Eigenlijk was ik van plan vandaag geen vlog meer te schieten – vanmorgen al een dagboekvlogje online gezet op mijn andere kanaal. Maar ik zat lekker in Vergelders Special 40 te lezen en wilde dat moment toch even vastleggen. Lekker Vergelders lezen op de bank, kopje thee erbij… meer zomers wordt ’t voor mij niet.
Tag: Zomer
Zondag 11 juni zat ik lekker in Spider-Man Special 28 van Juniorpress te lezen. Nederlandse vertalingen van de serie Untold Tales of Spider-Man. En dat is smullen. Ook dit wordt voor mij weer de Zomer van Juniorpress. Doe je mee?
Waarom elke dag vloggen?
Sinds mei 2018 vlog ik een paar keer per week en dat is onwijs leuk om te doen. Daarom heb ik besloten om in de maand augustus een speciale uitdaging aan te gaan: VEDA.
VEDA staat voor Vlog Every Day in April or Vlog Every Day in August. Het is een challenge in 2012 bedacht door Amy Schmittauer, die sinds ze getrouwd is Amy Landino heet. Ze is een vloggoeroe en wil mensen helpen hun passie te vinden of hun beste leven te leiden. Zelf doet ze de uitdaging tegenwoordig niet meer overigens.
Waarom ga ik elke dag vloggen?
1. Video’s maken is erg leuk om te doen, dus waarom niet iedere dag? Daarbij komt nog dat ik een enorme hekel heb aan de zomer. Ik kan niet tegen de hitte, ik hou niet van zon en haat muggen. Dus een project als dit is een mooie afleiding en een fijne manier om de tijd naar de herfst te overbruggen.
2. Als je iedere dag vlogt kun je snel op zaken inspelen. Je kunt vlogs maken die reageren op een actuele gebeurtenis of eentje waarin je reageert op reacties van je vorige vlogs. Ook kun je met je nieuwe video de vorige aanvullen met extra informatie.
3. Zo kun je ook een doorlopend narratief creëren. De ene vlog volgt namelijk snel op de andere en zo kan een groter verhaal ontstaan. Dat hoeft niet natuurlijk, maar een van de zaken die ik zo aantrekkelijk vind aan bloggen en vloggen, is dat er een reeks afleveringen ontstaat die te samen een groter geheel vormen. Door de hogere frequentie kan ik in ieder geval ook enkele thema’s behandelen waar ik normaliter toch niet aan toe kom of die lang blijven liggen omdat er iets anders op dat moment tussendoor komt.
4. Elke dag vloggen vereist discipline en dat je anders tegen het proces aankijkt. Ik krijg hierdoor het gevoel dat ik meer kan experimenteren en dingen kan uitproberen. Dit maakt het vloggen extra verrassend voor mezelf en voor de kijker. Dat maakt het voor mij dus extra leuk om dit te proberen. Wie weet vind ik zo een nieuwe vorm voor mezelf die ik in de toekomst vaker kan toepassen.
5. Als je vaker iets doet, word je er ook beter in. Het is een goede oefening. En het wedstrijdelement houdt me ook scherp.
6. Ook hoop ik natuurlijk dat elke dag een video uploaden het algoritme positief kietelt en dat mijn kanaal op die manier groeit. Dus dat het meer abonnees en meer views oplevert, al is dat niet het hoofddoel voor mij. Nu wil ik wel dat de video’s die ik maak altijd een meerwaarde hebben voor de kijkers. Het moet voor jullie tof zijn om te gaan kijken en dit avontuur te volgen. Of dat iedere dag gaat lukken weet ik nu natuurlijk nog niet, maar ik hou dit wel zoveel mogelijk in mijn achterhoofd.
Wat kun je onder andere de komende maand van mij verwachten? Vlogs over strips natuurlijk, maar ook over andere geeky onderwerpen. Ik wil wat vlogs maken over toffe covers en over mijn favoriete boeken in de rubriek BESTE BOEKEN. Daarnaast hoop ik enkele special guest te bezoeken. Wie dat worden zeg ik nog niet, maar ze weten allemaal hoe ze hun potlood moeten vasthouden.
Ook wil ik weer een Q&A gaan doen. Stel je vragen in het commentformulier onder de video op YouTube, ook als je deze vlog elders ziet. Alle vragen die voor woensdag 7 augustus worden gesteld kunnen in aanmerking komen. Dus je kunt je vraag stellen tot en met 6 augustus.
En verder gaan we vooral ervaring en zien hoe dit avontuur verloopt. Ik hoop dat je met me mee wilt gaan op deze reis in ieder geval.
