De Wereld van de Nederlandse strip heb ik jaren geleden gekocht toen ik nog stripjournalist was en me wilde verdiepen in de geschiedenis van de Nederlandse strip. Nou, dat viel even tegen. Toch wel leuk om het boek even aan je te laten zien voordat ik het wegdoe.
Hoe zorgen we ervoor dat meer mensen strips gaan lezen? Al jaren worden er eigenlijk te weinig stripboeken en graphic novels verkocht om de sector gezond te houden. Daarom heb ik bovenstaande vraag voorgelegd aan enkele stripmakers.
Aimée de Jongh, Ben Westervoorde, Fred de Heij, Wilbert van der Steen en de Stripmaker des Vaderlands buigen zich over de kwestie.
Deze vlog is bedoeld als aanzet om een dialoog te starten hoe we het aantal striplezers kunnen vergroten. Er zijn ongetwijfeld meer oplossingen en oorzaken te verzinnen dan in de gesprekken naar voren zijn gekomen. Zet daarom jou ideeen en antwoorden in het commentformulier onder de video. Ben heel benieuwd naar jullie reacties.
Er kwam weer een postpakketje binnen met een nieuw stripboek. Dit keer De Meimoorden van schrijver Jacques Post en tekenaar Eric Heuvel.
Flaptekst:
Rotterdam, mei 1940. De stad is een militaire bijenkorf, bevolkt door legeronderdelen die vaak niet van elkaars bestaan op de hoogte zijn. In de binnenstad, waar prostituees en illegale speelholen de sfeer bepalen, wordt een halfdronken taxichauffeur laf neergestoken. In zijn taxi vindt men een tas vol defensiegeheimen. Als zijn zoon, Maalbeek junior, op jacht gaat naar de moordenaar van zijn vader wordt hij al snel geconfronteerd met nog meer geweld.
Jacques Post (1951) is schrijver, stripscenarist en ex-uitgever. Post schreef onder andere de thrillers Killroy (genomineerd voor de Gouden Strop 1992) en De Meimoorden (1984), waar deze verstripping deels op is gebaseerd.
Eric Heuvel (1960) won in 2012 de Stripschapprijs voor zijn gehele oeuvre en ontving in 2018 de onderscheiding Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Voor zijn educatieve strip De ontdekking, over WOII, werd hij in de VS genomineerd voor een Will Eisner Award. Heuvel is bekend van onder andere de avonturenstrips January Jones en Bud Broadway.
Strips in de klas? Waarom niet, dacht Margreet de Heer, de stripmaker des vaderlands. Daarom stelde ze met redacteur Bas Schuddeboom en docent Willard Mans een gids samen met graphic novels, om de docenten in het voortgezet onderwijs een handje te helpen.
Maar ja, moeten dat perse graphic novels zijn dan? En wat verstaan we daar precies onder? De samenstellers doen een poging die vragen te beantwoorden.
Het afgelopen weekend was de Dutch Comic Con. Dit keer vond deze tegelijkertijd plaats met de Stripdagen van het stripschap. Beide events zijn aan elkaar gekoppeld tegenwoordig. Of het leuk was weet ik niet.
Sinds ruim een week heb ik een blessure aan mijn been en loop ik moeilijk. Rondhuppelen op een drukke Dutch Comic Con leek me niet verstandig.
Wel gingen Linda en ik zondagochtend vol goede moed richting het Van Gogh Museum om een expositie over Japanse prentkunst te kijken. Maar ja, dat hoef je in Amsterdam met Pasen eigenlijk niet te proberen: zoals altijd was er een enorm overschot aan toeristen in de stad en de rijen voor de musea waren lang.
Dus liepen we weer richting tram. Onderweg wel deze foto gemaakt:
STOP, LISTEN, THINK. Dat is eigenlijk best goede raad als je erover nadenkt. Ik wil wat vaker denken voordat ik doe. En het kan geen kwaad om daarbij de raad van anderen mee te nemen. Weet niet of dat ermee bedoeld wordt, maar dat haal ik er dan weer uit.
Stripbeursnieuws
Zelf vind ik het niet zo erg om stripbeurzen te missen tegenwoordig. Ik kijk erg uit naar die van Haarlem, maar de rest van de beurzen in Nederland heb ik zo langzamerhand wel gezien. Al vond ik het vorig jaar erg bijzonder op de Amsterdam Comic Con gast te mogen zijn en vermaak ik me doorgaans ook op de Dutch Comic Con. Die ga ik dus zeker weer bezoeken.
De strip van Margreet de Heer waar Frits over vertelt, kun je hier lezen. De Stripmaker des Vaderlands houdt namelijk tegenwoordig een blog bij.
Voor wie het interessant vindt, dit is de uitslag van de Stripschapprijzen dit jaar:
De Stripschappenning voor Album van het Jaar is toegekend aan:
HET 9E EILAND (Marcel Ruijters, Uitgeverij Sherpa)
De Commissie voor de Stripschapprijzen noemt het: een prachtig getekend relaas, goed verteld, met een frisse pagina-indeling. Termen als: krachtig, uniek, speels, luchtig, gekkigheid, verrassend, absurdistisch zijn veelvuldig langsgekomen als het gaat om dit album. Het thema is bijzonder origineel en het werkplezier spat werkelijk van iedere pagina af. Ondanks de ietwat zwarte en absurde humor doet het nergens geforceerd aan. Dankzij de kenmerkende tekenstijl weet dit album zich te onderscheiden zonder dat het high-brow of arty-farty wordt. Niet alleen worden alle vertrouwde stripclichés op de hak genomen, er wordt ook vernuftig gespeeld met het medium strip. Wat ervoor zorgt dat het verhaal een mengeling is van Monty Python met Claire Bretécher.
De Stripschappenning voor Jeugdalbum van het Jaar is toegekend aan:
SUSKE EN WISKE – CROMIMI (Gerben Valkema en Yann, Standaard Uitgeverij)
De jeugd maakt vaak andere keuzes dan een volwassen lezer. Het winnende album is er een die zowel bij jong als oud hoog op het lijstje staat. Geroemd is de frisse invalshoek van een aloud fenomeen. Waar de oorspronkelijke versie de laatste jaren zijn glans heeft verloren, komt met dit album het plezier van strips lezen weer naar boven. Tel hierbij een enorm lekkere tekenstijl op en alle vertrouwde elementen voor een grappig en prettig verhaal en je hebt de winnende titel in handen.
Deze onderscheidingen zijn tijdens De Stripdagen in de Jaarbeurs in Utrecht uitgereikt, met een aantal andere prijzen op stripgebied.
Op zaterdag ontving Peter van Dongen de Stripschapprijs voor zijn complete oeuvre, waaronder het inmiddels zeer succesvolle Familieziek, gebaseerd op het gelijknamige boek van Adriaan van Dis.
Een paar maanden geleden maakte ik deze vlog met Peter:
Peter van Dongen reikte zelf ook een prijs uit. Voor het eerst werd de Bronzen Kroontjespen uitgereikt aan het jonge Groningse talent Jan-Willem Spakman.
Jan-Willem Spakman. Foto: Michael Minneboo
Op zondag werden naast de Albums twee andere prijzen uitgereikt:
De P. Hans Frankfurtherprijs aan stripjournalisten Rob van Eijck, Willem van Helden en Joost Pollmann, voor hun grote verdiensten aan de Nederlandse stripjournalistiek.
De Bulletje en Boonestaak Schaal ging naar Peter Middeldorp voor zijn bijdrage aan de ontwikkeling van de Nederlandse strip. Hij was verantwoordelijk voor de succesjaren van de stripbladen Pep en Sjors en introduceerde Jan, Jans en de kinderen van Jan Kruis in het vrouwenblad Libelle.
Dat werd donderdag 12 oktober bekend gemaakt in Boekhandel Grand Theatre te Breda. Meer dan 3000 mensen brachten hun stem uit op kandidaten Margreet de Heer, Maaike Hartjes, Robert van der Kroft en Pieter Hogenbirk.
