Tag: Stadsschouwburg

Categorieën
Mike's notities

Boeddhabeeldje

Dit weekend waren Linda en ik in de Stadsschouwburg voor de Gysbreght van Aemstel–toer.

Dat is een rondleiding door de Stadsschouwburg Amsterdam met als thema dit beroemde toneelstuk van Joost van den Vondel. Met dit stuk werd in 1638 de Amsterdamse schouwburg ingehuldigd. Eeuwenlang werd het rond nieuwjaarsdag in de Stadsschouwburg opgevoerd. De toer begon met een stop-motion animatiefilm over het stuk van Vondel, vakkundig gemaakt door Jacqueline Kooter. Ze liet zich voor de animatie inspireren door de mozaïek op het Gijsbrechtbordes. Tijdens de rondleiding liepen we langs de portretten van de vele acteurs die in dit stuk hebben gespeeld.

Gids Janna de Lathouder vertelde enthousiast allerlei leuke wetenswaardigheden. Waaronder dat het woord schouwburg is door Vondel bedacht en uitleg over Aktie Tomaat.

Onderdeel van deze rondleiding was een wandeling over het podium in het theater. Erg tof om achter de schermen en op die plek te mogen kijken, want laten we eerlijk zijn: het toneel is het hart van het theater. Daar gebeurt het immers.

zaal-stadsschouwburgIk vind het een fijne plek. Vroeger keek ik de serie Fame en de scènes achter de schermen vlak bij de uitvoering boeiden mij altijd het meest. Daar moest ik gisteren even aan denken toen ik keek naar de stenen muren waarmee het podium deels is omringd. Die muren zien er prachtig uit en zijn wellicht niet wat je zou verwachten.

Toch ben ik uiteindelijk veel meer een film-mens dan een theaterdier. De meeste toneelstukken duren mij te lang en ik kan vaak maar moeilijk meegaan in de fictie. Ik blijf namelijk mensen op een podium zien die een rol spelen. Iets waar ik bij film en tv-series veel minder last van heb. Dan ga ik echt mee in het verhaal en leef ik mee met de personages. Theater blijft fake.

Dat neemt niet weg dat ik de kunstvorm respecteer en dat ik de Stadsschouwburg een indrukwekkend gebouw vind.

Rechts van het podium zag ik een Boeddhabeeldje in de lucht zweven. Het leverde een van mijn favoriete foto’s van de laatste tijd op.

boeddhabeeldje-stadsschouwburgIn de monitor zie je de andere mensen die bij de rondleiding waren. Het zou trouwens best kunnen dat Boeddha van plastic gemaakt is, maar dat even terzijde.

Boeddha is een oude bekende van me: zo’n zeventien jaar geleden heb ik een tijd lang zentraining gevolgd. Zazen, mediteren op een kussentje. Uiteindelijk kwam ik daar niet ver mee, mijn geest bleef te onrustig. Sindsdien ben ik tevergeefs op zoek naar andere manieren om rust te vinden.

Categorieën
Fotoblog

Engeltjes

engeltjes stadsschouwburgZondag 3 juli. Engeltjes kijken op ons neer in de Stadsschouwburg terwijl Linda en ik een dansvoorstelling bezoeken in het kader van Julidans 2016. Het is de dans FOG van de Portugese choreograaf, danser en tekenaar Luís Guerra.

Dans is een kunstvorm waar ik weinig van begrijp. Misschien omdat ik zelf ook heel slecht ben in dansen. Wie weet.

Fragment uit FOG
Fragment uit FOG
Categorieën
Media

Vaarwel Facebook?

Dinsdagavond 23 juni was ik in de Stadsschouwburg Amsterdam voor de Facebook Farewell Party. Toch ga ik Facebook nog niet vaarwel zeggen, al zou ik wel willen.

facebook-liberation-armyWaarom dan niet? Simpel: Facebook is heel handig om je producten, diensten en blogposts onder de aandacht te brengen. Veel mensen gebruiken hun tijdlijn als nieuwsfeed en als je dus wil dat mensen je blogposts lezen, is het handig om een link op Facebook te plaatsen.

Reden twee: ik vind het handig en leuk om via Facebook te zien wat mijn vrienden en kennissen bezighoudt. Dat levert dikwijls informatie op waar ik als journalist en blogger wat aan heb.

Waarom weg bij Facebook: Vooral vanwege privacy issues natuurlijk. Ik vertrouw Zuckerberg niet met mijn gegevens en het liefste zou ik naar een sociaal netwerk verhuizen waar mijn doen en laten niet verhandeld wordt, maar waar ik gewoon via een abonnement voor de dienst betaal. Op de Farewell Facebook party sprak Aral Balkan van Ind.ie over zijn alternatieve platform Heartbeat. Dat zou wel veilig moeten zijn en je privacy respecteren, maar zal waarschijnlijk pas volgend jaar openbaar worden. Balkans gelikte praatje maakte een hoop duidelijk waarom we Facebook moeten wantrouwen en waarom we eigenlijk massaal die plek moeten verlaten, maar zat tegelijkertijd ook weer zo gestroomlijnd in elkaar dat het een grote infomercial leek voor Heartbeat.