Wil je zeker weten dat je niks mist, abonneer je dan op mijn kanaal en druk op het belletje zodat je bij iedere upload een notificatie krijgt. Om Cody Wanner te citeren: Let’s do this thing!
Bedankt voor het kijken en op naar de volgende vlog. En die is er morgen al!
Check het youtubekanaal van Amy Landino, de godmother van VEDA.
Zaterdag 27 juli
Wat doet een geek als Nederland geteisterd wordt door een hittegolf? Dan hoopt ie stiekem dat hij ’s ochtends wakker wordt met dezelfde krachten als mutant Storm van de X-Men, zodat hij naar eigen wens het weer kan manipuleren. Maar helaas werd ik de afgelopen ochtenden gewoon badend in het zweet wakker zonder superkracht. Hoe kwam ik de oververhitte dagen door?
Nou, met grote moeite. Zomer is mijn minst favoriete seizoen want ik kan heel slecht tegen warmte en zon. Boven de 25 graden wordt denken voor mij moeilijk, laat staan dat ik dan nog begrijpbare teksten kan tikken.. Brrejrejkaljalalkkle. Sorry, was even in slaap gesukkeld boven het toetsenbord.
Ik ga op hete dagen zo min mogelijk naar buiten en probeer het huis koeler te houden dan de buitentemperatuur. Mij zie je dus niet in het park liggen zonnen. Moet er niet aan denken. Ik blijf binnen en drink sloten water terwijl ik op de bank mijn leesachterstand inhaal. Met dit warme weer kun je natuurlijk geen papieren strips lezen, want die zweetvingers zie je al snel permanent terug op glad papier. Digitaal lezen gaat gelukkig wel: de glasplaat van een tablet kun je makkelijk schoonvegen.
Gelukkig had ik een aardige voorraad oude Avengers comics digitaal die ik altijd al eens wilde lezen. Een paar maanden terug las ik namelijk Spider-Woman #50, waar de eerste reeks mee werd afgesloten. Spoiler: aan het einde van het verhaal sterft Jessica Drew aka Spider-Woman! Hoe dat precies zit is best ingewikkeld om uit te leggen, maar ik zal een poging wagen.
Spider-Woman heeft in astrale vorm haar aartsvijand Morgan Le Fay verslagen, maar deze nasty heks zorgt ervoor dat ze sterft omdat Jessica’s astrale vorm niet meer kan terugkeren in haar lichaam. Ze verdwijnt met een vriend naar het hiernamaals en vraagt deze vriend, die ook kan toveren, om ervoor te zorgen dat niemand weet dat ze ooit heeft bestaan. Echt een domper om zo de serie te eindigen.
Dat vonden de lezers van Marvel toen ook dus hebben ze snel in de reeks Avengers een verhaal gepubliceerd waarin het lichaam van Spider-Woman wordt gevonden. Alleen haar astrale vorm, haar geest, ontbreekt in het lichaam. Haar geest kan echter niet meer in het lichaam terugkeren omdat een toverspreuk van Morgan Le Fay dat tegenhoudt. Le Fay, die zelf ook alleen nog maar in astrale vorm bestaat, wil het lichaam van Jessica permanent overnemen.
Daarom proberen de Avengers met Doctor Strange Jessica te redden. De Avengers verslaan Le Fay in de astrale dimensie, terwijl Strange er uiteindelijk voor zorgt dat Jessica weer in haar lijf terechtkomt en ontwaakt voordat ze voorgoed sterft. Prachtig! Nou ja, ze is haar Spider-Woman krachten kwijt, maar in ieder geval leeft ze weer. Voor de nieuwsgierigen: dit speelt zich allemaal af in Avengers #240 en 241 geschreven door Roger Stern en getekend door Al Milgrom.
(Voor dit soort Marvel Comics uit de jaren tachtig kun je me overigens altijd wakker maken. Maar niet als bloedheet is natuurlijk, want dan geef ik de voorkeur aan een slaappil die me een paar dagen in coma houdt totdat het slechte weer achter ons ligt. Helaas… die pillen zijn er niet. En als ze wel bestaan, heb ik geen idee hoe ik eraan kan komen. Ik hou me daarom ‘warm’ aanbevolen voor tips!)
The Avengers is trouwens een erg leuke reeks. Denk eens in: een groot herenhuis in New York waar allemaal superhelden bij elkaar wonen en ze hebben een butler die hun maaltijden verzorgt, de post voor ze openmaakt en de kat te eten geeft. Ik kan erg genieten van stripplaatjes waarin het team volledig in uniform en vaak met de maskers nog op in een woonkamer aan de thee zit.
