verder. Ook kijken we naar specifieke verteltechnieken die de stripmakers gebruiken om van Peter Parker een menselijke held te maken.
Daarnaast is er veel aandacht voor de verschillende animatieseries van Spider-Man en de fanfilms die op het web te vinden zijn: van Dan Poole’s klassieke adaptatie van het verhaal De dood van Gwen Stacy tot en met stop-motion animaties waarin Spider-Man-speelgoedpoppetjes met elkaar op de vuist gaan.
Kortom, het wordt weer een gezellig feestje en ik hoop dat je erbij bent.
Een regulier kaartje kost 10 euro, maar vrienden van het festival betalen slechts 7.
Storytelling in the Spider-Man Universe vindt plaats op 15 november om 20.00 uur. Locatie: Torenzaal, Overhoeks 1
KLIK vindt plaats van 12 t/m 17 november.
Het belooft een mooie editie te worden. Met het thema The Fabulous Fifties gaan we terug naar de jaren vijftig, toen men nog droomde van het perfecte kerngezin, voorzien van alle huishoudelijke gemakken die de toekomst zou brengen. De animatiefilms uit die tijd zaten vol met dit optimisme, en in de vormgeving verkozen de animatoren voor een meer abstracte en vloeiende lijnvoering in plaats van een realistische weergave. Denk bijvoorbeeld maar aan The Jetsons en The Pink Panther-animaties. Historicus Amid Amidi is gastcurator. Andere speciale gasten zijn onder andere Paul Rudish, Thé Tjong-Khing, Ryan Honey en Vanja Hraste.
In wezen zal ik de les weer hetzelfde aanpakken als vorig jaar: de studenten mogen me alles vragen over bloggen wat ze willen weten. Een van de thema’s die ongetwijfeld ter sprake zullen komen, is: hoe onderscheid je je als blogger van je collega’s? Hier alvast wat richtlijnen.
Wees specialist
Kies een specifiek onderwerp of subonderwerp uit. Als specialist onderscheid je je van je collega’s. Uitgaande van het credo dat men voor een specifiek onderwerp sneller een specialist inhuurt dan een generalist, ben je ook goed bezig om als freelancer ingehuurd te worden.
In mijn geval is mijn hoofdonderwerp strips, maar in de brede zin beeldcultuur en media. Dat geeft me de vrijheid om ook over andere onderwerpen te schrijven dan alleen het beeldverhaal. Die vrijheid is ook noodzakelijk: in tijden van crisis kun je als freelancer niet altijd rondkomen door alleen over je onderwerp te schrijven.
Wees nieuwsgierig
Als je je specialiseert kies je natuurlijk voor een onderwerp dat je interessant vindt. Een subject waar je al aardig wat over weet, of waar je je in wilt verdiepen. Nieuwsgierigheid naar een onderwerp is belangrijker dan de afweging of er al veel mensen op dat vlak bezig zijn of niet. Je kunt bijvoorbeeld wel kiezen voor een onderbelicht thema, maar als jou dat onderwerp niets interesseert hou je het niet vol om erover te schrijven.
Bloggen is schrijven vanuit passie en interesse. Zonder die elementen heeft het geen zin om een blog te beginnen.
Design
Om je te onderscheiden van de rest van de meute, kan het ontwerp van je blog een belangrijke rol spelen. Standaard templates vallen minder op. Ik heb er intertijd gekozen om van mezelf een stripfiguurtje te laten maken. Op die manier zit in het design al iets van het onderwerp strips.
Maar belangrijker dan uiterlijk vertoon is natuurlijk de inhoud van je blog. Schrijf interessante artikelen. Schrijf vanuit je interesse, je eigen nieuwsgierigheid. Schrijf met een gedreven pen.
Wees origineel
Publiceer niet lukraak persberichten op je blog. Dat is allereerst niet erg journalistiek, want veel persberichten zijn pr-praat. Check de feiten dus en schrijf je eigen verhaal.
Kies een eigen invalshoek
Ga eens bij jezelf na wat je stokpaardjes zijn en hoe je die stal van paarden kunt inzetten voor je blog. Het is sowieso goed om je bewust te worden van je stokpaardjes: zo zie je snel wanneer je jezelf herhaalt en wanneer je met een bepaalde bril naar de zaken kijkt.
Wees persoonlijk
Hoe je je ook onderscheid van de rest? Hou het persoonlijk. Jouw blog is jouw visie op de wereld. Een goede persoonlijke blogger geeft zijn dna door in zijn blog.
Journalisten schrijven vaak over dezelfde onderwerpen. Neem bijvoorbeeld boekrecensies. Meerdere recensenten beschouwing hetzelfde boek. Toch verschillen de recensies van elkaar als het goed is. De een belicht het boek meer vanuit het oeuvre van de schrijver, de andere journalist let meer op stijl. Een (kunst)werk is niet eenduidig dus meerdere invalshoeken zijn mogelijk.
Hou het speels
Het is goed om van te voren over veel na te denken over de inhoud van je blog en bijvoorbeeld rubrieken te bedenken. Rubrieken geven houvast in het bloggen. Rubrieken geven houvast: ze zorgen bijvoorbeeld voor een vast stramien of vaste invalshoek. Dat is handig voor de blogger zelf. Maar een vast publicatiemoment is ook handig voor de bezoekers van je blog.
Tegelijkertijd is het goed om niet te veel vast te houden aan dergelijke verplichtingen. Hou het bloggen speels, geef jezelf de vrijheid te experimenteren. Laat nieuwe dingen ontstaan. Probeer dingen uit. Bloggen is spelen. Een blog is een virtueel canvas dat aangepast kan worden naar jouw wensen. Het is vloeibaar publiceren: niets staat in steen geschreven.