Uiteindelijk kreeg De Heer de meeste stemmen. Tijdens haar speech droeg De Heer haar eerste termijn op aan Kees Kousemaker, ‘nog steeds de grootste stripexpert die Nederland gekend heeft.’ Kousemaker, die in 2010 overleed, was de eigenaar van stripwinkel Lambiek en De Heer heeft jaren lang voor hem gewerkt. Ze werkten samen aan een boek over de Nederlandse strip.
Het idee achter de Stripmaker des Vaderlands is dat hij of zij de Nederlandse stripwereld vertegenwoordigt en het medium strip in de volledige breedte laat zien. Bij een gebeurtenis van nationaal belang geeft hij of zij een visie op de actualiteit in stripvorm. Ook ontwikkelt hij of zij projecten en activiteiten die het medium strip nationaal op de kaart zetten. De Stripmaker des Vaderlands wordt gekozen door stripminnend Nederland en wordt benoemd voor een periode van drie jaar.
In deze video legt De Heer uit wat ze allemaal van plan is. We gaan de komende drie jaar zien in hoeverre ze haar ambities waar weet te maken. Bij normale verkiezingen komen politici hun beloftes zelden tot niet na, maar de Stripmaker des Vaderlands is geen politicus, toch?
Jonathan van Engelen (vertegenwoordigde Margreet de Heer), Maaike Hartjes, Robert van der Kroft en Pieter Hogenbirk. Foto: Mariella Sormani.
Vanaf nu kun je stemmen voor de Stripmaker des Vaderlands.
Het idee achter de Stripmaker des Vaderlands is dat hij of zij de Nederlandse stripwereld vertegenwoordigt en het medium strip in de volledige breedte laat zien. Bij een gebeurtenis van nationaal belang geeft hij of zij een visie op de actualiteit in stripvorm. Ook ontwikkelt hij of zij projecten en activiteiten die het medium strip nationaal op de kaart zetten. De Stripmaker des Vaderlands wordt gekozen door stripminnend Nederland en wordt benoemd voor een periode van drie jaar.
Vrijdagmiddag 7 juli werden bij de Bijzondere Collecties van de UvA de vier kandidaten bekendgemaakt waar mensen op kunnen stemmen: Robert van der Kroft (Sjors en Sjimmie), Pieter Hogenbirk
(De Ruyter), Maaike Hartjes (Maaikes Dagboekje) en Margreet de Heer
(Liefde in Beeld).
Jonathan van Engelen (vertegenwoordigde Margreet de Heer), Maaike Hartjes, Robert van der Kroft en Pieter Hogenbirk. Foto: Mariella Sormani.
Ze gaven allemaal een presentatie waarin ze vertelden waarom zij de beste Stripmaker des Vaderlands zouden zijn. Op de site van de organisatie kun je hun video’s terugkijken en stemmen.
Wat veel kandidaten delen is dat ze graag de niet-striplezer willen bereiken. De mensen die dus na hun jeugd gestopt zijn met strips lezen. Dat nogal een uitdaging.
Robert van der Kroft wil dat gaan doen door kruisbestuivingen via media te bewerkstellingen. Dat doet hij al samen met de andere mensen van Cross Comix.
Pieter Hogenbirk wil ook bladen buiten de stripwereld gaan benaderen. Bijvoorbeeld een getekende column in de Linda.
Maaike Hartjes wil in het bijzonder het imago van de Nederlandse strip gaan verbeteren.
Margreet de Heer, die zelf niet aanwezig kon zijn, maar haar verhaal liet vertellen door Jonathan van Engelen en een gelikte animatie, wil onder andere de jeugd betrekken door een junior stripmaker aan te stellen. Ook wil ze stripreportages gaan maken, zowel actuele onderwerpen als evenementen.
Stripmaker des Vaderlands-logo door Frits Jonker.
Nou ja, check vooral hun video’s op de site Stripmakerdesvaderlands.nl. Stemmen kan tot en met 30 september. De uitslag wordt op Stripbeurs Breda in oktober bekendgemaakt.
Wie vind jij dat de Stripmaker des Vaderlands moet worden?
