Tag: NS

Categorieën
Mike's notities

Minneboo droomt van teleporteren

Eucaplypta was ook te zien in het Stripmuseum in Groningen.

Treinreizen is saai. Wanneer vinden we eens een teleportatiemachine uit?

Vandaag is een beetje een off day, oftewel, er komt niet veel nuttigs uit mijn vingers. De geplande recensies en artikelen waar ik mee bezig ben kunnen wel een dagje wachten. Eerst maar wat gedachten op een rij krijgen en mijn slaperige hoofd ontwarren.

Gisteren was ik in Groningen om een vergadering bij te wonen in het Stripmuseum van de Commissie Inhoud. Die houdt zich bezig met de planning van exposities en dat soort dingen.

Ruben Steeman was die middag ook in het Stripmuseum. Binnenkort is zijn tentoonstelling Elke Dag Rust te zien, dus kwam hij even kijken waar hij zijn 2500(!) tekeningen gaat ophangen.

Vóór de vergadering heb ik weer eens door het Museum gelopen. Een van mijn favoriete elementen is het beeld van Eucalypta, de heks uit Paulus de Boskabouter. Heksen en Halloween gaan goed samen immers en hoewel Eucaplypta het de boskabouter vaak moeilijk maakt, bedoelt ze het niet slecht.

EucalyptaVoordat ik naar het Stripmuseum liep, had ik een afspraak met mijn zusje Manouk. Ik kom niet vaak in Groningen, dus als ik er ben, vind het leuk om even bij te praten. Ze is vers afgestudeerd en nu al lekker bezig als freelance tekstschrijver.

Je zou denken dat Groningen niet zo ver weg is, maar ik ervaar die treinrit als een eeuwigheid. Het is belachelijk dat die hogesnelheidstrein naar het Noorden er uiteindelijk niet kwam, vooral als je bedenkt dat ik sneller in Brussel ben dan in een stad in eigen land. Door een seinstoring was er ook wat vertraging gisteren, zowel heen als terug. ’s Avonds richting Amsterdam probeerde ik me te vermaken met de boeken die ik bij me had, maar was erg moe. Buiten was het donker dus er viel niets te zien. Dan is treinreizen saai zeg. Alsof dat metalen monster over de rails kruipt.

Ik zit mijn hele leven al in de trein maar de laatste tijd begint de NS me steeds meer tegen te staan. Er is veel gedoe met de OV-chipkaart. Logisch dat de Consumentenbond 2400 klachten binnenkreeg. Ook vind ik het niet netjes dat de kaartjes duurder worden terwijl de service er niet beter op wordt. Het lijkt tegenwoordig wel of ze ieder weekend onderhoud plegen, zodat een weekendreiziger altijd de dupe is.

naakteheksHad ik maar een bezemsteel zoals Eucalypta of een glider zoals the Green Goblin, dan vloog ik naar mijn bestemming. Ik vind het namelijk leuk om ergens anders te zijn maar hou niet van reizen.

Het wordt hoog tijd dat we een teleportatiemachine uitvinden. Niet zoals die uit The Fly natuurlijk, want dat geeft alleen maar problemen. Misschien zo’n ding uit Star Trek. Hoewel, die transporter scant in wezen al je moleculen om je vervolgens op een andere plek weer op te bouwen. Welke computer zou jij dit werkje toevertrouwen? Een computer die op Windows draait loopt ongetwijfeld halverwege het opbouwen vast. Daar sta je dan zonder romp of hoofd. Nee, bedankt. Laat ze eerst maar eens een stabiele kwantumcomputer uitvinden, dan praten we verder. Voorlopig moet ik het dus nog met de trein doen.

Straks weer naar Utrecht, ik ga me alvast mentaal voorbereiden en neem nog een kopje koffie om mezelf moed in te drinken.

Categorieën
Spladodder!

