Daarnaast schrijft hij al jaren mee aan Sesamstraat, Het Sinterklaasjournaal en andere tv-programma’s. In deze vlog bezoeken we de schrijver in zijn werkkamer op Texel. Hercules laat zien hoe een scenario eruit ziet en vertelt wat het verschil is tussen schrijven voor televisie en voor strips.
I will give you the answers I would have given back then, but I’m also very curious about what your answers would’ve been.
Casey Neistat, Viva Frei en Cody Wanner hebben allemaal dagelijks gevlogd. Wanner slechts één jaar, maar daarin groeide zijn aanhang gigantisch. Neistat heeft een veel langere periode dagelijks een video gemaakt en geüpload.
Door een vast ritme aan te houden bouw je een groot publiek op, mensen vinden het fijn om dagelijks even met je mee te kunnen kijken. Wat dat betreft lijkt het veel op dagelijks bloggen, of elke dag een foto op Instagram plaatsen. Video is echter bewegend beeld en daardoor veel levendiger dan foto’s of teksten.
Vriendschap
Ik merkte dat ik me na een tijdje heel betrokken voelde bij de dagelijkse bezigheden van Neistat. Simpelweg omdat ik hem iedere dag zag, kreeg ik een gevoel dat ik hem kende. Nu hij tegenwoordig sporadischer video’s upload, maak ik me wel eens zorgen of het wel goed met hem gaat als hij een tijdje niets van zich heeft laten horen op YouTube. Net als bij mijn vriendschap met Spider-Man is hier sprake van een parasociale relatie, waarbij de illusie wordt gewekt dat je de ander heel goed kent, terwijl de vlogger geen idee heeft wie ik ben. Ja, misschien herkent hij je naam op een gegeven moment als je vaak reageert op de vlogs. Maar in het geval van Casey, die duizenden reacties krijgt op zijn video’s, is dat waarschijnlijk niet het geval. Hij heeft inmiddels ook al bijna 11 miljoen abonnees.
Als je dagelijks een video maakt, komt je hele leven in het teken van je vlogs te staan. Alles wat je meemaakt, over ieder moment kun je nadenken of dat onderdeel van je vlog moet zijn. Waarschijnlijk ga je er zelf bewust op uit om je vlogs interessant te maken.
Ik zou zo’n dagelijks ritme niet lang volhouden. Ook al heb ik jarenlang iedere dag geblogd en een paar jaar dagelijks een fotodagboek bijgehouden, video’s maken is veel arbeidsintensiever dan schrijven. Ook betwijfel ik of mensen iedere dag een video van mij zouden kijken. Dus de kijkcijfers zullen per vlog tegenvallen. Bij enorme abonnee-aantallen als die van Casey maakt het niet uit dat een abonnee niet iedere video bekijkt. Zijn video’s worden nu tussen de 1 en 2 miljoen keer bekeken. Dat betekent dat ongeveer 10 procent van het aantal abonnees naar een nieuwe aflevering kijkt.
Vlogmas
Toen de Stripvlogger de maand december aan Vlogmas deed, was dat toch heel erg leuk om te volgen. En de video’s werden relatief goed bekeken. Marcel had het ook van tevoren aangekondigd dat hij deze uitdaging aanging. Het wedstrijdelement maakt dan ook dat je meeleeft. Je bent benieuwd of het hem lukt of niet. En benieuwd naar waar hij dan iedere nieuwe dag weer mee komt.
Het lijkt me een interessant experiment om elke dag te gaan vloggen. Misschien dat ik het ga doen voor een korte periode. Een week of wellicht twee weken. Gewoon om te ervaren hoe dat is en welke (positieve) effecten dit op mijn kanaal heeft. Misschien dat het mysterieuze algoritme van YouTube hierdoor mijn video’s beter onder de aandacht gaat brengen, zodat ik meer kijkers krijg.
