Mijn artikel over het schrijven van games en Storyworld vind je hier.
Tag: Stripglossy
Kreeg ik zowaar een StripGlossy opgestuurd door stripblad Zone 5300… Samenwerking in de Nederlandse stripwereld. Dat zien we natuurlijk graag. En al is het oud nummer van StripGlossy, het werk van Jan van Haasteren en een interview met deze stripmaker en illustrator zien we natuurlijk graag.
Deze week was ik te gast bij Het Stripjournaal de podcast van journalist Robin Vinck en side-kick Seb van der Kaaden. Uiteraard stelde ik ze voor de uitzending enkele prangende vragen.
De podcast kun je hier luisteren.
Van der Kaaden is natuurlijk behalve side-kick ook de hoofdredacteur en uitgever van de Stripglossy.
De nieuwe StripGlossy kwam afgelopen week uit met speciale aandacht voor de zestigste verjaardag van Asterix. Maar ook lag de nieuwste Schokkend Nieuws op mijn deurmat. En wat kocht ik recent in de STRIPWINKEL?
Maandag 9 september 2019
Vrijdagavond 30 september reisde ik af naar Schiphol-Rijk. Tegen een uur of tien stapte ik de bar binnen van hotel Park In, om met een kopje thee aan een van de tafels te zitten en op mijn afspraak te wachten.
De serveerster bracht mijn thee terwijl ik rustig mijn tablet opensloeg en aandeed. Om mij heen zaten vooral buitenlandse reizigers die voor het sluiten van de keuken nog even snel een warme maaltijd naar binnen werkten. Op de speakers was dancemuziek te horen. Niet mijn genre en storend tijdens het lezen, maar dat moest maar even.
Terwijl de wereld om mij heen doorging, dook ik in Immortal Hulk issues 21 en 22. Deze moest ik nog lezen.
‘Ben je van de comic con?’ vroeg de serveerster terwijl ze naar mijn T-shirt knikte waarop een afbeelding van de Hulk door Jack Kirby stond.
‘Nee, ik ben een journalist. Ik ga zo hier Al Ewing interviewen, de man die deze Hulk-strips schrijft.’ Ik wees even op mijn tablet. ‘Maar Al is nog niet ingecheckt in het hotel.’
‘Ah.’
De Hulk kende de serveerster nog wel van de oude televisieserie met Bill Bixby als Bruce Banner en Lou Ferrigno als de Hulk. Ik schat dat we zo’n beetje dezelfde leeftijd hadden, dus ongetwijfeld had ze die in haar jeugd ook wel eens voorbij zien komen. Net als ik. Ik keek altijd uit naar nieuwe afleveringen en ook al ben ik tegenwoordig in de veertig, ik kijk nog steeds graag naar The Incredible Hulk. Nu zat Immortal Hulk barstensvol met verwijzingen naar deze serie, dus ik was zeker van plan Ewing te vragen of hij er ook fan van was.
Ik belde even met Jeroen van Trierum of Ewing al geland was. Dat was hij, maar het wachten was nog even op twee andere tekenaars die dit weekend waren uitgenodigd om gast te zijn op de Comic Con Amsterdam. Ewing zou tegen 11 uur zeker in het hotel zijn, verzekerde hij mij. Jeroen had ervoor gezorgd dat ik Ewing dit weekend toch nog kon interviewen, want de andere mensen van de Con hadden daar heel moeilijk over gedaan. Eerst kon het wel, toen kon het niet. Dankzij Jeroen, die sowieso het comicgedeelte had geregeld, kon ik Ewing vrijdagavond spreken.
Ik deed luchtig, maar eigenlijk voelde ik me best zenuwachtig die avond. Niet zo zeer voor het gesprek, want zoals altijd had ik me goed ingelezen in de comics die Ewing voor Marvel had geschreven. De zenuwen kwamen door het late tijdstip. Sowieso ben ik niet op mijn best in de late avonduren, en dat maakte het extra moeilijk om een gesprek met een eloquente Britse schrijver aan te gaan over de vele lagen in zijn Hulk-verhalen. Maar ook was ik bevreesd dat het gesprek te laat zou beginnen en mijn laatste bus ging veertig minuten over half een weer richting Schiphol Centraal. Die bus moest ik hebben als ik met de trein nog Amsterdam wilde bereiken die nacht. Als Ewing dus heel laat aan zou komen, had ik weinig tijd voor het gesprek. Daarom was ik voor de zekerheid vroeger naar Schiphol gereisd, in de hoop dat de auteur er al zou zijn.
Halverwege het lezen van nummer 22 zag ik de gestalte van Ewing binnenkomen. Met zijn golvende, bruine haar, een baardje, een bril en een klein buikje onder zijn zwarte T-Shirt, zag hij eruit als een geek van begin veertig. Ik liep op hem af, stelde me voor en terwijl hij een biertje bestelde, zorgde ik ervoor dat we in het rustige gedeelte van het restaurant konden plaatsvinden. Hier werd overdag ontbeten en nu zat er niemand. We gingen zitten. Ik zette mijn digitale recorder aan en stelde mijn eerste vraag. Het werd een lang gesprek van ruim een uur. Daarna praatten we nog wat na terwijl bij de bar de andere stripmakers die in waren gevlogen gezellig zaten te praten. Soms met hun vrouw erbij.