De klantonvriendelijkheid van de stiltecoupé

Aan mensen die praten in de stiltecoupé stoor ik mij niet. Ik stoor me wel aan het bestaan van de stiltecoupé. Dat ding is niet van deze tijd.

spladodder

Met blogvriend Peter stapte ik op de trein in Middelburg. We hadden een middag gezellig gepraat met blogvriend Edwin en nu was het tijd om de lange reis naar de randstad terug te maken. De trein vanuit Middelburg stopt zo’n beetje bij iedere koe langs het spoor, dus het is zaak een dik boek, volle e-reader of gezellige gesprekspartner mee te nemen. Dat laatste was nu het geval. Peter en ik gingen zitten waar er plaats was en zetten ons gesprek voort. Verderop in de coupé zat een ouder stel ook gezellig de dag door te nemen.

De conducteur kwam binnen. Mooi, want ik had een brandende vraag over mijn nieuwe ov-chipkaart die de NS ongevraagd naar me op had gestuurd. Dus ik spreek de man aan en zeg vriendelijk of ik hem een vraag kan stellen. ‘Nou, nee, want dit is de stiltecoupé en je zat al te praten.’

‘Pardon? Dat vind ik geen klantvriendelijke houding van u,’ zei ik. De man bromde wat en mompelde dat ik de vraag wel mocht stellen. ‘Laat maar zitten,’ zei ik met een zucht. De conducteur liep door. Als hij zonodig de rust in de coupé niet wilde verstoren, die er overigens niet was want er zaten meer mensen te praten, had hij ook kunnen voorstellen om even naar het balkon te gaan zodat ik mijn vraag kon stellen, maar dat kwam niet in hem op.

Een paar dagen later stond ik op een perron op de trein te wachten en sprak ik met een conducteur naast me. ‘Ach meneer, die stiltecoupé is niet anders dan een pr-dingetje van de NS. We willen graag lezen in de trein promoten, daarom sponsort NS ook allerlei boekevenementen.’ De openhartigheid van deze conducteur kon ik zeer waarderen. Toch schiet het ‘pr-dingetje’ van de NS in mijn verkeerde keelgat. Het is ongetwijfeld bedacht door diezelfde eikel die ooit dacht geld te kunnen besparen door geen wc’s in de sprinter te laten installeren. Ook zo’n klantvriendelijk idee van de NS(B).

Wat is nu het grote bezwaar tegen de stiltecoupé? Simpel: je kunt allereerst niet van mensen verwachten als ze met vrienden, familie of geliefden op reis zijn dat ze hun mond dicht houden. Het is heel raar dat je opeens in het openbaar het zwijgen wordt opgelegd. Ik zit verdomme niet meer op de lagere school waar ik moet opletten in de les. Daarbij: treinreizen is verschrikkelijk saai, zeker als je het elke dag doet. Een leuk gesprek biedt uitkomst. Een ander bezwaar tegen de stiltecoupé is dat je vaak niet ergens anders kunt gaan zitten. Er is wel veel eerste klas dat leeg staat maar daar mag je dan weer niet plaatsnemen. En elders zit het vol omdat het aantal tweedeklas reizigers veel groter is dan eersteklassers. Kortom: je mag blij zijn als je al ergens in de trein een zitplaats vindt. Zodra de NS het aantal eersteklasstoelen eens reduceert en de tweedeklas aanzienlijk groter maakt, zodat men voor zijn dure kaartje gewoon kan zitten en niet het gevoel heeft als vee vervoerd te worden, dan mogen ze best een plekje reserveren voor de reizigers die in serene stilte op reis willen. (Mensen die in de stiltecoupé naar je toekomen om te zeggen dat je je mond moet houden omdat je in de stiltecoupé zit zijn overigens zuurpruimen en zeurpieten. Punt. Die ‘regels zijn regels-mentaliteit is verschrikkelijk bekrompen. Van sommige mensen heb je bijna het vermoeden dat ze alleen in de stiltecoupé gaan zitten om anderen erop te kunnen wijzen dat ze niet mogen praten.) Tot die tijd is de stiltecoupé niet anders dan een klantonvriendelijke uitvoering en dus slechte pr.

