Iedereen nog bedankt voor de aardige felicitaties naar aanleiding van de 800ste vlog. Vandaag pak ik de draad weer op met een stapeltje Juniorpress comics die ik laatst heb gekocht bij stripwinkel Het Gele Teken in Hoorn.
Tag: Stripwinkel Het Gele Teken
zondag 2 februari 2020
Dit weekend besteedde ik de zaterdagmiddag voornamelijk aan het opnemen en monteren van mijn driehonderdste vlog. Een persoonlijke mijlpaal waar ik graag even bij wilde stilstaan. Het nummer 300 heeft een speciale betekenis gekregen toen de Nederlandse editie van Amazing Spider-Man 300 uitkwam als Spektakulaire Spider-Man 106 en 107.
Omdat de strip 40 pagina’s bevatte, moest Juniorpress die toen over twee comics verdelen. Dat vond ik toen niet zo erg, want de cover van Todd McFarlane maakte alles goed. Het binnenwerk vond ik ook prachtig getekend en de introductie van Venom spectaculair. Als 11-jarige comicfan had ik hierover in september 1988 niets te klagen.
Indrukwekkend vond ik dat er al 300 nummers van Spider-Man waren verschenen in de Verenigde Staten, een serie die vanaf 1963 liep. Al had ik weinig voorstelling van hoe de eerste Spider-Man-comics er uitzagen, want het tekenwerk van Steve Ditko had ik toen nog niet gezien.
Omdat van Spider-Man 300 de cover en iedere pagina zo’n beetje in mijn geheugen gegrift staat, vond ik het dus bijzonder om zelf ook een dergelijke mijlpaal te behalen. Al is het opnemen van zoveel vlogs natuurlijk niet echt vergelijkbaar met de prestatie van 300 comics.
Zaterdag beantwoordde ik voor de vlog enkele kijkersvragen terwijl ik voor mijn comicskast zat. Een van de deuren hadden we eruit gehaald zodat je de comics op de plank goed kon zien. Tegenwoordig heb ik namelijk platen in de glazen deuren zodat het zonlicht niet langer in staat is de strips te verkleuren. Dat betekent wel dat ik mijn natuurlijke achtergrond voor vlogs niet meer heb, omdat je nu in mijn werkkamer tegen witte platen aankijkt in plaats van doorschijnend glas. De conservering van de collectie gaat echter voor het hebben van een mooi decor.
Terwijl mijn computer de vlog aan het renderen was, moest ik denken aan hoe ik vroeger mijn zaterdagen besteedde. Pakweg 28 jaar geleden zat ik nog op de middelbare school en als ik even geen huiswerk had, of dit huiswerk uitstelde tot de zondag, ging ik vaak op zaterdagmiddag nog even langs bij Het Gele Teken. De enige stripwinkel in Hoorn en omstreken, en dus de plek waar ik al mijn comics kocht. Dat was dan vaak al mijn tweede bezoek die week, want na school gingen Paul en ik ook vaak langs om in de bakken te kijken en over comics te praten. Of ik nu die zaterdag met nieuw leesvoer naar huis ging of niet, ’s avonds zat ik vaak bij de televisie op de bank in een Spider-Man of Batman-comic te lezen terwijl mijn ouders naar de VARA keken. Sommige comics heb ik wel tientallen keren herlezen.
Toch twijfelde ik vaak op zaterdag of ik wel naar de stripwinkel langs zou gaan. Dikwijls was ik ’s ochtends bij de bibliotheek in het centrum geweest om cd’s te huren, die ik dan in het huis van mijn moeder – ik woonde bij mijn vader – op cassettebandjes opnam omdat haar stereotoren van betere kwaliteit was. Eenmaal weer thuisgekomen keek ik ’s middags op RTL de Duits nagesynchroniseerde versie van Knight Rider. Tegen een uurtje of half vier begon het twijfelen. Ging ik nog even bij verkoper Harry langs om nieuwe comics te halen? Moest ik mijn zakgeld niet bewaren voor volgende week? En moest ik eigenlijk al niet heel lang nieuw ondergoed kopen? Of nieuwe tapes? Jammer hoeveel tijd ik vroeger kwijt was aan besluiteloosheid. Hoewel ik daar zo nu en dan nog steeds last van heb. Daarom vind ik het ook zo fijn om vlogs in een take op te nemen. Dan is er geen ruimte voor twijfel, alleen maar concentratie en doelgericht werken.
Meestal besloot ik op het laatste moment om toch nog naar het Gele Teken te gaan, fietste gehaast naar de stad om de winkel een half uur voor sluitingstijd te bereiken.
