Tag: Strips

Categorieën
Film Strips

Filmzomer 2008: The Incredible Hulk

In juni verschijnt mijn favoriete groene monster weer in de bioscoop: The Incredible Hulk. De nieuwe film lijkt meer actiegericht te zijn dan de film uit 2003.
De Plot (spoiler)
De plot van de film ziet er (volgens de pr-mensen van de filmmaatschappij) ongeveer als volgt uit: Wetenschapper Bruce Banner zoekt onopvallend de aarde af naar een middel dat hem moet bevrijden van het razende groene monster de Hulk. Maar de oorlogszuchtige lieden die zijn krachten maar al te graag willen misbruiken, laten hem niet met rust. Zelf wil hij niets liever dan terugkeren naar zijn enige grote liefde, Betty Ross. Bij zijn terugkeer naar de beschaafde wereld wordt de Banner meedogenloos achtervolgd door the Abomination, een nachtmerrie van een beest, één bonk adrenaline en agressie met krachten die niet onderdoen voor die van de Hulk. Er volgt een gevecht dat zo uit een stripboek zou kunnen komen. Banner moet een beroep doen op de held die in hem sluimert om New York te redden van totale vernietiging. De wetenschapper staat voor een kwellend dilemma. Hij moet een definitieve keuze maken: Een vredig leven als Bruce Banner of voorgoed veranderen in The Incredible Hulk.
Iron Man
De cast bestaat onder andere uit: Edward Norton, Liv Tyler, Tim Roth en William Hurt. Mijn favoriet Robert Downey Jr. maakt kort zijn opwachting als Tony Stark. Het is in de strips van Marvel heel normaal dat de superhelden gastrollen in de strips van anderen vertolken. In de filmversies kwam dat nooit voor, mede omdat deze door andere filmmaatschappijen zijn gemaakt. The Incredible Hulk en Iron Man worden echter doorMarvel zelf geproduceerd. (Zie ook de voorbeschouwing van de film Iron Man.)
Nieuwe Banner
Edward Norton neemt de rol van Bruce Banner over van Eric Banna. Banna zette een psychologisch getraumatiseerde held neer in Hulk van Ang Lee uit 2003. Hier en daar een beetje zwaar op de hand wellicht, maar een dappere poging om iets meer te doen het actiegenre van de superheld. Vooral de verhaalstructuur van de film was boeiend: Lee laat de Hulk in de tweede helft heel lang vechten tegen het Amerikaanse leger. Dit levert fascinerende beelden op vol vernietigend machtsvertoon en rijmt volledig met de geest van de strips. In de nieuwe film over de Hulk, dit keer geregisseerd door Louis Leterrier (Transporter I & II, Unleashed) deel zou nog meer actie zitten. Norton als Banner lijkt me een prima keuze, omdat hij wel een iel mannetje met een scherp randje weet neer te zetten. Ik heb een grote zwak voor Bill Bixby’s tv-versie van Bruce Banner. Dat is immers de Hulk waar ik mee ben opgegroeid. (Zie ook The Incredible Hulk: Klassieke tv-serie) Maar goed, de televisieserie is van een geheel andere tijd. Een tijd waarin een groen geverfde bodybuilder nog door kon gaan voor de Hulk. Tegenwoordig is het monster volledig virtueel.Aan de productiefoto’s te zien die op het net circuleren, heeft de artdirector goed naar deze serie gekeken. Op deze foto zien we Banner in een speciaal stralingsapparaat die veel wegheeft van het design uit de televisieserie. In de trailer zien we Banners ogen groen worden als zijn transformatie begint – net als in de serie die dezelfde naam draagt als de nieuwe film. Verder dan dit soort uiterlijke kenmerken zullen de overeenkomsten tussen de nieuwe film en tv-versie niet gaan. Als de trailer een goede indicatie is, gaat het vooral om de comicbookactie in plaats van dat er zwaar gepsychologiseerd gaat worden. Bixby was vooral bezig met het zoeken van een geneesmiddel en raakte veel in aanraking met sociale problemen als kindermishandeling, alcoholisme en verschillende geestesziekten. Maar genoeg daarover. Het is tijd voor Edward Nortons versie van Banner en de Hulk. Ik ben in ieder geval erg benieuwd naar deze Incredible Hulk.