Daan Landwehr maakte ooit een strip over hoe je mensen wel stil kunt krijgen in de stiltecoupé:

kurai_stiltecoupe

In de rubriek Spladodder! behandel ik allerlei zaken die wat mij betreft niet door de beugel kunnen. Het logo is van Hallie Lama.

Categorieën
Mike's notities

Voor niets

Hij stond op het perron, te wachten langs het spoor. De stevige grip rond het handvat van zijn aktetas maakte zijn knokkels wit. De wind trok hard aan de panden van zijn jas. Het was guur.

De klok tikte traag, alsof iedere seconde een uur zou duren. Hij begon weer verkouden te worden, hij voelde het.

Het was druk op het perron. Ook anderen stonden te wachten. Hij herkende sommige gezichten. Die stonden er wel vaker, net als hij.

Die vrouw met die brede wenkbrauwen en dikke rode lipstick. Ze had vandaag haar hondje thuisgelaten. Gelukkig, dat beest kon zo keffen. Die vrouw waarschijnlijk ook, maar ze hadden nog nooit een woord gewisseld. Dat vond hij wel fijn, want praten was ook zo banaal. En waar moest je het over hebben? Je zou je maar de vraag stellen of de trein vandaag wel zo komen… En die vraag stellen betekende ook dat je hem moest beantwoorden, en dat deed hij liever niet.

Vroeger had hij wel eens een poging gewaagd, bij zo’n werknemer in uniform. Die zou toch moeten weten waar hij mee bezig was, die zou toch op de hoogte moeten zijn van het schema. Helaas, het antwoord was steevast een meewarige blik of – erger – het onverschillig schoudersophalen.  Men had geen idee hoe laat de trein kwam en of hij vandaag wel zo komen. Niemand leek iets te weten. Het leek ze ook niets te kunnen schelen. Zij zaten ook maar gewoon hun tijd uit tot ze weer naar huis konden.

Hoopvol wachten. Meer konden ze niet doen. Waar moesten ze anders heen? Wat moesten ze anders doen? Om zelf een weg in te slaan kwam niet in ze op. Om het perron af te lopen, de trap af, het veld in, evenmin.

Bovendien mocht je niet van het perron af. Aan het einde stond immers een groot bord met daarop de sancties die je kreeg opgelegd als je zoiets wel zou wagen. Nee, het was beter om te blijven wachten op de trein.

En daarom stonden ze al weken iedere dag op het perron. Uren wachten. Twijfelen. Om uiteindelijk weer onverrichter zaken naar huis te gaan. Want de trein kwam niet. Die zou nooit komen.

Categorieën
Mike's notities

Pas op! Sneeuw!

Met lichte verbazing lees ik een e-mail van de NS:

Voor morgen wordt sneeuw verwacht.

Wij adviseren u daarom vlak vóór vertrek de NS Reisplanner op ns.nl, mobiel.ns.nl
te raadplegen voor een actueel reisadvies.

Tjee, er komt sneeuw. Dat zal wel een storm zijn als de NS bij voorbaat waarschuwt voor ongeregeldheden op het spoor. Ik check de weersverwachting op KNMI.nl:

Morgen overdag valt er op veel plaatsen in het land regen met mogelijk ook wat natte sneeuw. Met name in het oosten valt de neerslag als sneeuw waarbij uiteindelijk enkele centimeters kan vallen.

Dat klinkt niet als een heftige sneeuwstorm.

Ik lees het NS mailtje nog eens, maar besef dat ik het de eerste keer toch goed heb gelezen.