Op de etalageruit van the American Book Center in Amsterdam heeft Margreet de Heer een illustratie gemaakt om de Engelse editie van haar boek Religie in beeld te promoten.
Met alle recente reli-aanslagen is deze uitgave goed getimed. De Heer introduceert op zeer toegankelijke wijze de belangrijkste wereldreligies in stripvorm. Ze publiceerde soortgelijke strips over wetenschap, filosofie en – recent – wereldheerschappij.
Wie overigens geïnteresseerd is in informatieve strips en journalistiek in stripvorm, kan sinds deze week terecht op het Engelstalige platform Drawing the Times. Dat werd afgelopen woensdag gepresenteerd in het Persmuseum in Amsterdam. Het doel van de site:
Drawing the Times is a platform where committed graphic journalists and cartoonists worldwide publish work that informs, entertains, engages and challenges readers on global issues and local stories. They can be background stories in comic form, reportages, live sketches, infographics, cartoons and more. These stories are the so-called Drawing the Times Originals, made by graphic journalists that are collaborating with the platform. We also republish stories from other media, that we think are must reads. Four times a year we do a Special on a specific topic, like Climate Change and Human Rights. With a diversity of perspectives and personal styles, Drawing the Times shows what graphic journalism can accomplish.
In deze strip toont Eva Hilhorst wat je je daar precies bij voor kunt stellen, een journalistieke strip. Hilhorst is trouwens een van de initiatiefnemers van de site, samen met Mara Joustra en Stijn Schenk.
Natuurlijk is de journalistieke strip niet iets nieuws en bestaan er al een tijdje andere sites waar je terecht kunt voor dergelijke beeldverhalen. Toch ben ik benieuwd naar hoe Drawing the Times zich zal ontwikkelen en of de site haar publiek weet te vinden.
200 jaar Nederlands beeldverhaal wordt gevierd met een dik naslagwerk, een gelijknamige tentoonstelling in Museum Meermanno en een strip van Margreet de Heer, waarin ze de stripgeschiedenis in grote stappen doorloopt.
Wie met stripmaker Margreet de Heer (Leiden, 1972) spreekt, wordt vanzelf aangestoken door haar enthousiasme voor het beeldverhaal: ‘Tegenwoordig wordt er veel gepraat in stripland over de dood van de Nederlandse strip en dat er geen kansen meer zijn zoals vroeger. Zelf zie ik zaken graag van de positieve kant. De laatste jaren komen er veel lezenswaardige stripboeken van hoog niveau uit, zoals Rembrandt van Typex, Vincent van Barbara Stok en Dansen op de vulkaan van Flo. Als maker ervaar ik de strip als een prettig medium met ontzettend leuke collega’s. En het feit dat de strip niet zo’n hoge status heeft, bevrijdt je eigenlijk van allerlei verwachtingen. Laat de wereld maar denken dat het een ondergeschoven kunstvorm is, want dan kan je als stripmaker tenminste nog eens verrassend uit de hoek komen.’
Kansel
De Heer studeerde twee jaar scenario en regie aan de filmacademie voordat ze voor theologie koos. Een logische keuze voor een kind uit een domineesgezin, zowel vader als moeder staan op de kansel van een protestants hervormde kerk. Na haar studie besloot De Heer echter stripmaakster te worden. Sindsdien maakte ze onder andere stripreportages voor de krant, tekende ze de avonturen van lesbienne Mijntje voor de Zij aan Zij en runde ze een tijd een smallpress-uitgeverij om eigen werk en dat van jong talent uit te brengen. Toch werd ze vooral bekend door drie informatieve stripboeken over respectievelijk filosofie, religie en wetenschap. Van het eerste boek werden in Nederland reeds zevenduizend exemplaren verkocht, ook de Engelse editie loopt goed. Begin volgend jaar verschijnt de reeks in het Koreaans.
Over ‘Sjors en Sjimmie’.