Categorieën
Film Strips

Filmzomer 2008: The Dark Knight

Hoe zonnig het ook mag worden deze zomer, in juli duikt deze stripliefhebber de bioscoop in voor wat verkoeling en een spannend nieuw avontuur van Batman: The Dark Knight.In deze tweede flick van het wonderteam Christopher Nolan en Christian Bale neemt de duistere ridder van Gotham het op tegen de Joker. Heath Ledger speelde zijn laatste rol als de hysterisch grijnzende moordenaar die er zo eng uit ziet dat zelf cliniclowns bijna betrouwbaar overkomen. Bijna. De foto’s beloven een andere Joker dan zoals Jack Nicholson deze in 1989 speelde in Tim Burtons-versie van Batman. Ik ben erg benieuwd of Ledger de performance van Jackie boy weet te overtreffen. Batman Begins
In 2005 verraste Christopher Nolan verraste vriend en vijand met zijn rauw-realistische interpretatie van de Vleerman van Gotham. Batman Begins vertelde hoe Bruce Wayne de Batman is geworden. Nolan had dus veel aandacht voor de psychologische achtergrond van het personage. In Batman Begins lag de nadruk op de ontwikkeling van een angstig jongetje dat zijn ouders heeft verloren en langzaam verandert in een volwassene die als een man-beest wraak neemt op de misdaad. Nolan wilde alles zo realistisch mogelijk hebben, hierdoor ontbeerde de film echter de comic book feel die de Burton-films wel hadden. (Voor meer over de wereld van Burton zie dit artikel.)
Jaar één
Met de cast van Batman Begins was overigens niets mis. Zowel het Bat-pak als de smoking van Bruce Wayne zaten Christian Bale als gegoten. Gary Oldman was een gouden vondst als politie-inspecteur Gordon. Hij leek als twee druppels water op de Gordon uit Year One van Frank Miller en David Mazzucchelli. Naast Return of the Dark Knight een van de strips die het karakter van Batman definitief neerzette en niet voor niets een inspiratiebron voor de recente flicks. Overigens vond scenarist David Goyer, die ook meeschreef aan de nieuwe film, naar eigen zeggen veel inspiratie in de strips van Jim Sale en Joseph Loeb. Dit dynamische stripduo maakte The Long Halloween en het vervolg Dark Victory, waarin Batman het onder andere aan de stok krijgt met het Falcone misdaadsyndicaat.Batman Begins was serieus, met hier en daar een goed getimede glimlach. Ik ben erg benieuwd hoe humor en de duistere wereld van Batman zich verhouden in het aankomende The Dark Knight. Van de Joker mag je immers enkele psychopathische grappen verwachten. Naast Ledger speelt de mooie Maggie Gyllenhaal Rachel Dawes. Katie Holmes mocht zeker niet meer van Tom met de vleerman spelen. Pech voor haar, gelukkig voor ons. Ik kijk uit naar een nieuwe dosis Maggie; gecombineerd met Bats en de Joker belooft het een opwindende voorstelling te worden. :-)Update: Lees de filmrecensie van The Dark Knight.
Meer over Maggie Gyllenhaal: Recensie Stranger than Fiction.Meer Batman.

Categorieën
Film Strips

Filmzomer 2008: Iron Man

Dit jaar komen een paar oude helden van me terug op het witte doek: Batman, Indiana Jones, Hellboy en de Hulk. En een nieuwe superheld maakt zijn opwachting in bioscoop: Iron Man. Het zal wel de nerd in mij zijn, maar ik vind het harnas van Iron Man er ultiem cool uit zien. Het design is door de jaren heen aangepast aan de mode van de tijd, waarmee het altijd state of the art fantasietechnologie verbeeldt. Zoals het hoort in superheldenstrips. Iron Man is als technosuperman de belichaming van het idee dat technologie en wetenschap het individu extreme krachten kunnen geven – een kracht die ten goede ingezet kunnen worden. Net als Batman is Iron Man een selfmade man: hij bezit buiten zijn harnas geen speciale superkrachten. Al is hij bovengemiddeld intelligent en heeft hij een aanleg voor mechanica. Armor Wars
Als stripheld ken ik Iron Man vooral als bijfiguur bij de Avengers en als de misleidde held die in Marvel Civil War voor de Amerikaanse regering kiest. Daarom heb ik recent de tradepaperback Armor Wars gelezen. Het verhaal stamt uit 1987 (gepubliceerd in Iron Man # 225-232) en werd geschreven door David Michelinie en Bob Layton. Met tekenwerk van Bob Layton, Barry Windsor-Smith en Mark D. Bright.
In Armor Wars komt Tony Stark – Iron Man dus – erachter dat zijn technologie is gestolen en wordt gebruikt door misdadigers. Hij besluit daarop alle criminelen die van zijn harnastechniek gebruikmaken op te sporen en hun harnassen uit te schakelen. Het is namelijk altijd Starks bedoeling geweest zijn uitvindingen ten goede van de mensheid te gebruiken. Hij voelt zich daarom medeverantwoordelijk voor de slachtoffers die de criminelen met zijn technologie hebben gemaakt. Door zijn handelen lijkt hij in de ogen van de regering en menig vriend op een misdadiger. Iron Man komt zelfs tegenover Captain America te staan en Tony Stark wordt door de publieke opinie gedwongen om zijn lijfwacht Iron Man te ontslaan.
Ruim twintig jaar na dato is de verhalenreeks Armor Wars nog steeds onderhoudend. Het thema dat technologie ten goede en ten slechte van de mensheid ingezet kan worden is een boeiend thema dat veel varianten kent. Einsteins denkwerk was immers ook indirect verantwoordelijk voor de atoombom zonder dat dit zijn bedoeling was. De tekeningen van Layton staan in dienst van het verhaal, maar zijn niet erg opmerkelijk. Als je je bedenkt dat in dezelfde tijd ook illustrators als Todd McFarlane, Charles Vess en Bill Sienkiewicz met hun experimentele stijl strips tekenden, doet het tekenwerk van Armor Wars wat gewoontjes aan. De paperback biedt een aardige kijk in de wereld van Tony Stark. Grappig is de afwisseling van Tony’s dagelijkse werkzaamheden als directeur van de multinational Stark Enterprises, en de jetset die daarbij hoort, en zijn activiteiten als Iron Man. Zijn thuisbasis ligt in de Amerikaanse staat Californië – het is verfrissend om superhelden tegen een andere achtergrond dan New York te zien knokken. Robert Downey Jr.
Vorig jaar kwam er een animatiefilm uit over het Staalmannetje van Marvel. En nu is er dus (bijna) de eerste live-actionfilm. De veelzijdige acteur Robert Downey Jr. neemt de hoofdrol voor zijn rekening, onder regie van Jon Favreau. Downey Jr. zet over het algemeen opvallende eigenzinnige types neer en speelt zijn rollen met een lichte ironie. Recente kunststukjes van de acteur zijn Kiss Kiss Bang Bang (Shane Black, 2005) en zijn bijrol als reporter Paul Avery in Zodiac (David Fincher, 2007). (Lees de recensie over Zodiac hier.) Ik ben dan ook erg benieuwd hoe hij het strippersonage interpreteert. In de film wordt Stark ontvoerd en gedwongen om een verschrikkelijk wapen te bouwen. In plaats daarvan construeert hij een ijzeren harnas waarmee hij weet te ontsnappen. Als hij terugkeert in de Verenigde Staten ontdekt hij een wereldwijd complot dat de stabiliteit van de wereld in gevaar brengt. Als Iron Man gaat hij de mensen achter dit complot te lijf. Ik geef toe dat het verhaal nog niet erg prikkelend klinkt, de trailer is dat gelukkig wel. De release van Iron Man is begin mei.

