Categorieën
Minneboo leest Strips Video Vlog

Nieuwe stripverhalen: STAATSBURGER en DE GROTE BOZE VOS | Vlog 77

Dit is deel twee van de stapel met postpakketjes vol nieuwe stripverhalen. In deze vlog De grote boze vos van Benjamin Renner en Staatsburger, het derde deel van Halfdan Piskets trilogie over het bewogen leven van zijn vader.

De Turks-Armeense James Pisket emigreerde naar Denemarken en had moeite met integreren. Over zijn leven in Denemarken gaat Staatsburger. Deze strip wordt uitgegeven door SubQ, de uitgeverij die ook Mijn vriend Spider-Man uitbracht.

Zie hier het eerste deel dat ik eerder deze week publiceerde. En hier het interview met Halfdan Pisket dat ik schreef voor de VPRO Gids.

Categorieën
Spidey's web Strips Video Vlog

Vlog: Interview over Spider-Man door de Stripvlogger

Een paar weken geleden kwam de Stripvlogger gezellig op bezoek om te praten over Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur.

Marcel wilde weten waarom ik dit boek heb geschreven en wat Spider-Man voor me betekent. Dat gesprek staat nu online:

Meer info over het boek vind je hier.

We hebben het trouwens over nog veel meer gehad, onder andere over vloggen op YouTube en stripverhalen, maar Marcel heeft dat wijselijk bewaard voor een eventuele andere vlog. Ik vind het erg leuk dat Marcel aandacht aan mijn boek wilde besteden. Dus, Marcel, hartelijk dank!

Categorieën
Mike's notities Strips

Stripwinkel zonder vlog

Vrijdagmiddag was ik voor het eerst sinds een lange tijd weer eens bij de borrel in Lambiek. Ik vermoed dat ik twee jaar geleden voor het laatst in de stripwinkel was. Eigenlijk kom ik tegenwoordig minder vaak in stripwinkels. Puur uit zelfbescherming: als ik niet ga, kom ik waarschijnlijk ook niet met nieuwe strips thuis.

Dat komt streven om eerst de boeken en strips te lezen die ik al in huis heb, ten goede. Tot ik de 30 procent ongelezen materiaal tot me heb genomen, probeer ik zo min mogelijk nieuw materiaal aan te schaffen.

Gistermiddag signeerde Jasper Rietman echter zijn debuut Exodus, dat net als Mijn vriend Spider-Man ook bij SubQ verschenen is. Ik was van plan een vlog te gaan maken met Jasper, maar de omstandigheden waren daar niet geschikt voor. Jasper zat buiten te signeren en er stond wind. Ook stonden veel mensen buiten te praten. Dat is natuurlijk supergezellig, maar komt een video-interview niet ten goede. Geeft niks, dan draaien we die video wel een andere keer.

Binnen sprak ik met Bas Schuddeboom (scenarist, redacteur en vertaler bij Donald Duck en Tina) en Frenk Meeuwsen. Cool, dacht ik, dan draai in de kelderverdieping even een vlog met Meeuwsen over zijn fantastische boek. Helaas was Zen zonder meester uitverkocht bij Lambiek. Ze bestellen uiteraard nieuwe delen bij. Geeft niks, draaien we die video wel een andere keer.

Nu stond ik dus gewoon even gezellig bij te praten met Bas, die ook de redactie doet comiclopedia van Lambiek, en maakte ik kennis met Frenk. Het was een fijne middag dus.

Je hoeft ook niet altijd te vloggen, hoewel ik daar op dit moment wel veel lol in heb. De vlog over De jaren Eppo doet het goed op YouTube. Hij wordt goed gekeken, er is op gereageerd en tot op heden hebben zes mensen de video geliked. Ik zag wel dat de vlog ook een dislike heeft gescoord. Dat is jammer, want je weet nooit omdat dit op de inhoud van de video slaat, of op de vorm. Soms zie ik een groot aantal dislikes staan bij heel mooie video’s van anderen en dan denk ik: waarom? Als je iets niet leuk vindt, hoef je dat niet te laten weten. Voor ieder wat wils.

