Tag: Marvel Team-Up
‘En nu een moment stilte… voor de AKTIE begint!’ staat er op de cover van Marvel Superhelden #34 oftewel de Nederlandse versie van Marvel Team-Up #150 – het laatste deeltje uit deze eerste serie Team-Ups voordat de nieuwe comic Web of Spider-Man zou beginnen.
Een mooi verhaal met Spider-Man, de X-Men en Juggernaut in de hoofdrol. Vol met verwijzingen naar de continuiteit van Marvel-verhalen die toen speelden en andere slimme narratieve trucjes zodat iedere lezer precies alles goed kon volgen.
De cover is van Barry Windsor-Smith en de binnenkant werd getekend door Greg LaRoque.
A close look at classic Marvel Team-Up #28 by Gerry Conway and comic book artist Jim Mooney. A fun and a bit unbelievable story about the Amazing Spider-Man and the mighty Hercules.
I especially like the old school artwork of Jim Mooney (1919-2008). An artist who worked a lot in the Silver Age of comics and is known for drawing Supergirl and Spider-Man. He also inked a lot of Spider-Man comics, such as Spectacular Spider-Man, and the work of the young John Romita Jr. when he worked on Amazing Spider-Man in the early eighties.
Begin dit jaar besloot ik zoveel mogelijk de grote stapel ongelezen boeken en strips in mijn collectie door te nemen. Dit noem ik mijn 30 Procent Project omdat ongeveer dertig procent van wat er in de kast staat nog niet door mij is gelezen.
Zo’n project volhouden valt echter niet mee. Dagelijks zitten er afleidingen en andere uitdagingen om de loer om mij van het lezen af te houden.
Met deze vlog hoop ik dit project een nieuwe wending te geven en behandel ik Essential Marvel Team-Up #2 – een van de vele strips die tot de ongelezen stapel behoort.
Hier een link naar het kanaal van De Stripvlogger.
Ook behandeld in deze video, onder andere mijn vlog over SPAWN.
Categorieën
Mockingbird
Heldin Mockingbird wordt geïntroduceerd in Marvel Team-Up #95 uit 1980 in een verhaal geschreven door Steven Grant.
Oké, Barbara (Bobbi) Morse kwam al in eerdere verhalen voor, maar dit keer voor het eerst in haar nieuwe identiteit als Mockingbird.
We komen niet zo heel veel over haar te weten in dit verhaal, maar zien haar wel in actie komen. Deze dame weet zichzelf prima te redden. Ze ontdekt dat SHIELD corrupt is en probeert Nick Fury hiervan op de hoogte te stellen. Ze krijgt hulp van Spider-Man.
Het tekenwerk is van Jimmy Janes en Bruce Patterson. De strip bevat mooie tekeningen van Janes vol met auto’s uit die tijd. De scène op het vliegveld ziet er precies uit als een opname uit een Amerikaanse televisieserie uit de jaren zeventig en riep bij mij dus nostalgische gevoelens op tijdens het lezen. Strips zijn net zo goed een tijdmachine voor de geest als muziek, films of tv-series.
Categorieën
Spidey en Black Widow
Tijdens de kerstvakantie heb ik me vermaakt met een grote stapel comics. Het zal je niet verbazen dat daar veel Spider-Man-verhalen tussen zaten.
Spider-Man speelde de hoofdrol in bijna alle deeltjes van de serie Marvel Team-Up, dus in de Essential bundel die ik las kwam ik mijn favoriete held vaak tegen. Een verhaal sprong er in het bijzonder voor mij uit, namelijk een avontuur van Chris Claremont waarin Spider-Man Black Widow helpt die te last heeft van geheugenverlies. Bijzonder aan het verhaal zijn de krachtige tekeningen van Sal Buscema, geïnkt door Steve Leialoha.
