Tag: Matthijs van Nieuwkerk

Categorieën
Media Video

Video: DWDD op de snijtafel

Illustratie: Merel Barends
Illustratie: Merel Barends

Er wordt natuurlijk een hoop onzin verkondigd in de media. DWDD, waar dagelijks een miljoen mensen naar zitten te kijken, is als een van de boegbeelden van de NPO een belangrijke opiniemaker. Maar wat wordt daar eigenlijk aan de tafel van Matthijs van Nieuwkerk allemaal beweerd? Schrijvers Kasper C. Jansen en Michiel Lieuwma analyseren een discussie van DWDD in hun online webserie De snijtafel.

In dit item wordt een kunstwerk van Studio Job ter discussie gesteld. Dat gebeurde de uitzending ervoor ook, alleen was daar zoveel ophef over op Twitter en andere plekken, dat DWDD-redactie dacht er nog eens goede kijkcijfers mee te scoren. Kijk naar de slimme media-analyse van Jansen en Lieuwma.

Ik kwam de video tegen op de facebookpagina van Menno Kooistra. Het item staat pas een paar dagen op YouTube en het ziet ernaar uit dat hij als een lopend vuurtje door Social media Nederland gaat. Ben benieuwd wanneer de heren worden uitgenodigd door DWDD zelf.

Ik weet niet precies waarom het kritische duo per se dit item uit december 2011 hebben gekozen voor hun analyse, behalve dan dat het een heel mooi voorbeeld is van hoe het er bij DWDD aan toe gaat. Ik vind dat hun video hout snijdt. Jansen en Lieuwma tonen wat mij betreft mooi aan hoe leeg de talkshows op televisie eigenlijk kunnen zijn en bevestigen voor mij weer dat ik blij ben dat ik DWDD al een jaar links laat liggen.

Wat vind jij? Kun jij nog met open ogen en verstand op nul DWDD kijken?

Categorieën
Strips

Stripprofessor bij De Wereld Leert Door

rudi-de-vriesToch mooi dat op Valentijnsdag Rudi de Vries zijn liefde voor strips mocht tonen bij De Wereld Leert Door. November vorig jaar promoveerde De Vries op het onderwerp Nederlandse stripcultuur. In DWLD werd hij immer schnell in tien minuten geïnterviewd door Isolde.

Twee jaar geleden interviewde ik Matthijs van Nieuwkerk voor een interview op mijnvara.nl. Na het gesprek vroeg ik hem waarom er in De Wereld Draait Door nooit gesproken werd over strips. Goed, je had een paar jaar lang de cartoons van Fokke & Sukke, maar los daarvan kwam het beeldverhaal nooit ter sprake. Van Nieuwkerk zei dat strips lastig waren om te behandelen in DWDD. Kennelijk denkt men daar nu anders over, want donderdag 14 februari werd Rudi de Vries geïnterviewd in de spin-off van het programma. Tijdens het gesprek zijn er cartoons te zien van Michiel van de Pol, zoals deze prachtige prent:

Cartoon: Michiel van de Pol.
Cartoon: Michiel van de Pol.

De Vries heeft met zijn boek Comics and co-evolutions een doorwrochten studie afgeleverd. Hij bracht de ontwikkeling van Nederlandse stripuitgeverijen in kaart en beantwoordt daarin de vraag waarom de Nederlandse stripcultuur achterloopt op de Belgen en Fransen. Jammer dat ook in De Wereld Leert Door het tempo hoog gehouden wordt. In die 10 minuten werd niet een heel hoop duidelijk, maar wel wat. En strips op tv, daar word ik altijd blij van. Op die manier wordt een grote groep kijkers er weer eens aan herinnerd dat ze nog steeds bestaan die strips en de moeite van het lezen waard zijn.

Bekijk de video in andere formaten.