Maar goed, een (dis)like betekent wel dat je video een reactie losmaakt en dus niet onverschillig laat. And that is worth something.

Nu lig ik er ook weer niet wakker van, want dat liken en disliken hoort bij online aanwezig zijn. Bijna overal wordt je mening gevraagd. Ben je een keer naar de fysio geweest, dan krijg je meteen een mail waarin je een enquête kan invullen. Sterker nog, ik kreeg die mail drie keer omdat ik niets invulde.

En online willen de algoritmes weten wat je leuk vindt en stom vindt, zodat ze het aanbod daarop kunnen aansturen zodat je steeds meer in een bubbel zit en je realiteitszin uiteindelijk verdwijnt. Voordat je het weet, geloof je heilig in je eigen perspectief en laat je geen ruimte meer voor ideeën van anderen. Nou ja, dat is wat somber gesteld, maar is niet onwaar. Van de week werd ik daar weer op gewezen in een zure correspondentie met enkele mensen. Over morele gestapo gesproken.

Ach ja. Zo leer ik telkens weer het kaf van het koren scheiden wat betreft met wie ik wel om wil gaan en met wie niet. Wie ik like en dislike dus. Door dit soort ervaringen leer ik steeds beter naar mijn instinkt te luisteren. Leven is een proces.

Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips Video

Twee toffe reportages over de Stripdagen Haarlem

Enkele vloggers volg ik met heel veel plezier. Zoals Olav Beemer en de Stripvlogger. Beide heren besteedde laatst aandacht aan de Stripdagen Haarlem.

In de aflevering van de Stripvlogger kom ik ook nog even voorbij. Marcel liep namelijk langs de stand van SubQ toen ik daar aan het signeren was. Nadat mijn sessie erop zat, zijn we met Tobi Dahmen nog even gezellig een kopje koffie gaan drinken in het festivalcafé. Wanneer Marcel in Amsterdam is, doen we vaak ook even een bakkie.

Olav Beemer maakte de Stripdagen onderdeel van zijn nieuwe WeeklyDose. Ook erg leuk aan deze aflevering is dat hij uitlegt waarom de verschillende Spider-Man-series van Juniorpress in de jaren negentig gebundeld werden tot een comic. Wie Mijn vriend Spider-Man heeft gelezen, weet ik dit al. Toch vind ik het erg interessant om Beemer hierover te horen spreken, want hij was toentertijd direct bij de operatie betrokken.

Indirect is dit dus wéér een blogpost over Spider-Man. Maar ja, dat blijft ook gewoon mijn favoriete fictiefiguur. En ik blog nu eenmaal graag over dingen die ik tof vind.

Categorieën
Strips

Stripdagen Haarlem 2018 in de achteruitkijkspiegel

De 2018-editie van de Stripdagen Haarlem bestond voor mij uit twee volle, drukke en gezellige dagen.

Zaterdag presenteerde ik weer een Striptalkshow met enkele stripmakers, waaronder Guy Delisle en Aimée de Jongh. Dat was erg leuk om te doen, maar ook een beetje stressvol omdat de techniek het af liet weten. Ik kon daarom geen beeldmateriaal laten zien aan de zaal. Gelukkig hadden de stripmakers veel leuks te vertellen, dus misten we de monitor niet eens.

Een impressie van de Striptalkshow door Daan de Tekenaar. Zie: http://weblog.kurai.nl/wordpress/.

Het interview met Jeroen Steehouwer is opgenomen door Miriam en staat op YouTube:

Beide dagen signeerde ik een tijdje op de stand van uitgeverij SubQ. Heel fijn dat mijn uitgeverij debuteerde op de Stripdagen als standhouder. Ik hoop dat ze dat vaker gaan doen. Remco en Brechje waren gastvrij en een goede steun tijdens de signeersessies. De aanwezige tekenaars trokken veel publiek. Zaterdag zat ik naast Maaike Hartjes die uitgegeven wordt door Nijgh en van Ditmar. Hartjes had een lange rij lezers die een gesigneerd exemplaar wilden kopen. Ook Tobi Dahmens nieuwe boek liep lekker. Voor het eerst maakte ik kennis met deze Duitse stripmaker die alweer tien jaar in Nederland woont.

