Tag: Vakantie
Het is zomer mensen, en ik smelt langzaam weg. Daarom een vlog over mijn geeky plannen voor de zomervakantie. En wat spook jij op dat vlak uit de komende tijd?
Ook neem ik enkele leuke reacties door die ik op recente vlogs kreeg. Bedankt voor jullie reacties!
Dit is de video van de vader die zijn zoon voor het eerst Batman laat zien.
Om een zekere Arnold te citeren: I’ll be back!
Categorieën
Adempauze op Terschelling
Uiteindelijk willen Linda en ik Amsterdam wel een keer verlaten om ergens te wonen waar meer natuur en rust te vinden is. Bij voorkeur in een bos- en duingebied. Daarom vieren we zo nu en dan vakantie op een Waddeneiland, om te ervaren hoe het leven daar is.
Vorig jaar waren we een paar dagen op Vlieland, begin juni dit jaar zaten we vijf dagen in een vakantiehuisje op Terschelling. Voor mij was dit een eerste bezoek aan dit prachtige eiland. Linda had dit huisje geboekt voor mijn verjaardag en omdat we tien jaar samen zijn. Toevallig stond het in het dorpje Hoorn, wat grappig is, omdat ik in Hoorn geboren ben. Hoorn in Noord-Holland welteverstaan. Ik heb daar het merendeel van mijn leven gewoond. Op een jaartje Californië na dan.
Sinds 2009 wonen we samen in Amsterdam. Ik vind Amsterdam om veel redenen fantastisch, maar word zo langzamerhand gestoord van de drukte en het massatoerisme in de stad. Er zijn bijna geen rustige momenten meer op een dag, tenzij je heel vroeg opstaat.
Dat geldt niet voor Terschelling, waar het heerlijk rustig toeven was. Het vakantiehuisje was knus en van alle gemakken voorzien. De uitbater ervan was heel vriendelijk.
Terschelling biedt een woest en leeg strand, maar ook het wad. In de weilanden kom je verschillende vogelsoorten tegen. Ik ken van de meeste de naam niet, maar was blij eens in levende lijve een snip tegen te komen. Ooit prijkte deze vogel op het biljet van honderd gulden, in de tijd dat honderd gulden mij nog heel veel leek.
Verder zijn er op het eiland enkele dorpjes, waarvan we Midsland het leukste vonden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Hoorn, wat een lint dorp is, heeft Midsland een kern in de vorm van een centraal plein met kerk en kerkhof, waarvan de graven naar buiten toe staan. Als je op het terrasje van Hans en Grietje zit, kun je de teksten op de stenen lezen. De doden kijken als het ware naar het leven en hebben het leven niet de rug toegekeerd.
Wat ook opviel: iedereen was heel vriendelijk op het eiland. Of je nu een fiets huurde, een boek kocht of lekker lui in de horeca nog een kopje koffie bestelde, iedereen leek blij te zijn je te zien. Dat straalde ze in ieder geval uit. Dat maak je in Amsterdam zelden mee, ook al leeft men hier in de stad ook veel van het toerisme.
Ik moest de eerste dagen wel even wennen aan de rust, maar toen het eenmaal zover was, zat ik uren op de bank te lezen. Ik had de roman I, Lucifer meegenomen, en ook een tablet vol met comics. In het huisje zelf was een volle plank met boeken. Ook brak ik even met mijn dertig procent project, omdat ik een boeiend boek over Prince in de boekwinkel tegenkwam. Tja, wat ga je dan lezen? Daar maakte ik nog een vlog over. Vakantie of niet, als ik zin heb om te vloggen, doe ik dat.
Bijzonder was het moment op een steiger in de haven van West-Terschelling. In het water zwommen of dreven allerlei verschillende soorten kwallen. Gekke beesten eigenlijk, maar zo in het water ook erg mooie dieren.
Ik vermoed dat we uiteindelijk niet op Terschelling zullen gaan wonen. De dorpjes zijn wel erg klein, wat ook op Vlieland het geval is. Ook is het wederom de vraag wat je moet gaan doen voor de kost, want de meeste mensen lijken van het toerisme te leven. Dit is een sector waar ik beroepsmatig weinig mee kan. Maar goed, je weet nooit hoe het leven loopt, dus voorlopig sluiten we niets uit. Voorlopig wonen we overigens nog wel in Amsterdam.
Ons volgende eiland wordt waarschijnlijk Ameland en daarna willen we Texel weer eens gaan bezoeken.
