Filmmaker en kunstenaar Rosto praat bij voorkeur niet over de betekenis van zijn werk, want hij wil de film niet voorkauwen. Liever houdt hij met zijn projecten de toeschouwer een spiegel voor die de vertelling zelf mag interpreteren.
Overrompelend, nachtmerrieachtig en hallucinerend, zijn enkele sleutelwoorden die ook zijn nieuwe korte film Splintertime typeren. Het derde deel van Rosto’s tetralogie over Thee Wreckers, een band waar Rosto vroeger mee optrad en die in zijn films een eigen leven is gaan leiden, beleeft op het HAFF zijn Nederlandse première. Het surrealistische Splintertime gaat verder waar Lonely Bones ophield, maar is ook zonder voorkennis te bekijken. De vier bandleden worden meegenomen door een ambulance en laten een wereld achter die tot complete leegte gereduceerd is. Een muzikale film over dood en wedergeboorte, waarin de fictieve bandleden eindelijk hun banden met hun bestaande evenknieën verbreken. Vanaf nu kan het alle kanten op.
Tenminste, dat is de interpretatie van ondergetekende. Onderga Splintertime vooral zelf.
Het Holland Animation Film Festival is van 18 t/m 22 maart 2015.
Geschreven voor de HAFF-bijlage van de VPRO Gids.