Wanneer ik nu een beeld probeer te vormen van mijn ideale zaterdag toen, zag die er zo uit: ’s ochtends cd’s en boeken halen bij de bibliotheek. Daarna de cd’s opnemen op een tapeje. Soms is mijn moeder thuis, vaak ook niet en kan ik rustig mijn gang gaan. Daarna Knight Rider kijken, hoewel in een hele ideale wereld David Hasselhoff niet opeens Duits spreekt. En dan nog even naar het Gele Teken, zonder twijfel, waar dan een fantastische comic op me ligt te wachten. ’s Avonds lees ik die op mijn eigen kamer, en daarna ga ik de kroeg in het centrum in om vrienden te ontmoeten. Want in een ideaal weekend heb je op maandagochtend geen proefwerk te doen of werkstuk in te leveren, en kun je je bezighouden met de geeky dingen die je boeien.
Zondag 1 december 2019
Het heeft ongeveer dertig jaar geduurd, maar eindelijk heb ik een goed exemplaar van Spectaculaire Spiderman 32 kunnen bemachtigen. Ik vond een gaaf exemplaar op de Wintereditie van Dutch Comic Con in een doos vol met oude Juniorpress comics. Per stuk kostten ze 1,50. Een mooie prijs.
Op de cover zien we Spider-Man in gevecht met Hydroman, een nieuwe superschurk die in dat nummer werd geïntroduceerd. De Amerikaanse uitgave was Amazing Spider-Man 212, een verhaal van Denny O’Neil getekend door JRJR. De Nederlandse uitgave is uit 1982.
Ongeveer dertig jaar geleden kocht ik deze comic al eens bij mijn lokale stripboer Het Gele Teken. Die had altijd tweedehands comics te koop. Soms ook dubbele exemplaren. Van Spectaculaire Spiderman 32 had hij echter maar een exemplaar en de cover daarvan was behoorlijk beschadigd. Van delen van de cover was de bovenste laag weggescheurd, waardoor er grote witte vlakken in de prachtige illustratie van John Romita Jr. zaten.
Eigenlijk vond ik het zo zonde dat de cover beschadigd was, dat ik de comic wilde laten liggen. Ik vroeg aan verkoper Harry of hij niet nog een exemplaar had liggen. ‘Nee, en ik weet ook niet of ik er ooit nog een binnenkrijg,’ zei hij. Toen kocht ik de comic toch maar, in de hoop om ooit een vervangend exemplaar te vinden. Ruim dertig jaar later vond ik die op de Dutch Comic Con.
Hoewel ik de Nederlandse Spider-Mans nu niet meer spaar en dit verhaal in een Amerikaanse bundel in de kast heb staan, was ik er toch heel blij mee. Het voelt alsof een zoektocht eindelijk is afgerond.
Op de Con zat naast me een jongen in de dozen met comics te kijken en kocht wat oude Peter Parkers. Hij vertelde dat hij ze vroeger altijd van zijn moeder kreeg, maar dat hij de comics bij een verhuizing was kwijtgeraakt. Peter Parker nummer 1 had hij overigens wel nog, maar in minder goede staat. Ik voelde even een verwantschap met deze onbekende mede-geek die zich liet leiden door een gevoel van nostalgie en een behoefte om zijn verzameling compleet te maken.
Enkele Marvel Comics uit de jaren tachtig hebben geen illustratie maar een foto op de cover staan. Deze van Amazing Spider-Man #262 (maart 1984) is voor zover ik weet de enige fotocover van deze reeks.
Op de foto zien we acteur/stuntman Scott Leva die poseert als Peter Parker die betrapt wordt door een fotograaf als hij zich aan het omkleden is. Het is een van mijn favoriete Spider-Man-covers. In de vlog vertel ik waarom.
Categorieën
Cover Amazing Spider-Man #231
Toen ik deze dramatische cover tegenkwam in de comicsbak in de stripwinkel, kon ik de comic niet laten liggen.
Overigens was het wel de Nederlandse versie van deze Spider-Man-comic, want we praten over de jaren tachtig. Toen kocht ik de Juniorpress-comics vaak nog tweedehands bij het Gele Teken. In Mijn vriend Spider-Man vertel ik daar van alles over. Het Gele Teken was voor mij toen hèt adres voor strips en Marvel Comics in het bijzonder. Ook al konden verkoper Harry en ik het niet altijd goed met elkaar vinden. Hoe dat precies ging, leg ik uitgebreid uit in het boek.
Spektakulaire Spiderman #43 (1983) was mijn eerste kennismaking met de schurk Cobra, hier zo prachtig afgebeeld op de rug van Spider-Man door John Romita Jr. en Al Milgrom. Het is altijd spannend om kennis te maken met nieuwe personages. Ik was toen nog heel veel aan het leren over de wereld van Spider-Man. Iedere nieuwe strip bood avonturen, eerste kennismakingen en een uitbreiding van mijn kennis over Peter Parker. Je zou kunnen zeggen dat ik toen dus al begon met het researchen van het boek dat in 2017 uitkwam. Al wist ik dat toen natuurlijk nog niet.