Categorieën
Boeken Strips

Recensie: Comics Creators on Spider-Man

Comics Creators on Spider-Man kwam in 2004 al uit bij Titan Books. Ik kreeg het boek pas recent onder ogen en vind dat dit inspirerende werkje als nog een recensie verdient. The Fantastic Four mag dan het eerste superhelden-team uit de pen van Stan Lee zijn waarmee The Marvel Age of Comics in de jaren zestig werd ingeluid, het boegbeeld van de uitgeverij en de meest originele creatie van Lee blijft toch de jonge tiener die dankzij de noodlottige beet van een radioactieve spin al sinds 1962 de harten van menig lezer én stripmaker heeft sneller doen kloppen. Ik heb het natuurlijk over het personage Peter Parker die als Spider-Man zijn grote krachten op een verantwoordelijke wijze ten goede van de mensheid probeert te benutten. In ieder geval sinds zijn geliefde oom Ben werd vermoord door een inbreker die Peter — te druk met zijn eigen ego — een paar weken ervoor had laten gaan. Achter de schermen
De stripserie The Amazing Spider-Man wordt sinds 1963 uitgegeven door Marvel Comics. Voor deze serie schrijven en/of tekenen is het summum voor veel Amerikaanse comictekenaars. Voor Comics Creators On Spider-Man interviewde Tom DeFalco de bekentste makers over hun werk aan Spider-Man. DeFalco is geen onbekende in de stripwereld: hij was ooit hoofdredacteur bij Marvel en schreef ook Spider-Man-comics. Op dit moment is Spider-Girl een van zijn projecten. DeFalco sprak met vakbroeders als Stan Lee, Marv Wolfman, Gerry Conway, Roger Stern, John Romita Sr., J.M. De Matteis en Brian Michael Bendis over hoe het er bij Marvel Comics aan toe gaat, hoe de schrijvers en tekenaars te werk gaan en hoe de stripmakers tegen de muurkruiper aankijken. Groot gemis aan deze collectie van geïnterviewden is het onbreken van John Romita Jr. en J. Michael Straczynski — het succesvolle team dat tot voorkort aan Amazing Spider-Man werkte. Romita werd eerder aan de tand gevoeld in het boek Artists on Comics Art terwijl Straczynski door de drukte geen tijd had voor een gesprek.
Leuke anekdotes
Door de interviewvorm van vraag en antwoord heeft het boek een anekdotisch karakter. De ene maker vult vaak de andere aan. Zo claimt Stan Lee niet meer precies te weten waarom Steve Ditko, de eerste tekenaar van Spidey, stopte met het tekenen van Spider-Man. John Romita Sr. weet echter te vertellen dat de twee ruzie hadden over de identiteit van de Green Goblin. Ditko wilde dat de goblin in werkelijkheid een onbelangrijk personage was, terwijl Lee ervan overtuigd was dat het Norman Osborn, een bekende van Peter Parker, moest zijn. Dat vond hij veel dramatischer. (Het feit dat regisseur Sam Raimi altijd een persoonlijke band tussen het webhoofd en zijn vijanden probeert te forceren om de films dramatischer te maken, onderstreept Lee’s standpunt.) Kloonsaga
Comics Creators On Spider-Man bevat origineel artwork van de tekenaars en kaderteksten met extra informatie. De kaders bieden een mooie staalkaart van Spider-Mans wereld, geschiedenis en uitgeefverleden. Daarmee komen ook de misstappen die Marvel heeft gemaakt aan de oppervlakte. Het recente uitwissen van Peter Parkers huwelijk is slechts één in een reeks van ‘fouten’. In de jaren negentig werd Spidey’s geschiedenis omgegooid toen bleek dat hij eigenlijk een kloon was van de echte Peter Parker. Uit de verschillende anekdotes blijkt dat deze zogenaamde ‘Kloonaga’ oorspronkelijk maar een half jaar zou duren. De grote lijnen werden tijdens vergaderingen uitgedacht. Toen het verhaal de comicverkoop deed stijgen, werd de plot drie en een halfjaar lang uitgesmeerd. Uiteindelijk bleek Peter Parker natuurlijk helemaal geen kloon te zijn, maar toen was het project al volledig ontspoord. Dat krijg je ervan als makers zich te veel laten leiden door marketeers. Marvel plot
