Tag: Marco Raaphorst

Categorieën
Bloggen

Een dag niet geblogd…

Een dag niet geblogd, is toch een dag geleefd. Dat twitterde ik deze week. De laatste tijd komt het woord bloggen vaak voor in mijn twittertijdlijn. Het houdt mensen bezig.

Iedereen blogt met een eigen frequentie. Jeroen Mirck kondigde op 5 december aan dat hij besloten had de gehele maand elke dag te gaan bloggen. Een oud credo dat veel oerbloggers wellicht nog steeds aanhangen is immers dat je vaak tot iedere dag moet bloggen als je toonaangevend wil zijn. Een idee wat ik overigens niet aanhang. Je moet bloggen wanneer je er zin in hebt. Punt.

Ik ken bloggers die een paar keer per dag iets publiceren. Karin Ramaker bijvoorbeeld, webondernemer, publicist en blogdocent, blogt gemiddeld drie keer per dag. Net als informatiespecialist Edwin Mijnsbergen, die er ook aardig wat postjes per dag uitknalt. Muziekkunstenaar Marco Raaphorst blogt gemiddeld wel een keer per dag. Anderen, zoals Jooper en Peter de Kock, schrijven wanneer ze zin hebben of iets kwijt moeten. Ik noem deze bloggers omdat ik ze al een tijd volg en hun stukken graag lees.

Toevallig twitterde een vriendin van me dat ze de laatste tijd de stukjes eruit moet persen. Ze zit duidelijk in een blogdipje. Waarom niet gewoon pauze nemen en even niet bloggen? Omdat ze toch graag een verslag van haar leven wil maken. Daarbij geniet ze er toch van als ze weer iets gepubliceerd heeft, al is het maar één keer in de week.

Tja, het mag en kan allemaal. Dat is het mooie van dat hele bloggen.

Zelf publiceer ik wanneer ik een artikel online wil zetten dat ik voor een opdrachtgever heb geschreven of wanneer het uitkomt. Dat bleek in het afgelopen jaar praktisch bijna iedere dag te zijn, een paar periodes uitgezonderd. Vanaf dat ik met MichaelMinneboo.nl begon tel ik 226 blogposts (inclusief deze.) Sinds eind juni blog ik iedere dag een foto op Daily Webhead. En natuurlijk is er Twitter, hoewel ik dit medium tegenwoordig minder vaak gebruik: te veel ruis.

De laatste tijd vind ik het leuk om het publiceren van teksten met video’s af te wisselen. Video is een andere manier van vertellen en biedt andere mogelijkheden dan schrift. Beide media zijn interessant om in te werken. Je kunt een mooie schriftelijke impressie maken van hoe Amsterdam er onder een dikke laag sneeuw bijligt, maar je kunt het ook overbrengen met bewegende beelden.

Welke kant het volgend jaar precies op gaat weet ik nog niet. Er zijn wel wat ideeën op bloggebied, maar eerst ga ik een weekje of twee lekker vrij nemen van mijn werkzaamheden.

Het einde van het jaar is een mooi moment voor bezinning. Nog een paar dagen en dan begint mijn time-out. Ik kijk ernaar uit.

Illustratie: Emma Ringelberg.

Categorieën
Bloggen

Blogstress is makkelijk te voorkomen

Ik had nog zoveel willen bloggen vandaag. Er staan een paar blogposts klaar. Sommigen zijn bijna af geschreven, sommigen zijn nog in conceptfase. Maar ik kom er even niet aan toe. Toch ervaar ik geen blogstress.

Ilustratie: Paul Stellingwerf

Vandaag was een goede, doch drukke dag. Eerst wat freelance-zaken geregeld, daarna een afspraak met de stripintendant die binnenkort een bijzonder boek uitgeeft. Hierin worden vijftig literaire klassiekers verbeeld. Daarna heb ik bij de uitgeverij het nieuwe album van Suske en Wiske mogen inzien voor een artikel waar ik aan werk. Om vervolgens samen met vriendin A. wat te gaan drinken in Utrecht, en daarna de Creatief/Ondernemend meets Freelance Friday borrel mee te maken in Seats2meet.

Kortom, om rustig te bloggen was geen tijd.

Op de borrel had ik het met Marco Raaphorst nog over het feit dat we het onszelf veel te druk maken en dat we ons veel te druk maken. We hebben allemaal blogregeltjes gevoerd gekregen toen we met dit medium begonnen. Wat je wel en niet moest doen. Een van de ijzeren regels is dat je regelmatig moet updaten, anders loop je kans dat de bezoekersaantallen teruglopen. Logisch, want als je geen stukken produceert, hebben vaste lezers ook geen reden om op je site te komen. Maar is dat erg? Zeker niet. Dan publiceer je maar wat minder.

