Tijdens mijn wandeling naar huis deze week schoot ik dit plaatje. Soms denk ik: die knip ik digitaal wel bij, maar als ik hem eenmaal thuis zie, besluit ik vaak om de foto niet bij te snoeien. Deze vond ik goed zoals die is.
In de zomervakantie nog een dagje het bos bij Bussum en Hilversum bezocht. Fijne plek.
Dinsdag was een mooie dag om het bos bij Ellecom in te duiken.
Foto: Linda
Foto: Linda
Foto: Linda
Foto: Linda
Foto: Linda
Onderweg van Groningen naar Duiven hielden we halt in een natuurgebied dat Het Engelse Werk heet. Eigenlijk omdat we even in het restaurant met dezelfde naam een stevige bak koffie wilden drinken, maar dat was helaas gesloten. Dan maar even de benen strekken en wat eten uit de picknickmand die schoonmoeder voor ons in de auto had gelegd.
Zeer ouderwetse post-its of is het een middeleeuws blog?
Ik loop er zes keer per week langs, als ik naar en van mijn werk bij de VARA loop: het gebouw van Beeld en Geluid. Ik blijf het een kleurrijk en bijzonder pand vinden.
Donderdag en vrijdag was ik op de Media Academie in Hilversum voor een cursus timemanagement. Een boeiende twee dagen kan ik je vertellen. (Maar daar ga ik later misschien nog wel op in.)
Op donderdag regende het keihard. Voordat de cursus zou beginnen, droogte ik wat in de foyer en nam ik deze foto van een van de vele bomen die rond het pand staan. De volgende dag floten de vogels me tegemoet toen ik richting de Academie liep. Je kunt niet zeggen dat het weer in Nederland niet afwisselend is.
Het Vondelpark, aan het begin van de avond. Een liefdesverklaring gesneden in een boomschors. Voor eeuwig zal in hout geschreven staan dat N van M houdt. Langer dan hun liefde zal branden in ieder geval. Jaren nadat de relatie gedoofd is, misschien wel jaren nadat N&M de wereld hebben verlaten, zal de boodschap van hun liefde te lezen zijn op deze boom. Inderdaad: wie schrijft die blijft.
Kleine momenten zijn zo vergeten. Dat is niet erg, maar het is ook wel leuk om ze op een bepaalde manier te bewaren en op te roepen. Dankzij een fotoblog kan dat. Maar niet alles hoeft vastgelegd te worden met foto’s. Ik maak geregeld videoreportages van gebeurtenissen – exposities, interviews met bloggers of impressies van de stad. Soms zijn dat uitgebreide producties, strak gemonteerd, muziekje erbij, titeltjes ervoor. Het kan ook simpel: met één shot, één klein moment vastgelegd in een stukje video.
Een levende foto.
.
In bovenstaande video zien we twee duiven van de vloer eten. Ze zijn omringt met witgelige blaadjes die de laatste weken overal in Amsterdam opdwarrelden. Geen idee hoe de boom heet waar ze vanaf gevallen zijn, maar dat doet er ook niet toe. Deze video doet mij vooral herinneren aan een zondagmiddag van een paar weken geleden, toen ik samen met mijn vriendin een rondje door Amsterdam liep. We waren bij De Sarphaat geweest voor koffie en nu weer op weg naar huis. Onderweg schoot ik dit shot.
Maar jij ziet wellicht heel iets anders in dit gevangen moment of moet door het beeld aan een eigen verloren momentje denken.
Mediapark, 4:15 pm
Heading home, passing a tree.
Westerpark, 1:05
Outside Café Edel
Sunday morning I went strolling with my girlfriend. We took a pittstop at café Edel. We had some coffee and apple pie. It was a good day.