Strips schrijven bij Marvel moet een heerlijke baan zijn. In zijn hoogtijdagen schreef Lee verschillende stripboeken per maand. Hiervoor ontwikkelde hij een heel terloopse manier van plotten die bekend staat als ‘Marvel Plot’. Lee vertelde de tekenaar in grote lijnen wat de plot zou zijn. John Romita Sr. vertelt dat hij tijdens zijn gesprekken met Lee aantekeningen maakte op basis waarvan hij aan de slag ging met tekenen. Als Romita klaar was kreeg Lee de potloodpagina’s onder ogen en schreef hij hiervoor de dialoog. Met de Marvel-manier van plotten bepaalt de tekenaar dus hoeveel plaatjes en pagina’s hij aan een scène besteedt. Met deze manier van werken is hij verantwoordelijk voor het verhaalritme van de comic en niet de auteur.
Solliciteren in de stripwereld
DeFalco vraagt zijn collega’s ook naar hoe ze in de comicsindustrie terecht zijn gekomen. Veel makers begonnen bij DC Comics omdat daar elke donderdag een rondleiding werd gegeven. Aspirant-tekenaars en -schrijvers volgden deze toer wekelijks om zo in contact te komen met de redacteuren bij DC. Anderen stuurden herhaaldelijk werk naar de redacteuren of spraken ze aan op stripbeurzen. Mocht je aspiraties in die hoek hebben: gewoon de deur platlopen dus. Deze schrijver heeft de hoop om ooit een goede striptekenaar te worden al eeuwen geleden opgegeven, maar kan daarom des te meer genieten van de enthousiasmerende anekdotes en inzichten uit het boek van Tom DeFalco. Door de verhalen krijg ik zin om de oude Stan Lee comics weer uit de kast te pakken én om zelf een poging te wagen een goed (strip)plot te gaan pennen. Linkjes!

Categorieën
Strips

Stripbeurs Rijswijk 2008 postscriptum: Shoppen zonder muisklikken

In het eerste weekend van maart vond dit jaar de Stripbeurs in Rijswijk plaats. Traditiegetrouw deed ik ook nu een rondje langs de verschillende stands, benieuwd of er nog wat interessant stripwerk verborgen lag in de bakken. Op comicgebied vond ik echter niet zo heel veel interessants. En wat ik vond was flink aan de prijs. Tegenwoordig is online bijna alles binnen handbereik en zijn de strips daar vaak goedkoper dan in de stripwinkel of stripbeurs. Niet zo gek, want online winkels hebben veel minder overhead dan een verkoper die ook nog eens de kosten van het pand en personeel moet opbrengen. Maar dat maakt wel dat de stripbeurs niet meer de plek is om leuke aankopen te doen. Smallpress en een enkele uitzondering daargelaten wellicht. Nee, voor mij heeft de beurs eerder een functie van de pré-aankoop gekregen. Ik zie dan strips liggen die me interessant lijken, om deze vervolgens online aan te schaffen.
(Dit alles geldt natuurlijk in mindere mate voor ‘Europese’ strips die wat prijs betreft niet veel verschillen met de online variant.) Toch is het ook wel weer leuk om iets meteen na aankoop te kunnen lezen, in plaats van er een paar dagen voor verzending op te moeten wachten. Daarom in Rijswijk een drietal strips aangeschaft: een Clerks-paperback van Kevin Smith. Batman/Punisher: het verhaal stelt niets voor, maar is wel mooi getekend door John Romita Jr. En tot slot Marvel Heroes & Legends #1 uit 1996 waarin de Marvel helden en schurken opdraven voor het huwelijk van Reed Richards en Sue Storm van The Fantastic Four. Daarbij ook nog even de cd-beurs en gothic & fantasy afdeling bezocht. Vooral op de gothicbeurs keek ik mijn ogen uit naar de in zwart uitgedoste dames in korset, jurken en andere typerende kledij die bij die levensstijl horen. Maar het meest gezellig was het natuurlijk bij de stand van Nieuw Gehoer. Want met vrienden praten over strips, dat is waar een stripbeurs echt om draait.Meer Rijswijk
Op de site van Nieuw Gehoer staat een fotoverslag van de beurs gemaakt door Roos Manintveld. In de Metro van deze week doet Eva Cornet verslag van de Gothicbeurs.
Lees ook het verslag van vorig jaar ende oorsprong van The Fantastic FourColumn: Consumptiestop,Column: De Jacht
en bekijk de video van Nieuw Gehoer On Tour.