Daarbij: overstappen op een ander platform heeft pas zin als je contacten dat ook massaal gaan doen. Ik heb bijvoorbeeld al maanden niet meer ingelogd op Ello.

Dat neemt allemaal niet weg dat ik me grote zorgen maak over privacy en dat ik ervan baal dat de overheid haar burgers niet beter beschermt tegen bedrijven als Facebook en Google. Sterker nog: de politiek snapt meestal niets van internet en in het ergste geval staan ze eerder aan de kant van deze bedrijven dan aan de kant van de mensenrechten. Daar lijkt het in ieder geval wel op. Als ik de volgende keer niet blanco stem, dan wordt het waarschijnlijk de Piratenpartij omdat die zich wel hard maakt voor een vrij internet en privacy. Overigens is de Belgische overheid voortvarender wat Facebook betreft.

Eigenlijk zouden we massaal de deur van Facebook achter ons dicht moeten trekken om ergens anders te samenscholen. Maar we doen het niet. We blijven zitten waar we zitten, alsof het ons niets kan schelen. Ook ik heb mijn facebookaccount nog niet opgezet. Ook ik ben een slappe lul.

Categorieën
Fotoblog

From Outer Space, March 14th, 4:30 PM

This afternoon Linda and I visited the ‘From Outer Space’ exhibition by Poster Rex at the Amsterdam Stadschouwburg (Amsterdam City Theatre).

This is the info I got from the SSBA-Salon Site about the project:

Falko Gerlinghoff
(Halle), Lars Harmsen (Munich) and Markus Lange (Leipzig) met for the
first time when they were involved in the print-workshop, ARIAL (2012),
at the University of Applied Sciences, Dortmund, Germany. Half a year
later they travelled to Havana, Cuba, to collaborate on the Cuban issue
of SLANTED Magazine (published 2013). Lars, and his partners at Melville
Brand Design, Munich, Germany, designed posters for the exhibition
MoreMoreMore (2013). Each piece was a unique print, playing with
accidents that occur randomly due to the process of overprinting
different screens.

In summer 2014, Falko, Lars and Markus
returned to Havana, to see the designers whom they had met the previous
year. For three days they silkscreened posters, mixing Salsa with
Bauhaus, and form these experiments the idea for POSTER REX was born.

POSTER REX was founded in 2014 by Lars Harmsen and Markus Lange and its
objective is to offer print workshops in different cities. POSTER REX
works together with artists, print shops and galleries to achieve
original and unique prints, made my by hand, using analog techniques and
processes.
The first workshop took place in Leipzig, Germany, in
the Rainbow screen print workshop together with Frank Höhne, an
illustrator from Berlin, Germany. The theme for the first workshop, and
exhibition, at the Graphic bookstore MZIN, Leipzig, was ATOMIC. The next
issue will take place in Amsterdam together with Edwin van Gelder from
Mainstudio and the results will be exhibit in the SSBA Salon. The
workshop is supported by Igepa and Pröll KG.

Categorieën
Fotoblog

Tijdens een rondleiding in de Stadsschouwburg

Linda en ik waren zaterdag in de Stadsschouwburg waar we rondgeleid werden door haar collega Klaus. Erg interessant!

Categorieën
Fotoblog

Upload cinema

Een opmerkelijk verhaal: een zwerver en ex-junkie had een gouden stem en werd opgemerkt door iemand met een flipcamera. Mensen van een radiostation zagen de video en namen de man in dienst. Sindsdien heeft hij werk, een dak boven zijn hoofd en een vriendinnetje. Het kan verkeren. Ik zag deze video tijdens de avond van Upload Cinema in de Stadsschouwburg waar de top 40 beste webvideo’s van het afgelopen jaar werden vertoond. Ik was er samen met Liselotte Doeswijk die als een van de video-experts haar top vijf had ingestuurd.

 En zo zag het er dus vanaf mijn plekje in de zaal uit.

Categorieën
Fotoblog

Op naar de top

Categorieën
Fotoblog

Vanuit de Stadsschouwburg

Categorieën
Fotoblog

Vrouw met hond

‘Hé, een uitzendingswagen van de NOS,’ dacht ik toen ik vrijdagmiddag langs de Stadsschouwburg liep. ‘Even een foto nemen.’ Tja, dat kun je wel vergeten op het overvolle plein in Amsterdam. Dan loopt er altijd wel iemand voor je lens. Maar dit keer pakte dat eigenlijk wel mooi uit met deze onbekende vrouw die haar hondje in een tas meedroeg (!) en bijna rechtstreeks de lens inkijkt.

Het blijft interessant: TV op locatie. Media in het wild.

Categorieën
Fotoblog

Prachtig pand

Wachtend op de tram op het Leidseplein schiet ik snel een plaatje van de Stadsschouwburg. Wat een prachtig gebouw is dat toch. Het geeft het plein allure en doet me terugdenken aan vervlogen tijden die ik zelf niet meemaakte. Als het heel rustig is op het plein, vroeg in de ochtend bijvoorbeeld, en je staart heel lang naar de schouwburg, dan kun je in de verte nog paard en wagen over de kinderkoppen horen rijden.