Tijdsbeeld
In deze boeken treedt Margreet zelf op als verteller in de vorm van een stripfiguurtje. Toen Museum Meermanno in Den Haag haar benaderde om een strip te maken over 200 jaar Nederlands beeldverhaal, om de gelijknamige tentoonstelling en het boek aan te vullen, zette ze de trend van vertellende stripfiguurtjes door: ‘Voor iedere periode die ik behandel heb ik een kind of een ander personage gekozen dat iets vertelt over zijn of haar favoriete strip van die tijd. Daardoor heb je meteen een focus en ondervang je dat wat je vertelt subjectief en onvolledig is. Het magazine hoefde geen volledige geschiedschrijving te worden, want dat is het grote boek al, maar een leuke strip die gezinnen met kinderen vanaf een jaar of zes aanspreekt. Om een tijdsbeeld te geven van de jaren tachtig, heb ik ervoor gekozen om de overeenkomsten tussen de familiestrips Jan, Jans en de Kinderen en De Familie Doorzon naast elkaar te zetten. In de jaren negentig behandel ik Sjors en Sjimmie. Omdat die strip al in de jaren dertig is begonnen kan ik zo eigenlijk de hele stripgeschiedenis van Nederland in beeld brengen. De recente jaren bespreken was erg lastig, want het is nu nog moeilijk te zeggen wat historisch gezien een belangrijke strip zal zijn. En daarbij: hoe dichter je bij het nu komt, hoe meer vriendjes en vriendinnetjes van mij er zijn en als ik iemand wel behandel, dan is al snel de vraag waarom je die anderen niet behandelt die net zo belangrijk zijn.’
Kousemaker in actie.
Kennis over de Nederlandse stripgeschiedenis had Margreet onder handbereik. In het verleden werkte ze vijf jaar in stripantiquariaat Lambiek te Amsterdam en deed ze samen met mentor Kees Kousemaker (1942-2010) de redactie van de Comiclopedia: een online naslagwerk waarin zo’n 12.000 stripmakers zijn opgenomen. Samen publiceerden ze in 2005 het boek De wereld van de Nederlandse strip. Kousemaker en de stripwinkel die hij in 1968 opende, spelen ook een rol in Margreets strip: in 1974 bedient de stripwinkelier een vader die strips van de Toonder Studio’s zoekt terwijl hij tevens de langharige hippiezoon wijst op undergroundstrips over drugsgebruik en vrije seks.
Afrekening
Margreets stripfiguurtje.
Het maken van non-fictie strips met een autobiografisch tintje is een rode draad in De Heers carrière. In 1999 debuteerde ze met How to Get Over Your Ex, een uitgave in eigen beheer waarin ze afrekent met een vorige relatie. ‘Om daaraan te kunnen beginnen heb ik uit mijn hoofd gezet dat ik mooi moest kunnen tekenen. Dat was echt een drempel. Daarom zeg ik altijd tegen beginnende tekenaars dat ze de lat heel laag moeten leggen, anders produceer je niets. Ga gewoon beginnen.’
Door het maken van theaterrecensies in stripvorm voor NRC Next en daarna maandelijkse stripreportages voor Trouw kwam ze op het spoor van non-fictiestrips. De Heer liet zich inspireren door Van nul tot nu, een stripreeks over de vaderlandse geschiedenis die ze als kind las. Ook Understanding Comics van Scott McCloud, die in stripvorm het medium bestudeert en zichzelf als stripfiguur opvoert, inspireerde: ‘Het idee dat je in stripvorm feitelijke informatie kunt doorgeven sprak me aan. Voor Trouw maakte ik een maandelijkse rubriek over een filosofisch of spiritueel onderwerp. In die strips ging mijn persoonlijke stripfiguurtje dat de lezers rechtstreeks aanspreekt en dingen uitlegt, een belangrijke rol spelen.’