Zoals we gewend zijn van Marvel, bevatten de verhalen veel persoonlijke ontwikkelingen. Vandaag las ik dat Hawkeye zijn kersverse vrouw Mockingbird aan zijn teamgenoten voorstelt. Enkele scènes ervoor zagen Henry Pym en zijn ex Janet van Dyne elkaar weer. De scheiding ligt nog steeds gevoelig bij die twee, maar ze worden langzaamaan weer vrienden, gelukkig.
Ook kunnen de Avengers lekker knullig zijn: als er weer eens vergaderd wordt over de samenstelling van het team bijvoorbeeld. Sowieso is een van de superkrachten van de Avengers vergaderen, want ze zitten vaak met elkaar rond de tafel. Het leiderschap wisselt ook nog wel eens, net als de samenstelling van het team.
Soms liggen de superhelden overhoop met de Amerikaanse overheid, als ze extra regels krijgen opgelegd bijvoorbeeld. Zo herinner ik me een scène waarin Captain America The Falcon smeekt bij het team te blijven omdat ze aan een opgelegd quotum voor representatie van minderheden moeten voldoen. Zo zie je maar: iedereen voert wel eens strijd met ambtenaren. Het leven van de superheld is soms net zo alledaags saai als dat van jou en mij.
Vroeger las ik veel thrillers van Tom Clancy en de boeken van Ian Fleming in de zomervakantie. Ik hoefde dan eindelijk niet voor school te lezen en kon dan lekker duiken in de verhalen die mij boeiden.
Tegenwoordig lees ik vooral veel boeken voor mijn werk en natuurlijk de VPRO Gids, vanwege de goede artikelen en filmrecensies die daar in staan. Wat las jij vroeger altijd in de zomer?
Categorieën
Afleiding
Zodra het een beetje warm is, ligt het park tegenover ons huis vol met mensen. De een nog schaars gekleder dan de ander.
Zelf ben ik geen preuts, religieus dwaallicht, dus mensen gaan hun gang maar. Peter Parker had vroeger immers meer last van zonnende buurmeisjes. Al zijn die rondingen in string soms erg afleidend als je werkkamer uitkijkt op de groene zone.
Soms vinden er minder frisse zaken plaats. Tijdens mijn ochtendkoffie, waarbij ik graag voor me uitstaar, deed een man laatst nogal verdacht. Hij verdween in de bosjes om er af en toe uit te komen en om zich heen te kijken alsof hij op iemand wachtte. Ik hield het even in de gaten want wellicht hadden we hier te maken met een moderne struikrover.
Toch niet.
Uiteindelijk bleek hij met zijn broek op zijn enkels de bosjes te gebruiken als wc. Onnodig, want even verderop is gewoon een openbaar toilet. Ik ben geen fan van mensen die in het openbaar poepen. En al helemaal niet in mijn voortuin.
Categorieën
Koffiedate met Hydroman
Vanmorgen deelde ik een kopje koffie met Hydroman:
Het was een kort moment van contemplatie, in mijn werkkamer, uitkijkend over het Westerpark. Even de komende dag mentaal doornemen.
Een kwartiertje later zat ik te zweten op de hometrainer. Een halfuur fietsen op dat ding is in de zomer echt een uitdaging. Eigenlijk is alles met dit warme weer voor mij een uitdaging, ik word erg lethargisch van de warmte. Ik heb nergens zin in en er weinig puf voor. Dan komt zo’n Hydroman weer goed van pas trouwens, voor de verkoeling.
Het zijn ook een beetje rare weken. Hoewel ik op dit moment geen radio-optredens meer heb om Mijn vriend Spider-Man te promoten, zijn we nog steeds bezig met publiciteit genereren. Maandagochtend had ik nog een telefonisch interview met Robin Vinck die me wilde spreken voor de Boekenkrant. Woensdag heb ik een meeting met Remco Vlaanderen om verdere pr-plannen te bespreken.
Brussel
Tussen de pr-zaken door, was ik vorige week twee dagen in Brussel. Een niet zo geslaagde persreis omdat we het merendeel van de onderdelen vrijwel alleen in het Frans werden aangesproken. Frans vind ik een moeilijke taal en hoewel ik daar een paar jaar les in heb gehad op de middelbare school, versta het praktisch niet. Gelukkig was het bezoek in het Stripmuseum in Brussel de moeite waard. Het was bovendien erg gezellig om oude bekenden weer te zien en kennis te maken met Roel Daenen, van Stripgids.
