De film Ginger Snaps (John Fawcett, 2000) kwam jaren geleden eens voorbij in een zapsessie en is me altijd bijgebleven. Een verhaal over twee hechte zussen waarvan er eentje gebeten wordt door een weerwolf.
De transformaties die Ginger (Katharine Isabelle) doormaakt zijn gelinkt aan die ze ervaart als puber, waarbij de menstruatiecyclus gekoppeld is aan de maancyclus die zo bepalend is voor het leven van een weerwolf. De weerwolf als metafoor voor de puberteit dus. Naarmate Ginger meer en meer verandert in een wolfachtig wezen, neemt ook haar libido toe en raakt ze steeds meer seksueel actief. Maar het is oppassen geblazen voor wie met haar het bed deelt, want als je ze je al niet aan stukken scheurt, onveilige seks draagt de weerwolfziekte over. Nou ja, het metaforische plaatje lijkt me duidelijk. Niets subtiels aan, wel prachtig gedraaid en veel girlpower in deze Canadese horrorfilm die uitgroeide tot een trilogie.
De afgelopen anderhalve week zat ik dankzij de griep thuis en kon ik niet veel meer dan films kijken, slapen en dom voor me uit staren. Dan is het fijn om dit soort wilde meiden als gezelschap te hebben om de boel een beetje op te leuken. Een nadeel: de volgende dag is het flink haren uit je bed kloppen.
Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren.