Op dit moment doe ik research voor een artikel over de beste life vloggers op YouTube voor Submarine Channel, maar ik kan wel even een pauze gebruiken. Daarom schrijf ik deze blogpost.
Vorige week kwam ik op Terschelling namelijk een paar Halloween-achtige dingen tegen die ik graag met je deel. Halloween is mijn favoriete feestje in het jaar en ik streef ernaar zo veel mogelijk in de Halloweensfeer te zijn en niet alleen op 31 oktober. Halloween is voor mij dus meer een state of mind, een gevoel, iets waar ik heel blij van word.
Ik ben daarom altijd blij om zaken tegen te komen die ik met Halloween associeer. Zoals deze heks op een terras in West-Terschelling:
En deze kunst pompoenen bij Hans & Grietje, het pannenkoekhuis in Midsland:
Waarschijnlijk staan ze te popelen om voor Halloween weer van de plank gehaald zullen worden. Dat betekent dat onze vrienden nog even geduld moeten hebben. We hebben eerst nog een lange, saaie en hete zomer tegemoet voordat de eerste herfstbladeren weer naar beneden zullen dwarrelen en het weer echt gezellig wordt.
(Bah, wat háát ik de zomer!)
Dit vrijheidsbeeld is niet heel erg Halloween. Dat geef ik toe. Het Vrijheidsbeeld heeft bar weinig met Samhain te maken, tenzij we haar rol in Ghostbusters II meerekenen, want een als de Statue of Liberty op zichzelf een wandeling door New York maakt, is dat wel spooky natuurlijk.
Evenals een minion op een fiets, die wijst op de aanwezigheid van kinderen. Kinderen kunnen heel eng zijn, denk maar aan Damian uit The Omen. En anders aan de filmreeks Child’s Play. Ik zie die Minion zich nu al naar mij toekeren. Zijn tanden groeien uit tot heel sterke punten en voordat je het weet heeft hij een hap uit je arm gebeten.
Zo. Dat was een fijne pauze. Nu weer terug naar de YouTube-vloggers. Mocht je trouwens nog tips hebben over welke (Engelstalige) life-vloggers jij de moeite waard vindt, gebruik het commentformulier hieronder. Bedankt alvast!
Spider-Man woont in New York en het Vrijheidsbeeld is een van zijn favoriete hangplekken.
Hij spreekt hier vaak af met de Human Torch van de Fantastic Four. Torch is een van Spidey’s beste vrienden. Ook zit Spider-Man wel eens op het Vrijheidsbeeld als hij rustig wil nadenken over het leven. Hoe dan ook, de Dame van de vrijheid komt dus wel eens voor in de Spider-Man-comics. Bijvoorbeeld op deze heel mooie cover van Bob Layton. Over de inhoud van dit grappige verhaal blogde ik al eerder.
De cover van Web of Spider-Man #28 werd ook gebruikt voor de Nederlandse uitgave Web van Spider-Man #14. De cover van Web #27 gemaakt door Dave Simons werd daarom niet gebruikt. Die ziet er eigenlijk spannender uit dan de andere cover. Toch heeft die met het Vrijheidsbeeld uiteindelijk mijn voorkeur. Het is beeld van Spider-Man die van het Statue of Liberty afspringt in zijn zwarte kostuum is mooi genoeg om in te lijsten.
Als ik uit mijn raam kijk zie ik de groene zone van het Westerpark vol liggen met meisjes in bikini en bezwete mannen in ontbloot bovenlijf. Een zomerse aflevering van Spidey’s web lijkt me daarom wel op zijn plaats.
Iedereen kent het Vrijheidsbeeld in New York wel, maar niet iedereen zal weten dat het een van Spidey’s favoriete plekken is om na te denken. Ook is het de plek waar hij en the Human Torch vaak afspreken.
Dat zien we niet veel: Peter Parker op het strand.
In Web of Spider-Man #28(1987) blijkt dat Peter de neiging heeft om zijn kleding wel eens achter te laten in het bovenste gedeelte van de Toorts en als hij deze op een avond komt ophalen, wordt deze net weggevoerd door een helikopter. Een slechte zaak: want behalve zijn kleding en identiteitsbewijs had Peter dit keer ook een kapotte webschieter achtergelaten. Een beetje slimme snuiter legt het verband tussen Parker en Spider-Man. De Toorts wordt verscheept naar Pasadena in Californië om te schitteren in een parade. Dus reist Peter daar naartoe om er een fotoreportage voor The Daily Bugle over te maken en meteen zijn kleding op te halen. Californië is natuurlijk de staat vol filmsterren en lange stranden langs de oceaan. Omdat hij toch nog niet bij de Toorts terecht kan, bezoekt Peter het strand en al zonnend valt hij in diepe slaap. Als hij vijf uur later wakker gemaakt wordt, is hij heel naar verbrand.