Door deze reportages vroeg uitgeverij Meinema De Heer de strip Filosofie in beeld (2009) te maken. Hierin behandelt ze het leven en denken van filosofen als Socrates, Plato, Nietzsche en tv-psycholoog Dr. Phil, en laat ze tevens mensen uit haar omgeving aan het woord over hun denkbeelden. Omdat veel filosofen ontbreken is Filosofie in beeld geen filosofie voor dummies geworden: ‘Het was nooit bedoeld als puur educatief boek, eerder als leerzaam onderhoudende strip. Ik wilde bij de oude Grieken beginnen en het structureel aanpakken, maar door ruimtegebrek kon ik niet iedere denker behandelen. Ik neem de lezer mee in mijn hoofd en toon mijn kijk op de zaken. Eigenlijk leg ik die aan mijzelf uit. Dat daar tussendoor allerlei feiten worden uitgelegd is voor mij bijna bijzaak. Als ik er een genre op zou moeten plakken, noem ik het liever autobiografie, maar dan verkoop het niet.’
Expositie en naslagwerk Strips! 200 jaar Nederlands beeldverhaal geeft een rijk geïllustreerd overzicht van de Nederlandse strip. Van vroege voorlopers als de eindmiddeleeuwse centsprenten, naar Meester Prikkebeen, bekende striphelden als Dick Bos, Kapitein Rob en Tom Poes tot en met het huidige tijdperk van de graphic novel. Stripkenners Willem van Helden, Rob van Eijck, Jos van Waterschoot en Joost Pollmann behandelen ieder een periode, onder eindredactie van Hans Matla en Aafke Boerma. Het boek bevat tevens een ietwat arbitraire selectie korte biografieën van stripmakers die wat ons betreft meer makers had mogen bevatten.
De expositie Strips! 200 jaar Nederlands beeldverhaal loopt tot en met 2 maart 2014. Margreets strip is exclusief bij Meermanno verkrijgbaar. Zie www.meermanno.nl.
Dit artikel is in VPRO Gids #1 (2014) gepubliceerd.
I never paid much attention in economics class when I was in high school. All those number crunching theories seemed so boring to me, and I never really got what the fuzz was all about. That probably explains why I never got rich buying or selling stock, but am working as a low-paid freelance journalist instead. Anyway, now there is Economix, a book, a comic book to be exact, that introduces and explains economic theories in an accessible manner and at the same time offers an entertaining read.
Author Michael Goodwin is a freelance writer living in New York, with a serious interest in the subject. For Economix he teamed up with artist Dan E. Burr.
What makes this book so good is the fact that Goodwin didn’t make a straight comics version of an econ 101 text, but instead deals with basic principles and places them within a historical context. He introduces economic theory and lays bare its basic ideas, and then tells us how they worked, or in most cases, didn’t work in practice. He doesn’t shy away from a joke here and there, which makes Economix an easy read and not at all as boring as the classes I had to take in high school.
Because of the simplified form Goodwin tells his story, it is a good starting point for anyone who wants to understand the basics and wants to continue exploring via more in-depth sources, for which the book provides a list of titles for further reading. Besides being entertaining to a point, Goodwin at the same time argues that, at least since the work of nineteenth-century economist David Ricardo, mainstream economics, with its central faith in free markets, has reflected and served the partial interests of wealth and power, and not the interest of the general public, although it is being presented as an universal truth. Because of giving the free market a free reign, with not too much interference by governments, people have become poorer and the middle class collapsed in the last thirty years.
Since all good citizens fall victim to the global economic crisis, Goodwin’s comic couldn’t have come out at a better time. Of course Economix is part of a trend of educational and non-fiction comic books that have been popular for quite some years, and is similar to comics like Logicomix, a graphic novel about the foundational quest in mathematics that came out a few years ago and was a sleeper hit. In the Netherlands Margreet de Heer has made a number of comics in a similar matter on subjects like philosophy and religion.
Artist Dan E. Burr has earned his stripes as a comic book artist and worked in a variety of fields. He is perhaps best known for the two books he made with James Vance: Kings in Disguise and its sequel On the Ropes. These stories are set during the Great Depression, so there’s a link to Economix. Kings in Disguise has won several Harvey and Eisner awards. Although Burrs cartoonish style in Economix is not particularly aesthetically pleasing, it does the job of visualising Goodwin’s story in a simple, straightforward manner.
Michael Goodwin & Dan E. Burr. Economix
Abrams Comicarts, € 19.99
ISBN: 9780810988392 | ISBN-10: 0810988399
Dr. Sketchy’s: ik had er nog nooit van gehoord, maar stripmaker Margreet de Heer vertelde me er vrijdag over in stripwinkel Lambiek. Dr. Sketchy’s is modeltekenen, maar dan anders. En in september gebeurt het in Amsterdam.
Wat maakt Dr. Sketchy’s dan zo anders dan normaal modeltekenen? Het is een combinatie van burlesque en een tekensessie. Prachtige femmes fatales, maar ook oudere burlesque dames en aparte mannelijke performers geven een optreden, waarna zij met een aantal korte poses het publiek de gelegenheid geven hen te tekenen.
Illustratie: Ingi Jensson
Allerlei genres passeren – letterlijk – de revue: Pin-up, can-can, roaring twenties, gothic, fifties, fetish en fantasy. Ervaren kunstenaars en enthousiaste amateurs, iedereen is welkom met zijn eigen tekenspullen in de feestelijke, informele sfeer van Dr.
Sketchy’s Modeltekensessies. En, misschien niet onbelangrijk, de bar is open.
Crabapple Dr. Sketchy’s Anti-Art School is begonnen in 2005 in New York door de toen 22-jarige kunstenares Molly Crabapple, speciaal voor creatievelingen die zich, net als zij, niet thuis voelden in de gevestigde kunstwereld. Zij organiseerde een mix van theater, cabaret, kunst, alternative lifestyle, verkleedpartijtje en tekenklas, die onmiddellijk aansloeg. Inmiddels zijn er wereldwijd meer dan honderd Dr. Sketchy’s filialen.
(Wat een heerlijke naam trouwens, Crabapple. Die spreekt tot de verbeelding. Ik zie meteen een heel bijdehand stripfiguurtje voor me, maar dat even en geheel terzijde.)
Dr. Sketchy’s Amsterdam wordt gerund vanuit de levendige burlesque-scene, waarin organisator Marco ‘Charley’ Buschman al jarenlang actief is. Hij werkt samen met striptekenares Margreet de Heer van Lambiek, de oudste stripwinkel ter wereld, en Charlotte Wessels, de bekende gothic zangeres van de band Delain.
Vrijdag 16 September 2011 18:00-21:00
Club-8 Admiraal de Ruyterweg 56 Amsterdam
10,- euro entree
Live optredens van: La Cholita (USA) The Diamond Bettys (USA)
Nachtclub zangeres Lady Balladyna
Holland’s First ‘Burlesque gal’: ‘Spanish Anna’
Robin The Boy Wonder.
Tekenles hoeft dus niet saai te zijn. Dat je het even weet.
De strip van Margreet de Heer waar Frits over vertelt, kun je hier lezen. De Stripmaker des Vaderlands houdt namelijk tegenwoordig een blog bij.
Door deze reportages vroeg uitgeverij Meinema De Heer de strip Filosofie in beeld (2009) te maken. Hierin behandelt ze het leven en denken van filosofen als Socrates, Plato, Nietzsche en tv-psycholoog Dr. Phil, en laat ze tevens mensen uit haar omgeving aan het woord over hun denkbeelden. Omdat veel filosofen ontbreken is Filosofie in beeld geen filosofie voor dummies geworden: ‘Het was nooit bedoeld als puur educatief boek, eerder als leerzaam onderhoudende strip. Ik wilde bij de oude Grieken beginnen en het structureel aanpakken, maar door ruimtegebrek kon ik niet iedere denker behandelen. Ik neem de lezer mee in mijn hoofd en toon mijn kijk op de zaken. Eigenlijk leg ik die aan mijzelf uit. Dat daar tussendoor allerlei feiten worden uitgelegd is voor mij bijna bijzaak. Als ik er een genre op zou moeten plakken, noem ik het liever autobiografie, maar dan verkoop het niet.’
Author Michael Goodwin is a freelance writer living in New York, with a serious interest in the subject. For Economix he teamed up with artist Dan E. Burr.