Categorieën
Film Strips

Have a nerdy weekend!

Van de week in de brievenbus gevonden: de dvd boxset van de drie Beverly Hills Cop-films, The Walking Dead Vol. 5 én Comic Creators on Spider-Man. Het perfecte pakketje om de kantoorpolitiek van de werkweek te vergeten. Het weekend kan beginnen. Beverly Hills Cop
Bij toeval kwam ik laatst op YouTube een achter-de-schermenspecial tegen over Beverly Hills Cop II. Toen ik jong was keek ik de videotapes van deze reeks actiekomedies van Eddie Murphy geheel grijs. Fantastisch vond ik de verbale schermutselingen tussen de straatslimme smeris Axel Foley en de agenten in Beverly Hills. Sindsdien is Eddie Murphy nooit meer zo grappig geweest. De special deed me uren kijkplezier herinneren. Ik kon de verleiding dan ook niet weerstaan de dvd-box online te bestellen. Ik ben benieuwd hoe mijn volwassen versie tegen deze trilogie aan kijkt. (Een artikel hierover staat gepland.)

Zelfs als je een film tig keer hebt gezien, biedt een nieuwe viewing vaak nieuwe ontdekkingen. De film is in principe hetzelfde, maar de kijker is wel in de loop der jaren veranderd en heeft meer ervaringen op het netvlies zitten. Zo zag ik laatst de film The Paper (Ron Howard, 1994) weer eens. Het verhaal kon ik me nog herinneren en bood dus weinig nieuws, maar omdat ik tegenwoordig zelf bij de webredactie van een tijdschrift werk, keek ik wel heel anders naar de werksituatie van de journalisten in de film.

The Walking Dead vol 5: The Best Defense
In deze langlopende stripserie wordt een groep mensen gevolgd die zich staande probeert te houden tegen een overmacht aan zombies. Hoewel het verhaal enkele griezelmomenten kent, is het vooral de studie naar het handelen van de mens in extreme omstandigheden die centraal staat. Robert Kirkman heeft een horror-soap geschreven vol verrassende wendingen, uiteenlopende personages en genoeg gore om de horrorliefhebber te bedienen. De strip is in sfeervol zwart-wit gepend door tekenaars die hun vak verstaan. Aanrader. (Nuff said – liefhebbers van goede comics én horror mogen er best een leesuurtje aan wagen. Je raakt gegarandeerd verslaafd.)

Comics Creators on Spider-Man
Goed, nerdiër dan dit kan haast niet, maar ik geniet altijd erg van de verhalen van mensen uit de film-, muziek- en stripindustrie. Tom DeFalco interviewde vakbroeders als Stan Lee, Marv Wolfman, Gerry Conway, Roger Stern en John Romita Sr. over hun werk aan de Spiderman-comics. De liefhebber leest over hoe het er bij Marvel Comics aan toe gaat, hoe de schrijvers en tekenaars te werk gaan en hoe de stripmakers tegen de muurkruiper aankijken. (Een recensie volgt later.)

Have a Nerdy weekend!

Categorieën
Strips

50 jaar Smurfen

De Blauwe Invasie is in aantochtDit jaar bestaan de kleine blauwe wezentjes de Smurfen 50 jaar. Officieel zijn ze pas op 28 oktober jarig, maar het gehele jaar worden er verschillende activiteiten georganiseerd.
Albert Heijn pikt een smurfje mee met een grote actie, en vrijdag spoelden allemaal witte smurfen aan op het strand. Oorsprong
Volgens Thierry Culliford, de zoon van Peyo, ontstonden de smurfen als volgt: ‘Tijdens een etentje met collega stripauteur André Franquin kon mijn vader zo snel niet op het woord voor zout komen en zei tegen Franquin: “Geef me de smurf even.” De rest van de avond werd besteed aan het verder uitbreiden van deze nieuwe taalvariant. Mijn vader vond het blijkbaar een typisch taaltje voor kleine blauwe mannetjes. De Smurf was geboren.’ (bron: DAG).Tekenfilmserie
De strips van Peyo kende ik wel toen ik klein was, maar ik keek liever naar de tekenfilmserie. Na het douchen ’s avonds nog even grappig en onschuldig vermaak voor het slapen gaan. Ik had een grote verzameling Smurfenpoppetjes en een paddenstoel waarin ik ze bewaarde. Smurfin had ik echter nog nooit gescoord. De mysterieuze zwarte Smurf evenmin.

