Mobiele telefoon – Michael Minneboo

Mijn oude Sony Ericsson wilde met pensioen. Ik had hem dan ook al sinds eind 2007, dus dat snapte ik wel.

Hij en mijn Mac praatte al niet zo goed meer met elkaar, de fotocamera had kuren en er waren nog een paar andere kleine gebreken. Toch heeft hij het prima gedaan voor een mobiele telefoon, dus ik dank Ericsson hartelijk en zal hem zeker missen. We hebben veel meegemaakt samen en mooie foto’s gemaakt.

Maar toen moest ik een nieuwe telefoon uitzoeken. Nu ben ik niet zo’n fan van het verschijnsel smartphone: ik stoor me altijd een beetje als mensen in het openbaar koortsachtig het touchscreen van hun mobieltje zitten te vingeren. Ook snap ik niet dat mensen ’s nachts voor de deur gaan liggen als er een nieuwe iPhone uitkomt. Het is maar een telefoon for Christ’s sake! Ik zie Linda geregeld flink vechten met haar Samsung – vooral als dat ding na verplichte updates opeens niet meer wil werken. Ik keek dus niet uit naar het moment dat ik mijn Sony Ericsson voorgoed in de la zou stoppen.

Toch vond ik dat ik nu de overstap moest maken van niet-smart naar smartphone: het is handig om onderweg internet te hebben als je de weg kwijt bent bijvoorbeeld. En om een video te kunnen schieten als ik mijn camera thuis heb liggen. Ook wilde ik wel eens weten wat Linda allemaal voor moois plaatst op haar Instagram-account. Nu niet overstappen zou helemaal een communicatie dinosaurus van me maken.

Kortom, ik heb deze week mijn eerste iPhone binnengekregen. De 5c met slechts 8GB geheugen.

Tenminste, er was me 8GB beloofd. In werkelijkheid is de capaciteit van de telefoon ruim 5GB en als je daarna nog data afhaalt die het besturingssysteem nodig heeft, hou ik een kleine 4GB over. Ook praatten Mac en iPhone ook nog niet lekker met elkaar – wat ik wel had verwacht aangezien ze allebei door Apple worden gemaakt. En het is best lastig om met je dikke vingers het digitale toetsenbord te bedienen.

Kortom, ben nog niet laaiend enthousiast. Maar dat had ik eerlijk gezegd ook nog niet verwacht. Het zal vooral uitproberen worden de komende dagen. In ieder geval ben ik er al achter dat je beter kunt Googlen als je niet weet hoe iets werkt dan de gebruiksaanwijzing doornemen.

Ik heb wel een beleid voor mezelf uitgestippeld om niet zo’n smartphonejunkie te worden:

Faceboeken blijf ik lekker alleen achter mijn Mac doen.
Mail check ik alleen onderweg als ik echt op een bepaald antwoord zit te wachten.
Notificaties staan zoveel mogelijk uit en zeker tijdens koffiedates.

Jouw mobieltje is kankerverwekkend

Je mobieltje kan levensgevaarlijk zijn en verhoogt de kans op kanker aanzienlijk. Zoveel is me wel duidelijk geworden na het zien van een reportage van het journalistieke programma ZEMBLA.

Houd hem niet tegen je oor, draag hem niet in je binnenzak en leg hem niet vlak naast je op het nachtkastje: de mobiele telefoon. Want de straling die ons mobieltje uitzendt is mogelijk kankerverwekkend, zegt de Wereldgezondheidsorganisatie die vorig jaar onderzoek deed naar gezondheidsrisico’s en mobiel bellen.

In Frankrijk mogen kinderen onder de veertien niet op school bellen met een mobiel omdat de straling dwars door hun hersenen gaat. Bij volwassenen, waarvan de schedel dikker is, komt er minder straling binnen, maar toch staat er in iedere gebruiksaanwijzing dat je je telefoon minstens 15 mm van je hoofd moet houden als je belt. Dat doet dus niemand, want dan kun je je gesprekspartner niet goed horen.

Overheid is laks
Ook weet bijna niemand dit. Hoe dat komt? De Nederlandse overheid waarschuwt niet, omdat het verband tussen gebruik van de mobiele telefoon en de toename van hersentumoren ‘niet onomstotelijk is bewezen’. Ja, ja, het zal wel door de sterke telecommunicatie lobby komen. Jarenlang zweeg de Nederlandse overheid ook over de negatieve gevolgen van het roken door de sterke tabakslobby terwijl er in de jaren vijftig al duidelijke tekenen waren dat roken zeer ongezond is. Ook reageerde onze regering veel te laat op de gevaren van asbest terwijl allang duidelijk was dat het inademen van stofdeeltjes dodelijke gevolgen heeft.

Nuttig hè die politici in Den Haag….

Kijk en huiver zou ik zeggen. Ik ga vanaf nu proberen eraan te denken mijn mobiel niet in mijn broekzak te stoppen voordat er een derde bal bijgroeit.