Over de Asterix-tentoonstelling schreef ik al een stukje. Hopelijk kom ik later deze week nog aan de expositie over scenarist Zidrou toe.
Om mijn voeten weer een beetje met beide benen op de grond te krijgen en mijn hoofd uit de virtuele wereld van sociale media, probeer ik zoveel mogelijk met mensen af te spreken. De foto met Hydroman sluit in dat opzicht aardig aan bij de eerdere koffiedates die ik recent had.
Vorige week dinsdag had ik een afspraak met Frits Jonker.
Hij had een speciaal cd’tje met liedjes over Spider-Man samengesteld. Ik vind het omslag dat Frits ervoor maakte ook erg mooi:
De dag erna had ik een goede koffiedate met cartoonist Hallie Lama in Hilversum. We hadden afgesproken in de koffiecorner in de Libris Boekhandel. Kon ik hem meteen een exemplaar van mijn boek geven. We hadden elkaar al een tijdje niet gesproken en het was fijn om te zien en te horen dat het lekker met Hallie gaat. Hij heeft plannen voor een nieuwe uitgave, dus hou vooral zijn website in de gaten.
Omdat Hallie Mijn vriend Spider-Man ook voor een vriend wilde kopen, liepen we de boekwinkel verder binnen. We zagen mijn boek niet liggen, dus vroeg ik de verkoper achter de balie of ze Mijn vriend Spider-Man hadden. Ik vertelde hem dat ik de auteur van het boek was en Hallie liet zijn exemplaar zien. ‘Vertel eens waar het boek over gaat,’ vroeg de verkoper. Dus dat deed ik. Ik vertelde hem in grote lijnen dat het boek gaat over mijn ervaringen als fan en dat ik die gebruik als kapstok om over fancultuur te praten. De verkoper vond het sowieso sympathiek dat ik mijn eigen boek kwam promoten en wilde wel een exemplaar bestellen. ‘Leuk voor Vaderdag,’ zei ik nog.
‘Ik wil ook nog een boek bestellen voor een vriend,’ zei Hallie. Ten bestelde de verkoper er meteen drie. Ik hoop dat ze mooi op de tafel te zien waren, zodat mensen het boek kunnen zien liggen. Die zichtbaarheid is erg belangrijk, want lang niet iedereen weet nog dat dit boek bestaat terwijl ze het misschien wel willen lezen.
In meerdere opzichten was dit dus een vruchtbare koffiedate.
Maandag was de Stripvlogger in Amsterdam met zijn vrouw Barbara. We hebben gezellig gepraat bij het Ketelhuis. Over vloggen, strips en andere zaken. Het is goed om zo nu en dan met collega’s af te spreken. Altijd leuk om te horen wat ze aan het lezen zijn en wat ze recent hebben meegemaakt in de (Nederlandse) stripwereld.
Ik hoop dat we een milde en redelijk frisse zomer tegemoet gaan.
Categorieën
‘I’m melting! I’m melting!’
Als iemand ooit een petitie opstelt om de zomer af te schaffen zal ik de eerste zijn die zijn handtekening zet. Ik haat de zomer!
De zomer is voor mij muggen die je ’s nachts wakker houden; tot diep in de nacht herrie omdat het raam niet dicht kan en overdag brak als een zombie de tijd uitzitten totdat het weer herfst wordt. Het zijn futloze en verloren dagen.
Ik geef toe: ik kan heel slecht tegen warm weer. Boven de 25 graden functioneer ik niet meer naar behoren. Toen het van de week 29 graden in huis was, werd het schrijven van coherente zinnen een behoorlijke uitdaging. Eigenlijk ben ik een vampier met een kloppend hart: zodra ik de zon op mijn huid voel, begint mijn lijf te roken en te branden.
Van de week was ik drie dagen op een conferentie over comics aan de Universiteit van Amsterdam. Daar werden interessante lezingen gegeven over het beeldverhaal. Toch: concentratie en wetenschappelijke lezingen gaan niet samen met klaslokalen die dienstdoen als sauna en waar geen raampje open kan, wat dus het geval is in de zolderlokalen van UvA’s Oudemanhuispoort. Dat het in het Nederlandse universitair onderwijs soms heet aan toe gaat, is een understatement.
Op weg naar huis liep ik door een schaduwloos Amsterdam in de brandende zon die de huid van mijn botten deed smelten. Ik voelde me uiteindelijk als het personage in deze treffende illustratie van Suus van den Akker die me weer zo vrolijk maakt dat het meteen een paar graden koeler lijkt:
Ever since she was a little girl, Rose and her parents have been going to Awago Beach. The small coastal town is their summer getaway. Rose’s friend Windy always stays there in the summer as well; she’s like the younger sister Rose never had. This year, however, the summer retreat seems not so idyllic.
