Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips

Spider-Man bij Sjors

Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur, een boek waar je ongetwijfeld vaker over gelezen hebt op dit blog, is gelukkig in veel stripwinkels te koop. Axel Watteeuw stuurde mij foto’s op vanuit Dordrecht waar het boek duidelijk zichtbaar in Stripwinkel Sjors staat.

Naast en comicadaptatie van de tv-serie Riverdale, wat van zichzelf weer een adaptatie is van Archie Comics. Op dit moment kijk ik deze serie op Netflix met veel plezier. Het is heerlijke onzin om je gedachten even door te laten afleiden. Oplettende ogen zien dat mijn boek boven een doos met Nederlandstalige comics staat. Ik neem aan dat dit vooral de uitgaven van Standaard Uitgeverij zijn. Die zijn inmiddels gestopt met het uitgeven van Nederlandse Marvel Comics. Spijtig. Misschien dat er ook nog wat oude Juniorpress comics in de doos zitten. Dat zou helemaal toepasselijk zijn.

Ik hoop dat er een nieuwsgierige lezer in de winkel komt deze week die het boek meeneemt.

Axel schreef een leuk stuk over zijn bezoek aan Dordrecht en pende het volgende over de stripwinkel:

Van buitenaf oogt de winkel, met haar kleurrijke stoeltjes en etalages vol stripgerelateerde merchandise uitermate charmant. Maar ook binnen is het gezellig kuieren. Ongeorganiseerd en druk, maar met een persoonlijke vibe. Het deed me onmiddellijk aan De Striep in Oostende denken.

Stripwinkel Sjors. Foto: Axel -80s Geek – Watteeuw.

Waar Axel ook komt, hij weet altijd de winkels te vinden waar hij even lekker kan geeken. Daar kan ik nog een voorbeeld aan nemen. Aan de andere kant: ons huis wordt te klein voor alle strips die ik heb, laat staan dat ik nog geeky spullen als action figures en dat soort dingen ga kopen. Dat blijft voor een geek natuurlijk de kip-en-ei-vraag: heb ik te veel spullen of is het huis gewoon te klein?

Mijn vriend Spider-Man is overigens ook nog steeds beschikbaar bij FNAC in Brugge, zoals deze foto van bovenstaande blogger aantoont:

Categorieën
Film Frames

Twin Peaks Seizoen 3

Maandagavond meteen de eerste drie afleveringen gekeken van het derde seizoen van Twin Peaks.

(Geen echte spoilers hieronder, tenzij je afbeeldingen spoilers vindt, dan wel.)

Nee, ik ga nu geen uitgebreide analyse geven van wat ik heb gezien. Zoiets moet je bij de films van David Lynch sowieso niet willen. Die zijn wat ze zijn en voor iedereen zijn ze waarschijnlijk iets anders. Of betekenen ze iets anders.

Het werk van Lynch is iets wat je ondergaat, als een droom. Niet iets waar je snel een antwoord op hebt. Je moet het laten bezinken. Nippen, als een met een goede kop koffie.

Klassieke Twin Peaks.

Twin Peaks seizoen 3 is anders dan ik had verwacht. Maar eigenlijk kun je dat ook van Lynch verwachten. Gelukkig maar, want zo weet je nooit wat er komen gaat. Ik vond het fijn om Dale Cooper weer te zien en genoot van de surrealistische beelden die Lynch ons voorschotelde.

Nog weinig echt oudgedienden uit de eerste twee seizoenen gezien, maar dat zorgt juist voor die frisheid. Dit is niet het Twin Peaks van vroeger, dit is het Twin Peaks van nu. Wie een nostalgische trip verwachtte, wacht dus een grote verrassing. Of teleurstelling.

Bijzonder dat de Log Lady, die vlak na de opnames overleed, in de serie zit. Dat ze ziek is, kun je duidelijk zien. Ik vraag me af in hoeverre de makers het scenario voor haar hebben aangepast. Ook Miguel Ferrer overleed vlak na de opnames.

Wat mij wel opviel was hoe anders en origineel Mark Frost en David Lynch uit de hoek kunnen komen en hoeveel dit verschilt van wat je normaliter op televisie ziet. Ja, Twin Peaks zette een standaard waardoor het medium veel beter materiaal toont dan ervoor.

Toch kunnen series als Riverdale, wat een soort Twin Peaks voor tieners moet voorstellen, niet tippen aan het origineel. Riverdale is heel vermakelijk en onderhoudend, maar erg hap snap. Ik geloof niet dat een scène langer duurt dan 60 seconden. Neem dan Twin Peaks waarbij Lynch je gerust dertig seconden naar een vierkante glazen ruimte laat kijken zonder dat er iets gebeurt. En eng dat dat is.

[hr]

Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films (en soms tv-series) die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren.