De superkrachten van Spider-Man, wie zou ze niet willen hebben? Ook in de strips van Spider-Man komen personages voor die net als hij willen zijn. Scholier Ollie Osnick bijvoorbeeld met wie ik in Spektakulaire Spiderman # 68 (1985) /Amazing Spider-Man # 263 kennismaakte.
De mollige Osnick was idolaat van superschurk Doctor Octopus en wist zelfs een stel tentakels in elkaar te zetten die echt werkten. Ollie was de leider van een superschurkenclub en wilde een crimineel genie te worden net als Ock. Tot Ollie op een avond een speelgoedwinkel probeerde leeg te roven en door Spider-Man werd tegengehouden. In de verduisterde winkel dacht de Muurkruiper eerst dat Ollie de echte Doctor Octopus was en samen vochten ze in het waterbassin van de winkel. Gelukkig zag Spidey snel dat het om een kind ging en niet om zijn aartsvijand en bracht het joch weer thuis.
Na deze ontmoeting besluit Osnick dat hij een superheld wil zijn en ontwerpt zijn eigen Spider-Man-pak. Niet in staat om zelf webvloeistof te maken, modificeert Ollie zijn octopusarmen in spinnen-tentakels en wordt The Spectacular Spider-Kid! Vastbesloten om Spider-Mans sidekick te worden, gaat hij ’s avonds op pad om de misdaad te bestrijden. Maar als verdediger van onschuldigen slaat de krachteloze dikzak een modderfiguur en het is alleen dankzij het plotseling opdagen van politie te danken dat Ollie zijn eerste confrontatie met een stel gangleden overleefd.
Overdag is doorgaans slimme Ollie het lulletje van de klas. In dat opzicht lijkt hij wel wat op de jonge Peter Parker van de middelbare school. Groot verschil is echter dat Jane, het populaire meisje van de klas, het voor Ollie opneemt als hij weer eens getreiterd wordt door Brad Rossi, terwijl de populaire dames Peter Parker links lieten liggen.
Zijn grote held ziet een samenwerking overigens niet zitten, want Osnick mag dan een leuk pakje aan hebben, hij heeft natuurlijk helemaal geen speciale krachten. In een erg grappige scène gebruikt Ollie een Spider-Signal, vergelijkbaar met het Bat-Signal, om de aandacht van het Webhoofd te krijgen.
Uiteindelijk komt het wel weer goed met Ollie. Als hij en Jane bedreigd worden door de gangleden van de avond ervoor, helpt Spider-Man ze uit de brand. Als Spider-Man Ollie de volgende ochtend op het schoolplein op zoekt om hem zijn excuses aan te bieden voor zijn botte afwijzing de avond ervoor, is hij helemaal het mannetje bij zijn klasgenoten.
Hoewel Ollie als misdaadbestrijder niet serieus genomen kan worden, is hij wel geschikt als voorbeeld voor veel jonge Spider-Man-lezers die in navolging van de Muurkruiper een superheld willen zijn. Niet beseffende dat superkrachten een minimale vereisten zijn, en dat geregeld de sportschool bezoeken een begin kan zijn van een dergelijke carrière, denken veel van deze kids dat ze er al zijn als ze een tof kostuum aantrekken. In dat opzicht doet Ollie mij aan mezelf denken. Ook ik had als kind immers een Spider-Man-pak.