Categorieën
Mike's notities

Opgerotjes

Om 23.57 zag ik een hond door de straat rennen. Kennelijk was hij bang voor de vele knallen en toen zijn baasje in een onbewaakt moment de deur opendeed, zag het beest zijn kans om naar buiten te glippen in de hoop aan het bombardement te kunnen ontsnappen.

Nu was men in Amsterdam al vroeg op de dag begonnen met vuurwerk afsteken, in het laatste uur van 2014 werd de frequentie flink opgevoerd.

Op oudjaarsdag mocht voor het eerst pas vanaf 18:00 uur vuurwerk worden afgestoken, maar daar hebben de terroristjes in spe hier in de buurt schijt aan. Die steken al zware bommen af sinds september. Ik hoop dat die gasten die al weken zwaar geschut afsteken zichzelf snel opblazen zonder onschuldige slachtoffers te maken, dan leren ze misschien dat vuurwerk gevaarlijk is. Opgerotjes met ze.

Ik had medelijden met die hond en alle anderen huisdieren die waarschijnlijk al uren in angst onder de bank verstopt zaten.

Zelf ben ik ook geen fan van vuurwerk. In tegendeel: mijn vuurwerkfobie heeft me doen besluiten dat ik op oudjaarsdag niet de deur uitga. Al dat geknal geeft verschrikkelijk veel stress, dus kies ik ervoor om het mezelf thuis zo comfortabel mogelijk te maken. Omdat Linda graag oud en nieuw bij haar familie wilde doorbrengen, was het voor mij dus een ouderwets soloavondje. Het was de eerste keer sinds het begin van onze relatie dat we niet samen waren op de laatste avond van het jaar, dus dat was prima. Je moet elkaar de ruimte geven. Gelukkig vind ze het niet erg als ik op dat soort momenten niet meega.

Ik heb me prima vermaakt met enkele boeken. Joost Nijsen van uitgeverij Podium was zo aardig geweest om relaties en vrienden het sympathieke boekje Nog gefeliciteerd, trouwens, van George Saunders op te sturen. Dit pleidooi om toch vooral aardig voor anderen te zijn is de speech die Saunders hield voor Amerikaanse afstudeerders. Het is overigens prima raad om het nieuwe jaar mee te beginnen.

Verder las ik The Romita Legacy: een interviewboek met John Romita Sr. en Jr. goed geïllustreerd met hun prachtige tekenwerk, en Spider-Man: The Next Chapter vol. 2, een bundeling van de Spidey reboot uit de jaren negentig. De nieuwe Stripgids was die middag nog binnengekomen, dus ook aardig leesvoer. Er staat overigens een interview met Pat Mills van mij in. De avond maakte ik rond met een documentaire over Youp van ’t Hek, die een tweede huis in Bergen blijkt te hebben. Grappig, we gaan volgende week naar Bergen om even uit te waaien.

Over uitwaaien gesproken: de dag begon overigens met herinneringen aan nieuwjaarsdag 2009, toen ik samen met Linda en haar moeder door het duingebied van Schoorl wandelde. Enkele foto’s van die fijne wandeling heb ik toen op mijn blog gepubliceerd. Fijn, want zo kon ik weer even terugkijken naar toen. En doordat ik het ooit geblogd heb, is de herinnering ook beter blijven hangen.

bosboswandeling_2009

Dit jaar zal ik waarschijnlijk minder tijd hebben om te bloggen. Eens kijken hoe dat gaat. Mijn plannen voor 2015 staan stevig in de grondverf en hoewel je nooit kunt voorspellen hoe dingen lopen, heb ik goede hoop op een creatief en productief jaar. Ik wens jou hetzelfde toe.

Categorieën
Daily Webhead Mike's notities Strips Video

Mijn 2011

Mijn 2011 is een korte impressie van memorabele momenten van het afgelopen jaar. Ik heb me beperkt tot de foto’s die ik voor Daily Webhead heb gemaakt. Het overzicht is daarom ook niet volledig, maar wel lekker kort.

De muziek in de video is een mooie track van Marco Raaphorst.

Interviews
2011 was een druk jaar, ook wat betreft interviews. Nu is interviewen mijn vak, dus drukte is vooral goed.

Ik heb een paar fijne gesprekken gevoerd die me bij zullen blijven. Het eerste schiet me het interview met Craig Thompson binnen. Ik sprak hem op de Boekenbeurs in Antwerpen voor de VPRO Gids. Een leuke vent van ongeveer mijn leeftijd wiens Blankets grote indruk op me heeft gemaakt.