Beperk jezelf niet tot tekst
Bloggen is niet alleen stukjes schrijven, het is ook creatief en functioneel gebruik maken van beeld, zowel stilstaand beeld als video. Wie zegt dat je blog alleen maar uit artikelen moet bestaan? Een belangrijk credo is immers dat je je standpunten en ideeën moet concretiseren met voorbeelden. Prima, dat kan een citaat zijn, maar ook een foto of een video-item. In een blogpost kun je allerlei vormen van media combineren om je verhaal te vertellen. Stel je voor: een aantrekkelijk geschreven lead, daarna een pakkende illustratie gevolgd door een stuk tekst en dan een citaat in de vorm van een video. Het kan allemaal, dus gebruik het ook.
(Dit zou overigens best de aanzet van mijn persoonlijke blogmanifest kunnen zijn, maar daarover later meer. Wordt vervolgd dus.)
Tijdens het Imagine Filmfestival mocht ik een lezing geven over Spider-Man. Daarmee kwam de wens uit om voor een groot publiek op een festival eens over mijn favoriete stripheld te kunnen praten. Goed, ik heb wel eerder over Spider-Man een lezing gehouden, bij Comic Design bijvoorbeeld, en ook bij de NOS, toch is er geen grotere kick dan op een filmfestival als Imagine helemaal los te mogen gaan over Spidey.
Tot mijn grote plezier is de lezing goed bezocht. En ik ben al door anderen gevraagd ook bij hen eens een Spidey-praatje te houden.
(Strip)journalist Michael Minneboo schrijft in het dagelijks leven over strips, graphic novels en beeldcultuur. Sinds hij op zijn zevende een stapel Spider-Man comics las, heeft het webhoofd hem niet meer losgelaten. Spidey wordt dit jaar 50, reden waarom Minneboo tijdens Imagine in de wereld van Peter Parker duikt.
Hij bezocht enkele locaties uit de strips in New York en ontmoette daar ene Mr. Parker. Ook legt hij uit waarom Spider-Man zo’n boeiende stripfiguur is en op welke manieren de schrijvers en tekenaars van Marvel ervoor zorgen dat hij door de jaren heen relevant is gebleven. Rijk geïllustreerd met beeldmateriaal uit de strips, films en tv-incarnaties.
Superhelden staan centraal op het Imagine Amsterdam Fantastic Film Festival dit jaar. Daarom mag ik een lezing geven over Spider-Man. Zet donderdag 26 april maar alvast in je agenda, want vanaf 15.50 praat ik in zaal 2 over mijn favoriete webhoofd.
Spider-Man wordt dit jaar 50, dus dat is een mooi moment om stil te staan bij deze bijzondere stripheld. Ik duik samen met het publiek in de wereld van Peter Parker. Wat maakt hem eigenlijk zo’n boeiende stripfiguur? Om hem bij de tijd te houden hebben de schrijvers en tekenaars van Marvel Comics af en toe aparte wendingen in zijn leven bedacht. Niet alle beslissingen en veranderingen zijn even geslaagd. Wist je bijvoorbeeld dat er van Peter Parker meerdere klonen rondlopen? En dat de duivel himself een grote rol heeft gespeeld in de scheiding tussen Peter en Mary Jane? De verontwaardiging die dat veroorzaakte onder de fans was niet gering.
Ook vertel ik over mijn bedevaart naar locaties uit de Spider-Man strips en mijn ontmoeting met ene Mr. Parker in het huis van tante May in Forrest Hills te Queens. Daarnaast is er een vragen rondje onder het mom van Everything you wanted to know about Spider-Man but were afraid to ask.
Kortom, ik zie je graag donderdag 26 april, 15.50, in Kriterion 2.
Toegang is gratis!
Superheroes galore!
Deze zomer worden de liefhebbers in de bioscoop getrakteerd op maar liefst drie superhelden films: The Avengers, Batman: The Dark Knight Rises en The Amazing Spider-Man. Maar op Imagine draaien er ook een paar interessante superflicks.
Wat dacht je van een documentaire over Stan – The Man – Lee? Een grotere legende op comicsgebied is er niet. De man bedacht een hele stal vol met superhelden, zoals het webhoofd, the Fantastic Four, De Hulk en Iron Man. Hij revolutioneerde het superheldengenre.
Met zijn documentaire Superheroes richt regisseur Michael Barrett zijn camera op ‘echte’ superhelden; gewone mannen en vrouwen die zich door hun collega’s uit stripboeken en films laten inspireren tot goede daden.
En verder is er nog een interessante masterclass van Jim Cornish over storyboarden en een interessante lezing over het geluid in de film: Tijdens de lezing Op het tweede gehoorzal Franca Jonquiere, filmwetenschapper, docente (Universiteit van Amsterdam, Universiteit Utrecht) én Imagine-veterane, de uiteenlopende functies van geluid in film bespreken en illustreren met behulp van fragmenten. Jonquiere zal specifiek ingaan op het creëren van suspense door middel van geluid, waarbij onder andere gebruik wordt gemaakt van scènes uit films als The Eye, White Noise 2 en Insidious.
Laten we het nog even over Spider-Man hebben, want Stan Lee, geestelijk vader van het webhoofd krijgt dit jaar de Career Achievement Award.
De inmiddels 89-jarige legende zal niet lijfelijk aanwezig zijn op het festival. Een exclusief interview met Lee, inclusief dankwoord, wordt vertoond na afloop van de documentaire With Great Power: The Stan Lee Story.
Zaterdag 21 april – 18.00 – Kriterion 1