Zoals je wellicht weet zijn Essentials herdrukken in zwart-wit op goedkoop papier. Soms vind ik dat jammer, want de strips waren oorspronkelijk in kleur. Toch hebben deze zwart-wit uitgaven ook voordelen. Omdat alle kleurinformatie ontbreekt kun je de inktlijnen extra goed zien. Kleuren kunnen soms behoorlijk afleiden. En als de strip niet zo goed gedrukt is en vlakken buiten de lijntjes vallen, zelfs behoorlijk storen.
Ik kan je helaas alleen de ingekleurde versies laten zien, want die heb ik digitaal. In zwart-wit ziet het er allemaal nog krachtiger uit. Toch kun je hier al goed zien hoe fantastisch Buscema toen al gezichten tekende en hoe goed hij was in zijn storytelling en composities. Alle prenten zijn stuk voor stuk raak.
Neem deze splash page bijvoorbeeld. Die heeft een mooie, evenwichtige compositie waarin heel slim de editie van the Daily Bugle verwijst naar een eerder verhaal uit Marvel Team-Up.
Bovenstaand plaatje waarin Spidey met Black Widow in zijn armen over de muur omhoog loopt, vind ik ook prachtig.
Toch is dit mijn favoriete compositie uit #82:
Er zit veel diepte in dit plaatje. Spidey springt heel soepel van het dak af met Black Widow in zijn kielzog. Verder op de achtergrond komen de agenten van SHIELD achter hen aan. Rechts heeft Buscema duidelijk ruimte overgehouden voor de tekstballonnen.
Bij Spider-Mans laars zie je trouwens goed hoe rode kleurvlakken vaak ‘lekten’ in oude comics. Dan toch liever zwart-wit.
Marvel Team-Up #82 t/m 85 (1979).
Categorieën
Minneboo leest: Marvel Team-Up
Van de week kwam er weer een leuk pakketje binnen vol met bestellingen. Ook al heb ik een aardige voorraad strips in de kast staan die op me wacht, toch kan ik het vaak niet laten om alvast nieuw leesvoer aan te schaffen.
Wat strips betreft is mijn verzamelwoede er in de loop der jaren niet minder om geworden. Ik vermoed dat ik mezelf inmiddels een jaar kan opsluiten van de buitenwereld en dan genoeg leesvoer heb zonder ook maar iets nieuws aan te schaffen. Ik vind dat wel een leuk idee.
Daarbij vind ik het ook veel te leuk om stripwinkels te bezoeken, om een praatje te maken met de verkoper en om te zien wat er allemaal uit is gekomen. Zelden ga ik dan met lege handen naar huis wat weer vollere kasten betekent.
Ik heb laatst dus veel Marvel Team-Ups gekocht. Lekker ouderwetse superheldenverhalen waarin Spider-Man samenwerkt met een collega of collega’s uit het Marvel Universum. Tenminste, de meeste deeltjes speelt Spidey een hoofdrol.
Toen ik eind vorig jaar stripmaker Steven de Rie bezocht in Antwerpen, zag ik een Essential-bundel van deze reeks in de kast staan. ‘Verdorie, die heb ik nog niet niet,’ zei de verzamelaar in mij. De locale stripwinkel had ze niet, uiteindelijk Cheap Comics wel.
Eigenlijk ben ik niet zo’n heel fan van Essentials: de strips worden gedrukt op goedkoop papier, in zwart-wit. Ik heb een voorkeur voor kleuren herdrukken. Aan de andere kant heb je echt heel veel comics in zo’n Essential-bundel. Ze zijn dus relatief goedkoop. En behalve de trade van Chris Claremont en John Byrne verhalen, die wel in kleur zijn gereproduceerd, heb ik nog een andere Marvel Team-Up trades kunnen vinden. Dus dan toch maar Essentials.
Zwart-wit uitgaven doen me overigens wel weer terugdenken aan comics van Classics en Hip comics indertijd. De eerste Wonderbaarlijke Spinnemannen en Het Monster van Frankenstein kan ik me nog goed herinneren. Stuk gelezen, want ze zaten in de striptas van mijn opa en oma die telkens weer opnieuw uit de kast werd gehaald als we iets wilden lezen.