Ook ontmoette ik die twee dagen aardige lezers en mede-geeks. Die ontmoetingen vind ik nog steeds een van de leukste dingen aan Mijn vriend Spider-Man. Er is veel liefde voor popcultuur bij veel mensen. Het is altijd inspirerend om daarover te praten. Daarom wil ik even deze instagram-accounts onder de aandacht brengen: Howling Riot, van tekenaar Els Deckers en schrijver Renincy Sommers. Rencincy vind je ook hier op insta. Zij kocht ook een exemplaar van Mijn vriend Spider-Man. Ook wijs ik je graag nog even op het instagram-account van tekenaar Renee Rienties. Haar leerde ik vorig jaar kennen op de Amsterdam Comic Con en ook nu hadden we weer een leuk gesprek.

Mijn uitgever, Bart Wessels, kwam ook nog even gezellig langs.

Zondagmiddag zag ik kans om nog enkele exposities te bezoeken. De Stripdagen Haarlem heeft altijd heel veel mooie en boeiende tentoonstellingen. Gelukkig zijn die langer dan alleen een weekend te bekijken, dus van de week ga ik nog een dagje terug om meer te zien. Nu beperkte ik me vooral tot aan Frankenstein gerelateerde tentoonstellingen.

Ambrosius door Gideon Brugman.
Het monster van… Door Eric Peters.
De bruid van het monster van… Door Eric Peters.

Stripvlogs
Helaas kwam ik niet toe aan het opnemen van veel vlogs. Dat had ik graag gewild, maar het is bij een gesprek met Marq van Broekhoven gebleven. Dat is niet zo erg, want er komen in de toekomst nog veel meer kansen. Daarbij liep Marcel de Stripvlogger ook rond, dus binnenkort komt hij vast met een leuk verslag van de Stripdagen Haarlem.

Marg denkt, Marq praat, Marq tekent.

Je kunt vloggen op allerlei manieren. Je kunt er een heel goed gemonteerd werkstuk van maken, maar je kunt ook je video in een take opnemen. Die laatste vlogvorm vind ik op dit moment erg prettig. In video kan ik weer op een andere manier dingen in beeld brengen dan in een geschreven stuk met afbeeldingen. Ook vind ik het fijn om te improviseren. Als ik bijvoorbeeld Marq van Broekhoven in ’t wild interview of wanneer ik bij Peter van Dongen op visitie ben, weet je nooit van tevoren wat er precies gaat gebeuren. Daar dan een boeiende registratie van maken is erg leuk.

Voorlopig ga ik dus door met dit experiment. Ik hoop zo’n drie video’s per week te publiceren. Al zullen dat er wellicht minder zijn in weken dat ik het heel druk heb. Die vrijheid gun ik mezelf, ook al wilt het algoritme van YouTube dat je zoveel mogelijk dagelijks iets online zet.

In de afgelopen twee weken kreeg ik enkele nieuwe abonnees op mijn YouTube-kanaal en dat is erg tof. Sommige kijkers reageerden inhoudelijk op de geeky-video’s. Dat is helemaal kicken, want het is altijd fijn als mensen zich in je verhaal herkennen of zich erdoor aangesproken voelen.

Categorieën
Mike's notities Spidey's web Strips

Mijn eerste Boekenbal

Michael Minneboo, auteur van Mijn vriend Spider-Man, werd gespot op het Boekenbal.

Foto: Linda Delis.

Het Boekenbal bezoeken was altijd al een wens van me. Ik ben altijd nieuwsgierig geweest naar hoe het er op dit feestje van het CPNB aan toe gaat. Dit jaar kwam mijn wens uit en liep ik tussen auteurs en BN’ers in de Stadsschouwburg Amsterdam. Een erg leuke ervaring. Er waren meerdere bandjes waar mensen bij konden dansen, wat voornamelijk op het hoofdpodium in de zaal gebeurde. Het geheel deed me enigszins denken aan een middelbareschoolfeestje.