 

Wordt vervolgd want…
Twee maanden geleden sprak ik met De Vries over zijn onderzoek voor de VPRO Gids. Dat stuk zal binnenkort in de Gids verschijnen, daarna zal ik op deze site een langere versie ervan publiceren.

Categorieën
Media

Een fijne aflevering van DWDD

Afgelopen dinsdag was de beste aflevering van De Wereld Draait Door sinds tijden op de buis.

Je mag me best een fan van DWDD noemen. Ik vind het vakwerk: 5 dagen per week een onderhoudende en snelle talkshow op de buis brengen waar ongeveer 1 miljoen paar ogen naar kijken.

Van de duizend afleveringen heb ik er een hoop gezien, toch is mijn belangstelling in het programma tanende. Dat komt vooral doordat ik te vaak dezelfde koppen aan de tafel van Matthijs zie. Op een gegeven moment heb je je portie Rottenberg, Kelder, De Hond en Boomsma wel gehad. Ik kan zelfs Carice van Houten bijna niet meer zien. En dat wil wat zeggen, want ik kijk en luister graag naar Neerlands beste actrice van dit moment. En ook met flauwigheden als Downistie scoor je bij mij geen punten. Over zapmomentje gesproken.

Kortom, het seizoen dat DWDD een nipkowschijf in ontvangst mocht nemen, zag ik de minste afleveringen. Het meeste zag ik een dag later online als een bepaald item me aansprak. (Volgens mij is dat sowieso de toekomst van televisie, maar dat terzijde.)

Zo, dat is eruit.

Afgelopen dinsdag was echter een prachtige uitzending. Dat kwam allereerst door de onderwerpen die behandeld werden. Het feest begon met een programma rondom fancultuur van Upload cinema. Heerlijke Youtube-video’s waarin de excessen van de adoratie werden verkend en getoond. Gevolgd door de immer boeiende Joost Zwagerman die dankzij zijn enthousiaste lezing voor eens en voor altijd duidelijk maakte dat de Nachtwacht van Rembrandt toch een van de belangrijkste kunstwerken is die de Nederlandse cultuur heeft voortgebracht.

Ik vind het heerlijk om Zwagerman te horen oreren over welk onderwerp dan ook, maar over Kunst in het bijzonder. De Nachtwacht – dat schilderij kennen we nu zo langzamerhand wel zou je denken. Na het relaas van Joost ga ik toch weer met frisse ogen naar dit doek kijken. En dat is toch de kracht van een bevlogen betoog: je kijkt weer een beetje anders naar de wereld.

De aflevering werd afgesloten met de aanwezigheid van soullegende Bill Withers. Dit weekend wordt een speciale tribute in Carré opgevoerd waarin al zijn grote hits, en dat zijn er nogal wat, worden uitgevoerd door een divers leger artiesten. Jammer dat hij niet aan tafel zat maar Trijntje Oosterhuis en Ruben Hein wel. Ongetwijfeld naar de wens van Withers zelf, die soms toch wat werd gevraagd en snel een hengelmicrofoon onder zijn neus kreeg gedouwd. Een beetje rommelig allemaal, maar dat was juist charmant. Televisie mag soms best een beetje los zijn.

Een belangrijke factor voor de sfeer in het programma is natuurlijk de tafelheer of -dame. In dit geval was dat Claudia de Breij die toch een van mijn favoriete bijzitters van Matthijs is. Met Marc-Marie en Mulder om het trio af te maken.

Een DWDD zonder politiek, wat een verademing!
Een DWDD met een lekker bandje. Nou komt dat wel vaker voor, maar ik was zeker gecharmeerd van de Duitse Stefany June.
Maar bovenal een DWDD waar de passie voor cultuur en de plezier in het televisie maken van afdroop!

Morgen is de laatste uitzending van het seizoen. Gelukkig kan ik op deze aflevering een tijd teren.