Ironisch dat we tot voor kort nog werden getrakteerd op reclamespots waarin conducteurs kleine kinderen lastigvielen met hele verhalen over konijntjes en verwarmde wissels. De NS was volledig winterklaar was de boodschap. Ja, ja. Sinds de eerste sneeuwvlokken die illusie teniet hebben gedaan, zie ik die spotjes niet meer. Maar krijg ik wel waarschuwingsmailtjes van de directeur consumentenmarkt van de NS omdat er sneeuw op komst is.

Is het nu echt zo dat we bij ieder wisseweerwasje een waarschuwing krijgen? Is het nu echt zo dat bij ieder zuchtje wind, ieder sneeuwvlokje of ieder vallend blaadje de treinen vertraagd zullen zijn? Als dat laatste het geval is, kon het nog wel eens heel lange winter vol vertraging kunnen worden.

Categorieën
Media

170.000 keer op papier om cultuur geschreeuwd

Het is nog maar een klein maandje geleden dat op 20 november zo’n 100.000 mensen in het land hun ongenoegen lieten blijken over de kabinetsplannen om de Nederlandse cultuursector te snoeien.

Maar met die massademonstratie is het verhaal nog niet verteld. Inmiddels hebben maar liefst 170.000 mensen hun handtekening gezet onder de petities ‘Nederland schreeuwt om cultuur’ en ‘Stop de kaalslag’. Deze worden aanstaande maandag 13 december aangeboden aan de leden van de commissie cultuur van de Tweede Kamer. Dit gebeurt voorafgaand aan het debat over de cultuurbegroting.

Ook krijgen de commissieleden een reusachtige taart van Slash/Art aangeboden die de Rijksbegroting voorstelt, waarbij men alvast het ‘mes in de cultuurbegroting’ kan zetten. Gedurende het hele debat vindt in café-brasserie Dudok een marathon van optredens plaats door diverse theater- en dansgezelschappen en muziekensembles.

Afhankelijk van de uitkomst van het debat van maandag 13 december, en de stemming in de Eerste Kamer over de motie van de PvdA aangaande de BTW-verhoging op cultuur op dinsdag 14 december, beraden de diverse partijen zich op vervolgacties, laten ze via een persbericht weten.

Over petities gesproken: de Tweede Kamer wil ook graag wc’s in de sprinters van de NS. De NS is inmiddels overstag gegaan. Is de (virtuele) pen dan werkelijk machtiger dan het zwaard?

Categorieën
Mike's notities

Waarom zit er eigenlijk geen wc in de sprinter?

Ilustratie: Paul Stellingwerf

Laatst zat ik in een sprinter van de NS en wederom verbaasde ik me over het feit dat die treinen helemaal geen wc’s bevatten. Je zal maar een uur in dat ding moeten zitten en hoge nood hebben? Dan moet je uiteindelijk en hoekje zoeken om je behoefte te doen.

Een belachelijke situatie natuurlijk. De NS mag dan vinden dat je maar korte ritten met een sprinter rijdt en dat je het dus makkelijk kan ophouden, Nederland heeft genoeg chronisch zieken voor wie dit een hachelijke situatie kan opleveren. En ouderen, kinderen en reizigers met een kleine blaas of een te heftige maaltijd in de maag. En wat te denken van het personeel zelf? Moeten die dan een raampje open doen en hun kont naar buiten steken? Lijkt me ook niet erg hygiënisch noch praktisch.

De treinkaartjes zijn duur genoeg, mag daar een beetje service tegenover staan?

Gelukkig wordt in Nederland ontevredenheid ook wel eens geuit. Je kunt dus een petitie ondertekenen om je ongenoegen over deze situatie uit te drukken. Deze zal woensdag aangeboden worden aan de Tweede Kamer. De actie is opgezet door Reizigersvereniging Rover, de Vereniging voor Rijdend Personeel (VVMC) ANBO en verschillende ouderen- en patiëntenorganisaties.

Mocht je trouwens ondernemer zijn en ook doodziek worden van het feit dat je ieder jaar een bijdrage betaalt aan de KvK en daar geen bal voor terugkrijgt? Teken dan deze petitie.