In de kleinere ruimtes stond soms ook een bandje te spelen. Leuke muziek, maar het Hollandse publiek was natuurlijk voornamelijk zelf geluid aan het produceren. Iets wat je op concerten ook vaak ziet: mensen die gewoon met elkaar staan te praten alsof er helemaal geen optreden is. Het was dus hard werken voor de muzikanten.

Vrienden
BN’er-spotter ben ik niet. Daar heb ik nooit iets mee gehad. Wel sprak ik met een aardige, zwangere vrouw die vroeg waar ik mijn bolletje kaas vandaan had. Pas toen ik na ons gesprek weer doorliep drong het tot me door dat ik haar kende van een Zomergasten-aflevering van vorig jaar. Wilfried de Jong wilde ik nog even gedag zeggen, omdat hij vorig jaar zo aardig tegen me was tijdens de uitzending van Met het oog op morgen. Maar Matthijs van Nieuwkerk sprak hem toen net aan, en daar wilde ik niet tussen gaan staan. Je gaat twee vrienden die in gesprek zijn niet onderbreken. Dit was immers het Boekenbal, niet Twitter.

Reünie
Ik kwam nog een paar bekenden tegen, zoals Mara Joustra, die tegenwoordig redacteur is bij uitgeverij Rubinstein. Toen ik nog bezig was met het schrijven van het concept van Mijn vriend Spider-Man heeft Mara me goed geholpen met met formuleren ervan. Ook Maaike van Veen speelde een grote rol in dat vroege stadium van het boek trouwens. Je hebt soms mensen nodig die je op weg helpen, zeker in de onbekende Nederlandse boekenwereld.

Ook de mannen van Moker Ontwerp liepen er rond. Allemaal strak in het pak natuurlijk. De Mokers hebben de cover van mijn boek ontworpen. We gaan geregeld wat met elkaar drinken. Uiteraard kwam ik ook mijn uitgever Bart Wessels en Merel tegen, de redacteur die aan mijn boek heeft gewerkt.

Nieuwe plannen
Ik kan bijna niet geloven dat mijn debuut alweer 10 maanden uit is. De afgelopen maanden den ik druk na over wat een mooi vervolg zou zijn en meerdere ideeën zitten in mijn hoofd. Het is nu een kwestie van kiezen, maar ergens ben ik nog huiverig om weer voor langere tijd aan een project te gaan werken. Mijn vriend Spider-Man heeft me meerdere jaren gekost om te maken. Het was een boek dat ik moest schrijven. Die innerlijke drang zorgt ervoor dat je het volhoudt op de momenten dat het schrijven wat minder gaat. Het is dus heel belangrijk om een onderwerp te hebben waar je het echt over wilt hebben. En wat anderen willen lezen, anders ziet geen enkele uitgever er brood in. Toch heb ik heel veel zin om weer een tijd alleen met schrijven bezig te zijn. Dat is namelijk het leukste wat er is.

Natuur was het thema dit jaar. Bezoekers van het bal mochten hun eigen natuur schilderen.
Categorieën
Fotoblog Media Spidey's web Strips

2017 Best of Nine

Op Instagram blikt bijna iedereen even terug via een handige site die de meest gelikete posts voor je verzamelt en bij elkaar zet. Nu gaat het mij echt niet om de likes, maar ik was toch benieuwd waar ze mee zouden komen.

Veel foto’s over Mijn vriend Spider-Man. Dat vind ik natuurlijk erg tof. Spider-Man is een coole dude en ik schreef een heel boek over hem. Veel mensen vinden dat gelukkig leuk.

Het schrijven, uitbrengen en promoten van Mijn vriend Spider-Man stond centraal in 2017, dus in dat opzicht klopt dit jaaroverzicht. Ik ben dan ook dankbaar voor het feit dat SubQ het boek wilde uitgeven en voor de steun die ik tijdens het schrijven van ze kreeg. Ook ben ik blij met de toffe reacties die ik van lezers kreeg en in het bijzonder voor mijn vriendin Linda die me altijd bijstaat. Zonder haar was het allemaal niet gelukt.

