Het is vandaag alweer de laatste dag van maart. Deze maand ging supersnel voorbij. Voor mijn gevoel was het vandaag nog maar de tiende, maar zo zie je maar weer. Morgen de grootste grapdag van je het jaar. Niet dat ik ooit echt een 1-aprilgrap hoorde waar ik echt om moest lachen.
De afgelopen week heb ik hard gewerkt aan mijn interview met Halfdan Pisket dat ik vorige week afnam in Brussel. Maandag was ik nog te gaar na de persreis, maar dinsdag heb ik in een sessie de tape van 53 minuten conversatie getranscript. Transcripten – het volledig uittikken van interviews – is een noodzakelijk kwaad van mijn werk. Het is extra lastig als je tijdens het tikken meteen naar het Nederlands moet vertalen, wat bij dit project het geval was.
Mensen vragen me wel eens waarom ik dit soort werk niet uitbesteed aan studenten. Simpel, daarvoor verdien ik niet genoeg met mijn journalistieke werk. Bovendien heeft het ook zijn nut om zelf een transcript te maken. Ik hoor de hele conversatie en mijn onderbewuste begint dan alvast met selecteren van de uitspraken die ik in mijn artikel nodig ga hebben.
Dat artikel schreef ik woensdag. Donderdag keek ik de tekst na en veranderde er nogal wat aan. Vaak denk ik dat de eerste versie bijna de juiste is, maar als ik de tekst de dag erna nog eens doorneem blijkt dit toch vaak niet het geval te zijn. Ik laat Linda ook nog wel eens een eerste versie lezen. Dan weet ik zeker dat ik nog niet klaar ben met mijn werk.
Screendiver Tussen het Pisket-interview door schreef ik enkele blogposts en werkte ik ook aan een artikel over de site Screendiver. Een prachtig project van Submarine Channel. Screendiver moet uiteindelijk de plek zijn waar je heengaat als je goede motion comics wilt lezen of wilt leren hoe je die maakt. Binnenkort daarover meer.
Strips!
Vanmiddag kwam een verse doos bestelde comics binnen. Ik kocht onder andere twee Essentials van Web of Spider-Man, Marvel Secret Wars en de omnibus met Hawkeye-verhalen door Matt Fraction. Ook kocht ik alvast het laatste deel van The Complete Ben Reilly Epic. Het vijfde deel heb ik nog niet gekocht, want die is officieel out of print en daardoor voor een te hoog bedrag beschikbaar. Ik wacht wel op een herdruk.
Sinds zaterdag ben ik weer een stapeltje Iron Man-comics rijker…
De mooiste covers uit het stapeltje op een rij.
Zaterdagmiddag waren Linda en ik de hele dag op pad geweest in Amsterdam Noord. Niet mijn favoriete wijk overigens, maar ik vind de NDSM-werf wel leuk om te bezoeken.
Op de weg terug waren we in de buurt van Henk Comics & Manga Store, dus besloten we even een kijkje te nemen. Ik hoopte er de laatste twee delen van de Complete Ben Reilly Epic tegen te komen voor een leuke prijs. Helaas stonden ze er alleen voor de volle prijs en dat vind ik die verhalen nu weer niet waard. Nog even doorzoeken tot ik die als leuke aanbieding ergens tegenkom, zoals de eerste vier bundels.
Nu had Henk wel een paar kratten vol aanbiedingen dus begon ik geestdriftig te zoeken. Er waren geen Ben Reilly-avonturen die ik nog niet had, maar wel een hele stapel Iron Man paperbacks die mijn aandacht trokken.
Iron Man-comics lees ik graag. Het liefste uit de jaren tachtig trouwens, toen David Michelinie ze schreef en John Romita Jr. en Bob Layton ze tekenden. Armor Wars I+II bijvoorbeeld. Henk had wat comics uit recentere tijden geschreven door Matt Fraction en getekend door Salvador Larroca. Ook niet verkeerd.
Ik vroeg me nog wel af of ik deze nu al had of niet. Misschien word ik een dagje ouder, maar soms weet ik gewoon niet meer welke deeltjes ik wel en niet al heb. Dat komt deels ook omdat Marvel om de haverklap een serie weer bij nummer 1 begint. Als er dan achterop de trade staat welke nummers er in zijn opgenomen, zegt dat dus lang niet altijd iets.