Categorieën
Groeten uit Aken
Kijk, da’s nog eens een originele ansichtkaart:
Peter de Kock zette deze laatst op Twitter tijdens zijn jaarlijkse motorvakantie: ‘Voordat een schrijver zijn boek publiceert legt het een hele reis af die daarna door gaat. Kijk: Aken, boek van Michael Minneboo is er ook’.
Ik word altijd vrolijk van het idee dat Peter eens per jaar een week voor zichzelf reserveert om eropuit te trekken. Een mooie traditie waar hij na terugkomst, altijd fijn over blogt.
Dat mijn boek op meer plaatsen komt dan ik ooit geweest ben, is ook een grappig idee. Ben ik toch een beetje mee op vakantie.
Categorieën
Vakantieconclusies
De eerste week van mijn zomervakantie ben ik er samen met Linda tussenuit geweest. Een roadtrip door de lage landen die tot enkele nieuwe inzichten heeft geleid.
Oorspronkelijk zouden we een week naar Engeland gaan, maar gezien de rellen daar ben ik blij dat we de vakantie binnen de landsgrenzen hebben gevierd. We verbleven een paar dagen in Groningen en daarna een paar dagen in een hotel dat slechts diende als uitvalsbasis om omringende plaatsen te bezoeken. Het was een Van der Valk-hotel omringd door de A12. Precies, zo’n hotel dat doorgaans fungeert als decor voor zakendeals en buitenechtelijke relaties. Niet echt mijn plek, al hadden we ruime kamers en een bubbelbad tot onze beschikking.
Eerder schreef ik al eens over hoe je perspectief op je dagelijks leven verandert als je er een tijdje tussenuit gaat. Zoals we allemaal weten is het verdomd moeilijk om dat idee van ‘dingen moeten anders’ vast te houden op het moment dat je weer in de dagelijkse sleur terechtkomt. Daarom heb ik voor mezelf en voor de geïnteresseerde lezer een paar conclusies die ik tijdens de reis heb getrokken op een rijtje gezet. Een blog functioneert immers prima als een geheugensteuntje voor de blogger zelf.
- De meest voor de hand liggende conclusie is natuurlijk dat ik het nieuws helemaal niet gemist heb. Afgezien van een verdwaalde Volkskrant die ik las, heb ik niet veel meegekregen van het nieuws. Over de rellen in Groot-Brittannië hoorden we pas weer toen we thuiskwamen. En hoe erg ik het ook vind dat dit soort dingen plaatsvinden in de wereld: het valt duidelijk buiten mijn cirkel van invloed, dus wat kun je met dit soort gebeurtenissen? Maar wat ik vooral niet heb gemist is nieuws over Wilders. Een Wilders-vrije week: het kan in Nederland als je geen actualiteiten volgt.
- Natuurlijk wil ik daar niet mee zeggen dat je je rug naar de maatschappij moet toekeren en helemaal niet meer moet vernemen wat er in Nederland en omstreken gebeurt. Toch ontbijt ik tegenwoordig niet meer met het nieuws, maar kies ik een cd’tje uit om deze met aandacht te beluisteren terwijl ik de broodnodige voedingsstoffen tot me neem.
- Een andere belangrijke conclusie: veel steden in Nederland lijken bedroevend veel op elkaar. We liepen door Duiven en Zevenaar, maar het had net zo goed Heerhugowaard kunnen zijn. De uitstraling van dat soort nieuwbouwwijken zijn vast heel goed voor de verkoop van prozac want ik word er in ieder geval behoorlijk bedroefd van. Aangezien we stiekem een beetje aan het kijken zijn waar we ons in de toekomst zouden willen vestigen, vallen er na deze reis dus een paar steden af als potentiële kandidaat.
- Ik hou van bos! Nu wist ik dat al, maar nu ik weer eens door de bossen en over de heide heb gelopen, besef ik dat ik daar meer wil rondlopen in de toekomst.
- Tijdens ons bezoek aan het Kröller-Müller Museum besloot ik om eens niet langs alle schilderijen te zappen. Meestal loop je de zalen door en pak je van alles wat mee. (Als je tenminste iets kunt zien: sommige exposities zijn zo druk dat je alleen maar de medebezoekers kunt aanschouwen.) Nu besloot ik een paar schilderijen die mijn aandacht trokken eens nauwkeurig te bestuderen waardoor ik veel meer oog had voor de details. Ook ervoer ik veel meer rust en had ik na het bezoek niet het gevoel een overdosis beelden in mijn hoofd gepropt te hebben.
Van het visuele verslag van de reis heb ik vandaag het eerste deel gepubliceerd op mijn fotoblog Daily Webhead.
Blogvriend Peter de Kock schreef recent over zijn motorvakantie en wat die reis hem voor inzichten heeft gebracht.