Categorieën
Fotoblog

Ball of the books

Tuesday it was time for the ball of the books (Boekenbal) at the Stadsschouwburg. I wasn’t invited, since I am not a famous Dutch writer. I went to the Blogbal (ball of the blogs) instead.

Categorieën
Video

De vermakelijke canon van YouTube

YouTube-video’s kijk je natuurlijk lekker lui en makkelijk op je beeldscherm of iPhone. Gewoon, leuk luchtig vermaak. De mensen achter Upload Cinema denken daar anders over. Ze tonen iedere maand de mooiste webvideo’s op het witte doek. Maandagavond deden ze dat voor het eerst in de Stadsschouwburg om vijf jaar YouTube te vieren met de Canon van YouTube.

Zo’n canon stel je natuurlijk niet zo maar samen. Upload Cinema vroeg 25 experts uit het veld om hun top 10 in te zenden. Op basis van deze 250 video’s werd een programma samengesteld dat uit vier thema’s bestond: Solo’s, duo’s, ensembles en massa’s. De rode draad was het internet als podium, een plek waar mensen hun kunsten kunnen vertonen. Dagan Cohen van Upload Cinema praatte de avond aan elkaar.

Wie waren dan die experts? Erwin van der Zande, hoofdredacteur van Bright, filmrecensent Cees Driessen, maar ook blogger Nalden zaten in het panel. Bij de selectie hield men rekening met de volgende criteria: de video moet gemaakt zijn voor het internet, de video moet trendsettend zijn en bij voorkeur niet saai. Uiteindelijk ging het om wat het publiek vond, want dat werd gevraagd een favoriet uit te zoeken.

Canon
In de canon van YouTube kwamen klassieke YouTube-video’s van Esmee Denters, Chris Cocker met Leave Britney Alone en The Winnebago man voorbij. Ook een Nederlands ingesproken versie van de beruchte scène uit Der Untergang, waarin Hitler zich opwindt over een bedrijfsuitje. Tegenwoordig wellicht het meest gebruikte stukje film op het web. In de canon lag de nadruk op de solo-video’s waarin een persoon rare dansjes uitvoert voor de camera of een ander kunstje laat zien. YouTube lijkt voor dat soort video’s gemaakt te zijn. Relatief weinig korte fictiefilms zaten er tussen. Ongetwijfeld zullen veel aspirant filmmakers hun werk aanbieden op de site, maar die bijdragen raken een beetje verstopt tussen alle pretvideo’s.

Vijf jaar YouTube betekent dat er meer video’s op de server van Google staan dan je ooit zou kunnen zien. Per minuut komt er 24 uur materiaal bij. Het merendeel daarvan is natuurlijk het aanzien niet waard en het is lastig om uit het grote aanbod de krenten uit de pap te halen. De meeste video’s kijk je normaal gesproken ook niet uit. Dat maakte de avond juist bijzonder: je kon immers niet weg klikken op het moment dat de video saai werd. Of ongemakkelijk om naar te kijken: de video van Dancing Pedro, waar we een man te zien krijgen wiens lichaam alleen nog uit een torso bestaat en die er lustig op los danst.

Overigens ga je wel met andere ogen naar YouTube video’s kijken als ze metersgroot worden vertoond. Zo zie je bij een video van Esmee Denters opeens een technicus achter het venster zitten. Normaliter valt die weg in achtergrondruis.

Ik heb uit het aanbod vier video’s uitgekozen die mij bijzonder aanspraken. Een vijfde video zal ik later deze week behandelen in een aparte blogpost.

405 the movie
Een klassieker die gemaakt werd voor het YouTube-tijdperk. Volgens Ben de Dood (die ook in het panel zat) maakte deze video duidelijk dat amateurs met minimale middelen ook overtuigende special-effects konden toepassen in hun video’s. Ik vond het in ieder geval een indrukwekkend staaltje webvideo.



Will it blend?
Een iPhone in de blender. Simpel concept, maar prachtige destructieve poëzie.

Battle at Kruger
Een homevideo van mensen op safari – vermoed ik. Bijzonder aan deze video is dat zich voor de ogen van een ster toeristen een schouwspel ontvouwt dat niet alleen heel werkelijk is, maar ook nog eens een dramatisch verloop kent. Het commentaar van de toeristen maakt de video extra vermakelijk.

Bush and Blair: Enless love
Leuk in elkaar geknutseld.

De avond eindigde met een ‘verrassingsact’, namelijk het publiek in de zaal zelf. De toeschouwers die de hele avond hard hadden gelachen op al die gekke mensen op YouTube  werden gevraagd als ensemble het lied Dragostea din tei: Maja Hi Maja Hoo te zingen voor een video. Daar stond ik ook tussen, maar gelukkig helemaal bovenaan in het donker. Ongetwijfeld staat die video nu op YouTube.

Wil je meer weten over internetvideo en het maken ervan? Ik geef lezingen en workshops over dit onderwerp. Vraag vrijblijvend informatie aan via het contactformulier.