Vrijdag in de namiddag stond ik in een drukke rij bij boekwinkel De Dolfijn op de Haarlemmerdijk. In mijn handen een boek over porno.
Beetje naïef van me om op 5 december een boek voor mezelf te gaan kopen als half Amsterdam nog Sinterklaasinkopen ging doen. Toch vind ik het belangrijk om mijn boeken zoveel mogelijk in een echte winkel en niet online te kopen omdat ik graag wil dat die kleine, fijne boekwinkel om de hoek blijft bestaan.
Gelukkig werd ik snel geholpen en kon ik thuis in De Lustfabriek beginnen. De lustfabriek is geschreven door Robbert Ophorst, Marijn Schrijver en Roelof de Vries en gaat over 50 jaar Nederlandse porno-industrie. Ik was heel benieuwd hoe dat wereldje eigenlijk in elkaar steekt en dit zojuist verschenen journalistieke werkje geeft een goed overzicht. De makers beoogden met dit boek overigens geen standaardwerk, maar wilden ‘een vrolijk verhaal vol vaart schrijven, een jongensboek over een business met een randje.’ En dat is de drie heren goed gelukt.
DIY
In De Lustfabriek lezen we over pioniers als regisseur Willem van Batenburg die met Pruimenbloesem de eerste avondvullende Nederlandse pornofilm maakte. Over hoe de industrie begon bij bladen als Chick en Candy. Het is vooral een verhaal van pioniers en ondernemers, zoals Menno Buch en actrice Bobbi Eden, maar ook Willem de Ridder die beweert de uitvinder te zijn van de betaalde sekslijn, komt uitgebreid aan bod. Uiteraard is er ook aandacht voor Kim Holland, misschien wel Neerlands bekendste porno-actrice. Ik wist niet dat ze een ex-Jehova’s getuige was die in de porno terechtkwam doordat ze als amateur videotapes waarin ze masturbeert, verkocht aan particulieren. Ook had ik geen idee hoe goed Nederland het jarenlang heeft gedaan op het gebied van de porno-industrie en dat enkele internetondernemers schatrijk zijn geworden met hun webproject in deze bedrijfstak. Over DIY gesproken.
Hondenbaan
De journalisten interviewden veel mensen uit de porno-industrie. De meest opmerkelijke uitspraak komt van een Russische pornoactrice die aan dierenseks doet. Als producent en regisseur John Lisman, die zich gespecialiseerd heeft in dierenporno, aan haar vraagt of ze het niet erg vindt om te doen, antwoordt ze: ‘Nee hoor. Een hond is schoon, die wast zich tenminste. Daar hoef je bij Russische mannen niet mee aan te komen. Als die hun onderbroek uittrekken stinkt het naar stront en pis. Dan heb ik liever een hond.’
Opvallend hoe de Nederlandse politiek, en dan vooral natuurlijk de confessionele partijen, vaak een stokje probeerden te steken voor pornoconsumptie. Alsof je met ene verbod de behoefte bij de gebruikers ook maar meteen mee teniet doet.
De lustfabriek is een aanrader voor iedereen die iets wil opsteken van de geschiedenis van de Nederlandse porno-industrie. Ik las het boek (bijna) in één ruk uit.
Robbert Ophorst, Marijn Schrijver en Roelof de Vries. De Lustfabriek: 50 jaar Nederlandse porno-industrie.
Business Contact.