In tegenstelling tot andere striphelden uit mijn jeugd is de interesse voor de Smurfen niet gebleven. Het liedje van Vader Abraham vind ik nog steeds zwaar irritant, al blijven Peyo’s kinderen een sympathieke creatie. De kans is groot dat er dit jaar inderdaad een zwaar geforceerde hype op gang komt omtrent deze kabouters. Reken maar op een Blauwe Invasie. Dat lijkt me prima, als Pierre Kartner zijn smurf maar houdt. Smurf-in, smurf-uit
Iemand die overigens heel kundig is op het gebied van Smurfen is Donnie Darko. Hoewel het kleine geilneefjes lijken, weet Donnie in een simpele conversatie duidelijk te maken dat die Smurfen helemaal niet met seks bezig zijn. Zonder seksorganen immers geen seks. Maar wat moet je dan de hele dag?Prangende vraag: Hoe smurfvol is jouw leven?

Categorieën
Daily Webhead Mike's Webisodes Strips Video

Video: Nieuw Gehoer On Tour

Met gepaste trots (en het schaamrood op de wangen) presenteert Mike’s Webs vandaag Nieuw Gehoer On Tour. Een videoreportage over de mannen van Studio Nieuw Gehoer in Turnhout.

De flick wordt in verschillende formats aangeboden. Hieronder de versie op Blip.tv. Mocht die niet in je browser werken, dan kun je deze link naar de hogere resolutieversie op blip.tv even proberen. En anders klik je door naar de kleinere (en minder mooie versie op YouTube.) Commentaar en lofuitingen zijn altijd welkom.

Nieuw Gehoer on Tour from Michael Minneboo on Vimeo.

Lees de making-of.

Categorieën
Strips

Nieuw Gehoer in Turnhout

Nerds – love ‘emIn december 2007 togen vier leden van Studio Nieuw Gehoer met aanhang en ondergetekende naar Strip Turnhout. Ze waren zendelingen die de Vlaamse stripliefhebbers zouden introduceren in de wondere wereld van Nieuw Gehoer. Nu ja, wondere wereld: platte poep en pies grappen stonden er in die maanden vooral op de site, maar dat mocht de pret niet drukken. Hallie Lama, Menno Kooistra, Paul “Zeke” Stellingwerf en Mattt Baay zaten twee dagen voor audiënties op de stand van de studio, waar gevraagd handtekeningen en krabbels uitdelend. Maar ook daar was het ons eigenlijk niet om te doen. Gezelligheid stond voorop. En gezellig was het. Niet alleen bij de stand, maar ook ’s avonds in de restaurants en cafés waar we ons ophielden. Daarbij was Strip Turnhout een van de best georganiseerde stripbeurzen van dat jaar. De Belgen weten hoe ze zoiets moeten aanpakken: de stands waren gratis (!) en er was een backstage gedeelte waar voedsel en drank aan de cultuurbrengers werden geserveerd.

Illustratie: Nieuw Gehoer met Weekend Hoer Stephan Brusche en Mike.

Ik heb me dat weekend prima vermaakt en enkele boeiende gesprekken gevoerd. Ik had na zijn lezing een korte conversatie met mijn held Scott McCloud; tijdens de borrel had ik samen met Marc van Broekhoven een boeiend gesprek met het Vlaamse personeel over de verschillen tussen Vlaams en het Nederlands. Ik kocht een paar interessante strips, waaronder het eerste deel van de zombiestrip The Walking Dead en een Hellboy. De sfeer op de beurs was zeer relaxed. Top weekend dus. Natuurlijk ben ik zelf geen tekenaar bij het collectief, maar officieus doe ik zo nu en dan wat pr. Ik had dat weekend dan ook een camera meegenomen om de belevenissen van de Nieuwe Hoeren vast te leggen. Om ieder platitude op tape te kunnen krijgen volgde ik ze zelfs tot in het toilet (sorry Menno).
Binnenkort op deze site de videoreportage Nieuw Gehoer on Tour. Ge zijt gewaarschuwd!

Categorieën
Strips

De oorsprong van The Fantastic Four

Fantastic Four door Jack Kirby.

