Voordat Todd McFarlane de wereld veroverde met Spawn, was hij de tekenaar én schrijver van zijn eigen Spider-Man-serie. In deze verhalen zien we echter al een paar Spawn-elementen en thema’s voorkomen.
Uiteindelijk had McFarlane geen zin meer om deze serie voort te zetten omdat hij geregeld werd teruggevloten door de redacteur van Marvel. Todds verhalen waren te gewelddadig voor zijn smaak. Gelukkig kunnen we nog steeds genieten van die pakweg 15 comics die McFarlane schreef en tekende. In deze vlog bekijken we het verhaal ‘Maskers’ met daarin een godsdienstwaanzinnge HOBGOBLIN en de demonische superheld Ghost Rider.
Met enkele pistoolschoten leidt Mary Jane Watson-Parker de twee huurlingen Styx en Stone af voordat ze Spider-Man kunnen vermoorden. De superheld is al dagen op zoek naar zijn ontvoerde echtgenote en uitgeput. Mary Jane heeft zichzelf bevrijd van de stalker die haar opsloot en richt de na-rokende pistoolloop vastberaden op Styx & Stone. Tekenaar Todd McFarlane zet de roodharige schone neer als een heldin uit een wraakfilm. Moe, vuil en bezweet, maar een vrouw die geen superheld nodig heeft om haar te redden. Sterker nog, zij redt haar super echtgenoot. Daarom houd ik zo van Mary Jane.
Vaak schiet er opeens een bepaald stripplaatje of een specifieke scène door mijn hoofd. En dan moet ik die comic er weer even bijpakken. Dat was deze week het geval met De ontvoering van Mary Jane, een Spider-Man-verhaal dat door Juniorpress is gepubliceerd in Superhelden #39 (1989). Inmiddels alweer dertig jaar geleden. Dit Spider-Man-verhaal laat goed zien waarom Mary Jane Watson zo’n stoere vrouw is en zo goed bij Spider-Man past.
Mysterio is een van de grote spelers in de nieuwe Spider-Man-film Far From Home. Daardoor moest ik aan deze prachtige cover denken van Todd McFarlane, waarin we Spider-Man gereflecteerd zien in de glazen helm van Mysterio…
Ik vind het fijn om ’s ochtends de dag te beginnen met een bak koffie en mooie illustraties en opvallende foto’s op mijn Instagramfeed. Vandaag kwam ik een foto tegen van Todd McFarlane in actie en van mijn held Stan Lee. Ook zag ik dat Studio Vandersteen een instagram account heeft.
It looks like he used a special technique to create the background-image. Maybe McFarlane simply used a photograph and put in the background, but maybe the background was drawn just like the rest. I’m not sure how he made this, so I made this short video in the hope one of you guys can shed some light on the subject.
De cover van Spawn #88 is heel toepasselijk op Halloween:
Na ongeveer tweeënhalve maand Spawn comics lezen heb ik nummer 100 bereikt. Dat nummer is een mijlpaal op zich, maar wat mij vooral opvalt is dat ik nog geen genoeg heb van deze serie. Dankzij Spawn was het de afgelopen tijd elke dag Halloween, want het verhaal heeft nogal wat horrorelementen. Spawn is immers opgestaan uit de dood en wordt geacht te strijden voor de demon Malebolgia uit de hel. Hij moet de oorlog tussen hemel en hel beslechten. Zelf ziet hij er ook niet heel fris uit: beetje een combi tussen een zombie en een superheld.
Verrassende wendingen Het leuke aan de serie is dat schrijver Todd McFarlane en later ook Brian Holguin alle kanten opgaan en vaak met verrassende wendingen komen. Daarom vind ik het dus nog steeds fijn om Spawn na honderd nummers te lezen. Bijvoorbeeld, Spawn bestrijdt de misdaad met harde hand. Als kindermoordenaar Billy Kincaid na een veel te korte straf op vrije voeten komt en meteen weer jacht maakt op kinderen, executeert Spawn hem. De comic erna gaat volledig over Kincaid die er langzaam achter komt dat hij in de hel verkeert. Veel comics later komt zijn geest weer op aarde en neemt hij bezit van mensen, waardoor Spawn weer met hem te maken krijgt.
Je ziet dat McFarlane een scala aan bekende verhaalelementen gebruikt, maar uiteindelijk toch met een heel nieuw origineel en spannende strip komt. Dat vind ik er zo goed aan. En ik geniet erg van de bijpersonages zoals de wraakengel Angela en de rechercheurs Sam Burke en Twitch Williams.
Ook heb ik genoten van de prachtige, levendige en expressieve tekeningen van McFarlane en Greg Capullo. Op dit moment moet ik erg wennen aan de tekenstijl van de nieuwe tekenaar Angel Medina die het vanaf #100 overnam van Capullo.
Angela. Greg Capullo.
Need More Halloween
Die dagelijkse injectie van de Halloweeneske Spawn had ik wel nodig de afgelopen maanden. Behalve de nieuwe Halloweenfilm die ik recent in de persvoorstelling zag en waar ik van genoten heb, heb ik dit jaar niet veel aan dit leuke feestje gedaan. Nou ja, ik heb wel meerdere vlogs gemaakt die aan Halloween verwant zijn, maar daar is het dan ook wel bijgebleven. Die vlogs liepen op YouTube ook niet zo heel goed. Kennelijk kunnen andere Halloweenfans mijn kanaal nog niet vinden. Toch vond ik het leuk om ze te maken. Creatief bezig zijn met je favoriete feestdag, beter kan haast niet.
Tenzij Halloween ook meteen mijn geboortedag was geweest. Jarenlang werd ik op mijn verjaardag gemarteld met het feit dat de Koningin ook haar verjaardag vierde, maar sinds Prins Pils koning is, heb ik daar gelukkig geen last van. Ik had het echter nooit erg gevonden als ik op 31 oktober geboren was. Het was dan nog toffer geweest als ik dan ook in de Verenigde Staten was geboren. Het land waar Halloween gemeengoed is.
Ik had graag in New England gewoond of in Maine, een van de provincies aan de Oostkust waar spookverschijnselen een mooi passend decor hebben. Stephen King laat zich al jaren inspireren door Maine. In ieder geval staat een bezoek aan Salem en dat soort plekken nog op mijn verlanglijstje. Tot het zover is, want die reis laat nog wel even op zich wachten, vermaak ik me met Halloweenfictie zoals Spawn.
Batman: Jaar Twee was het onvermijdelijke vervolg op de klassieker Jaar Een. Schrijver Mike W. Barr en tekenaars Alan Davis én Todd McFarlane tonen hierin de vroege dagen van Batman waarin Bruce nog moet ontdekken wat z’n grenzen zijn in het bestrijden van de misdaad.
Batmans vaardigheden worden op de proef gesteld als hij het op moet nemen tegen The Reaper. Deze sinistere misdaadbestrijder lijkt veel op Batman. Het grote verschil is dat The Reaper zijn tegenstanders doodt en Batman niet. Of gaat dat nu veranderen, want zien we daar niet Batman met een pistool? In deze vlog heb ik extra aandacht voor de manier waarop dit boeiende stukje Batman geschiedenis gevisualseerd is door de fantastische tekenaars Davis en McFarlane.
De film Venom met Tom Hardy in de hoofdrol draait in de bioscoop. Ik ben een enorme Spider-Man-fan en Venom is een van mijn favoriete superschurken, maar toch wil ik deze film niet gaan kijken.
In de vlog leg ik uit waarom en ga ik dieper in op het probleem van dit soort adaptaties. Ook blik ik terug naar mijn eerste spectaculaire kennismaking met deze vijand van Spider-Man. En vertel ik wat Venom nu zo’n bijzonder personage maakt.
Neil Gaiman schreef een verhaal over Angela, een schaars geklede hemelse krijgster die jaagt op Hellspawns.
Ik vond deze Image comic uit de vervlogen jaren negentig in mijn weeshuis van strips en heb me er goed mee vermaakt. Gaiman houdt het actievolle verhaal luchtig door gevatte humor, de tekeningen van Greg Capullo spatten van het papier. En er zit een draak in, dus dat smaakt naar meer. Ben daarom meteen in de stapel Spawn-comics gedoken.
Gaiman introduceerde Angela in Spawn #9, maar deze vlog gaat over een miniserie van drie delen die Angela heet en die door Juniorpress werd uitgegeven in 1997.
Check ook deze video over Image en Spawn gemaakt door Kaptain Kristian.
Vroeger had Juniorpress de slogan: ‘Superhelden, maak er geen geheim van!’ En eigenlijk geldt dat voor geeks nog steeds: kom uit voor wat je tof vindt en wie je bent.
En, heb je mensen in je omgeving waar je niet jezelf kunt zijn, of die niet open staan voor andere ideeën, dan zijn dat je vrienden niet. Een les die ik recent zelf leerde.
Hoe uit jij jezelf als geek? Draag je T-shirts met je favoriete personages? Vlog of blog je? Of heb je een andere manier gevonden om je geekness te uiten?