De laatste tijd probeer ik het inkopen van comics wat te matigen, want de kasten beginnen vol te raken. En een deel van wat er in die kasten staat, moet ik nog lezen. Toch is het voor een stripliefhebber als ik moeilijk om interessante koopjes te negeren.
Voordat ik het wist had ik dus The Invincible Iron Man vol 4 t/m 10 in mijn handen. Helaas was vol 8 wat beschadigd. Normaliter laat ik beschadigde comics liggen – ik wil alles immers in zo’n goed mogelijke staat aanschaffen. Maar er was geen tweede exemplaar en het zou zonde zijn om een gat in het verhaal te hebben.
Gelukkig was de verkoper bereid wat korting te geven op de beschadigde comic. Dat maakt die beschadiging toch minder erg. Mocht het verhaal heel goed zijn, dan is het minder erg om later een tweede exemplaar van vol. 8 te kopen om de beschadigde te vervangen.
Zo ging ik met een tas vol Iron Man en Hellboy in Hell vol 2 naar huis (maar dat wordt een verhaal voor een andere keer), en zonder Ben Reilly. Die vinden we nog wel eens.
Iedere maand komen er tientallen comics uit op de Amerikaanse markt. Maar welke zijn nu echt de moeite van het lezen waard, op papier of gedownload op tablet? De beste series op een rij.
Batman (DC Comics) In 2011 besloot uitgeverij DC Comics alle lopende series stop te zetten om met 52 nieuwe reeksen bij nummer 1 te beginnen. Helden als Superman, Wonder Woman en Green Arrow werden gemoderniseerd, evenals hun origin story. Handig, want zo kre-gen lezers een nieuwe kans om kennis te maken met de striphelden zonder dat ze jarenlange geschiedenis in hun achterhoofd moesten houden. Sommige personages zijn namelijk allang bejaard: Batman wordt volgend jaar 75. Zijn maandelijkse avonturen in de comicserie Batman, geschreven door Scott Snyder en sfeervol getekend door Greg Capullo, steken met kop en schouders boven de rest uit. In de eerste verhalen neemt Bats het op tegen the Court of Owls: een geheim genootschap dat al eeuwen de touwtjes in handen heeft in Gotham. Snyder biedt nieuwe inzichten in de psyche van Batman en diens familiegeschiedenis. Een hele prestatie.
Beginnen bij Batman: Court of Owls.
Fables (Vertigo/DC Comics) Leefden ze nog lang en gelukkig? De succesvolle en met prijzen overladen reeks Fables van Bill Willingham en diverse tekenaars, vertelt wat er na het einde van het sprookje gebeurde. Overbekende sprookjesfiguren zijn uit hun rijk gesodemieterd door The Adversary en wonen tegenwoordig in ballingschap in onze wereld en proberen voor normale mensen door te gaan. Sneeuwwitje, inmiddels gescheiden van haar prins omdat hij vreemdging, is de baas, de grote boze wolf is de sheriff van Fabletown, etc. De figuren die zich geen menselijk uiterlijk kunnen aanmeten wonen in een sprookjesdorp buiten New York. Sinds 2002 schrijft Willingham deze inventieve interpretatie van bekende folkloristische en sprookjesfiguren. Willingham, een uitgesproken conservatief, schroomt niet om hedendaagse thema’s als abortus aan te snijden en een pro-Israël standpunt in zijn werk door te laten schemeren.
Beginnen bij Fables vol 1: Living in exile.
Hawkeye (Marvel Comics)
Marvel Comics kon na de grote herstart bij DC Comics niet achterblijven en startte vorig en dit jaar allemaal nieuwe series onder de vlag Marvel Now!. Superhelden-teams werden door elkaar gehusseld en creatieve teams wisselden van serie. Hawkeye, de soloserie over de boogschutter van The Avengers, is in de rivier van papier die maandelijks uitkomt een fijne verrassing. Schrijver Matt Fraction focust in de verhalen op wat de superheld in zijn vrije tijd doet. Dan pakt hij bijvoorbeeld op ludieke wijze de louche huisbaas aan die zijn buren afzet door de huur drievoudig te verhogen. Hawkeye is fris, gevat en grafisch oogstrelend.
Beginnen bij Hawkeye, Vol. 1: My Life as a Weapon.
Pagina uit Hawkeye #2.