Marvels eerste superheldenteamMet de komst van de Fantastic Four (FF) in 1961 kreeg de stripwereld een nieuwe impuls. Sterker nog: zonder de FF hadden Spiderman, de Hulk en de X-Men waarschijnlijk nooit bestaan.In de jaren vijftig was het superheldengenre namelijk op sterven na dood. Dit genre kende zijn hoogtijdagen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De comics werden zelfs verspreid onder de Amerikaanse soldaten om de strijdlust en het moraal op te peppen. Na 1945 nam de interesse beduidend af. Alleen klassiekers als Superman en Batman werden nog gelezen.Justice League of America
DC Comics begon begin jaren zestig met de serie Justice League of America, waarin een paar oude helden van stal werden gehaald en in een team werden gezet. Deze serie bleek populair – de tijd was weer rijp voor superheldenverhalen. Martin Goodman, uitgever van Marvel Comics, gaf Stan Lee de opdracht een groep superhelden te bedenken om zo mee te dingen in het commerciële succes.Lee en Kirby bedachten een viertal astronauten die tijdens een ruimtereis hun speciale krachten kregen door een kosmische storm. De straling van de storm had hun DNA voorgoed veranderd. Reed Richards (Mr. Fantastic), de intelligente allesweter, had nu een elastisch lichaam dat hij ver kon uitrekken. Sue Storm (The Invisible Girl, later Woman) kan na het stralingsongeluk een onzichtbaar krachtveld vormen en zich volledig onzichtbaar maken. Johnny Storm (The Human Torch), een heethoofd vol bravoure, was een menselijke toorts geworden. Ook kon hij vuurballen afschieten en vliegen. Het ergste was Ben Grimm (The Thing) eraan toe. Hij was in een stenen monster veranderd met een opvallend oranje kleur die goed paste bij zijn blauwe kijkers.

Pseudowetenschap
Zoals zo vaak in Marvel comics, was er in de oorsprong van The Fantastic Four sprake van magische wetenschap: een pseudowetenschappelijke verklaring voor de speciale gave van de helden. In de jaren zestig was angst voor de atoombom en straling alom aanwezig. Radioactieve straling werd vaak gebruikt als middel om de superhelden en – schurken hun krachten te geven.
Met het bedenken van de Fantastic Four initieerden Stan Lee en Jack Kirby het Marvel Universum. Dit is het universum vol superhelden die leven in bestaande delen van de wereld – zoals New York – in mythologische plekken en nog te ontdekken dimensies. Zo leeft de Submariner in Atlantis en regeert Dr. Doom in het fictieve land Latveria. Mede dankzij de Fantastic Four werden superhelden weer populair en hiermee begon een golf van striphelden die we nog steeds kennen, zoals Spiderman, de Hulk, X-Men en Daredevil.Superhelden zijn net mensen
Het basisidee achter alle Marvelverhalen is Stan Lee’s uitgangspunt van de superheld in de echte wereld. Lee vroeg zich af hoe het dagelijks leven van de helden eruit zou zien, hoe de wereld op de superhelden zou reageren en wat de motieven van de helden zou zijn om de wereld te redden. Iedere goede schrijver die een levensecht personage wil bedenken moet zich vragen over de motivatie en de acties van het personage stellen. Tot dan toe was dit echter een zeldzaamheid in het superheldengenre. (Batman liep bijvoorbeeld de eerste strips rond in Gotham City zonder ook maar enige verklaring waarom. Pas later is zijn trauma uit de doeken gedaan.) Hierdoor waren de helden van Lee iets nieuws.
Roddelbladen
De Fantastic Four is om meerdere redenen een bijzonder team. Om te beginnen hebben deze superhelden geen geheime identiteit: ze dragen weliswaar uniformen om zich te onderscheiden van gewone stervelingen, maar dragen geen maskers om anoniem te blijven. Iedereen weet dus wie ze zijn. Het zijn supercelebs: beroemdheden wier foto’s verschijnen in de roddelbladen.Familiewaarden
Verder is de FF een superheldenteam dat uit familieleden bestaat. Reed Richards en Sue zijn getrouwd, Johnny Storm is Sue’s broertje terwijl Ben Grimm een goede vriend is van Reed. In superheldenverhalen zijn alternatieve familiebanden belangrijk. Zo is Peter Parker (Spiderman) een wees opgevoed door zijn oom en tante, zijn de X-Men een groep van rebelse mutanten die als familie beschouwd mogen worden en is Bruce Wayne Batman geworden omdat hij zijn familie op gewelddadige wijze heeft verloren.De familiestructuur nodigt uit tot soapachtige ontwikkelingen. Dit is een van de belangrijkste kenmerken van Marvel-comics: het privé-leven van de helden is vaak spannender en ingewikkelder dan de strijd tegen de misdaad. De lezers willen niet alleen actie en spektakel: het is vooral de meeslepende menselijke kant van het verhaal die ons telkens de bladzijde doet omslaan.