Fijn hoe nieuwe strips in de kast toch een prettig nostalgisch gevoel kunnen oproepen.
Op dit moment ben ik een stapel (digitale) comics van Peter Parker, The Spectacular Spider-Man uit begin jaren tachting aan het lezen. Deze oude verhalen geven mij veel meer plezier dan de huidige Spidey comics.
Omdat ik mijn buik wel vol heb van het droeve niveau van de huidige Spider-Man-verhalen geschreven door Dan Slott, zoek ik mijn heil in oudere comics. De deeltjes van de serie Peter Parker die ik nu aan het lezen ben, zijn oorspronkelijk gepubliceerd in de vroege jaren tachtig. Je weet wel, het tijdperk waarin Disco net was bezweken voor New Wave en Ronald Reagan de wereld een beetje onveiliger maakte met zijn presidentschap. Een tijd waarin de verhalen over Peter Parker nog ergens over gingen! (schrijft opa Minneboo, Spider-Man liefhebber sinds hij 8 jaar oud was.)
Anyway, je had indertijd drie series waarin Spider-Man een hoofdrol speelde: The Amazing Spider-Man, Marvel Team-up (vanaf 1972) waarin het Webhoofd in bijna ieder deeltje de hoofdrol speelde en werd gekoppeld aan een andere Marvel-held of helden, en Peter Parker waarvan in 1976 het eerste deel uitkwam. Omdat veel schrijvers Amazing als de échte Spider-Man titel beschouwde, voelde ze minder druk met de nieuwe serie. Toch is het de reeks waarin Roger Stern voor het eerst verhalen over Spider-Man schreef en hij is toch echt een van de beste Spider-Man-schrijvers. Het is echter Bill Mantlo geweest die de serie een eigen smoelwerk gaf. Daarover later vast meer. Tekenaar Sal Buscema bijtte het spits af om al relatief snel vervangen te worden voor een reeks andere tekenaars. Later in de serie pakte hij het potlood weer op om maar liefst honderd comics van Peter Parker te tekenen. Buscema is overigens mijn favoriete Hulk-tekenaar, een reeks die hij tien jaar lang illustreerde.
Op visueel vlak was Peter Parker in het begin dus nogal onrustig met al die verschillende tekenaars die aan de serie werkten. Verrassend is het echter ook. Soms kom je opeens een heel mooie getekende aflevering door John Byrne tegen, bijvoorbeeld. De Canadese stripmaker en -schrijver was een grote ster in de jaren tachtig en drukte zijn stempel op onder andere The Fantastic Four en de reboot van Superman. Hij is een van de beste tekenaars die ooit voor Marvel en DC hebben gewerkt. Ik vind dit een prachtige splashpage, uit Spectactular Spider-Man #58:
Bijzonder leuk vind ik dat de helft van Peter als Spider-Man is getekend, een grafisch element waar je alleen in strips en tekenfilms mee weg kunt komen. Ik vind het ook altijd een mooi beeld als Spider-Mans instinct wordt weergegeven door de helft van Peters gezicht met Spidey’s masker te bedekken. Het is een grafische troop die veelvuldig in de Spider-Man strips voorkomt.
De oppositie is in dit deeltje van Peter Parker niet zo heel groot: Spider-Man neemt het op tegen the Ringer, een derderangs schurk die smog kan omzetten in vaste ring-vorm. Interessanter is de introductie van het personage Greg Salinger, die later the Foolkiller blijkt te zijn. Toch: de confrontatie tussen Ringer en Spidey is mooi gevisualiseerd door Byrne.
Voor mij is het lezen van de stapel Peter Parkers deels een nieuwe ontdekking, want Juniorpress gaf de serie niet vanaf het begin uit, maar begon in 1983 bij #67. Waarschijnlijk omdat ze de serie gelijk wilden laten lopen met de Nederlandse vertaling van Amazing Spider-Man. Ik kom dus verhalen tegen die ik nog niet gelezen had en dat is altijd leuk.