Het interview met Youp van ’t Hek maakte ik voor HumorTV.nl – een site voor de VARA. Na alle sterallures van de meeste VARA-prominenten waar ik in de afgelopen twee jaar mee te maken kreeg, was de ontspannenheid van Youp een verademing. Hij had alle tijd voor ons. Na het gesprek hebben we nog gezellig koffie gedronken. Wie overigens geen sterallures hebben zijn Paul Witteman en Frank Evenblij. Naar het gesprek met Evenblij had ik echt uitgekeken: ik vind hem een van de grote beloftes van de Nederlandse televisie. Het was ook een boeiende en ontspannende dialoog.

Hoe leuk die video-interviews ook zijn, mijn voorkeur gaat op dit moment toch uit naar geschreven interviews.

De gesprekken met Peter Pontiac en animator Rosto staan me ook nog helder voor de geest. Ik hou van eigenzinnige kunstenaars en praat graag met ze over hun werk, hun motieven en dromen. Pontiac kreeg dit jaar natuurlijk veel aandacht omdat hij de Marten Toonderprijs had gewonnen. Prima als zo’n oeuvreprijs de spotlight op een bijzondere stripmaker richt.

Met het interview met Peter de Wit heb ik wederom een naam op mijn verlanglijstje kunnen doorstrepen. Dat lijstje is overigens nog lang genoeg om me voorlopig bezig te houden.

Op stripgebied was er ook zeer droevig nieuws: de dood van Minck Oosterveer heeft me geraakt. Aan het begin van het jaar sprak ik hem uitvoerig over zijn plannen voor de Amerikaanse comicsmarkt. Hij was net aan het doorbreken in de Verenigde Staten en toen verongelukte hij met de motor. Ik hoorde het op maandagmorgen toen de NOS mij belde voor een paar quotes over Minck.

Anders kijken
De expositie van het werk van Saul Leiter zal me nog lang bijblijven. Vooral omdat ik door zijn foto’s weer anders naar de wereld ben gaan kijken. Dat is wat ware kunst met je doet. Er waren ook een paar strips die ik las die grote indruk hebben gemaakt. Een paar ervan heb ik gerecenseerd, maar ik ben tot mijn spijt er niet aan toe gekomen om ze allemaal te behandelen. Misschien iets voor de toekomst.

Voornemens
Voornemens heb ik niet zo veel. Minder moeten, dat wordt mijn credo voor de komende maanden. Meer met mijn hoofd tussen de bomen. Dat soort dingen.

Rest mij niets anders meer dan de bezoekers van mijn blog hartelijk te bedanken voor het lezen van mijn stukken en het reageren op de site. En iedereen een avontuurlijk, liefdevol en 2012 zonder domrechts toe te wensen.

Categorieën
Video

Youp van ’t Hek: ‘Dit is de essentie van mijn werk’

Laatst vertelde ik al dat ik voor HumorTV.nl cabaretier Youp van ’t Hek heb geïnterviewd. Dat gesprek leverde drie thematische video’s op. Vandaag is de lange versie van het interview op de site gepubliceerd.

Youp praat over zijn oudejaarsconference De tweede viool, wat hij wel en niet gaat behandelen en hoe hij zo’n avond schrijft. Hij praat ook over het vak cabaretier en waar hij het uiteindelijk allemaal voor doet.

De tweede viool is oudejaarsavond te zien om 22.15 op Nederland 1.

Categorieën
Video

Video-interview Youp van ’t Hek: ‘We waren een leuk land’

Voor HumorTV.nl van de VARA heb ik recent cabaretier Youp van ’t Hek geïnterviewd over zijn oudejaarsconference De tweede viool. Welke onderwerpen gaat hij zeker behandelen? Wat heeft hem het meeste geraakt in 2011 en bovenal: welke bedrijven en merken moeten zich zorgen gaan maken omdat ze een Youp-behandeling krijgen?

Uiteindelijk monteren we het gesprek tot drie video’s. Het tweede deel staat reeds op HumorTV. Die zal gaan over het maakproces van de conference. De derde zal gaan over Youps cabaret.

Helaas komt er STER-reclame voor een video die langer duurt dan drie minuten. Bij kortere video’s komen ze erna en kun je ze negeren. Een NPO-dingetje waar helaas niets aan te doen is. Zelf ben ik tegen reclames voor internetvideo’s. Ik denk dat het kijkers afschrikt.

Categorieën
Media

Het einde is in zicht

Vandaag is het 1 december. Nog een maand en dan kunnen we 2011 weer voorgoed achter ons laten. Ik wil deze maand doorkomen door zoveel mogelijk herhaling te vermijden.