Locke & Key (IDW Publishing)
Al jaren een regelrechte page-turner. Na de gruwelijke moord van hun vader, verhui-zen de drie Locke-kinderen en hun moeder naar het huis van hun voorouders, ge-naamd Keyhouse. Deuren in dit bijzondere huis zijn poorten naar andere werelden en een aantal magische sleutels in het huis geven de dragers bijzondere gaven. De demon Dodge wil deze sleutels in zijn bezit krijgen om zo zijn vriendjes uit de hel op onze wereld los te laten. Ondanks de vele magische elementen in deze griezelstrip, weet schrijver Joe Hill (Stephen King Jr.) deze te aarden door goed uitgedachte personages te schrijven in een allesbehalve kinderlijk verhaal. De levendige tekenstijl van Gabriel Rodriguez is net cartoony genoeg om de horror te verlichten.
Beginnen bij Locke & Key: Welcome to Lovecraft.
Saga (Image Comics)
Geheel terecht kreeg Saga dit jaar Eisner Awards (de Amerikaanse strip-Oscars) voor beste nieuwe en beste lopende serie en beste auteur, plus een Hugo Award voor beste beeldverhaal. Scribent Brian K. Vaughn was al eerder verantwoordelijk voor intelli-gente series als Y: The Last Man en Ex Machina, waarin een ex-superheld burgemeester van New York wordt. Saga draait om de verboden romance tussen een man en vrouw van twee verschillende soorten die in oorlog met elkaar verkeren. Als deze intergalactische Romeo en Juliet een kind krijgen, is het gezin op de vlucht voor auto-riteiten van beide zijden. Vaughn omschrijft zijn strip als ‘Star Wars for perverts’ en noemt dat ruimte-epos als een de inspiratiebronnen voor deze inventieve strip waarin humor, science fiction en menselijkheid samenkomen. Tekenaar Fiona Staples laat de personages overtuigend acteren en vindt een mooie balans tussen grootschalige sf-actie en momenten van emotie.
Beginnen bij Saga, Vol. 1.
The Wake (Vertigo) Scott Snyders tiendelige serie The Wake is al net zo goed als zijn Batman-verhalen. The Wake is een spannende horrorthriller die doet denken aan films als The Abyss en The Thing. Walvisdeskundige Dr. Lee Archer en een team van uiteenlopende experts staan oog in oog met een zeemonster dat de evolutie van de mens in een ander dag-licht stelt. Snyder verweeft drie tijdsperioden met elkaar: het heden, het verre verle-den en gebeurtenissen die over 200 jaar zullen plaatsvinden in een postapocalyptische toekomst. Tekenaar Sean Murphy, die ook de reeks American Vampire van Snyder visualiseerde, zet het spektakel met een energieke doch trefzekere toets op papier. Er zijn inmiddels vier delen uit.
Beginnen bij The Wake, issue 1.
The Walking Dead (Image Comics) Wie de succesvolle televisieserie niet gezien heeft, denkt wellicht dat de term ‘The Walking Dead’ slaat op het groepje ronddolende hersendoden waaruit Rutte II bestaat, maar ingewijden weten dat hiermee de overlevenden van de zombie-apoclaypse worden bedoeld die zich staande proberen te houden in een wereld bevolkt door levende doden. De televisieserie is gebaseerd op de gelijknamige en succesvolle comicreeks die al tien jaar loopt en geschreven wordt door Robert Kirkland. Kirkland weet menselijk drama en horroractie goed te combineren in deze zombiesoap die begint als politieagent Rick Grimes ontwaakt uit een coma en op zoek gaat naar zijn gezin. De visueel sterke zwart-wit strip is volgens de schrijver geen horrorverhaal, maar een studie naar hoe mensen zich gedragen in extreme situaties en hoe ze daardoor veran-deren. Inmiddels zijn er 115 deeltjes verschenen die ook in Nederlandse bundels worden uitgegeven, door uitgeverij Silvester.
Beginnen bij Volume 1: Days Gone Bye.
Dit artikel is gepubliceerd in Nieuwe Revu #45 (2013)
Tussen het Pisket-interview door schreef ik enkele blogposts en werkte ik ook aan een artikel over de site Screendiver. Een prachtig project van Submarine Channel. Screendiver moet uiteindelijk de plek zijn waar je heengaat als je goede motion comics wilt lezen of wilt leren hoe je die maakt. Binnenkort daarover meer.