Categorieën
Strips

Zaterdagmiddag in de prehistorie

Toen ik nog op de middelbare school zat, bracht ik meestal het laatste deel van de zaterdagmiddag in de stad door. In de stripwinkel om precies te zijn. Meestal besloot ik ter elfder ure dat ik wel zin had in een nieuwe Spiderman-comic, dus sprong ik op de fiets en reed vanuit de buitenwijk naar het centrum. De stad waarin ik woon heeft maar één stripspeciaalzaak, waar klanten al sinds jaar en dag worden begroet door een norse verkoper. Hoewel de winkel vooral gericht is op de Europese strip, is er ook een kleine collectie Nederlandse comics te koop. (En voor de liefhebber van een ander soort stripfiguren is er een pornohoek, waar volgens mij de meeste omzet vandaan komt. Maar dat even terzijde.) Aangezien ik niet veel zakgeld had en bijfuncties als krantenjongen en vakkenvuller ook niet heel veel opleverden, was het altijd een kwestie van afwegen en kiezen. Ik was toen nog druk met het sparen van Spektakulaire Spidermans van uitgeverij JuniorPress en in plaats van de comics opvolgorde te kopen, koos ik altijd de verhalen uit die me op dat moment het meest aantrekkelijk leken. Zodoende heeft het een tijdje geduurd voordat ik de hele serie compleet had. Als ik dan mijn zorgvuldige selectie had gemaakt, was het door wind en weer terugfietsen naar huis om ’s avonds voor de televisie de nieuwe deeltjes van kaft tot kaft te lezen. In die tijd herlas ik geregeld oude nummers. Dus de comics gingen lang mee. De Spektakulaire Spiderman-serie staat nog steeds bij mij in de kast. De oude comics hebben een specifieke geur: vaak ruiken ze naar oud krantenpapier. Als ik die geur nu ruik, dan sta ik toch even weer als veertienjarige in die stripwinkel op zaterdagmiddag.Gerelateerde artikelen: Leven met een webhoofd
Handtekening des tijds.

Categorieën
Strips

Boze Spiderman-fans

Eerder schreef ik over hoe uitgeverij Marvel heeft besloten om een paar grote aanpassingen door te voeren in het levensverhaal van Spiderman. Men heeft zijn huwelijk gewist uit het collectieve geheugen en daarmee de afgelopen twintig jaar comicgeschiedenis genegeerd. Amerikaanse Spiderman-fans reageren hier fel op. Op Youtube zijn filmpjes te zien waarin fans hun ongezouten mening laten horen, mensen hun achterwerk afvegen met de betreffende strip en Joe Quesada – de Editor-in-chief van Marvel en een van de breinen achter de veranderingen – uitschelden. Er worden zelfs strips in de fik gestoken. Empathie
Nu gaat dat laatste me wat ver – boeken, strips, dvd’s horen niet op de brandstapel. Ik ben voor meningsuiting, maar dat soort praktijken riekt naar te ver doorgeslagen fanatisme. (Natuurlijk zien we vooral de excessen op het interpret. Het merendeel van de lezers zal niet via video of fora zijn/haar mening uiten. En het zijn vooral de antimensen die het hardst schreeuwen.) Toch is het fascinerend om te zien hoe mensen reageren als een fictionele held wordt aangepast. Mensen leven jarenlang mee met hun helden, zij het in boeken, strips of televisie, en die personages worden een deel van hun leven. Alsof het oude vrienden zijn die geregeld op bezoek komen.

Joe Quesada in gelukkiger tijden.

Toen ik afgelopen zaterdag Amazing Spider-Man # 545 las – de beruchte comic waarin de laatste dag tussen Mary Jane en Peter Parker wordt beschreven – kon ik me goed voorstellen dat fans zich bekocht voelen door Marvel. Hetzelfde gevoel bekroop me toen Peter Parker gekloond leek te zijn en toen Norman Osborn alias The Green Goblin niet dood bleek te zijn, maar al die jaren in Europa had gezeten.Ontmaskering
Quesada legde in de Howard Stern show uit dat de schrijvers weer terug wilden naar de wortels van Spiderman en dat ze eigenlijk al spijt hadden van het huwelijk op het moment dat de twee personages het jawoord hadden uitgesproken. Quesada vindt dat een getrouwde Spidey de creatievelingen van Marvel te veel beperkt. Als liefhebber van het personage ben ik geen fan van koers die Marvel vaart. Het lijkt me een poging om persaandacht te generen (nou, dat is ze gelukt), de verkoop een impuls te geven en om wellicht het filmpubliek tegemoet te komen. Het leven van Spiderman lijkt nu iets meer op dat van zijn cinematografische tegenhanger. Er zit wat in om Spidey terug tot de wortels te brengen, maar daarvoor hadden ze ook gewoon Peter en MJ echt kunnen laten scheiden in plaats van met een magische toverspreuk alles ongedaan te maken. Handig voor Marvel is nu namelijk ook dat hiermee de ontmaskering van Spiderman, in het recente megaverhaal Civil War, door niemand meer herinnerd wordt. De ontmaskering lijkt me voor het bedenken van verhalen een grotere beperking te zijn dan een huwelijk.

Persoonlijke aanvallen
De fans wijten het potentiële debacle aan Quesada en vallen hem dus openlijk aan op het internet. Het kan dan ook geen toeval zijn dat de fora van JoeQuesada.com offline zijn vandaag. Zogenaamd omdat er gemigreerd wordt naar een andere server. Als ik Joe was, zou ik toch maar tijdelijk wat lijfwachten inhuren. Je weet maar nooit. Laat ik om dit onderwerp af te sluiten de grote Stan Lee citeren: ‘Nuff Said’.Lees ook: Spiderman gaat scheiden.