Verder zie ik in het overzicht vooral veel recente foto’s van de Dutch Comic Con Wintereditie. Kennelijk sloegen die goed aan. Of ik heb er sinds kort nieuwe volgers bij op Instagram. Geeklife-achtige foto’s doen het dus goed. Stripplaatjes wat minder, maar dat maakt niks uit. Je moet alleen plaatsten wat je zelf tof vindt. Het aantal likes zijn alleen belangrijk als je Instagram gebruikt om geld te verdienen of als je brein een endorfine injectie nodig heeft.

Wat het volgende jaar brengt, weet ik eigenlijk nog niet. Er zal niet meteen een nieuw boek zijn, al ben ik wel heel hard aan het nadenken over een follow up. Simpelweg omdat het schrijven van een boek heel erg fijn is om te doen. Wat ik wel weet is dit: minder zorgen maken. Meer letten op dingen die ik tof vind. En al helemaal niet te veel nadenken bij social media-gebruik en over wat te bloggen. Gaat dat dan dit jaar allemaal wel lukken?

Categorieën
Boeken Spidey's web Strips

Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur

Debuteren met een boek over mijn favoriete fictieve personage was een droom die uitkwam. Nog steeds geniet ik erg van de positieve reacties die ik van lezers krijg en het simpele feit dat mijn boek in de winkels ligt.

Voor wie wil weten waar Mijn vriend Spider-Man precies over gaat, is hier de flaptekst:

De superheld Spider-Man (1962) is over de hele wereld bekend. Over hem verschenen inmiddels duizenden stripverhalen, films, games, animatie- en televisieseries. Journalist Michael Minneboo weet alles van Spider-Man en is al dertig jaar fan.

Naast zijn persoonlijke verslag gaat Michael Minneboo in gesprek met filosoof Ad Verbrugge, rouwdeskundige Daan Westerink, mediawetenschapper Dan Hassler-Forest, fancultuurexpert Linda Duits en stripmaker Steven de Rie. Aan bod komen kwesties als: Welke levenslessen kun je leren van Spider-Man-verhalen? Hoe bieden strips troost? Waarom hebben we in Nederland geen superhelden? Hoe word je een fan? En waarom moest Spider-Man scheiden?

Mijn vriend Spider-Man biedt een persoonlijke en luchtige kijk in de wereld van de fan en een blik achter de schermen bij uitgeverij Marvel. De biografie van Peter Parker en een overzicht van de beste Spider-Man-verhalen ontbreken uiteraard niet.

Kortom, hou je van strips? Hou je van superhelden-films? Ben je zelf ergens fan van? Ben je opgegroeid in de jaren tachtig? Of gewoon nieuwsgierig naar fancultuur? Dan is dit boek voor jou!

Auteur: Michael Minneboo
Uitgeverij SubQ
NUR: 360

Paperback
ISBN: 9789021404035
Prijs: € 19,99

E-book
ISBN: 9789021406053
Prijs: € 11,99

Uitgekomen: 7 juni 2017

Categorieën
Spidey's web Strips

Met een goed boek…

Het blijft een kick om op social media te zien dat mensen mijn boek lezen.

Ben benieuwd wanneer de Stripvlogger het uit heeft. Dan maken we waarschijnlijk een video team-up over Mijn vriend Spider-Man. Veel leesplezier, Marcel!

Categorieën
Spidey's web Strips

Recensie Mijn vriend Spider-Man

Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur is op verschillende blogs gerecenseerd. Slechts een Nederlandse krant waagde zich aan een bespreking en dat was de Volkskrant.

Joost Pollmann, stripjournalist en de voormalige creatief directeur van de stripdagen Haarlem, las het boek en schreef onderstaande bespreking. Deze werd gepubliceerd op 6 juli 2017, naast een recensie van Spider-Man: Homecoming. Zoals je kunt zien heeft de beeldredactie van de krant bij de recensie een verkeerde cover geplaatst.

Ik vond het erg fijn dat een landelijke krant als de Volkskrant aandacht aan mijn debuut schonk. Al blijft het een beetje gek als je eigen boek besproken wordt terwijl je zelf jarenlang strip- en filmrecensies hebt geschreven. Wat dat betreft was het schrijven van Mijn vriend Spider-Man in meerdere opzichten een leerzame ervaring.