Zo rood als een kreeft en vol met lichamelijk ongemak trekt hij zijn Spidey-pak aan en gaat naar de Toorts. Iedere beweging die hij maakt doet zeer. Je begrijpt dat Peters humeur er niet beter op wordt als blijkt dat een verveeld rijkeluigroepje de Toorts probeert te stelen om aandacht te vragen voor de slechte bestaansomstandigheden van de avocadokwekers. Iedere beweging doet hem pijn en dat beïnvloedt zijn behendigheid aanzienlijk.
De snoodaards zien kans de Toorts op een truck te laden en weg te rijden. Spidey volgt hen op het dak van een van hun auto’s. Hershel, de leider van het stelletje ongeregeld, veroorzaakt een verkeersongeluk waardoor de Toorts losraakt, gelanceerd wordt en op de auto terechtkomt waarop Spidey zit – die het zware geval maar net kan ontwijken.
Als Spidey de Toorts inspecteert, komt de auto, die niet op de handrem is gezet, plotseling in beweging. Door het gewicht van de Toorts rijdt deze met volle vaart recht op een stadsbus af.
Met veel pijn en moeite weet Spidey een webnet te spannen over de straat waardoor de auto langzaam maar zeker snelheid verliest en een botsing voorkomen kan worden.
Uiteindelijk blijkt alle moeite voor niets te zijn: als Spidey zijn kleding uit de Toorts wil halen, blijkt dat dit niet de echte is. Zijn kleding zit er dus ook niet bij, want die zitten in de Toorts die gewoon voor restauratie zit te wachten in een loods in New York.
Natuurlijk is dit verhaal van Bob Layton vooral geschreven om de lachspieren te stimuleren. Het uitschakelen van de derderangs schurken zou normaliter geen probleem voor Spider-Man zijn. Ook hun motivatie om de toorts te stelen lijkt uit de lucht geplukt en dat is het ook: Hershel, de leider wil de toorts voor 7 miljoen aan een zakenman verkopen. Helemaal logisch is Laytons verhaal niet, want het is een raar idee dat Peter zijn burgerkleding in de Toorts zou achterlaten. Aangezien het Vrijheidsbeeld op Liberty Island staat en hij eerst de veerboot moet nemen om er te komen, is het helemaal niet logisch om zich daar om te kleden en zijn kleren achter te laten. Layton had daar iets beter over na kunnen denken. Het is overigens zijn tweede Spider-Man-verhaal waarin de mogelijke ontdekking van het Webhoofds geheime identiteit een rol speelt. (Zie: Het ware gezicht van Peter Parker?)
Wat kunnen we nu van dit Spider-Man avontuur leren? Altijd zonnebrand gebruiken als je in de zon gaat liggen, want doordat je het weet moet je met je verbande lijf een stelletje randdebielen tegenhouden die een monument willen stelen. En misschien kun je als spinnetje beter helemaal niet op het strand komen.
Web of Spider-Man #28 (1987) Tekst: Bob Layton. Tekeningen: Steve Geiger. Inkt: Vince Colletta.
En deze kunst pompoenen bij Hans & Grietje, het pannenkoekhuis in Midsland:
Dit vrijheidsbeeld is niet heel erg Halloween. Dat geef ik toe. Het Vrijheidsbeeld heeft bar weinig met Samhain te maken, tenzij we haar rol in Ghostbusters II meerekenen, want een als de Statue of Liberty op zichzelf een wandeling door New York maakt, is dat wel spooky natuurlijk.
Evenals een minion op een fiets, die wijst op de aanwezigheid van kinderen. Kinderen kunnen heel eng zijn, denk maar aan Damian uit The Omen. En anders aan de filmreeks Child’s Play. Ik zie die Minion zich nu al naar mij toekeren. Zijn tanden groeien uit tot heel sterke punten en voordat je het weet heeft hij een hap uit je arm gebeten.
Zo. Dat was een fijne pauze. Nu weer terug naar de YouTube-vloggers. Mocht je trouwens nog tips hebben over welke (Engelstalige) life-vloggers jij de moeite waard vindt, gebruik het commentformulier hieronder. Bedankt alvast!
