Het is soms fijn om even de drukte van Amsterdam te ontvluchten. Even stilstaan in Zandvoort is dan een prima dagbesteding. Lekker de wind langs je huid voelen. Zandsculpturen en een frietje meepakken.
Foto’s Michael & Linda.
Vrijdag even het Ceuvel-terrein in Amsterdam-Noord bezocht. Ik vind vooral de houtenstoep boven het onkruid die tussen de huisjes en bootjes doorloopt erg leuk. Een klein dorpje creatievelingen. Zie hier voor meer info.
You see, I am a Saint now… 🙂
Now you know where to go.
Ondanks het druppelende dak zijn we met de kerstdagen weg van huis geweest. Het bos in bij Schoorl, samen met honderden andere families die hetzelfde idee hadden. Felgekleurde jassen, keffende kinderen en hondjes verjoegen de konijnen, kabouters en andere bosbewoners. Het waande me in een station ident van RTL-4.
Toch was het lekker om een frisse neus te halen.
Schoorl is een apart dorp: de winkelstraat bestaat uit nieuwe laagbouw, boven iedere winkel is een woning. Twee meisjes op pony’s rijden langs de dichte winkels. En om de hoek kijk je plotseling tegen het klimduin aan. Een tot leven gekomen vakantiedorp.
Tweede Kerstdag bezocht ik met Linda moeders in Hoorn, daarna zaten we bij Paul, om samen met Matt, Sigrid en Rob de avond door te komen. Pannenkoeken, ‘Ein Kitten Für Hitler’ – ga dat zien mensen – Spongebob 3D X-mas special, South Park en ‘Gremlins’, een film die met zijn studiodecors en gestileerde acteerwerk, heel erg in de jaren tachtig is blijven hangen. Al zijn de niet te stuiten opdondertjes nog steeds zeer overtuigende poppen.
Genoeg te bloggen deze week, daar niet van. En reclame maken doe ik niet. Punt. Maar de kerstkaarten van mijn vriendinnetje en haar partner in crime Daphne onder de aandacht brengen, tja, dat doe ik wel. Samen hebben ze een ontwerplabel Kadolab opgericht en er zijn nog kerstkaarten te bestellen. Dus hup!hup! Kun je een keer met een aparte kaart voor de dag komen.
In het voorjaar van 2012 besloot ik aan de drukte en chaos van de stad te ontsnappen en
ging op zoek naar een plek om weer op adem te komen.
Tijdens deze periode heb ik het Nederlandse landschap opnieuw leren
kennen en is mijn waardering hierdoor voor het Hollandse decor
toegenomen.
Ik ben niet hier en ook niet daar is een trilogie. Dit is het laatste deel.
De muziek is wederom van de immermuzikale Marco Raaphorst.
In het voorjaar van 2012 besloot ik aan de drukte en chaos van de stad te ontsnappen en
ging op zoek naar een plek om weer op adem te komen.
Tijdens deze periode heb ik het Nederlandse landschap opnieuw leren
kennen en is mijn waardering hierdoor voor het Hollandse decor
toegenomen.
Ik ben niet hier en ook niet daar is een trilogie. Deel 3 gaat morgen online.
Gisteren liepen we op de Wittenkade en zagen we Miss Piggy gewoon bij de vuilnis liggen. Geen Kermit in de buurt te verkennen. We konden het niet over ons hart verkrijgen om haar daar te laten liggen. Dus Miss Piggy mee in de tas, eenmaal thuisgekomen eerst bespoten met de anti-beestjesspray en daarna is ze de wasmachine ingedoken. Nu zit ze op de verwarming even bij te komen.
—-
Deze week is Daily Webhead in handen van Linda Delis. Het leek me
leuk om eens te zien met wat voor mooie en interessante beelden anderen
komen als zij een fotodagboek bijhouden. Linda blogt dus tot en met vandaag haar foto’s op mijn blogje.
Vanmorgen kwam ik beneden in onze koude woonkamer en voelde de warmte van de zon door het gordijn heen komen. Blijer kan je me niet maken. Een goed begin van een nieuwe dag.
—-
Deze week is Daily Webhead in handen van Linda Delis. Het leek me
leuk om eens te zien met wat voor mooie en interessante beelden anderen
komen als zij een fotodagboek bijhouden. Linda blogt dus tot en met
zondag haar foto’s op mijn blogje.
Gisteren liep ik over de Haarlemmerdijk en zag dit briefje op hondhoogte. Zouden ze het kunnen lezen en zich eraan houden? Zeiknatte was krijgt toch opeens een heel andere betekenis.
Woensdag was ik wat aan het snuffelen tussen oude kaarten en briefjes die ik door de jaren heen heb bewaard. Dit fantastische briefje van mijn Aarderijkskundeleraar kwam ik tegen. Ik weet het nog goed: ik was 16 en had enorm liefdesverdriet en zat snikkend in de klas terwijl we een schriftelijke overhoring hadden. De leraar kwam langs mijn tafeltje en schoof dit papiertje onder m’n neus. Hoe lief is dat!
—-
Deze week is Daily Webhead in handen van Linda Delis. Het leek me
leuk om eens te zien met wat voor mooie en interessante beelden anderen
komen als zij een fotodagboek bijhouden. Linda blogt dus tot en met
zondag haar foto’s op mijn blogje.