Categorieën
Spidey's web Strips

Interview over superhelden, geeks en fans

Een paar weken geleden werd ik aan het IJsselmeer in Hoorn geïnterviewd door journalist en kunstenaar Jaap Stiemer voor het Noord-Hollands Dagblad. We spraken natuurlijk over Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur. Het boek waar ik in juni dit jaar debuteerde en waar ik zo’n vijf jaar met hart en ziel aan gewerkt hebt.

De interviewlocatie was toepasselijk, want een deel van het boek speelt zich ook af in Hoorn – de stad waarin ik opgroeide en waar ik voor het eerst kennismaakte met de superheld Spider-Man. Ook het Noord-Hollands Dagblad komt trouwens voor in het boek, evenals een jonge reporter genaamd Jaap Stiemer!

Woensdag 27 september is het interview gepubliceerd in alle verschillende edities die aan het Noord-Hollands Dagblad verbonden zijn. Ik ben natuurlijk erg blij met de aandacht en de moeite die Jaap in het gesprek heeft gestopt. Heel erg bedankt dus, Jaap Stiemer!

Categorieën
Striprecensie Strips

Wills kracht van Willem Ritstier

In Wills kracht laat stripauteur Willem Ritstier zien wat er met een gezin gebeurt als een van de leden borstkanker krijgt.

Ritstier kennen stripliefhebbers vooral van avonturenstrips zoals Ward, Claire DeWitt en Nicky Saxx. Met Wills kracht vertelt de winnaar van de stripschapsprijs 2017 voor het eerst een zeer persoonlijk verhaal, namelijk het ziekbed van zijn vrouw en haar strijd tegen kanker die vijf jaar lang duurde.

Wanneer Will een knobbeltje in haar borst ontdekt blijkt al snel dat ze borstkanker heeft. Ritstier laat zien hoe ze daarna in de medische mallemolen terechtkomt, waarin artsen soms ook maar wat lijken aan te rommelen. Kanker is moeilijk te bestrijden en behandelingen zijn soms een gok. Een patiënt staat voor verschillende keuzen en lang niet altijd is zeker of de behandeling werkt. Daarbij worden er soms medische fouten gemaakt.

Toch gaat het boek meer over wat er in het gezin omgaat en dan met name in het hoofd van Willem. Het lange wachten terwijl zijn vrouw geopereerd wordt, de machteloosheid die hem overvalt en hoe zwaar het kan worden als je een gezin moet onderhouden en een doodzieke vrouw moet verzorgen.

Ik vind het heel moedig en bewonderenswaardig dat Ritstier dit persoonlijke en toch ook pijnlijke verhaal heeft willen vertellen. Het is immers het verhaal van hoe hij zijn vrouw verloor.

Ritstier werkte er zeven jaar aan. In het nawoord vertelt hij: ‘In 2010 begon ik te werken aan wat later Wills kracht zou worden. Mensen om mij heen dachten dat het een soort therapie voor mij was, maar zelf besefte ik dat pas tijdens het afronden van het verhaal. Naast het therapeutische element was er ook een behoefte om toch een soort monument voor Will te creëren. Na drie pogingen lukte het om een definitieve vorm te vinden voor de uitwerking. Vooral de laatste dertig pagina’s zorgden er voor dat ik in een emotionele achtbaan terechtkwam, maar gelukkig was er veel steun van mensen om mij heen.’

Opmerkelijk genoeg tekent Ritstier in de strip geen gezichten. Hij communiceert via lichaamshoudingen en kleurgebruik. Dit geeft de personages een universeel karakter waardoor het particuliere leed ontstegen wordt. Ik vind de publicatie van dit soort stripverhalen erg belangrijk, want het maakt de lezer duidelijk wat je allemaal te wachten staat als jij of iemand uit je naaste omgeving de diagnose kanker krijgt. Het beeldverhaal als documentaire dus. Misschien helpt dit zaken bespreekbaar te maken voor mensen die in een vergelijkbare situatie zitten.

Deze pagina vond ik het ontroerendste fragment uit Wills kracht. Ritstier vat in vier plaatjes een heel leven samen:

Wills kracht verschijnt 3 oktober bij uitgeverij SubQ. Oktober is borstkankermaand.