Het was erg leuk om Ewing te spreken over Immortal Hulk, omdat het een van de beste series is die op dit moment in de Amerikaanse comicsindustrie wordt geproduceerd. Ewing en tekenaar Joe Bennett bieden een frisse kijk op het bekende groene monster, en mengen psychologie, filosofie en horror met elkaar. Ook is verbloemt Ewing zijn visie op de wereld niet en steken geregeld politieke elementen de kop op. Ewing, zelf een blanke man van in de veertig, houdt niet van wit privilege, Trump en maakt zich duidelijk zorgen over klimaatsverandering.
In dat opzicht past Immortal Hulk goed bij andere comics die door Marvel worden uitgegeven en waarin een politieke boodschap soms belangrijker lijkt dan de superheldenactie. Dit stuit sommige lezer soms tegen de borst, omdat ze de comics te prekerig vinden. Zelf heb ik daar bij het lezen van sommige titels ook last van. Gelukkig weet Ewing een goede balans te vinden tussen alle elementen, al is het niet moeilijk te herleiden hoe hij in de wereld en het leven staat, als je Immortal Hulk leest.
Het gesprek werd soms scherp maar nooit onaangenaam. Ewing kon het hoe en waarom van zijn werk goed beargumenteren. Niet alleen wist ik na ons gesprek heel veel over hoe Immortal Hulk tot stand was gekomen, ook zorgde Ewing ervoor dat ik door zijn visie sommige thema’s die tegenwoordig spelen wat ruimer zag. Dat zijn de goede gesprekken. We rondden onze dialoog af en Jeroen en ik gingen richting de bus die gelukkig snel kwam. Tegen twee uur was ik thuis die nacht.
Toen ik dat weekend op zondag de Con in de RAI bezocht, viel het mij op hoe rustig het was. Achteraf gezien had ik Ewing wellicht toch kunnen interviewen terwijl hij achter zijn tafel zat om comics te signeren. Maar dan was het gesprek waarschijnlijk meerdere keren onderbroken en dat komt de concentratie niet ten goede. Ik kijk dus tevreden terug op die vrijdagavond en het interview. Inmiddels heb ik het artikel bij de opdrachtgever StripGlossy ingeleverd, maar ik weet nog niet wanneer het in het stripblad zal verschijnen.
Striptekenaar Fred de Heij heeft een enorme staat van dienst in de stripwereld en is een van de beste Nederlandse tekenaars.
Hij tekende vroeger strips voor onder meer de Tina en tegenwoordig staan zijn strips onder andere in Eppo Stripblad. Fred tekende Haas en Claire DeWitt, een horrorwestern die hij maakte met Willem Ritstier. Ook tekende Fred zijn eigen blad Pulpman vol met heerlijke pulpstrips. Hij vindt het geen probleem om erotiek te tekenen en seks in zijn strips. Ik wilde Fred wel eens bezoeken in zijn atelier. Daar laat hij zien waar hij nu aan werkt en vertelt hij welke strips hij zelf graag leest. Ook hebben we het nog even over de ophef die zijn cover voor de stripglossy vorig jaar veroorzaakte bij kleingeestige lezers.
Meer Fred de Heij: https://www.instagram.com/fred.de.heij/
Voor mij bestond de Dutch Comic Con Wintereditie 2017 uit heel veel leuke gesprekken met cosplayers, andere geeks en oude bekenden.
Voor het eerst zat ik op de Dutch Comic Con als auteur mijn debuut Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur te signeren. Eerder deed ik dat al op de Amsterdam Comic Con en dat waren twee heel leuke dagen geworden waarin ik aardig wat nieuwe lezers voor het boek wist te vinden. Op de DCC in Utrecht zat ik op uitnodiging van Seb van der Kaaden in de stand van de Stripglossy.
Voor de Dutch Comic Con beursspecial die gratis werd uitgedeeld en die door het team van de Stripglossy is gemaakt, schreef ik een artikel met negen toffe en gekke Spider-Man-feiten. Altijd leuk als mensen je vragen om je comickennis te verspreiden. Vooral als je net een boek uit hebt over een zeker Webhoofd.
Het was erg gezellig om een stand te delen met mensen als Fred de Heij, Willem Ritstier, Aimée de Jong, Mark van Herpen en Meinte strikwerda. Kennu Rubenis en zijn zus Lesley zaten bij ons om de hoek. Ik ken de meeste stripmakers al jaren en dus voelt zo’n dag dan al snel als een soort reünie.
Dat gevoel werd nog eens versterkt doordat een paar oude bekenden bij de stand langskwamen om een praatje met me te maken. Waaronder Melvin van Dirtees en Frank Mulder van de site De Nachtvlinders.nl. Een erg leuke horrorsite waar ik graag even op rondkijk. Frank was sowieso een held die dag, want hij kocht een exemplaar van Mijn vriend Spider-Man.