We leggen onszelf vaak dingen op die helemaal niet hoeven. Van de week heb ik een dag gemist op mijn fotoblog. Die dag heb ik simpelweg niets leuks kunnen schieten. Niemand hoor je erover, niemand heeft daar last van. Alleen de blogger zelf, want die vindt dat ie iedere dag dit, of iedere dag dat. Zo houden we onszelf aan het werk. En voordat je het weet ervaar je blogstress omdat je even niets publiceert.

Bloggers ervaren een constante druk om te publiceren. Ernst-Jan Pfaufth kaarte deze constante druk laatst ook aan in een blogpost over de nadelen van het bloggen.

Aangezien we dit onszelf opleggen, zijn we ook degene die de stress kunnen wegnemen. Gewoon jezelf en je blog relativeren, lijkt me een goede eerste stap.

Ervaar je ook wel eens blogstress? Zo ja: wat doe jij dan?

Categorieën
Bloggen

Vier jaar bloggen

‘Ik ben niet mijn blog. Het is groter dan mijzelf,’ schreef geluidskunstenaar en blogger Marco Raaphorst deze week. Een mooie uitspraak waar je meerdere kanten mee op kunt.

Bloggen, sinds afgelopen vrijdag 27ste van augustus doe ik het vier jaar. In die tijd publiceerde ik  850 posts. (Dat is deze dus.) Toch een hoop ingestoken tijd en een hoop teruggekregen plezier.

‘Ik ben niet mijn blog’: klopt, op mijn blog laat ik slechts een deel van mezelf zien. Een gecontroleerd deel. Bepaalde dingen zal ik nooit beschrijven want bepaalde zaken van mijn privé-leven wens ik niet prijs te geven. Je weet nooit wat men er mee doet. Big Brother is alleen de overheid, big brother zijn we zelf. Iedereen legt alles en iedereen vast op video. Online foto’s worden geript op eigen sites gezet en van een gekleurde context voorzien. Je zal maar ooit het doelwit worden van Geenstijl of verwante site.

Het is allemaal niet zo vrijblijvend als dat het begin leek. Zoals altijd biedt een prachtig iets ook altijd de mogelijkheid om er nare dingen mee te doen. Dat neemt niet weg dat bloggen mooie dingen kan voortbrengen. Het kan echter geen kwaad om goed na te denken over wat je wel en wat je niet publiceert.

Toch laat ik met mijn blog veel van mezelf zien. Mijn blog representeert mijn fascinaties, passies, de zaken die me raken en mijn werk. In dat opzicht ben ik wel mijn blog, of is het blog mij.

‘Mijn blog is groter dan mijzelf’: dat klopt ook. Lezers voegen reacties toe, reageren via twitter, linken door, schrijven zelf stukken op basis van wat erop mijn site staat. En andersom.

Ik kom nog geregeld op mijn oude webstek Mike’s Webs, omdat ik nog steeds gebruik maak van de rss-feeds naar andere blogs die daar staat. Een fijne site met veel herinneringen. Maar bloggen gaat niet over het blog zelf. Het blog is slechts een platform waar je publiceert.

Daarbij is bloggen niet meer dan een werkwoord om online publiceren mee aan te duiden. Die publicatie kan een tekst, een foto, een video, een podcast of wat dan ook zijn. En dan nog gaat het over wat je communiceert, niet hoe. It’s about the message, not the medium.

Dat gezegd hebbende vind ik nog steeds het feit dat een blog een ieder de mogelijkheid geeft om te publiceren wat hij wil, de belangrijkste eigenschap van dit medium. Daarom vandaag een toost om het bloggen te vieren. Proost!

Illustratie: Emma Ringelberg (http://www.emmaringelding.com)

Categorieën
Fotoblog

Marco Raaphorst

The Waag, Nieuwmarkt, 7:00 pm
Yesterday I had a fascinating conversation with sound-wizard Marco Raaphorst. We talked about blogging, podcasting, online video and a videoproject we’ll start in the near future. Good times. 

Categorieën
Media

30 dagen zonder internet: No way!

Geluidskunstenaar en webvriend Marco Raaphorst heeft zichzelf dertig dagen lang verbannen van het internet. Dat zou ik nooit volhouden.

Marco Raaphorst heeft zichzelf een reeks strenge beperkingen opgelegd voor een periode van dertig (!) dagen. Hij zal zelf geen internet consumeren maar blijft wel bloggen. E-mail mag wel, blogjes lezen niet. Sites bekijken ook niet, tenzij het om een website gaat van een klant van hem. Want ook in die dertig dagen moet de schoorsteen blijven roken.

Raaphorst hoopt op deze manier minder afgeleid te worden, en meer te produceren. Eigenlijk een opmerkelijk uitgangspunt, aangezien Raaphorst een van de grootste voorstander is van bloggen en via het web met elkaar communiceren. Jammer dan ook dat hij nu een maand lang niet reageert op de reacties die men onder zijn blogposts zet.

Ik ben benieuwd hoe hij er aan het einde van deze periode over denkt.

Ik zou het niet kunnen. Ik kan eigenlijk al geen dag zonder interpret, laat staan een hele maand. Niet alleen voor mijn plezier gebruik interpret intensief, ook gewoon om mijn werk als journalist te kunnen doen.

Nu ben ik de laatste tijd fijn druk met het schrijven van allerlei artikelen over strips, waardoor het lezen van niet stripgerelateerde blogs er wel eens bij in schiet. En die mis ik dan wel. Het voelt dan alsof ik even geen contact heb met vrienden. Ik weet even niet wat er in hen omgaat, wat er speelt. Dat vind ik jammer.

Inspirerend
Daarbij wordt mijn brein gevoed door het internet. Veel online berichten en blogposts zijn voor mij een inspiratiebron. Ik doe er nieuwe ideeën op voor artikelen en vind er een oneindige stroom aan webvideo’s die als voorbeeld kunnen dien van hoe je een goede video maakt en vaak ook hoe je dat absoluut niet moet doen.

Ik begrijp wel wat Raaphorst bedoeld als hij zegt dat het web veel afleiding biedt. Dat is helemaal waar. Blogposts, twitter, Facebook, LinkedIn, webcomics, nieuwssites, noem maar op. Maar die afleiding kun je uitzetten wanneer je wilt. (Zie voor meer daarover een interessante blogpost van Peter de Kock.) Dan kun je je concentreren op waar je mee bezig bent. Daarvoor hoef je jezelf mijns inziens niet het hele internet te ontzeggen.

Dertig dagen zonder internet? Mij niet gezien dus.

Categorieën
Mike's Webisodes Video

Mike’s Webisodes 5: Dutch Bloggies

Recent schreef ik een kritische column over de Dutch Bloggies. Niet omdat ik het idee dat blogs in de schijnwerpers worden gezet niet sympathiek vind. Het gaat me er meer om dat het allemaal zo omslachtig gaat, met maar liefst 16 categorieen. En niet te vergeten het feit dat zo’n verkiezing arbitrair is. Daarom organiseer ik samen met Marco Raaphorst en Karin Ramaker een veel simpelere en alternatieve bloglijst. (Zie tekst onder de video.) Ondanks die kritische column, of juist dankzij, vroeg de organisatie mij langs te komen tijdens de juryvergadering op 31 oktober. Een uitnodiging die ik natuurlijk accepteerde.

Het resultaat van dat bezoek is Webisode 5 waarin ik praat met juryvoorzitter Jeroen Mirck en jurylid Chantall van den Heuvel over hun criteria, het nut van de bloggies en het beeld dat de media hebben van de blogosphere. Verwacht geen grote scoops over de uitslag van de Dutch Bloggies, want op verzoek van de organisatie heb ik alles wat hint naar een winnaar weggelaten.

De Geen Bloggie Award
Dutch Bloggies, leuk en aardig, maar het kan natuurlijk veel simpeler dan 18 categorieën. Daarom organiseren Marco Raaphorst, Karin Ramaker (van Blog-art) en ik een alternatieve weblogverkiezing – de Geen Bloggie Award. Een publieksprijs waar jij als verwoed bloglezer bijna niets voor hoeft te doen. Het enige wat we van je vragen is om als comment je top drie favoriete weblogs in te vullen. (En dan wel hier op Blog-art zodat het voor iedereen op een plek zichtbaar is.) Welke blogs vind jij de moeite waard en waar kom je (bijna) dagelijks even langs om je te laten inspireren, te informeren of van te genieten? Welke blogs zou jij aan je vrienden aanraden?

(origineel foto: http://www.flickr.com/photos/jonasj/ / CC BY 2.0)

Arbitrair zul je wellicht denken. Dat is zo. Iedere verkiezing is willekeurig. We willen een leuk alternatief bieden voor de Dutch Bloggies, dat op een openbare en makkelijke manier een interessant lijstje Nederlandse weblogs presenteert. Troost je met de gedachte dat dit een manier is om aan de overheersing van grote publieksblogs en corporate blogs en de epistels van professionals, die ons inziens oververtegenwoordigd zijn in de longlists van de DB, te ontkomen en het werk van die ene blogger die je graag leest in de schijnwerpers te zetten.

Want dat is ook wat deze no-prize inhoudt: een eervolle vermelding, en hopelijk een grote groep nieuwsgierige ogen die nieuwe blogs ontdekken of oude bekenden herontdekken.

De deadline is zondag 22 november om 24:00 uur.

Een paar richtlijnen:
1. Noem maximaal drie weblogs.
2. Noem niet je eigen blog.
3. Optioneel: motiveer kort waarom je deze blogs gekozen hebt.
4. Beperk je tot de blogs in de Nederlandse taal (Vlaamse blogs mogen ook.)

De volgende webisode ben ik in gesprek met Tweede Kamerlid Boris van der Ham, die een van de juryleden van de Dutch Bloggies is dit jaar, over bloggen. Volgende week maandag verschijnt Webisode 6 online.