Rose’s parents are fighting a lot. Their attempts to have another baby have failed, and Rose’s mom doesn’t seem to be recovered from that. Meanwhile, the guy at Brewster’s, practically the only shop in town, who Rose is secretly crushing on, might have gotten his girlfriend pregnant.
This One Summer may be a graphic novel aimed at young adult readers, but it is very enjoyable for older readers as well. Written by Canadian writer and performer Mariko Tamaki and illustrated by her cousin Jillian Tamaki, This One Summer is a lovely dramatic piece about two young girls on the outskirts of adulthood. The characters and their emotional turmoil feel real, therefore the book never gets melodramatic. Previously, the Tamakis published the celebrated graphic novel Skim.
The book reads like a nicely-paced movie and its construction is quite clever. The Tamakis take their time to unfold why Rose’s mom reacts the way she does and what exactly has happened to her. Rose, being the protagonist, is present in every scene. We experience the story through her eyes, so to speak. I especially liked how the authors incorporated the little drama-in-the-making that’s happening to the local teens, and how they linked this to Rose and Windy’s adventures. Whether the girls are visiting the local shop or the Historic Heritage Huron Village, they’re always in the right spot to witness part of the unfolding drama without it feeling contrived in any way. The blind spots Rose and Windy (and the reader) fill in with their own imagination.
This One Summer won the Ignatz Award for best graphic novel last year. Jillian Tamaki won the Governor General’s Award for Children’s Literature-Illustration for this graphic novel.
Written for and published on the wonderful blog of the American Book Center.
Categorieën
Sexy juffrouw Jannie door Franquin
Een sexygetekende juffrouw Jannie door André Franquin. Ze ligt lekker op het strand, tenminste, dat stel ik me zo voor, terwijl ze ligt te dromen van haar heimelijke liefde Guust Flater. Ik ben dol op de levendige, zwierige lijnvoering van Franquin. Een groot stripmeester. Een tijd geleden schreef ik een aflevering van de rubriek Stripplaatje onder de loep over Guust voor Eppo. Die zal ik binnenkort eens publiceren. De afbeelding stond op de Franse Facebookpagina Comics Vintage.
Categorieën
Spidey’s web: Zonnende buurmeisjes
Net als de vorige aflevering van Spidey’s web blijven we nog even in zomerse sferen.
Deze grappige tekening is gemaakt door John Romita Sr. en stond in the Amazing Spider-Man annual #21 (1987). Precies, het nummer waarin Peter Parker en Mary Jane Watson met elkaar trouwen. Maar over dat huwelijk hebben we het een andere keer.
Gelukkig is deze illustratie niet kenmerkend voor het huwelijk dat Peter en Mary Jane hadden. Mocht jouw relatie er wel op lijken, dan heb ik medelijden met je.
Maar goed, over naar de orde van de dag. Deze post heet zonnende buurmeisjes, dus laten we het daar eens over hebben.
Lazen we de vorige keer over hoe Peters zonaanbidding verkeerd afliep, in de tijd dat Peter in het appartement aan 410 Chelsea Street woonde, heeft hij wel vaker last gehad van dit fenomeen, ware het niet dat dit vooral belichaamd werd door zijn drie buurmeisjes Randi, Candi en Bambi. Deze aantrekkelijke dames bruinden hun slanke lichamen graag op het dak van het pand. Een probleem voor Spider-Man, want die kwam zijn huis graag via het dakraam binnen. Dus wat te doen als de dames weer eens liggen te bakken terwijl Spidey naar binnen wil? Schrijver Tom DeFalco bedacht een aardige oplossing:
Toch waren Candi, Bambi en Randi volgens mij geen verkeerde buren om te hebben. Ze zijn in ieder geval een stuk vrolijker en leuker dan Peters hospita Mrs. Muggins. Meteen op de volgende bladzijde maakt DeFalco het contrast tussen hen duidelijk:
Je gaat je na deze scène toch afvragen Mrs. Muggins en J. Jonah Jameson geen familie van elkaar zijn.
Saillant detail: aan de indeling van de tweede pagina kun je goed zien dat Ron Frenz bij dit verhaal nog vasthoudt aan de stijl van Steve Ditko, met veel vertikale kaders op één pagina.
Amazing Spider-Man #271 (1985).Tekst: Tom DeFalco. Tekeningen: Ron Frenz. Inkt: Joe Rubinstein.