Remco Vlaanderen van Submarine Channel en mijn uitgeverij kwam ook even gezellig buurten. Voor hem was het de eerste keer Dutch Comic Con. Tonio van Vugt en Natasja van Loon, van het magazine Zone 5300 en de Stripdagen Haarlem waren op de beurs als Doctor Who en Wonder Woman. Zo’n team-up zou een interessante comic kunnen opleveren.
En ik kwam een paar mensen tegen die ik heb leren kennen op de Amsterdam Comic Con. Sommige van hen hadden mijn boek gekocht en hadden er gelukkig een positieve mening over.
Van de Comic Con zelf kreeg ik niet heel veel mee, behalve dan dat er heel veel toffe cosplayers langs onze stand liepen. Daar zat ook een meisje tussen die als Batgirl verkleed was. Een van de tofste cosplayers vond ik het meisje dat als het personage uit The Ring was verkleed.
De Kerstman kwam ook nog even gezellig langs. In het dagelijks leven leeft hij onder de schuilnaam Stef de Reuver. In de decembermaand is hij in te huren als Sinterklaas of Kerstman. In de Stripglossy staat een groot interview met Stef die een hoog knuffelgehalte heeft.
Ook cosplayers Frankjee en Rutger Gret kwamen nog even buurten. Frank was weer verkleed als Popeye en Gret cosplayt al een tijdje als Lucky Luke. Volgend jaar doet hij dat zelfs officieel voor stripuitgever Dargaud.
Dat we op de beurs dus ook meer andere stripfiguren zagen rondlopen zoals net genoemde personages en dat de Stripglossy een actieve rol had in de organisatie van de Dutch Comic Con dit keer, is wellicht een teken aan de wand, want volgend jaar vinden de Stripdagen van het Stripschap ook plaats bij de Dutch Comic Con. In Rijswijk bleek de beurs en de oude formule toch op sterven na dood te zijn.
Het vermengen van comicfans en het geekpubliek met de meer klassieke stripverzamelaar is wellicht een goed idee. Het verbreedt de doelgroep van de Comic Con en zou voor een kruisbestuiving tussen de twee stripwerelden kunnen zorgen. Mits die vieze bananendozen thuisgelaten worden en het Stripschap ook met nieuwe dingen weet te komen. Anders valt er voor de bezoekers van de Dutch Comic Con, die toch meer geïnteresseerd zijn in comics, geekstuff en tv-series er weinig te halen op dat gedeelte van de beurs.
Maar goed, we gaan het zien volgend jaar in maart. Maybe it will be magic!
Of ik dan ook weer zal signeren weet ik nu nog niet. Wel op de Stripdagen Haarlem een paar maanden later waar Uitgeverij SubQ een stand zal hebben.
Ik signeer op de Dutch Comic Con
Zaterdag 18 november signeer ik een dagje op de Dutch Comic Con Wintereditie. Ik zit gezellig met een groep stripmakers in de stand van de Stripglossy.
We zitten in stand 3.45 in de Jaarbeurs in Utrecht.
Aimée de Jongh (za), Fred de Heij (za), Ger Apeldoorn (zo), Mark van Herpen (za+zo), Michiel Offerman (zo), Willem Ritstier (za). Michael Minneboo (za), Eric Heuvel (zo), Henrieke Goorhuis (za), Alex van Koten (zo), Meinte Strikwerda (za+zo) en Martin Lodewijk (zo).
Ook heb ik een artikel over Spider-Man geschreven voor het beursmagazine dat gratis (!) wordt uitgedeeld. Ik noem negen leuke en gekke feiten uit het leven van Spider-Man.
Ik neem zo’n tien boeken mee, dus mocht je nog een exemplaar willen scoren met een handtekening van de auteur, dan is dit je kans! Mocht je al een exemplaar gekocht hebben maar toch een handtekening willen? Geen probleem. Neem je exemplaar mee en ik teken er een leuk Spidey-hoofdje in.
Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur, waar gaat dat over dan? Nou, ben je een stripliefhebber? Of opgegroeid in de jaren tachtig? Ben je fan van iets of iemand? Dan is dit het boek voor jou over jou!
De superheld Spider-Man (1962) is over de hele wereld bekend. Over hem verschenen inmiddels duizenden stripverhalen, films, games, animatie- en televisieseries. Journalist Michael Minneboo weet alles van Spider-Man en is al dertig jaar fan.
Naast zijn persoonlijke verslag gaat Michael Minneboo in gesprek met filosoof Ad Verbrugge, rouwdeskundige Daan Westerink, mediawetenschapper Dan Hassler-Forest, fancultuurexpert Linda Duits en stripmaker Steven de Rie. Aan bod komen kwesties als: Welke levenslessen kun je leren van Spider-Man-verhalen? Hoe bieden strips troost? Waarom hebben we in Nederland geen superhelden? Hoe word je een fan? En waarom moest Spider-Man scheiden?
Mijn vriend Spider-Man biedt een persoonlijke en luchtige kijk in de wereld van de fan en een blik achter de schermen bij uitgeverij Marvel. De biografie van Peter Parker en een overzicht van de beste Spider-Man-verhalen ontbreken uiteraard niet.