Het geeft me ook de mogelijkheid om sneller op bepaalde onderwerpen in te springen. Nu frustreert het mij nog wel eens dat ik een voorraad aan video’s heb die eerst online moeten omdat ze anders misschien te oud zijn, terwijl ik eigenlijk alweer nieuwe video’s wil maken. Het blijft ook een strijd tussen content maken en de video die je net online hebt gezet genoeg tijd geven om gezien te worden. Wat een goede publicatiefrequentie is, weet ik wat dat betreft nog steeds niet. En omdat ik twee kanalen run, die deels door dezelfde abonnees gevolgd worden, is de kwestie van de publicatiefrequentie nog wat ingewikkelder.
Het vloggen blijft me fascineren.
Er zit veel visueel smulwerk tussen in ieder geval.
Eric ontving ons gastvrij en gaf me een exemplaar van Elske auf Texel, oftewel de Duitse vertaling van Elsje op Texel.
A moment later I realize this is supposed to be Jean Grey of the X-Men. Did the artists use Gina Gershon as a reference for Jean Grey? How great would it have been if she’d been in an X-Men movie? Speaking of X-Men movies: who would you cast as Jean Grey?
Dat betekent dat hij namens uitgeverij Dargaud officieel optreedt als de cowboy die sneller schiet dan zijn schaduw, in Nederland, België en Frankrijk. Tijdens de Stripmaand sprak ik met hem bij boekwinkel Scheltema in Amsterdam. Daar signeerde Luke het nieuwste album: Een cowboy in Parijs.
Check ook Luke’s YouTube-kanaal,
en website.
Most of the illustrations are from the ’94 Fleer Ultra X-Men Trading Cards. Enjoy! By the way, I’m suffering from a nasty cold, that’s why my voice is a bit screwed up in this vlog. Oh, well, what can you do…
Want, lets face it: het duurt een lange tijd voordat je aantal abonnees groeit en je een beetje een publiek hebt opgebouwd. En dat weten ze bij YouTube ook. Die mailtjes zijn vaak informatief. Ze maken beginnende YouTubers wegwijs in de regels van vloggen, maar ook in het leren van hoe je je publiek moet opbouwen. Natuurlijk ben ik eigenlijk geen nieuwe maker meer, want ik publiceer al sinds 2007 video’s op YouTube, en sinds vorig jaar mei vlog ik een paar keer per week, maar door dat nieuwe account ziet YouTube mij als nieuwe maker. Toch heeft dat ook weer zijn voordelen, want zo benader ik het vloggen weer vanuit een vers perspectief.
Al blijft het lastig om een kanaal te laten groeien en om ervoor te zorgen dat mensen de video’s gaan kijken. Like en Subscribe dus. Dat verhaal. Je kent het wel. 🙂 En bedankt alvast.
Nu vind ik de varia-pagina’s van Ger Apeldoorn altijd leuk om te lezen, vooral omdat de oud-vertaler van Juniorpress ook aandacht voor Amerikaanse comics heeft. Een van de variant covers is gemaakt door Frank Miller. Ik weet nog goed hoeveel impact zijn The Dark Knight Returns toentertijd op mij had…
Deze vlog hadden jullie nog van me tegoed. Eigenlijk was dit item gepland als een onderdeel van mijn honderdste vlog, maar ik besloot er een aparte video van te maken en die 100ste toch een beetje kort te houden. Als vlogger moet je improviseren en je flexibel opstellen als het materiaal wat anders uitpakt dan je had gepland.
Bovendien vind ik deze comic zo bijzonder, dat ik ook weer niet wilde snijden in het materiaal. Ik heb gemerkt bij eerdere vlogs dat als ik soms een stukje eruit monteer om de video wat korter te maken, dat soms toch weer vragen oproept bij de kijkers omdat er een stukje informatie mist. Dat krijg je als je vlogs in een flow, of stream of conciousness opneemt. Daarom heb ik het verhaal over de 100ste Spider-Man ook volledig intact gehouden.
Over Spider-Man gesproken, check ook deze video over oude Juniorpress comics op Amsterdam Comic Geek.
When I read a Marvel Comic now, it’s wonderful to discover one of those missing pages. In this video I also explain why the Dutch publisher didn’t publishes these pages originally.