Categorieën
Mike's notities

Minneboo-Media jaaroverzicht 2010

Voor mij was 2010 voor mij als freelancer een goed jaar. Ik heb flink wat artikelen mogen schrijven over strips en beeldcultuur en heb onderwerpen behandeld waar ik graag iets mee wilde doen. Nieuwe stripalbums, achtergrondartikelen over stripgenres en lekker veel interviews voor de VPRO Gids, Het Parool, maar ook in de Eppo, Stripgids, ArtEZ Fact en natuurlijk de Zone 5300.

Interviews
Het interview vind ik een van de fijnste journalistieke vormen die er zijn. Een-op-een gesprekken met mensen die iets interessants te vertellen hebben over hun kunst – daar krijg ik nooit genoeg van. Hoewel ik goede herinneringen heb aan alle gesprekken die ik dit jaar voerde, waren er een paar interviews die er voor mij extra uitsprongen.

Zoals mijn gesprek met Mike Mignola. Ik sprak de geestelijk vader van Hellboy op een vroege zaterdagochtend in het racketcenter in Breda waar een stripbeurs plaatsvond. In de geur van kroketten en friet spraken we over het ontstaan van Hellboy, Mignola’s liefde voor folklore en de bescheidenheid van de stripmaker.

Een ander gesprek waar ik erg naar uit keek was het interview met schrijver en dichter Nico Dijkshoorn. We spraken elkaar in een drie uur durende sessie in zijn stamkroeg in Leiden. Aan het einde van het gesprek kwam zijn stripliefde ter sprake. Dijkshoorn vertelde dat hij vroeger als kind met zijn jas om zijn nek Batman speelde. Ook bleek hij jarenlang comics verzameld te hebben. Dijkshoorn is een aardige en toch wat bescheiden vent.

Het derde gesprek dat ik graag wil noemen, was het interview met Matthijs van Nieuwkerk dat begin december plaatsvond in de studio van DWDD. Ik sprak hem voor een video voor mijnVARA.nl, de site waar ik parttime voor werk. We spraken vooral over het vakmanschap van de presentator, zijn rol bij DWDD en zijn toekomstplannen voor als hij stopt met deze talkshow. In januari ga ik de video monteren.

(Mocht je willen weten wat ik dit jaar nog meer heb geschreven, hier vind je een uitgebreid overzicht.)

Andere bijzondere momenten in het afgelopen jaar waar ik graag aan terugdenk: een zeer leerzame rondleiding bij de NOS en een concert van TRAIN dat me erg goed deed.

In februari bezocht ik de opleiding Comic Design op ArtEZ voor een reportage in de VPRO Gids. In december keerde ik terug naar Zwolle om een lezing te geven over Spiderman, een van mijn favoriete stripfiguren.

In Pulpman #8 staat een strip getekend door niemand minder dan Fred de Heij naar een scenario dat ik schreef. We hebben plannen om volgend jaar meer samen te werken.

Ook was ik maar liefst drie keer jurylid. Voor de VPRO Debuutprijs, de Stripschapsprijzen en het KLIK Amsterdam Animatie Filmfestival. Allemaal prijzen waar ik in principe achter kan staan en die het medium waar ze voor staan onder de aandacht brengen. Vooral die laatste ervaring was een feest daar de jury en de speciale gasten in de watten werden gelegd door het festival.

Verder begon ik halverwege het jaar te werken als online redacteur bij de VARA. In deze parttime functie kan ik mijn passie voor videoreportages aardig botvieren. Ook begon ik met een nieuwe reeks webvideo’s onder de naam Daily Webhead waarin ik korte scènes en sfeerbeelden afwissel met reportages. Iets waar ik het volgende jaar zeker mee verder ga. Net als het gelijknamige fotoblog.

2011
Rest mij niets anders meer dan de bezoekers van mijn blog hartelijk te bedanken voor het lezen van mijn stukken en het reageren op de site. En iedereen een inspirerend en heldhaftig 2011 toe te wensen.