De Belgische scenarist Zidrou schrijft echte mensen. De Nederlandse stripmaker Aimée de Jongh brengt ze overtuigend tot leven op papier.
Bloesems in de herfst ligt vanaf 20 juni 2018 in de strip- en boekwinkels.
In de aflevering van de Stripvlogger kom ik ook nog even voorbij. Marcel liep namelijk langs de stand van SubQ toen ik daar aan het signeren was. Nadat mijn sessie erop zat, zijn we met Tobi Dahmen nog even gezellig een kopje koffie gaan drinken in het festivalcafé. Wanneer Marcel in Amsterdam is, doen we vaak ook even een bakkie.
Olav Beemer maakte de Stripdagen onderdeel van zijn nieuwe WeeklyDose. Ook erg leuk aan deze aflevering is dat hij uitlegt waarom de verschillende Spider-Man-series van Juniorpress in de jaren negentig gebundeld werden tot een comic. Wie Mijn vriend Spider-Man heeft gelezen, weet ik dit al. Toch vind ik het erg interessant om Beemer hierover te horen spreken, want hij was toentertijd direct bij de operatie betrokken.
Indirect is dit dus wéér een blogpost over Spider-Man. Maar ja, dat blijft ook gewoon mijn favoriete fictiefiguur. En ik blog nu eenmaal graag over dingen die ik tof vind.
Maar moet je deze reeks ook lezen?
Over de eerste twee delen van De zaak Krimson schreef ik dit artikel.
Daar kochten wij er eentje van in de pop-up store van de Stripdagen Haarlem. Een Fritsenstein dus, of een Frankenfrits.
Ik streef ernaar deze video’s in een take op te nemen, maar deze vlog bevat een cut. Tijdens het inpakken van Fritsenstein liep ik nog even met de camera door de pop-upstore, maar die opnames vond ik later niet zo boeiend en heb ik eruit geknipt. Zo kon ik meteen even vertellen dat het Pulpman Monster Magazine goed is verkocht op de Stripdagen.
Inmiddels hangt Fritsenstein bij ons op het toilet, als eerste lid van de toekomstige portrettengalerij:
Vorig jaar waren we een paar dagen op Vlieland, begin juni dit jaar zaten we vijf dagen in een vakantiehuisje op Terschelling. Voor mij was dit een eerste bezoek aan dit prachtige eiland. Linda had dit huisje geboekt voor mijn verjaardag en omdat we tien jaar samen zijn. Toevallig stond het in het dorpje Hoorn, wat grappig is, omdat ik in Hoorn geboren ben. Hoorn in Noord-Holland welteverstaan. Ik heb daar het merendeel van mijn leven gewoond. Op een jaartje Californië na dan.
Sinds 2009 wonen we samen in Amsterdam. Ik vind Amsterdam om veel redenen fantastisch, maar word zo langzamerhand gestoord van de drukte en het massatoerisme in de stad. Er zijn bijna geen rustige momenten meer op een dag, tenzij je heel vroeg opstaat.
Dat geldt niet voor Terschelling, waar het heerlijk rustig toeven was. Het vakantiehuisje was knus en van alle gemakken voorzien. De uitbater ervan was heel vriendelijk.
Terschelling biedt een woest en leeg strand, maar ook het wad. In de weilanden kom je verschillende vogelsoorten tegen. Ik ken van de meeste de naam niet, maar was blij eens in levende lijve een snip tegen te komen. Ooit prijkte deze vogel op het biljet van honderd gulden, in de tijd dat honderd gulden mij nog heel veel leek.
Verder zijn er op het eiland enkele dorpjes, waarvan we Midsland het leukste vonden. In tegenstelling tot bijvoorbeeld Hoorn, wat een lint dorp is, heeft Midsland een kern in de vorm van een centraal plein met kerk en kerkhof, waarvan de graven naar buiten toe staan. Als je op het terrasje van Hans en Grietje zit, kun je de teksten op de stenen lezen. De doden kijken als het ware naar het leven en hebben het leven niet de rug toegekeerd.
Wat ook opviel: iedereen was heel vriendelijk op het eiland. Of je nu een fiets huurde, een boek kocht of lekker lui in de horeca nog een kopje koffie bestelde, iedereen leek blij te zijn je te zien. Dat straalde ze in ieder geval uit. Dat maak je in Amsterdam zelden mee, ook al leeft men hier in de stad ook veel van het toerisme.
Ik moest de eerste dagen wel even wennen aan de rust, maar toen het eenmaal zover was, zat ik uren op de bank te lezen. Ik had de roman I, Lucifer meegenomen, en ook een tablet vol met comics. In het huisje zelf was een volle plank met boeken. Ook brak ik even met mijn dertig procent project, omdat ik een boeiend boek over Prince in de boekwinkel tegenkwam. Tja, wat ga je dan lezen? Daar maakte ik nog een vlog over. Vakantie of niet, als ik zin heb om te vloggen, doe ik dat.
Bijzonder was het moment op een steiger in de haven van West-Terschelling. In het water zwommen of dreven allerlei verschillende soorten kwallen. Gekke beesten eigenlijk, maar zo in het water ook erg mooie dieren.
Ik vermoed dat we uiteindelijk niet op Terschelling zullen gaan wonen. De dorpjes zijn wel erg klein, wat ook op Vlieland het geval is. Ook is het wederom de vraag wat je moet gaan doen voor de kost, want de meeste mensen lijken van het toerisme te leven. Dit is een sector waar ik beroepsmatig weinig mee kan. Maar goed, je weet nooit hoe het leven loopt, dus voorlopig sluiten we niets uit. Voorlopig wonen we overigens nog wel in Amsterdam.
Ons volgende eiland wordt waarschijnlijk Ameland en daarna willen we Texel weer eens gaan bezoeken.
Maar wat te lezen op vakantie? Daarover gaat deze vlog. En over de voortgang het leesproject dat ik enkele maanden geleden startte.
In het verhaal wat Lust vertelt, is Nederland onder water gekomen, maar gaat het dagelijks leven schijnbaar gewoon door. Er zit veel humor in hoe ze dit scenario verbeeldt. Deze toffe expositie was tijdens de Stripdagen Haarlem te zien tijdens de Stripdagen de Kloostergangen in Haarlem.
Dit project is onderdeel van Citybooks waarbij schrijvers, dichters, fotografen en stripmakers uitgenodigd worden hun visie te geven op een interessante stad.
Bij uitgeverij De Zingende Zaag verschijnt de strip in een kleine oplage in boekvorm.
Mijn vlog over Thijs’ action-figureverzameling staat hier.
Het was echt een heel leuk en druk weekend op de Stripdagen Haarlem. Helaas kwam ik maar aan het maken van een vlog toe, maar ben blij met het resultaat. Het is namelijk altijd een beetje de vraag hoe goed de audio wordt bij opnames in een drukke beurszaal. Marq van Broekhoven ken ik al heel wat jaartjes en het is altijd gezellig om met hem bij te praten op stripbeurzen. Over Marq Denkt schreef ik eerder enkele blogposts zoals deze.
Voor meer over de Heinz-animatiefilm check deze site.