Cover Amazing Spider-Man #231
Categorieën
Op jacht naar Geheime Oorlogen
Recent heb ik een stapeltje oude dagboeken uit mijn middelbareschoolperiode doorgenomen. Daarin kwam ik ook mijn zoektocht tegen naar de serie Geheime Oorlogen.
De Nederlandse uitgaven van Marvels Secret Wars. In de jaren negentig waren er nog geen online shops en was het lastiger om aan oude comics te komen dan nu. Soms had de stripspeciaalzaak wat je zocht, soms de uitgeverij zelf ook, maar ook kon je terecht bij de heren Bart en René Visser die comics via de post verkochten. Hoewel de zoektocht nog relatief simpel verliep, besef ik bij het teruglezen weer hoe leuk het eigenlijk is om bepaalde strips te verzamelen en te jagen op specifieke deeltjes. En om die dan voor een aardige prijs aan te kunnen schaffen. Net als Peter Parker, de Spektakulaire Spider-Man, zat ik als tiener altijd krap bij kas.
Fragmenten uit mijn dagboekje:
zaterdag 14 augustus 1993: Nadat ik bij oma geweest was ben ik bij Het Gele Teken geweest en heb ik drie strips gekocht: een dikke special van de Vergelders, Geheime oorlogen #8 en een oud album van Spider-Man. Ik denk er hard over na om de Vergelders-serie vanaf dat nummer te gaan volgen.
In ieder geval wil ik de comicserie Geheime Oorlogen compleet maken. Hoewel Harrie [van het Gele Teken] ze ook verkoopt, waarschijnlijk voor een te hoge prijs, ga ik maandag eerst Juniorpress zelf bellen om te vragen of ik ze nog bij hen kan bijbestellen.
vrijdag 20 augustus: Maandag heb ik Juniorpress gebeld om de Geheime Oorlogen comics te bestellen. Helaas waren nummer 1 +2 uitverkocht, maar ik kon nummer 3+7 wel bijbestellen. Dinsdag was ik al vroeg in de stad. Ik ging meteen naar Het Gele Teken om te kijken of ik daar Geheime Oorlogen nr 1+2 kon krijgen. Alleen nr. 1 was aanwezig, tweedehands en die kostte wel 7,50, terwijl ik die ochtend de acceptgiro van JP binnenkreeg met de prijs van 5,65 gulden voor twee nieuwe comics! Heb meteen het geld overgemaakt via mijn spaarrekening.
Ook heb ik Spektakulaire Spider-Man Special 3 en Superhelden 6 en Batman 1 gekocht. Aan die Spider-Man comic heb ik een speciale herinnering omdat dit een van de comics was die ik eens van klasgenoot Peter Tesselaar gelezen heb. Het is een van die beruchte eerste comics die me fan maakten.
Dinsdag 24 augustus 1993: Vandaag ontving ik de twee comics van Geheime Oorlogen die ik had bijgesteld bij Juniorpress. Nu moest ik alleen nummer 2 nog. Deze heb ik bij Bart en René Visser bijbesteld voor 5 gulden. (+3 piek verzendkosten). Ik heb daarna een brief aan René Stoops en Steven de Rie geschreven.
Vrijdag 27 augustus 1993: Woensdag was ik al vroeg in de stad. Ik moest naar de bank om geld over te maken naar de bankrekening van René Visser. Ik had de dag ervoor telefonisch Geheime Oorlogen nr. 2 besteld. Dit was het laatste nummer dat ik nog moest hebben in deze serie die bestaat uit 9 delen. De serie werd oorspronkelijk uitgebracht in ’84-’85. De serie is een van de eerste comics die ik ooit las en heeft daarom een bepaalde waarde voor me. Niet alleen voor mij, de serie is erg gewild en daarom is er wat moeilijk aan te komen. Vooral nr. 1+2.
Vanochtend was ik vroeg op en toen ik om 11 uur naar beneden kwam om bij mijn moeder langs te gaan, vond ik een postpakketje. Daarin zat Geheime Oorlogen nr.2. Nu heb ik de serie compleet. Vrijdagavond heb ik natuurlijk de serie Geheime Oorlogen gelezen.
2015: Met veel plezier denk ik terug aan de serie Geheime Oorlogen. Het was voor het eerst dat we een grote groep superhelden het op zagen nemen tegen superschurken. En ook nog eens op een verre planeet. De meeste helden kwamen niet onveranderd terug uit de strijd. Spider-Man had opeens een prachtig maar eigenaardig zwart kostuum. Thing bleef achter op de planeet Battle Planet en de She-Hulk was nu lid van The Fantastic Four. Over het hoe en waarom van de serie, schreef Jim Shooter op zijn blog een interessant verhaal.