Herhalingen, ik ben er niet dol op. Natuurlijk, ook ik lees wel eens iets voor de tweede keer. Nog eens een strip lezen kan zeer plezierig zijn. Je ziet vaak de tweede keer meer, dus lees je een beetje anders verhaal dan eerst. Sommige films zijn een tweede kijkbeurt ook meer dan waard. Maar verder, liever zo min mogelijk. Laat december nu bij uitstek de maand van de clichés en herhaling zijn.

December, het is de maand van terugblikken: het oneindig herhalen van beelden en momenten die al eerder voorbijkwamen. Willen we echt al die mediahypes van het afgelopen jaar nog eens zien? Nee toch zeker! December is de maand van de lijstjes en top-zoveels. Het is de maand van de bekende feestdagen: Sint, Kerstman en Oud & Nieuw.

Sommige herhalingen zijn goed te vermijden: geen DWDD kijken waar altijd diezelfde koppen dezelfde meningen verkondigen. (Dat geldt overigens niet alleen voor deze maand.) Geen Top 2000 kijken, want hoe leuk ik die weetjes van Leo Blokhuis ook vind, de formule van het programma is zo sleets als het verplichte knalwerk op de feitelijke eerste nacht van het nieuwe jaar.

Echt, het leven is te kort om al die platgelopen paden te bewandelen. Nieuwe wegen in slaan, op onbekende plekken komen. Dáár heb ik zin in.

Toch kan ik wel genieten van dingen die bekend zijn. Ik kijk uit naar mijn kerstvakantie. Twee weken lang geen VARA aan mijn hoofd. Tijd om orde op zaken te stellen, mijn brein te resetten. Ik kijk uit naar die dagen op de bank met mijn stapel strips. Dat heb ik vaker meegemaakt, maar toch: het zijn nieuwe strips.

En net als voorgaande jaren geen familieverplichtingen, geen kerstliedjes, geen vuurwerk en ander geneuzel in december.

En geen terugblikken.

Nou ja, alleen de oudejaarsconference van Youp dan. Die sprak ik vorige week voor HumorTV over zijn show, dus ik ben wel benieuwd hoe hij 2011 gaat duiden. En oké: tussen al die blogs die ik lees zullen er ook wel weer genoeg terugblikken zitten, maar negeren kan ook.

Nou goed, cliché of niet: oliebollen horen bij december. Welja. Dikker worden we toch wel.

Nu ik erover nadenk: het zou best wel eens kunnen dat ik in voorgaande jaren een soortgelijke blogpost heb geschreven. Herhaling is lang niet altijd te vermijden.

Categorieën
Mike's notities

Uitbundig leven

Volgende week spreek ik cabaretier Youp van ’t Hek over zijn oudejaarsconference voor HumortTV.nl. Tijdens mijn research kwam ik deze uitspraak van hem tegen:

Mijn boodschap is grotendeels steeds dezelfde: je mag hier even rondlopen en dan ben je heel lang dood, dus maak er wat van. Leef uitbundig. Uitbundig leven verzin je grotendeels zelf. Er zijn mensen die hun halve leven bij de psychiater op de bank doorbrengen en hun moeder de schuld geven van alle shit, maar je bepaalt het meeste toch wel zelf hoor. Uitbundig leven is vooral een kwestie van dingen níet doen. Dus vooral niet zeuren en geen dingen doen, waar je geen plezier uithaalt. Daar word je wel een beetje asociaal van, maar anderen hebben dan tenminste geen last van je.’ Bron: Modernehelden.nl/Balance Sheet.

Foto: Roos Manintveld

Net als Van ’t Hek geloof ik dat we hier maar één keer zijn. Geen herkansingen, geen generale repetities en bovenal geen hemel en hel. Na het leven is er de dood en dat betekent dat er niets is. Daarom spreekt dat idee van uitbundig leven mij erg aan.

‘Geen dingen doen waar je geen plezier uithaalt.’ Dat lijkt me een mooi streven. Nooit meer belasting betalen, nooit meer koken en nooit meer projecten aannemen waar ik niet achter sta. Nou ja, even zonder gekheid: niet iedereen kan het werk doen wat hij wil, maar in een ideale wereld zou het wel zo moeten zijn. Als je doet wat je leuk vindt, dan doe je je werk altijd beter. Zo simpel is het.

We leven natuurlijk niet in een ideale wereld, en ook ik werk wel eens aan dingen waar ik niet achter kan staan. De schoorsteen moet immers ook roken. Maar dat gaat uiteindelijk toch tegen je werken.

Je passie naleven vind ik een mooie definitie van uitbundig leven.

En wat versta jij onder uitbundig leven?